Keylor Navas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Keylor Navas
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Keylor Antonio Navas Gamboa

Data i miejsce urodzenia

15 grudnia 1986
San Isidro

Wzrost

185 cm

Pozycja

bramkarz

Informacje klubowe
Klub

Paris Saint-Germain

Numer w klubie

1

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2005–2010 Deportivo Saprissa 75 (0)
2010–2012 Albacete 36 (0)
2011–2012 Levante (wyp.) 1 (0)
2012–2014 Levante 46 (0)
2014–2019 Real Madryt 104 (0)
2019– Paris Saint-Germain 71 (0)
2023 Nottingham Forest (wyp.) 17 (0)
W sumie: 350 (0)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2003  Kostaryka U-17
2004–2005  Kostaryka U-20 6 (0)
2008–  Kostaryka 112 (0)
  1. Aktualne na: 7 lutego 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 7 lutego 2024.
Dorobek medalowy
Copa Centroamericana
srebro Honduras 2009

Keylor Antonio Navas Gamboa [keiˈloɾ anˈtonjo ˈnaβaz ɡamˈbo.a] (ur. 15 grudnia 1986 w San Isidro) – kostarykański piłkarz, występujący na pozycji bramkarza we francuskim klubie Paris Saint-Germain oraz w reprezentacji Kostaryki. Na początku grudnia 2014 otrzymał hiszpańskie obywatelstwo.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Deportivo Saprissy, której seniorskie barwy reprezentował w latach 2005–2010. W lidze kostarykańskiej zadebiutował 6 listopada 2005 przeciwko Asociación Deportiva Carmelita. Brał udział w rozgrywkach Klubowego Pucharu Świata 2005, gdzie jego zespół zajął trzecie miejsce, zaraz za São Paulo i Liverpoolem. W tym samym roku zwyciężył w rozgrywkach Pucharu Mistrzów CONCACAF, kiedy to Saprissa pokonała w dwumeczu finałowym meksykański UNAM Pumas. Wywalczył też 6 tytułów mistrza Kostaryki (2005-2006, 2006-2007, Apertura 2007, Clausura 2008, Apertura 2008 i Clausura 2010).

W 2009 zatrudnieniem Navasa były zainteresowane amerykańskie Chivas USA i hiszpańskie Albacete Balompié, a w maju 2010 Wisła Kraków[1][2][3]. Ostatecznie zawodnik trafił do Albacete Balompié. W 2011 roku został wypożyczony do Levante UD. 3 sierpnia 2014 roku został piłkarzem Realu Madryt. Kwota transferu wyniosła 10 milionów €. W barwach Królewskich zadebiutował 16 sierpnia 2014 roku na Stadionie Narodowym w Warszawie podczas Super Meczu. Oficjalny debiut dla Królewskich rozegrał 23 września przeciwko Elche CF, a jego drużyna wygrała 5:1. Do końca sezonu w lidze rozegrał jeszcze 5 spotkań. W sezonie 2015/16 po odejściu Ikera Casillasa do FC Porto został podstawowym bramkarzem i otrzymał po Hiszpanie numer 1. Rozgrywki ligowe rozpoczął w bardzo dobrej formie i zachował 4 czyste konta w pierwszych 4 spotkaniach i po meczu z Szachtarem Donieck został pierwszym bramkarzem w historii klubu, który nie tracił bramki w pięciu kolejnych meczach. Jego serię przerwał dopiero Sabin Merino w 68. minucie meczu pomiędzy Realem Madryt a Athletikiem Bilbao. Przez cały sezon utrzymyał równą formę, a Real Madryt wygrał Ligę Mistrzów 28 maja 2016 na Stadio Giuseppe Meazza w finale z Atlético Madryt po rzutach karnych 5:3. We wszystkich rozgrywkach Navas rozegrał 45 spotkań, w których zachował 22 czyste konta, a także został wybrany najlepszym bramkarzem Ligi Mistrzów 2015/16, gdzie w 11 występach nie dawał się pokonać 9-krotnie, wyrównując tym samym rekord Santiago Cañizaresa z sezonu 1999/2000. Przed Copa America Centenario zerwał ścięgno Achillesa, co uniemożliwiło mu udział w turnieju. Sezon w klubie rozpoczął z dużym opóźnieniem i prezentował się zdecydowanie poniżej, ogromnych po ostatnim sezonie, oczekiwań kibiców. Na początku kampanii 2016/17 popełnił kilka błędów, przez które jego pozycja znacznie osłabła. Do dobrej dyspozycji wrócił dopiero pod koniec kwietnia 2017, kiedy zaczął przypominać siebie sprzed roku. Jego klub zdobył 33 mistrzostwo Hiszpanii i obronił trofeum w Lidze Mistrzów.

26 maja 2018 został triumfatorem Ligi Mistrzów po raz trzeci z rzędu.

2 września 2019 roku został zawodnikiem francuskiego Paris Saint-Germain.

Statystyki klubowe[edytuj | edytuj kod]

Klub Sezon Kraj Rozgrywki Mecze ligowe Gole
Deportivo Saprissa 2005/06 Kostaryka Primera División de Costa Rica 2 0
2006/07 3
2007/08 12
2008/09 20
2009/10 23
Albacete Balompié 2010/11 Hiszpania Segunda División 35
Levante UD 2011/12 Primera División 1
2012/13 9
2013/14 37
Real Madryt 2014/15 6
2015/16 34
2016/17 27
2017/18 27
2018/19 10
Paris Saint-Germain 2019/20 Francja Ligue 1 21
2020/21 24

Ostatnia aktualizacja: 23 kwietnia 2021

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Navas w barwach kostarykańskiej młodzieżówki brał udział w Mistrzostwach Świata U-17 w 2003 roku. W dorosłej kadrze narodowej gra od 2008 roku. Został powołany na Złoty Puchar CONCACAF 2009, gdzie wywalczył tytuł najlepszego bramkarza imprezy. Jedenastokrotnie wystąpił w eliminacjach do Mundialu 2010 – przepuścił wtedy łącznie 15 goli.

Wystąpił na Mundialu 2014, gdzie był pierwszym bramkarzem i wraz z drużyną wyszedł z grupy. W meczu 1/8 finału z Grecją, wygranym po serii rzutów karnych, został wybranym piłkarzem meczu[4].

W 2018 roku został powołany do kadry na Mistrzostwa Świata w Rosji, gdzie był pierwszym bramkarzem. Ostatecznie Kostaryka zdobyła jeden punkt i zajęła ostatnie miejsce w grupie za Brazylią, Szwajcarią i Serbią.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Deportivo Saprissa[edytuj | edytuj kod]

Real Madryt[edytuj | edytuj kod]

Paris Saint-Germain[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żoną Keylora jest Andrea Salas, była modelka i Miss Hawajów 2006, którą poślubił 25 grudnia 2009. Wspólnie wychowują córkę Andrei z poprzedniego związku. 28 lutego 2014 na świat przyszedł ich syn, Mateo.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Reprezentant Kostaryki w bramce Wisły?. wislakrakow.com. [dostęp 2010-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-02)]. (pol.).
  2. Teraz czas na Navasa. wislaportal.pl. [dostęp 2010-05-31]. (pol.).
  3. Reprezentant Kostaryki kandydatem do bramki Wisły. naszemiasto.pl. [dostęp 2010-05-31]. (pol.).
  4. 2014 FIFA World Cup Brazil – Match Report – Round of 16 – Costa Rica – Greece 1:1 AET. FIFA, 2014-06-30. [dostęp 2014-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-01)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]