Krystyna Zachwatowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Krystyna Zachwatowicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia 16 maja 1930
Warszawa
Zawód scenografka
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Armii Krajowej Złote Promienie z Rozetą Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia)
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach
Krystyna Zachwatowicz z mężem, Andrzejem Wajdą (2010)

Krystyna Anna Zachwatowicz-Wajda (ur. 16 maja 1930 w Warszawie) – polska aktorka, reżyserka, scenografka teatralna i filmowa. Profesor sztuk plastycznych (2005)[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwentka Zespołu Państwowych Szkół Plastycznych im. W. Gersona w Warszawie (wówczas Państwowe Liceum Artystyczne). Absolwentka w 1952 roku Wydziału Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego i w 1958 roku krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki.

Scenografka związana przede wszystkim z Teatrem Starym im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie. Profesorka krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Wieloletnia artystka Piwnicy pod Baranami.

Wdowa po Andrzeju Wajdzie, córka prof. Jana Zachwatowicza i Marii Chodźko-Zachwatowicz oraz wnuczka prof. Witolda Chodźki.

Jest doktorem honoris causa Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie[2].

Została członkinią honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi 2010[3] oraz przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015 roku[4]. Także została członkinią Komitetu Honorowego Społecznych Obchodów 70 rocznicy akcji „Wisła”[5].

Filmografia (aktorska)[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Rola Uwagi
1961 Samson Wiśka, pracownica fotoplastikonu film dramatyczny, reżyseria: Andrzej Wajda
Drugi człowiek artystka występująca w Piwnicy pod Baranami film obyczajowy, reżyseria: Konrad Nałęcki
1976 Człowiek z marmuru Hanka Tomczyk, żona Birkuta film polityczny, reżyseria: Andrzej Wajda
1979 Panny z Wilka Kazia film psychologiczny, reżyseria: Andrzej Wajda
1981 Człowiek z żelaza Hanka Tomczyk, żona Birkuta film polityczny, reżyseria: Andrzej Wajda
1985 Kronika wypadków miłosnych matka Witka film psychologiczny, reżyseria: Andrzej Wajda
1990 Korczak matka Szlomy film biograficzny, reżyseria: Andrzej Wajda
1999 Pan Tadeusz kawiarka film kostiumowy, reżyseria: Andrzej Wajda
2002 Na dobre i na złe Róża Lewandowska, sąsiadka Karola (odcinek: 122) serial telewizyjny, reżyseria: Maciej Dejczer
2007 Katyń pani Greta film dramatyczny, reżyseria: Andrzej Wajda
2012 Wachlarz głos starej kobiety film animowany, reżyseria: Kamila Grzybowska

Nagrody filmowe[edytuj | edytuj kod]

  • 2003 – Zemsta (2002) Orzeł, Polska Nagroda Filmowa (nominacja) w kategorii: najlepsze kostiumy
  • 1973 – Wesele (1972) Łagów (Lubuskie Lato Filmowe) nagroda za scenografię

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ M.P. z 2005 r. nr 30, poz. 410
  2. ↑ Profesor Krystyna Zachwatowicz-Wajda. up.krakow.pl, 24 listopada 2014. [dostęp 01 marca 2015].
  3. ↑ Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego. onet.pl, 16 maja 2010. [dostęp 26 kwietnia 2014].
  4. ↑ Barbara Sowa: Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała Lista. dziennik.pl, 2015-03-16. [dostęp 2015-03-21].
  5. ↑ Obchody 70 rocznicy akcji „Wisła”. http://przegladpolityczny.pl/.+[dostęp 2017-06-12].
  6. ↑ Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska „Neptuny” (pol.). Oficjalny serwis Miasta Gdańska; http://www.gdansk.pl.+[dostęp 2015-02-07].
  7. ↑ Państwo Krystyna Zachwatowicz-Wajda i Andrzej Wajda zostali Laureatami XVII edycji Nagrody im. prof. Aleksandra Gieysztora. citibank.pl. [dostęp 2016-08-19].
  8. ↑ M.P. z 1998 r. nr 45, poz. 629
  9. ↑ Krystyna Zachwatowicz (pol.). cyfrowemuzeum.stary.pl. [dostęp 2014-10-16].
  10. ↑ Order Wschodzącego Słońca dla Krystyny Zachwatowicz (pol.). radiokrakow.pl, 2013-04-29. [dostęp 2014-10-16].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Krystyna_Zachwatowicz&oldid=58372105”