Naomi Ōsaka

Naomi Ōsaka
Państwo	Japonia
Data i miejsce urodzenia	16 października 1997 ; Osaka
Wzrost	180 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Zakończenie kariery	aktywna
Trener	Patrick Mouratoglou
	Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	7 WTA, 0 ITF
Najwyżej w rankingu	1 (28 stycznia 2019)
Australian Open	W (2019, 2021)
Roland Garros	3R (2016, 2018, 2019)
Wimbledon	3R (2017, 2018)
US Open	W (2018, 2020)
	Gra podwójna
Wygrane turnieje	0 WTA, 0 ITF
Najwyżej w rankingu	324 (3 kwietnia 2017)
Australian Open	1R (2017)
Roland Garros	2R (2016)
Wimbledon	1R (2017)
US Open	1R (2016, 2017)
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Naomi Ōsaka (jap. 大坂なおみ Ōsaka Naomi; ur. 16 października 1997 w Osace) – japońska tenisistka, zwyciężczyni US Open 2018 i 2020 oraz Australian Open 2019 i 2021, liderka rankingu WTA od 28 stycznia do 23 czerwca i od 12 sierpnia do 8 września 2019. Została uhonorowana tytułem Barbie Shero, jako kobieta wzór dla dziewcząt^[1].

Życie prywatne

Jest córką Japonki i Haitańczyka^[2].

Jest w związku z amerykańskim raperem Cordae^[3]. W lipcu 2023 roku urodziła córkę Shai^[4].

Kariera tenisowa

Najwyżej w rankingu WTA Tour była sklasyfikowana na 1. miejscu w singlu (28 stycznia 2019) oraz na 324. miejscu w deblu (3 kwietnia 2017).

W 2015 uczestniczyła, a następnie triumfowała w zawodach WTA Rising Stars, które rozgrywane były podczas Turnieju Mistrzyń. W listopadzie tego samego roku awansowała do finału turnieju WTA 125K series w Hua Hin.

We wrześniu 2016 w finale zawodów WTA Premier w Tokio przegrała z Caroline Wozniacki 5:7, 3:6.

W marcu 2018 zdobyła swój pierwszy tytuł z cyklu WTA Premier Mandatory, pokonując w Indian Wells takie zawodniczki, jak: Marija Szarapowa, Agnieszka Radwańska, Karolína Plíšková i Simona Halep^[5]^[6]. 8 września 2018 Ōsaka zdobyła swój pierwszy tytuł wielkoszlemowy, wygrywając US Open po pokonaniu w finale Sereny Williams 6:2, 6:4^[7]. Następnie osiągnęła finał w Tokio i półfinał w Pekinie, co pozwoliło jej awansować na najwyższe miejsce rankingowe w karierze.

W 2019 wygrała wielkoszlemowy Australian Open. W meczu mistrzowskim pokonała Petrę Kvitovą wynikiem 7:6(2), 5:7, 6:4. We wrześniu tego samego roku zdobyła tytuł w Osace, zwyciężając z Anastasiją Pawluczenkową. Kolejne turniejowe zwycięstwo zanotowała w Pekinie, gdzie w ostatnim spotkaniu okazała się lepsza od liderki rankingu Ashleigh Barty.

W sezonie 2020 osiągnęła finał rozgrywek przeniesionych z Cincinnati do Nowego Jorku. Mecz rozstrzygający o mistrzostwie oddała jednak walkowerem Azarance. Z Białorusinką Ōsaka zmierzyła się w finale US Open, pokonując ją wynikiem 1:6, 6:3, 6:3. W ten sposób stała się pierwszym zawodnikiem z Azji, który wygrał trzy singlowe turnieje wielkoszlemowe^[8]. Podczas zawodów okazywała poparcie dla ruchu Black Lives Matter, wychodząc na kort w czarnych maseczkach z imionami i nazwiskami osób czarnoskórych zabitych przez policjantów w Stanach Zjednoczonych^[9].

W 2021 roku ponownie zwyciężyła w Australian Open. W meczu mistrzowskim pokonała Jennifer Brady wynikiem 6:4, 6:3. Przed rozpoczęciem French Open zapowiedziała, że nie będzie brać udział w pomeczowych konferencjach prasowych w trosce o swoje zdrowie psychiczne. Organizatorzy turniejów Wielkiego Szlema ogłosili, że takie zachowanie może wiązać się z odpowiednimi karami, włącznie z dyskwalifikacją. W odpowiedzi Ōsaka wycofała się z zawodów po wygranym meczu pierwszej rundy. W swoim oświadczeniu przekazała też, że od wygranego US Open 2018 zmagała się z depresją^[10]. 23 lipca 2021 podczas ceremonii otwarcia Letnich Igrzysk Olimpijskich 2020 w Tokio oficjalnie zapaliła znicz olimpijski, zostając pierwszym przedstawicielem tenisa, który tego dokonał^[11].

W sezonie 2022 osiągnęła finał rozgrywek kategorii WTA 1000 w Miami, w którym uległa 4:6, 0:6 Idze Świątek.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

W, wygrany turniej

F, przegrana w finale

SF, przegrana w półfinale

QF, przegrana w ćwierćfinale

xR, przegrana w x rundzie

Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

A, brak startu

NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Turniej	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	2024	2025	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	3R	2R	4R	W	3R	W	3R	A	1R	3R	2 / 9	26 – 7
French Open	A	A	A	A	3R	1R	3R	3R	A	2R	1R	A	2R		0 / 7	8 – 6
Wimbledon	A	A	A	Q1	A	3R	3R	1R	NH	A	A	A	2R		0 / 4	5 – 4
US Open	A	A	A	Q2	3R	3R	W	4R	W	3R	1R	A	2R		2 / 8	23 – 6

Ranking na koniec roku	1028	430	250	203	40	68	5	3	3	13	42	–	59		4 / 28	62 – 23

Występy w grze podwójnej

Turniej	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	2024	2025	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	1R	A	A	A	A	A	A	A	A	0 / 1	0 – 1
French Open	A	A	A	A	2R	A	A	A	A	A	A	A	A		0 / 1	1 – 1
Wimbledon	A	A	A	A	A	1R	A	A	NH	A	A	A	A		0 / 1	0 – 1
US Open	A	A	A	A	1R	1R	A	A	A	A	A	A	A		0 / 2	0 – 2

Ranking na koniec roku	–	–	1279	–	374	699	–	–	–	–	–	–	–		0 / 5	1 – 5

Występy w grze mieszanej

Naomi Ōsaka nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009 – 2020
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od 2021
	WTA 1000 (obowiązkowe)
	WTA 1000 (nieobowiązkowe)
	WTA 500
	WTA 250
	WTA 125

Gra pojedyncza 12 (7–5)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	25 września 2016	Tokio	Twarda	Caroline Wozniacki	5:7, 3:6
Zwyciężczyni	1.	18 marca 2018	Indian Wells	Twarda	Darja Kasatkina	6:3, 6:2
Zwyciężczyni	2.	8 września 2018	US Open	Twarda	Serena Williams	6:2, 6:4
Finalistka	2.	23 września 2018	Tokio	Twarda (hala)	Karolína Plíšková	4:6, 4:6
Zwyciężczyni	3.	26 stycznia 2019	Australian Open	Twarda	Petra Kvitová	7:6(2), 5:7, 6:4
Zwyciężczyni	4.	22 września 2019	Osaka	Twarda	Anastasija Pawluczenkowa	6:2, 6:3
Zwyciężczyni	5.	6 października 2019	Pekin	Twarda	Ashleigh Barty	3:6, 6:3, 6:2
Finalistka	3.	29 sierpnia 2020	Nowy Jork	Twarda	Wiktoryja Azaranka	walkower
Zwyciężczyni	6.	12 września 2020	US Open	Twarda	Wiktoryja Azaranka	1:6, 6:3, 6:3
Zwyciężczyni	7.	20 lutego 2021	Australian Open	Twarda	Jennifer Brady	6:4, 6:3
Finalistka	4.	2 kwietnia 2022	Miami	Twarda	Iga Świątek	4:6, 0:6
Finalistka	5.	5 stycznia 2025	Auckland	Twarda	Clara Tauson	6:4, krecz

Finały turniejów WTA 125K series

Gra pojedyncza 1 (0–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	15 listopada 2015	Hua Hin	Twarda	Jarosława Szwiedowa	4:6, 7:6(8), 4:6

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze pojedynczej

Rok	Rezultat	Przeciwniczka	Wynik
2018	Faza grupowa	Sloane Stephens Angelique Kerber Kiki Bertens	5:7, 6:4, 1:6 4:6, 7:5, 4:6 3:6, krecz
2019	Faza grupowa	Petra Kvitová wycofała się z turnieju po pierwszym meczu	7:6(1), 4:6, 6:4
2021	zawodniczka rezerwowa (nie wystąpiła – zrezygnowała ze startu)

Występy w igrzyskach olimpijskich

Gra pojedyncza

Runda	Przeciwniczka	Wynik

Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo Japonia [2]
I runda	Chiny: Zheng Saisai	6:1, 6:4
II runda	Szwajcaria: Viktorija Golubic	6:2, 6:3
III runda	Czechy: Markéta Vondroušová	1:6, 4:6

Letnie Igrzyska Olimpijskie w Paryżu 2024, reprezentując państwo Japonia
I runda	Niemcy: Angelique Kerber [PR]	5:7, 3:6

Zwycięstwa nad zawodniczkami klasyfikowanymi w danym momencie w czołowej dziesiątce rankingu WTA

Stan na 19.01.2025

Sezon	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	2024	2025	Łącznie
Zwycięstwa	2	3	6	1	0	0	0	1	0	13

Lp.	Zawodnik	Ranking	Turniej	Nawierzchnia	Runda	Wynik
2017
1.	Angelique Kerber	Nr 6	US Open, Stany Zjednoczone	Twarda	1R	6:3, 6:1
2.	Venus Williams	Nr 5	Hong Kong, Chiny	Twarda	2R	7:5, 6:2
2018
3.	Karolína Plíšková	Nr 5	Indian Wells, Stany Zjednoczone	Twarda	QF	6:2, 6:3
4.	Simona Halep	Nr 1	Indian Wells, Stany Zjednoczone	Twarda	SF	6:3, 6:0
5.	Julia Görges	Nr 10	Pekin, Chiny	Twarda	3R	6:1, 6:2
2019
6.	Elina Switolina	Nr 7	Australian Open, Australia	Twarda	QF	6:4, 6:1
7.	Karolína Plíšková	Nr 8			SF	6:2, 4:6, 6:4
8.	Petra Kvitová	Nr 6			F	7:6(2), 5:7, 6:4
9.	Bianca Andreescu	Nr 6	Pekin, Chiny	Twarda	QF	5:7, 6:3, 6:4
10.	Ashleigh Barty	Nr 1	Pekin, Chiny	Twarda	F	3:6, 6:3, 6:2
11.	Petra Kvitová	Nr 6	WTA Finals, Shenzhen	Twarda (hala)	RR	7:6(1), 4:6, 6:4
2020
12.	Kiki Bertens	Nr 9	Brisbane, Australia	Twarda	QF	6:3, 3:6, 6:3
2024
13.	Jeļena Ostapenko	Nr 10	US Open, Stany Zjednoczone	Twarda	1R	6:3, 6:2

Przypisy

↑ Barbie Role Models Naomi Osaka | Mattel [online], Mattel Shop [dostęp 2022-02-12] (ang.).
↑ Getting To Know... Naomi Osaka. wtatennis.com, 2014-07-30. [dostęp 2015-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-13)]. (ang.).
↑ Tara C. Mahadevan: YBN Cordae Discusses Girlfriend Naomi Osaka’s U.S. Open Success. complex.com, 2019-09-01. [dostęp 2020-09-13]. (ang.).
↑ Naomi Osaka kończy "urlop macierzyński". Japonka podała datę powrotu na kort. Polskie Radio 24, 2023-09-07. [dostęp 2023-09-11]. (pol.).
↑ Tom Bennett: Superb Naomi Osaka crushes Daria Kasatkina in Indian Wells to win maiden WTA title. eurosport.co.uk, 2018-03-18. [dostęp 2018-03-18]. (ang.).
↑ Łukasz Iwanek: WTA Indian Wells: Naomi Osaka bezlitosna dla Darii Kasatkiny w finale 20-latek. Pierwszy tytuł Japonki. sportowefakty.wp.pl, 2018-03-18. [dostęp 2018-03-18].
↑ Wirtualna Polska Media: US Open: fatalne zachowanie Sereny Williams i porażka w finale. Triumf Naomi Osaki!. sportowefakty.wp.pl, 2018-09-08. [dostęp 2018-09-09]. (pol.).
↑ FP Sports: US Open 2020: Naomi Osaka first in 26 years to come from set down in final to win title, other stats. firstpost.com, 2020-09-13. [dostęp 2020-09-13]. (ang.).
↑ George Ramsay: These were the Black victims Naomi Osaka honored on face masks at the US Open. CNN, 2020-09-13. [dostęp 2020-09-13]. (ang.).
↑ macz: Djoković i inne gwiazdy wspierają decyzję Osaki. „To był akt odwagi”. eurosport.tvn24.pl, 2021-06-02. [dostęp 2021-07-23]. (pol.).
↑ WTA Staff: Tokyo 2020: Osaka becomes the first tennis player to light the Olympic Cauldron. wtatennis.com, 2021-07-23. [dostęp 2021-07-23]. (ang.).

Bibliografia

Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2025-01-19] (ang.).
Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2025-01-19] (ang.).
Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2025-01-19] (ang.).

[1] Barbie Role Models Naomi Osaka | Mattel [online], Mattel Shop [dostęp 2022-02-12] (ang.).

[2] Getting To Know... Naomi Osaka. wtatennis.com, 2014-07-30. [dostęp 2015-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-13)]. (ang.).

[3] Tara C. Mahadevan: YBN Cordae Discusses Girlfriend Naomi Osaka’s U.S. Open Success. complex.com, 2019-09-01. [dostęp 2020-09-13]. (ang.).

[4] Naomi Osaka kończy "urlop macierzyński". Japonka podała datę powrotu na kort. Polskie Radio 24, 2023-09-07. [dostęp 2023-09-11]. (pol.).

[5] Tom Bennett: Superb Naomi Osaka crushes Daria Kasatkina in Indian Wells to win maiden WTA title. eurosport.co.uk, 2018-03-18. [dostęp 2018-03-18]. (ang.).

[6] Łukasz Iwanek: WTA Indian Wells: Naomi Osaka bezlitosna dla Darii Kasatkiny w finale 20-latek. Pierwszy tytuł Japonki. sportowefakty.wp.pl, 2018-03-18. [dostęp 2018-03-18].

[7] Wirtualna Polska Media: US Open: fatalne zachowanie Sereny Williams i porażka w finale. Triumf Naomi Osaki!. sportowefakty.wp.pl, 2018-09-08. [dostęp 2018-09-09]. (pol.).

[8] FP Sports: US Open 2020: Naomi Osaka first in 26 years to come from set down in final to win title, other stats. firstpost.com, 2020-09-13. [dostęp 2020-09-13]. (ang.).

[9] George Ramsay: These were the Black victims Naomi Osaka honored on face masks at the US Open. CNN, 2020-09-13. [dostęp 2020-09-13]. (ang.).

[10] z: Djoković i inne gwiazdy wspierają decyzję Osaki. „To był akt odwagi”. eurosport.tvn24.pl, 2021-06-02. [dostęp 2021-07-23]. (pol.).

[11] WTA Staff: Tokyo 2020: Osaka becomes the first tennis player to light the Olympic Cauldron. wtatennis.com, 2021-07-23. [dostęp 2021-07-23]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

2001–2010	2001: Jennifer Capriati 2002: Jennifer Capriati 2003: Serena Williams 2004: Justine Henin 2005: Serena Williams 2006: Amélie Mauresmo 2007: Serena Williams 2008: Marija Szarapowa 2009: Serena Williams 2010: Serena Williams
2011–2020	2011: Kim Clijsters 2012: Wiktoryja Azaranka 2013: Wiktoryja Azaranka 2014: Li Na 2015: Serena Williams 2016: Angelique Kerber 2017: Serena Williams 2018: Caroline Wozniacki 2019: Naomi Ōsaka 2020: Sofia Kenin
od 2021	2021: Naomi Ōsaka 2022: Ashleigh Barty 2023: Aryna Sabalenka 2024: Aryna Sabalenka 2025: Madison Keys

2001–2010	2001: Venus Williams 2002: Serena Williams 2003: Justine Henin 2004: Swietłana Kuzniecowa 2005: Kim Clijsters 2006: Marija Szarapowa 2007: Justine Henin 2008: Serena Williams 2009: Kim Clijsters 2010: Kim Clijsters
2011–2020	2011: Samantha Stosur 2012: Serena Williams 2013: Serena Williams 2014: Serena Williams 2015: Flavia Pennetta 2016: Angelique Kerber 2017: Sloane Stephens 2018: Naomi Ōsaka 2019: Bianca Andreescu 2020: Naomi Ōsaka
od 2021	2021: Emma Raducanu 2022: Iga Świątek 2023: Coco Gauff 2024: Aryna Sabalenka