Komża

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kleryk w sutannie i komży rzymskiej

Komża (łac. comisia – koszula[1]) – szata liturgiczna używana przez ministranta. Jest to skrócona alba o szerokich rękawach. Komża ma kolor biały, co symbolizuje czystość serca i ducha[2].

Do XI w. komża była używana wyłącznie w chórach, podczas liturgii godzin jako strój chórowy. Dopiero od XIV w. może być stosowana we wszystkich czynnościach liturgicznych, dla których wyraźnie nie zastrzeżono użycia alby[1].

Rodzaje komży[edytuj | edytuj kod]

Rozróżnia się cztery rodzaje krojów komży ministranckiej[3]:

  • komża rzymska – komża z czworokątnym wycięciem pod szyją[3],
  • komża grecka – komża z kołowym wycięciem pod szyją[3],
  • komża francuska – komża dochodząca do szyi, wiązana[3],
  • komża angielska – komża dochodząca do szyi, plisowana[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Słownik liturgiczny. Co to jest komża? [online], przewodnik-katolicki.pl (pol.).
  2. Ministrant i jego ubiór. [online], parafiacisowa-kedzierzyn.pl (pol.).
  3. a b c d e Co to komża ministrancka? [online], rio13.pl (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • E. Stencel, Przy ołtarzu Pana, Pelplin: wyd. Diecezjalne, 1993.