Messier 50

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Messier 50
Ilustracja
Gromada otwarta M50 (2MASS)
Odkrywca

Charles Messier

Data odkrycia

5 kwietnia 1772

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Jednorożec

Typ

I,2,m[1]

Rektascensja

07h 02m 40,47s

Deklinacja

–08° 21′ 50,5″

Odległość

3,1 tys. ly (950 pc[2])

Jasność obserwowana

5,9 m

Rozmiar kątowy

15' × 20'

Charakterystyka fizyczna
Wymiary

14 × 19 ly

Liczba gwiazd

200

Alternatywne oznaczenia
M50, NGC 2323, C 0700-082,
[KPR2004b] 118,OCISM 118, OCl 559
Mapa gromady
Konstelacja Jednorożca

Messier 50 (również M50 lub NGC 2323) – gromada otwarta w gwiazdozbiorze Jednorożca. Prawdopodobnie znana Cassiniemu przed 1711 (według relacji jego syna Jacques’a z 1740 roku). 5 kwietnia 1772 niezależnie odkryta przez Messiera.

M50 znajduje się w odległości około 3,1 tys. lat świetlnych od Ziemi. Wymiary gromady wynoszą ok. 14 × 19 lat świetlnych (centralna, najgęstsza część ma średnicę ok. 9-10 lat świetlnych). Wiek szacuje się na około 78 milionów lat.

Gromada zawiera ok. 200 gwiazd. Najjaśniejsza z nich ma jasność obserwowaną 9,0m i należy do typu widmowego B8[3]. 7' na południe od centrum gromady znajduje się czerwony olbrzym wyróżniający się na tle białych gwiazd gromady. M50 zawiera także kilka podolbrzymów.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Według Kennetha Glyn Jonesa. Woldemar Götz podaje II,3,r. Według Sky Catalog - II,3,m.
  2. Wilton Dias et al.: Catalog of Optically Visible Open Clusters and Candidates. Departamento de Astronomia, 2014-05-24. [dostęp 2014-11-30].
  3. Sky Catalog 2000 podaje jasność 7,85 i typ widmowy B6

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]