49°36′N 18°41′E/49,592500 18,679444Koszarzyska (Czechy)
| |||||
| |||||
 Widok na wieś | |||||
| |||||
| Państwo |  Czechy
| ||||
| Kraj |  morawsko-śląski
| ||||
| Powiat | Frydek-Mistek | ||||
| Kraina | Śląsk | ||||
| Starosta | Januš Klimek (2018) | ||||
| Powierzchnia | 17,18 km² | ||||
| Populacja (2015) • liczba ludności |
381[1] | ||||
| • gęstość | 22,5 os./km² | ||||
| Kod pocztowy | 739 81 | ||||
| Szczegółowy podział administracyjny | |||||
| Liczba obrębów ewidencyjnych | 2 | ||||
| Liczba części gminy | 1 | ||||
| Liczba gmin katastralnych | 1 | ||||
Położenie na mapie kraju morawsko-śląskiego   Koszarzyska | |||||
Położenie na mapie Czech  Koszarzyska | |||||
| 49°36′N 18°41′E/49,592500 18,679444
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Portal  Czechy
| |||||
Koszarzyska[2] (cz. Košařiska, niem. Koszarzisk) – wieś gminna na Śląsku Cieszyńskim w Czechach w kraju morawsko-śląskim (powiat Frydek-Mistek). Położona jest w Beskidzie Śląsko-Morawskim, nad potokiem Kopytná.
Ludność[edytuj | edytuj kod]
W 2006 roku gminę zamieszkiwało 387 mieszkańców, z czego około 40% stanowi ludność narodowości polskiej[potrzebny przypis].
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwa pochodzi z języka wołoskiego[3] (por. rum. coşar - "stodoła, obora", ), na Podhalu i w Beskidach polskich koszar oznacza "przenośną zagrodę dla owiec".
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś powstała w połowie XVII wieku. Osadnicy z tej wsi został wymienieni po raz pierwszy w urbarzu z 1657 roku. W memoriale katolickich proboszczów z Jabłonkowa i Wędrynii z 1663 roku, starających się o przyłączenie wsi do swojej parafii, Koszarzyska są nazwane "nową dziedzinką". Ostatecznie Koszarzyska przyłączono do parafii jabłonkowskiej. Ewangelicy z Koszarzysk należeli do parafii w Bystrzycy.
W 1828 roku powstała we wsi szkoła publiczna. Pierwszym nauczycielem był Andrzej Kotas. W 1841 zastąpił go Paweł Chudoba. Kolejnymi nauczycielami byli Jerzy Pomykasz (1846-1850), Jan Macura (do 1852), Adam Henczołka (1852-1853) i Jan Marosz (1853-1888)[4].
W 1837 roku jedynie 44% gospodarzy z Koszarzysk żyła wyłącznie z uprawy ziemi, większość utrzymywała się z hodowli bydła.
Według austriackiego spisu ludności z 1910 roku Koszarzyska miały 471 mieszkańców, z czego 466 (98,9%) polsko-, 4 (0,8%) niemiecko- i 1 (0,2%) czeskojęzyczna, a w podziale wyznaniowym 61 (13%) katolików oraz 410 (87%) ewangelików[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Český statistický úřad: Informativní počet občanů v ČR ve všech obcích, v obcích 3. typu a v městských částech (cz.). W: Počty obyvatel v obcích [on-line]. Ministerstvo vnitra České republiky, 2015-01-01. [dostęp 2015-04-08].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne świata. Zeszyt 11. Europa, Część I, 2009 Publikacja w formacie PDF
- ↑ Wymienione w publikacji w języku rumuńskim: dr. Simona Condurateanu "Istorie şi toponimie românească în Carpaţii situaţi în afara României", Dacia Magazin nr 58, maj 2008, [1]
- ↑ Karol Michejda, Kronika ewangelickiego zboru wyznania augsburskiego w Bystrzycy, Cieszyn 1911, s. 41.
- ↑ Ludwig Patryn (ed): Die Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1910 in Schlesien, Troppau 1912.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Straż pożarna
Gospoda
Sklep spożywczy
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Michejda Karol: Kronika ewangelickiego zboru wyznania augsburskiego w Bystrzycy, Cieszyn 1911;
- Popiołek Franciszek: Historia osadnictwa w Beskidzie Śląskim, Katowice 1939, s. 173-175;
- Rusnok Jan: Koszarzyska, w: "Poglądy" R. XIX (1981), nr 15 (451), s. 4-5.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Koszarzyska w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. IV: Kęs – Kutno. Warszawa 1883.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]