Rolls-Royce Armoured Car
_(14577890309).jpg)
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ pojazdu | |
| Trakcja |
kołowa |
| Załoga |
3 |
| Historia | |
| Prototypy |
1914 |
| Wycofanie |
1944 |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
silnik gaźnikowy, 6-cylindrowy Rolls-Royce o mocy 50 KM (37,3 kW) |
| Pancerz |
grubość: 8-9 mm |
| Długość |
4,92 m |
| Szerokość |
1,93 m |
| Wysokość |
2,53 m |
| Rozstaw osi |
3,62 m |
| Prześwit |
0,28 m |
| Masa |
3 550 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość |
95 km/h (maksymalna) |
| Zasięg pojazdu |
240 – 288 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 karabin maszynowy Vickers kal. 7,7 mm | |
| Użytkownicy | |
 Wielka Brytania
| |
Samochód pancerny Rolls-Royce ang. Rolls-Royce Armoured Car – brytyjski samochód pancerny z okresu I wojny światowej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Po wybuchu I wojny światowej dowództwo lotnictwa floty brytyjskiej, biorąc pod uwagę doświadczenia armii francuskiej i belgijskiej zamówiło w firmie Rolls-Royce Limited samochód pancerny oparty na konstrukcji samochodu Rolls-Royce Silver Ghost, który był już wykorzystywany w oddziałach lotnictwa floty. Pod koniec 1914 roku był już gotowy prototyp takiego samochodu, który otrzymała nazwę Rolls-Royce (1914 Admiralty Turreted Pattern) i rozpoczęto jego produkcję. Samochód ten był prostą przeróbką samochodu Silver Ghost, polegającą na jego opancerzeniu blachom o grubości 8-9 mm, oraz wstawieniu wieżyczki, w której zamontowano karabin maszynowy.
Już po wojnie w 1920 roku powstała druga wersja tego samochodu oznaczona jako Rolls-Royce (1920 Pattern). Modernizacja polegała na zamianie kół szprychowych na tarczowe, a wieżyczka została podwyższona i otrzymała trójspadowy dach. Wzrosła też jego waga do 3,85 tony.
Łącznie wyprodukowano ok. 192 samochodów tego typu, z tym wersji: wzór 1914 – ok. 150 i wzór 1920 – 42.
Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]
Samochód pancerny Rolls-Royce był zbudowano na niezmienionym podwoziu samochodu Silver Ghost. Nadwozie został pokryte blachą o grubości 8-9 mm, za kabiną kierowcy na dachu umieszczono wieżyczkę osłonięto z trzech stron w której zamontowano karabin maszynowy. W wersji z 1920 roku wieżyczka była osłonięta także z góry. W tylnej części nadwozia umieszczono odkrytą platformę do przewozu rzeczy.
Napęd stanowił silnik Rolls-Royce o mocy 50 KM, 6-cylindrowy, rzędowy, chłodzony cieczą.
Uzbrojenie składało się z karabiny maszynowego Vickers kal. 7,7 mm. W czasie II wojny światowej część tych samochodów otrzymała karabin maszynowy Bren kal. 7,7 mm.
Użycie[edytuj | edytuj kod]
Samochód pancerny Rolls-Royce był powszechnie używany w czasie I wojnie światowej, gdzie brały udział wojska brytyjskie. Po zakończeniu wojny samochody te pozostały w użyciu, przy czym głównie w koloniach brytyjskich, gdzie często były modernizowane, zmiany polegały głównie na zmianie rodzaju uzbrojenia.
W chwili wybuchu II wojny światowej w armii brytyjskiej znajdowało się jeszcze kilkadziesiąt takich samochodów, głównie w Afryce Północnej, gdzie brały udział w pierwszym okresie walk z wojskami niemieckimi w Afryce Północnej. Później służyły w ochronie lotnisk. Ostatnie raporty mówią o ich wykorzystaniu w wojsku w 1944 roku.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rolls-Royce armoured car. „War machine”. 31, s. 612, 1984. Londyn: Orbis Publishing Ltd. (ang.).
- Геннадий Холявский: Энциклопедия Бронетанкового Вооружения и Техники. Колесные и полугусеничные бронеавтомобили. Mińsk: Харвест, 2004, s. 47-50. ISBN 985-13-1765-9. (ros.).