Rokieta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kardynał i trzech biskupów noszący białe rokiety
Duchowni noszący koronkową rokietę

Rokieta (wł. rocchetto[1], komża biskupia) – szata w kościołach rzymskokatolickim i anglikańskim noszona przez kardynałów, biskupów, niektórych prałatów[2] i kanoników jako element stroju chórowego używana od IX w[1]. Jest to rodzaj komży o węższych rękawach, czasem podbita kolorową tkaniną (najczęściej fioletową)[3]. Na rokietę zakłada się zwykle mantolet lub mucet. Nigdy nie nakłada się komży na rokietę. Stosuje się rokietę z płótna lnianego lub z podobnej tkaniny[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Piotr Lewandowski: Szaty liturgiczne i pontyfikalia. 2003. [dostęp 2013-08-11]. (pol.).
  2. a b Hamlet J. Kard. Cicognani. Instrukcja w sprawie szat, tytułów i godeł Kardynałów, Biskupów i Prałatów niższych stopni. „Wiadomości Archidiecezjalne Warszawskie”. Rok LX, nr 6, s. 166 - 170, czerwiec 1970. 
  3. Piotr Chmieliński: Pomiędzy prałatem a kanonikiem. Niedziela: Tygodnik Katolicki, 2003. [dostęp 2013-08-11]. (pol.).