Marcin Korolec

Marcin Korolec

Data i miejsce urodzenia	24 grudnia 1968 Warszawa
Minister środowiska
Okres	od 18 listopada 2011 do 27 listopada 2013
Przynależność polityczna	bezpartyjny (z rekomendacji PO)
Poprzednik	Andrzej Kraszewski
Następca	Maciej Grabowski

{{Polityk infobox}} Nieoczekiwana grafika: "grafika".

Marcin Korolec (ur. 24 grudnia 1968 w Warszawie) – polski prawnik, urzędnik państwowy, od 2005 do 2011 podsekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki, od 2011 do 2013 minister środowiska, od 2013 do 2015 sekretarz stanu w Ministerstwie Środowiska i pełnomocnik Rządu ds. polityki klimatycznej.

Życiorys

Ukończył w 1996 École nationale d'administration w Paryżu, następnie studia na Wydziałach Historii oraz Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego.

W okresie od czerwca 1993 do grudnia 1994 i ponownie od czerwca 1997 do marca 1998 pracował jako prawnik w kancelariach prawniczych. Od stycznia do kwietnia 1995 był zatrudniony na stanowisku prawnika w Departamencie Prawno-Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Od 1998 pełnił funkcję asystenta Jana Kułakowskiego (będącego wówczas Pełnomocnikiem Rządu ds. Negocjacji o Członkostwo RP w Unii Europejskiej) następnie od 1999 do 2001 pracował jako jego doradca, odpowiadając m.in. za swobodny przepływ towarów, swobodny przepływ osób, rolnictwo, polityka konkurencji, polityka ochrony konsumentów.

W latach 2001–2004 był radcą ministra w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej, w okresie sprawowania tego urzędu przez Danutę Hübner. Następnie jako wspólnik prywatnej firmy zajmował się działalnością doradczą w zakresie funduszy unijnych.

Prowadził także działalność dydaktyczną w ramach warsztatów w Krajowej Szkole Administracji Publicznej i na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW.

23 listopada 2005 został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Gospodarki. Po powołaniu pierwszego rządu Donalda Tuska pozostał na tym stanowisku. W latach 2005–2011 pełnił także funkcję krajowego koordynatora współpracy RP-OECD.

18 listopada 2011 prezydent Bronisław Komorowski powołał go na urząd ministra środowiska w drugim rządzie Donalda Tuska. Podczas Konferencja Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu (COP 19) odbywającej się w listopadzie 2013 w Warszawie objął funkcję przewodniczącego konferencji z kadencją do czasu następnej konferencji w 2014 w Limie. 27 listopada 2013 odwołany przez prezydenta Bronisława Komorowskiego ze stanowiska ministra. W tym samym dniu objął stanowisko pełnomocnika rządu do spraw polityki klimatycznej w randze sekretarza stanu w Ministerstwie Środowiska.

Życie prywatne

Żonaty (żona Olga), ma trzech synów: Jana, Bartłomieja i Krzysztofa oraz córkę Teresę.

Wybrane publikacje

• Organizacja i przebieg negocjacji akcesyjnych w dziedzinie polityki społecznej i zatrudnienia, [w:] Polityka społeczna i zatrudnienie, KPRM, Warszawa 2001
• Swobodny przepływ towarów, Rolnictwo, [w:] Członkostwo Polski w Unii Europejskiej – na jakich zasadach?, UKIE, Warszawa 2003

Bibliografia

• Nota biograficzna na stronie Ministerstwa Gospodarki. [dostęp 2011-11-18].