Krzysztof Tchórzewski (polityk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez MalarzBOT (dyskusja | edycje) o 00:54, 1 sty 2016. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Krzysztof Tchórzewski
{{{alt grafiki}}}
Data i miejsce urodzenia

19 maja 1950
Rzążew

Zawód, zajęcie

polityk, inżynier

Alma Mater

Politechnika Warszawska

Stanowisko

wiceminister transportu (1997–2001), wiceminister gospodarki (2005), minister-członek Rady Ministrów (2015), minister energii (od 2015), poseł na Sejm I, III, V, VI, VII i VIII kadencji (1991–1993, 1997–2001, od 2005)

Partia

Prawo i Sprawiedliwość

podpis
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi

Krzysztof Józef Tchórzewski (ur. 19 maja 1950 w Rzążewie) – polski polityk i inżynier, poseł na Sejm I, III, V, VI, VII i VIII kadencji, od 1997 do 2001 sekretarz stanu w Ministerstwie Transportu i Gospodarki Morskiej, w 2007 sekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki, w 2015 minister-członek Rady Ministrów, a następnie minister energii w rządzie Beaty Szydło.

Życiorys

Syn Mieczysława i Teresy. W 1974 ukończył studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej. W latach 1974–1990 pracował w Oddziale Zasilania Elektroenergetycznego PKP-Siedlce (na stanowiskach elektromontera, kontrolera i naczelnika oddziału).

W latach 80. działał w opozycji demokratycznej, pełnił funkcję przewodniczącego siedleckiego oddziału Regionu Mazowsze NSZZ "Solidarność" (od 1981). Należy do Stowarzyszenia Elektryków Polskich (był prezesem oddziału siedleckiego w latach 1989–1990). W latach 1990–1992 pełnił funkcję wojewody siedleckiego. Od 1993 był prezesem zarządu spółki akcyjnej Inter-Poligrafia.

W latach 1994–1997 był dyrektorem spółki Srebrna. W rządzie Jerzego Buzka (1997–2001) pełnił funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Transportu i Gospodarki Morskiej. Następnie pracował w przedsiębiorstwie PKP Energetyka jako członek zarządu i dyrektor ds. ekonomiczno-finansowych.

Od 1990 do 1999 należał do Porozumienia Centrum (był wiceprezesem tej partii od 1993 do 1997 i jej prezesem od 1997 do 1999, kierował przez cały czas oddziałem siedleckim PC), następnie działał w PPChD (był jego sekretarzem generalnym). Później (do 2003) pełnił funkcję sekretarza generalnego SKL-RNP. Od 2004 należy do Prawa i Sprawiedliwości, zasiadł w komitecie politycznym tej partii.

Sprawował mandat posła I kadencji z ramienia PC i III kadencji z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność. W 2001 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję. Od 2002 do 2005 zasiadał w sejmiku mazowieckim. W 2005 z listy Prawa i Sprawiedliwości został wybrany na posła V kadencji w okręgu siedleckim. 2 marca 2007 został powołany na stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Gospodarki w rządzie Jarosława Kaczyńskiego. Funkcję tę pełnił do 23 listopada 2007. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz czwarty uzyskał mandat poselski, otrzymując 22 413 głosów. W wyborach w 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, dostał 22 787 głosów[1]. W 2015 został ponownie wybrany do Sejmu, otrzymując 26 372 głosy[2].

16 listopada 2015 powołany na ministra bez teki w rządzie Beaty Szydło[3]; powierzono mu prowadzenie prac w zakresie zorganizowania ministerstwa energii[4]. 1 grudnia 2015 został odwołany z tego stanowiska[5] i jednocześnie powołany na urząd ministra energii[6].

Odznaczenia

Otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi (1987). W 2001, za wybitne zasługi dla rozwoju transportu, za osiągnięcia w działalności publicznej, został odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[7], a w 2005 Krzyżem Oficerskim tego orderu[8].

Bibliografia

Linki zewnętrzne