Krzysztof Głowacki (bokser)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof Głowacki
Pełne imię i nazwisko

Krzysztof Henryk Głowacki

Pseudonim

Sowa, Główka

Data i miejsce urodzenia

31 lipca 1986
Wałcz

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

183 cm

Masa ciała

97 kg

Styl walki

boks

Trenowany przez

Piotr Strus (MMA)

Debiut

2008

Federacja

KSW

Kategoria wagowa

junior ciężka, ciężka, półciężka

Klub

WCA Fight Team

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

boks – 36
MMA – 1

Zwycięstwa

boks – 32
MMA – 1

Przez nokauty

boks – 20
MMA – 1

Porażki

boks – 4
MMA – 0

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 13 października 2023.
Strona internetowa

Krzysztof Henryk Głowacki (ur. 31 lipca 1986 w Wałczu) – polski bokser[1], były dwukrotny mistrz świata World Boxing Organization w wadze junior ciężkiej (do 200 funtów). Były młodzieżowy mistrz Polski oraz medalista mistrzostw Polski seniorów w kategorii super ciężkiej[2]. Od 2023 roku zawodnik MMA[3].

Kariera bokserska[edytuj | edytuj kod]

Amatorstwo[edytuj | edytuj kod]

Krzysztof Głowacki na amatorskim ringu stoczył 125 walk, z czego 102 wygrał, 20 przegrał i 3 zremisował. W latach 2003, 2004 i 2005 zdobywał złoty medal w młodzieżowych mistrzostwach Polski w boksie amatorskim. W 2007 roku został wicemistrzem Polski seniorów w kategorii super ciężkiej, a rok później zdobył brązowy medal. W latach 2006–2008 był zawodnikiem kadry olimpijskiej[2].

Początki na zawodowym ringu i droga na szczyt[edytuj | edytuj kod]

Głowacki zadebiutował na zawodowym ringu podczas gali boksu zawodowego, która odbyła się w hotelu "U Pietrzaków" w podwarszawskiej Zielonce. Po sześciu rundach, pokonał na punkty rodaka Mariusza Radziszewskiego[4].

7 listopada 2008 na gali w swojej trzeciej walce zmierzył się z Polakiem Dariuszem Ballą. Odbyła się ona w kopalni soli w Wieliczce. Głowacki wygrał przez techniczny nokaut w drugiej rundzie. Było to jego pierwsze zwycięstwo przed czasem[5].

Swój pierwszy pas na zawodowym ringu zdobył 20 września 2009. Głowacki zdobył wówczas wakujący pas International mało znaczącej w świecie boksu organizacji BBU, pokonując po sześciu rundach Łukasza Rusiewicza[6][7].

20 grudnia 2009 w 3 rundzie pokonał przez techniczny nokaut, byłego rywala Tomasza Adamka, Josipa Jalusicia[8].

2 kwietnia 2011 Głowacki stoczył pierwszą walkę po operacji łokcia z Levanem Jomardashvilim. Po trzeciej rundzie Gruzin został poddany przez narożnik[9].

Swój drugi pas w karierze zdobył 18 sierpnia 2011. Głowacki zwyciężył wówczas w walce z Czechem Romanem Kracikiem[10]. Stawką pojedynku był wakujący pas Międzynarodowego Mistrza Polski. Polak pokonał Czecha przez nokaut techniczny w dziewiątej rundzie.

17 marca 2012 Krzysztof Głowacki pokonał po sześciu rundach jednogłośnie na punkty Ismaila Abdoula[11].

18 sierpnia 2012 Głowacki pokonał w szóstej rundzie przez techniczny nokaut Meksykanina Felipe Romero. Była to pierwsza obrona tytułu Międzynarodowego Mistrza Polski w kategorii junior ciężkiej. Stawką pojedynku był także wakujący pas WBO Inter-Continental[12].

17 listopada 2012 Głowacki po raz pierwszy obronił pas WBO Inter-Continental. Na gali w warszawskim Hilton Warsaw Hotel and Convention Centre pokonał nokaut w jedenastej rundzie Brytyjczyka Matty'ego Askina[13].

Po walce z Askinem Głowacki stoczył dwie walki rankingowe na krótszych, ośmiorundowych dystansach. Pierwszym rywalem Głowackiego był bokser pochodzący z Gabonu, Taylor Mabika. Polak zmierzył się z nim 20 kwietnia 2013 na gali odbywającej się w rzeszowskiej hali Podpromie[14]. Walka zakończyła się jednogłośnym zwycięstwem na punkty Głowackiego w stosunku 78:73, 80:72 i 78:73[15]. Drugim rywalem Główki był Jamajczyk Richard Hall, były mistrz świata federacji WBA w wadze półciężkiej[16]. 19 października 2013 na gali zorganizowanej w kopalni soli Wieliczka, Głowacki pokonał po trzech rundach przez techniczny nokaut Jamajczyka[17].

14 grudnia 2013 Głowacki po raz drugi obronił pas WBO Inter-Continental. Na gali w rodzinnym Wałczu pokonał przez techniczny nokaut w dziewiątej rundzie Niemca Varola Vekiloglu[18].

28 czerwca 2014 w Rzeszowie pokonał jednogłośnie na punkty (80:74, 79:74 i 80:72) Belga Ismaila Abdoula (54-28-2), w rewanżowym ośmiorundowym pojedynku[19].

18 października 2014 po raz trzeci obronił pas WBO Inter-Continental. W walce wieczoru na gali zorganizowanej Nowym Dworze Mazowieckim pokonał przez techniczny nokaut w piątej rundzie Francuza Thierry'ego Karla[20].

31 stycznia 2015 na gali Wojak Boxing Night w Toruniu Głowacki zmierzył się z Albańczykiem Nurim Seferim (36-6-0) w eliminatorze do tytułu mistrza świata federacji WBO[21]. Po dwunastu rundach wygrywając jednogłośnie na punkty 118:110, 118:110 i 120:108[22].

Zdobycie tytułu mistrza świata WBO i jego utrata[edytuj | edytuj kod]

14 sierpnia 2015 na gali w Prudential Center w Newark pokonał przez nokaut w jedenastej rundzie broniącego pasa po raz czternasty Marco Hucka i zdobył pas mistrza świata federacji WBO[23]. Polak w szóstej rundzie leżał na macie, podniósł się i przetrwał ją. Podjął dalszą walkę, nie ustępując prowadzącemu nieznacznie na punkty niemieckiemu mistrzowi, i znokautował go w jedenastej rundzie. Głowacki przegrywał u wszystkich sędziów (u jednego jednym punktem, a u dwóch pozostałych trzema).

Pierwszą walkę w obronie tytułu stoczył 16 kwietnia 2016 na nowojorskim Brooklynie. Jego rywalem był Amerykanin Steve Cunningham (28-7-1, 13 KO), który w przeszłości był dwukrotnie mistrzem świata federacji IBF w wadze junior ciężkiej[24]. Polak wygrał pojedynek jednogłośnie na punkty 116:108 i dwukrotnie 115:109. Ponadto Cunningham w przeciągu walki aż cztery razy padał na deski (dwa razy w drugiej rundzie oraz po jednym razie w dziesiątej i dwunastej rundzie)[25].

W drugiej obronie tytułu zmierzył się z Ołeksandrem Usykiem[26]. Walka odbyła się 17 września 2016 podczas gali w gdańskiej Ergo Arenie. Głowacki przegrał z Ukraińcem jednogłośnie na punkty (119:109 i dwukrotnie 117:111). Podczas walki Ukrainiec nie tylko wyprowadził więcej ciosów, ale też większość jego ciosów doszła celu, zaś dzięki przewadze szybkości był w walce nieuchwytnym celem dla Polaka[27].

24 czerwca 2017 roku stoczył pojedynek na gali Polsat Boxing Night z Hiznim Altunkayą (29-0, 17 KO)[28]. Głowacki wygrał to starcie przez RTD w 5 rundzie[29].

30 września 2017 w Rydze, jako rezerwowy w turnieju World Boxing Super Series pokonał przez nokaut techniczny w piątej rundzie Włocha Leonardo Damiana Bruzzese (18-4, 6 KO)[30].

10 lutego 2018 w Nysie pokonał jednogłośnie na punkty (77-74 x3) Ukraińca Siergieja Radczenkę (6-0, 1 KO)[31].

12 maja 2018 na gali KnockOut Boxing Night 1 w Wałczu znokautował w pierwszej rundzie Kolumbijczyka Santandera Silgado (28-5, 22 KO)[32].

Turniej World Boxing Super Series[edytuj | edytuj kod]

29 sierpnia 2018 roku ogłoszono, że Głowacki weźmie udział w drugim sezonie prestiżowego turnieju World Boxing Super Series[33]. Jego rywalem w ćwierćfinale tej imprezy został ogłoszony Maksim Własow (42-3, 25 KO). Do walki doszło 10 listopada 2018 roku w Chicago. Polak wygrał jednogłośnie na punkty (118:110, 117:110 i 115:112) awansując w ten sposób do półfinału turnieju i zdobywając pas tymczasowego mistrza świata organizacji WBO[34]. Pas ten został zamieniony na pełnoprawny tytuł po przejściu Ołeksandra Usyka do wagi ciężkiej.

15 czerwca 2019 w Rydze przegrał przez techniczny nokaut w trzeciej rundzie z Łotyszem Mairisem Briedisem (26-1, 19 KO) ponownie stracił pas mistrza świata WBO w wadze junior ciężkiej i tym samym został wyeliminowany z turnieju[35]. Pojedynek wzbudził wiele kontrowersji - Głowacki w drugiej rundzie, w ferworze walki, nieprzepisowo uderzył Briedisa w tył głowy, a ten, w ramach odwetu, wymierzył mu prosto w szczękę cios łokciem. Następnie sędzia ringowy Robert Byrd nie usłyszał gongu oznamiającego koniec drugiego starcia i pozwolił, by Polak przyjął kilka kolejnych mocnych ciosów. W międzyczasie na ringu pojawili się też sekundanci Łotysza, co jest jednoznacznie zabronione przez przepisy. Po walce obóz Głowackiego zadeklarował oprotestowanie przebiegu walki i chęć zmienienia jej rezultatu na nieodbytą[36].

Kolejne walki[edytuj | edytuj kod]

20 marca 2021 w londyńskiej Wembley Arena, w walce o wakujący tytuł mistrza świata wagi junior ciężkiej federacji WBO przegrał przez nokaut w szóstej rundzie z Lawrence Okolie (16-0, 13 KO)[37][38].

21 stycznia 2023 roku w Manchester Arena, w Manchesterze przegrał przez TKO w 4. rundzie walkę z Richardem Riakporhe (16-0, 12 KO). Sędzia ringowy poddał Polaka na stojąco, gdy ten nie odpowiedział na kilka kolejnych ciosów przeciwnika[39].

Koniec kariery bokserskiej i informacja o dopingu[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 2023 roku Głowacki ogłosił, że definitywnie kończy zawodową karierę bokserską, na rzecz walk w mieszanych sztukach walki dla federacji KSW[40][41].

W styczniu 2024 roku wyszły informacje o stosowaniu przez Głowackiego środku dopingującego w ostatnim pięściarskim starciu. Według brytyjskiej agencji antydopingowej UK Anti-Doping po walce z Richardem Riakporhe w organizmie Głowackiego wykryto tzw. boldenon (zabroniona substancja z grupy steroidów anaboliczno-androgennych). Już w kwietniu ubiegłego roku „Główka” został ukarany 4-letnim zawieszeniem[42]. Głowacki w odniesieniu do tej sytuacji napisał oświadczenie, w którym jasno nie przyznaje się do stosowania świadomie dopingu w ciągu całej kariery[43].

Pozycje w rankingach bokserskich[edytuj | edytuj kod]

Głowacki po zwycięstwie z Marco Huckiem w rankingu BoxRec, awansował z czternastego na drugie miejsce[44], w rankingu Magazynu The Ring na trzecie miejsce[45]. W Serwis BoxingScene rankingu Polak w limicie kategorii cruiser zajmuje pierwsze miejsce. Wyprzedza go tylko uważany za championa Yoan Pablo Hernandez a w prestiżowym rankingu stacji ESPN został sklasyfikowany na trzecim miejscu[46]

Po zwycięstwie nad Steve'em Cunninghamem, Głowacki awansował na pierwsze miejsce w rankingu serwisu Boxrec.com wśród pięściarzy z kategorii junior ciężkiej, po porażce z Ołeksandrem Usykiem spadł na szóste miejsce w tymże rankingu.

MMA[edytuj | edytuj kod]

26 kwietnia 2023 roku Konfrontacja Sztuk Walki ogłosiła zakontraktowanie Głowackiego na walki w formule mieszanych sztuk walki (pot. MMA). Jego debiut dla nowego pracodawcy odbył się 3 czerwca tego samego roku podczas gali XTB KSW 83: Colosseum 2 na Stadionie PGE Narodowym w Warszawie[3]. Zmierzył się tam z Patrykiem Tołkaczewskim, którego znokautował po półtorej minuty rundy pierwszej niespodziewanym ciosem sierpowym z dołu, gdy jego rywal miał dosiad[47]. Dwa dni później federacja KSW nagrodziła Głowackiego dodatkowym bonusem pieniężnym za spektakularny nokaut na rywalu[48].

W sierpniu 2023 roku został nominowany przez magazyn Fighters Only do prestiżowych nagród MMA, World MMA Awards w kategorii nokaut roku[49]. 28 marca 2024 podczas programu Koloseum - Magazyn sportów walki został oficjalnie wyróżniony statuetką Herakles w kategorii Nokaut Roku 2023 (na Patryku Tołkaczewskim)[50].

Drugą walkę MMA stoczy rok później na gali KSW 95 w Olsztynie. Jego rywalem będzie utytułowany kick-bokser, Dawid Kasperski. Pojedynek zakontraktowano w kategorii półciężkiej[51].

Lista zawodowych walk w boksie[edytuj | edytuj kod]

Wynik Rekord Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda/Czas Data Miejsce Uwagi
Przegrana 32-4 Anglia Richard Riakporhe (15-0) TKO 4/10 21.01.2023 Anglia Manchester Arena, Manchester
Wygrana 32-3 Meksyk Francisco Rivas Ruiz (16-3) TKO 4/10 30.04.2022 Polska Hala Sportowa MOSiR, Wałcz
Przegrana 31-3 Anglia Lawrence Okolie (15-0) KO 6/12 20.03.2021 Anglia Wembley Arena, Londyn Pojedynek o mistrzostwo świata WBO w wadze junior ciężkiej
Przegrana 31-2 Łotwa Mairis Briedis (25-1) TKO 3 15.06.2019 Łotwa Arēna Rīga, Ryga Stracił pas mistrza WBO w wadze junior ciężkiej. Półfinał turnieju World Boxing Super Series w wadze junior ciężkiej
Wygrana 31-1 Rosja Maksym Własow (42-2) UD 12 10.11.2018 Stany Zjednoczone UIC Pavilion, Chicago Zdobył tymczasowy pas mistrza WBO w wadze junior ciężkiej. Ćwierćfinał turnieju World Boxing Super Series w wadze junior ciężkiej
Wygrana 30-1 Kolumbia Santander Silgado (28-4) KO 1 12.05.2018 Polska Hala Sportowa MOSiR, Wałcz
Wygrana 29-1 Ukraina Serhii Radchenko (6-0) UD 8 10.02.2018 Polska Hala widowiskowo-sportowa w Nysie, Nysa
Wygrana 28-1 Włochy Leonardo Bruzzese (18-3) KO 5 30.09.2017 Łotwa Arēna Rīga, Ryga
Wygrana 27-1 Turcja Hizni Altunkaya (29-0) TKO 6 24.06.2017 Polska Ergo Arena, Gdańsk/Sopot
Przegrana 26-1 Ukraina Ołeksandr Usyk (9-0) UD 12 17.09.2016 Polska Ergo Arena, Gdańsk/Sopot Stracił pas mistrza WBO w wadze junior ciężkiej
Wygrana 26-0 Stany Zjednoczone Steve Cunningham (28-7-1) UD 12 16.04.2016 Stany Zjednoczone Barclays Center, Nowy Jork Obronił pas mistrza WBO w wadze junior ciężkiej
Wygrana 25-0 Niemcy Marco Huck (38-2-1) KO 11 14.08.2015 Stany Zjednoczone Prudential Center, Newark Zdobył pas mistrza WBO w wadze junior ciężkiej
Wygrana 24-0 Albania Nuri Seferi (36-6) UD 12 18.01.2015 Polska Arena Toruń, Toruń Zdobył pas mistrza WBO European w wadze junior ciężkiej
Wygrana 23-0 Francja Thierry Karl (31-5) KO 5/12, 2:37 18.10.2014 Polska NOSiR, Nowy Dwór Mazowiecki Obronił pas mistrza WBO Inter-Continental w wadze junior ciężkiej
Wygrana 22-0 Belgia Ismail Abdoul (54-28-2) UD 8 28.06.2014 Polska Hala Podpromie w Rzeszowie, Rzeszów
Wygrana 21-0 Niemcy Varol Vekiloglu (20-5-1) TKO 4/8 19.10.2013 Polska Hala Sportowa MOSiR, Wałcz Obronił pas mistrza WBO Inter-Continental w wadze junior ciężkiej
Wygrana 20-0 Jamajka Richard Hall (30-13) TKO 9/12, 2:21 14.12.2013 Polska Kopalnia soli Wieliczka, Wieliczka
Wygrana 19-0 Gabon Taylor Mabika (9-1) UD 8 20.04.2013 Polska Hala Podpromie w Rzeszowie, Rzeszów
Wygrana 18-0 Anglia Matty Askin (14-1) KO 11/12, 1:16 17.11.2012 Polska Hilton Hotel and Convention Centre, Warszawa Obronił pas mistrza WBO Inter-Continental w wadze junior ciężkiej
Wygrana 17-0 Meksyk Felipe Romero (15-5-1) TKO 6/12, 2:59 18.08.2012 Polska Amfiteatr, Międzyzdroje Obronił pas międzynarodowego mistrza Polski w wadze junior ciężkiej. Zdobył wakujący pas mistrza WBO Inter-Continental w wadze junior ciężkiej
Wygrana 16-0 Belgia Ismail Abdoul (42-23-2) UD 6 03.12.2011 Polska Hala Lodowa MOSiR, Krynica Zdrój
Wygrana 15-0 Bułgaria Konstantin Semerdjiev (30-13-2) TKO 2/6, 0:41 03.12.2011 Polska Hilton Hotel and Convention Centre, Warszawa
Wygrana 14-0 Gruzja Paata Berikashvili (7-11-1) RTD 6 14.11.2011 Polska Kopalnia soli Wieliczka, Wieliczka
Wygrana 13-0 Czechy Roman Kracik (32-6-1) TKO 9/10, 2:15 18.08.2011 Polska Amfiteatr, Międzyzdroje Zdobył wakujący pas międzynarodowego mistrza Polski w wadze junior ciężkiej
Wygrana 12-0 Gruzja Levan Jomardashvili (20-3) RTD 3/6, 3:00 02.04.2011 Polska Hala sportowo-widowiskowa Łuczniczka, Bydgoszcz
Wygrana 11-0 Austria Patrick Berger (6-3) TKO 3/6, 0:59 12.06.2010 Polska Hala Lodowa MOSiR, Krynica Zdrój
Wygrana 10-0 Litwa Remigijus Ziausys (9-25-2) UD 6 07.03.2010 Polska Hilton Hotel and Convention Centre, Warszawa
Wygrana 9-0 Niemcy Jonathan Pasi (2-12-2) TKO 3/6, 1:38 06.02.2010 Polska Hala Podpromie w Rzeszowie, Rzeszów
Wygrana 8-0 Chorwacja Josip Jelušić (10-16-1) TKO 3/6, 1:37 20.12.2009 Polska Hala Sportowa OSiR, Grodzisk Mazowiecki
Wygrana 7-0 Polska Łukasz Rusiewicz (7-6) PTS 6 20.09.2009 Polska Hala ICSiR, Józefów Zdobył wakujący pas mistrzowski BBU International w wadze junior ciężkiej
Wygrana 6-0 Łotwa Kaspars Ozoliņš (3-0) KO 1/4, 3:00 18.08.2009 Polska Amfiteatr, Międzyzdroje
Wygrana 5-0 Łotwa Jevgenijs Andrejevs (4-26) PTS 4 31.05.2009 Polska Centrum Sportu i Rekreacji, Warka
Wygrana 4-0 Słowacja Anton Lascek (5-46-5) KO 1/4, 1:23 14.12.2008 Polska Hala Włókniarza, Białystok
Wygrana 3-0 Polska Dariusz Balla (1-3) TKO 2/4, 1:20 07.11.2008 Polska Kopalnia soli Wieliczka, Wieliczka
Wygrana 2-0 Łotwa Klaids Kristapsons (0-8) UD 4 26.10.2008 Polska Hala Sportowa AON, Rembertów
Wygrana 1-0 Polska Mariusz Radziszewski (0-2) PTS 6 03.10.2008 Polska Hotel "U Pietrzaków, Zielonka Debiut w boksie

Legenda: TKO – techniczny nokaut, KO – nokaut, UD – jednogłośna decyzja, SD- niejednogłośna decyzja, MD – decyzja większości, PTS – walka zakończona na punkty, RTD – techniczna decyzja sędziów

Lista zawodowych walk w MMA[edytuj | edytuj kod]

Wynik Rekord Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Polska Dawid Kasperski (1-0) KSW 95: Wikłacz vs. Przybysz 5 07.06.2024 Polska Olsztyn Walka w wadze półciężkiej.
Wygrana 1-0 Polska Patryk Tołkaczewski (0-0) KO (lewy sierpowy z dołu) 1 1:33 XTB KSW 83: Colosseum 2 03.06.2023 Polska Warszawa Debiut w MMA w wadze ciężkiej. Bonus za nokaut wieczoru.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ BoxRec: Krzysztof Głowacki [online], BoxRec [dostęp 2008-10-03] (ang.).
  2. ↑ a b babilonpromotion.com: Krzysztof Głowacki. [dostęp 2010-06-02]. (pol.).
  3. ↑ a b Były mistrz świata w boksie zadebiutuje w MMA na XTB KSW Colosseum 2! Hitowa walka Krzysztofa Głowackiego na Narodowym [online], sport.se.pl [dostęp 2023-04-26].
  4. ↑ boxrec.com: Głowacki vs. Radziszewski. [dostęp 2010-06-02]. (ang.).
  5. ↑ boxrec.com: Głowacki vs. Balla. [dostęp 2010-06-02]. (ang.).
  6. ↑ bokser.org: Głowacki wypunktował Rusiewicza. [dostęp 2010-06-02]. (pol.).
  7. ↑ boxrec.com: Głowacki vs. Rusiewicz. [dostęp 2010-06-02]. (ang.).
  8. ↑ bokser.org: Krzysztof Głowacki nokautuje. [dostęp 2010-06-02]. (pol.).
  9. ↑ boxrec.org: Krzysztof Glowacki vs. Levan Jomardashvili. [dostęp 2012-10-14]. (ang.).
  10. ↑ Krzysztof Głowacki pewny siebie przed walką: Zatrzymam czeski czołg i pokażę się Tysonowi! [online], sport.se.pl [dostęp 2023-05-13].
  11. ↑ ringpolska.pl: Głowacki pokonał Abdoula. [dostęp 2012-03-17]. (pol.).
  12. ↑ bokser.org: Głowacki wygrywa przed czasem. [dostęp 2012-09-09]. (pol.).
  13. ↑ Alexey Sukachev, Krzysztof Glowacki Stops Matty Askin in The Eleventh [online], BoxingScene.com [dostęp 2023-05-10] (ang.).
  14. ↑ Redakcja, Taylor Mabika rywalem Głowackiego w Rzeszowie [online], ringpolska.pl - boks, MMA, sporty walki, największy portal bokserski w Polsce [dostęp 2023-05-13] (pol.).
  15. ↑ Wojak Boxing Night: Krzysztof Głowacki wypunktował Taylora Mabikę [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-05-13] (pol.).
  16. ↑ HALL SPRAWDZI GŁOWACKIEGO [online], Bokser.org [dostęp 2023-05-13].
  17. ↑ ringpolska.pl: Głowacki zastopował Halla. [dostęp 2013-10-19]. (pol.).
  18. ↑ Video: Krzysztof Głowacki vs Varol Vekiloglu - boks, forum, zobacz [online], www.boxing.pl [dostęp 2023-05-10].
  19. ↑ Redakcja, Głowacki wygrywa z Abdoulem wysoko na punkty [online], ringpolska.pl - boks, MMA, sporty walki, największy portal bokserski w Polsce [dostęp 2023-05-10] (pol.).
  20. ↑ Wirtualna Polska Media, Krzysztof Głowacki znokautował Karla i przybliżył się do walki o pas mistrza świata! [online], sportowefakty.wp.pl, 19 października 2014 [dostęp 2023-04-27] (pol.).
  21. ↑ Wojak Boxing Night: Krzysztof Głowacki zmierzy się z Nurim Seferim, zwycięzca przybliży się do starcia o mistrzostwo świata [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-04-27] (pol.).
  22. ↑ PERFEKCYJNY GŁOWACKI WYPUNKTOWAŁ SEFEREGO [online], Bokser.org [dostęp 2023-04-27].
  23. ↑ Łukasz Furman: Krzysztof Głowacki znokautował Hucka!!!. bokser.org, 2015-08-14. [dostęp 2015-08-14]. (pol.).
  24. ↑ Krzysztof Głowacki zmierzy się ze Steve'em Cunninghamem [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-04-27] (pol.).
  25. ↑ Telewizja Polska S.A, Cunningham pokonany. Głowacki wciąż mistrzem! [online], sport.tvp.pl, 17 kwietnia 2016 [dostęp 2023-04-27] (pol.).
  26. ↑ Polsatsport.pl, Polsat Boxing Night: Głowacki - Usyk. Zapowiedź gali - Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2023-01-22] (pol.).
  27. ↑ Telewizja Polska S.A, Głowacki stracił tytuł. Wielka walka Usyka [online], sport.tvp.pl, 18 września 2016 [dostęp 2023-01-22] (pol.).
  28. ↑ PBN7: UDERZENIE SIÓDME - GŁOWACKI vs ALTUNKAYA [online], Bokser.org [dostęp 2023-04-27].
  29. ↑ Polsatsport.pl, Krzysztof Głowacki - Hizni Altunkaya. Skrót walki - Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2023-01-22] (pol.).
  30. ↑ Krzysztof Głowacki bardzo łatwo rozbił Leonardo Bruzzese [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-01-22] (pol.).
  31. ↑ Krzysztof Głowacki lepszy od Radczenki po thrillerze w Nysie [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-01-22] (pol.).
  32. ↑ KnockOut Boxing Night. Głowacki błyskawicznie nokautuje Silgado [online], Sport.pl [dostęp 2023-01-22] (pol.).
  33. ↑ Marcin Olkiewicz, OFICJALNIE: GŁOWACKI I MASTERNAK W TURNIEJU WBSS! [online], www.bokser.org [dostęp 2018-11-12].
  34. ↑ Łukasz Furman, WBSS: WOJNA DLA GŁOWACKIEGO - AWANS DO PÓŁFINAŁU I PAS WBO INTERIM! [online], www.bokser.org [dostęp 2018-11-12].
  35. ↑ WBSS: Mairis Briedis – Krzysztof Głowacki (walka). Telewizja Polska S.A 2019-06-16. [dostęp 2023-05-10].
  36. ↑ Briedis stracił tytuł mistrza świata WBO! Krzysztof Głowacki powalczy o pas [online], Sport.pl [dostęp 2023-05-10] (pol.).
  37. ↑ Wito, Oficjalnie: Krzysztof Głowacki zmierzy się z Lawrencem Okolie o pas WBO | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 3 listopada 2020 [dostęp 2023-01-22] (pol.).
  38. ↑ Łukasz Furman, Okolie za duży i za mocny - łowacki poległ w 6. rundzie! [online], www.bokser.org [dostęp 2021-03-20].
  39. ↑ NIESTETY - RIAKPORHE PRZEŁAMAŁ GŁOWACKIEGO [online], Bokser.org [dostęp 2023-01-22].
  40. ↑ Krzysztof Głowacki kończy karierę. Były mistrz świata mówi pas [online], sport.radiozet.pl, 5 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-15] (pol.).
  41. ↑ Arkadiusz Hnida, Głowacki definitywnie kończy z boksem: Jestem teraz w KSW i na tym całkowicie się skupiam! [online], MMA PL, 5 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-15] (pol.).
  42. ↑ Głowacki na dopingu! Były mistrz świata ukarany wieloletnim zawieszeniem! [online], StrefaMMA.pl - Portal sportów walki, 2 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-17] (pol.).
  43. ↑ Krzysztof Głowacki zabrał głos po drakońskiej karze za doping! [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-01-17] (pol.).
  44. ↑ BoxRec a Polska waga junior ciężka. bokser.org, 15 sierpnia 2015. [dostęp 2015-08-16]. (pol.).
  45. ↑ Krzysztof Głowacki debiutuje w zestawieniu The Ring. bokser.org, 17 sierpnia 2015. [dostęp 2015-08-17]. (pol.).
  46. ↑ Ranking ESPN Głowacki trzeci, Włodarczyk i Fonfara na szóstkę. bokser.org, 25 sierpnia 2015. [dostęp 2015-08-25]. (pol.).
  47. ↑ (VIDEO) Potężny lewy sierp z… pleców!!! Krzysztof Głowacki spektakularnie znokautował Patryk Tołkaczewskiego na KSW Colosseum II! [online], Lowking.pl [dostęp 2023-06-03] (pol.).
  48. ↑ Kamil Zejma, Rozdano bonusy po XTB KSW Colosseum 2 [WIDEO] [online], InTheCage.pl, 5 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-05] (pol.).
  49. ↑ Tomasz Nowosielski, Maciej Kawulski, Krzysztof Głowacki i KSW nominowani do światowych nagród MMA | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 1 sierpnia 2023 [dostęp 2023-10-13] (pol.).
  50. ↑ Krzysztof Głowacki z Heraklesem w kategorii Nokaut Roku 2023 [online], Polsat Sport, 28 marca 2024 [dostęp 2024-03-30] (pol.).
  51. ↑ Wirtualna Polska Media, Krzysztof Głowacki wraca do KSW. Zmierzy się z wielokrotnym mistrzem Polski! [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2024-04-18] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Krzysztof_Głowacki_(bokser)&oldid=73589263”