Lanchester 6×4 armoured car
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ pojazdu | |
| Trakcja |
kołowa |
| Załoga |
4 |
| Historia | |
| Prototypy |
1927 |
| Produkcja |
1929-1931 |
| Egzemplarze |
35 |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
silnik gaźnikowy, 6-cylindrowy Lanchester o mocy 88 KM (64,7 kW) |
| Poj. zb. paliwa |
100 l |
| Pancerz |
grubość: 6-9 mm |
| Długość |
6,20 m |
| Szerokość |
1,96 m |
| Wysokość |
3,00 m |
| Rozstaw osi |
4,10 m |
| Prześwit |
0,29 m |
| Masa |
6 950 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość |
72 km/h |
| Zasięg pojazdu |
320 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 karabin maszynowy Vickers kal. 12,7 mm (zapas nabojów – 1000) 2 karabiny maszynowe Vickers kal. 7,7 mm (zapas nabojów – 5000) | |
| Użytkownicy | |
 Wielka Brytania  Japonia
| |
Samochód pancerny Lanchester 6x4 ang. Lanchester 6x4 Armoured Car – brytyjski samochód pancerny z okresu II wojny światowej
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1927 roku w firmie Lanchester Motor Company Limited zaprojektowano nowy samochód pancerny, który oparto na podwoziu półtoratonowego samochodu ciężarowego w układzie 6x4. Nadwozie było wykonane z blachy stalowej nitowanej do ramy. Samochód był wyposażony w wieżyczkę, w której zamontowano dwa karabiny maszynowe jeden kal. 12,7 i drugi kal. 7,7 mm. Trzeci karabin maszynowy umieszczono w kadłubie obok stanowiska kierowcy.
Tak zaprojektowanym samochodem zainteresowało dowództwo wojskowe. Przy czym produkowany on był w kilku wersjach: • Mk I – wersja podstawowa, wyprodukowano - 8 sztuk • Mk IA – wóz dowodzenia, bez uzbrojenia, wyposażony w radiostację M 9, wyprodukowano – 4 sztuki • Mk II – wersja podstawowa, dach wieżyczki był pochyły, wyprodukowano – 7 sztuk • Mk IIA – wóz dowodzenia, bez uzbrojenia, wyposażony w radiostację M 9, wyprodukowano – 6 sztuk. Łącznie w latach 1929-1931 wyprodukowano 35 samochodów tego typu.
Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]
Samochód pancerny Lanchester 6x4 był zbudowano na niezmienionym podwoziu samochodu ciężarowego, sześciokołowego, napad był na cztery tylne koła. Nadwozie został pokryte blachą o grubości od 6 do 9 mm, obok miejsca kierowcy umieszczono stanowisko strzeleckie z karabinem maszynowym. Na dachów umieszczono okrągło więżę dowódcy, w której umieszczono obok siebie dwa karabiny maszynowe. W wersji Mk II wieżyczka miała skośny dach.
Napęd stanowił silnik Lanchester o mocy 80 KM, 6-cylindrowy, rzędowy, chłodzony cieczą.
Uzbrojenie składało się z jednego karabinu maszynowego Vickers kal. 12,7 mm i dwóch kal. 7,7 mm.
Użycie[edytuj | edytuj kod]
Samochód pancerny Lanchester 6x4 w 1931 roku wprowadzono na uzbrojenie 12 pułku huzarów, gdzie stanowiły szwadron samochodów pancernych tego pułku. W 1940 roku zostały one wycofane z armii czynnej i przekazane do jednostek armii terytorialnej, gdzie służyły przez cały okres II wojny światowej.
Kilka z tych samochodów przekazano do oddziałów ochotniczych Malajów Brytyjskich, składających się z tubylców. Kilka z nich w czasie japońskiej kampanii malajskiej zostało przejętych przez Japończyków.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- И. Мощанский. Бронетанковая техника Великобритании 1939—1945 (часть II). „Бронеколлекция”. 2 (23), s. 7-8, 1999. Moskwa: Моделист-конструктор. (ros.).
- Геннадий Холявский: Энциклопедия Бронетанкового Вооружения и Техники. Колесные и полугусеничные бронеавтомобили. Mińsk: Харвест, 2004, s. 52-53. ISBN 985-13-1765-9. (ros.).