Messier 88

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Messier 88
Ilustracja
Messier 88
Odkrywca

Charles Messier

Data odkrycia

18 marca 1781

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Warkocz Bereniki

Typ

SA(rs)b Sy2[1] / Sc

Rektascensja

12h 31m 59,34s[2]

Deklinacja

+14° 25′ 13,4″[2]

Odległość

~ 60 mln ly[3] (18,4 Mpc)

Przesunięcie ku czerwieni

+0,007602 ±0,000020[4]

Jasność obserwowana

10,36[1]m

Rozmiary kątowe

6,9 × 3,7′[1]

Charakterystyka fizyczna
Wymiary

Ø 130 tys. ly[3]

Alternatywne oznaczenia
M88, NGC 4501, UGC 7675, [DSB94] 300, 2E 2758, 2E 1229.4+1442, CGCG 099-076, EQ 1229+146, INTREF 503, IRAS 12294+1441, LEDA 41517, [M98c] 122928.1+144150, MCG+03-32-059, NVSS B122927+144138, PGC 041517, UZC J123159.1+142515, VCC 1401, VPC 840, [VV2000c] J123159.3+142513, [VV2003c] J123159.3+142513, [VV2006c] J123159.3+142513, [VV98c] J123159.5+142517, WSTB 29W039, [YOF95] 178, Z 1229.4+1442, Z 99 – 76
Mapa galaktyki
gwiazdozbiór Warkocza Bereniki

Messier 88 (znana również jako M88 lub NGC 4501) – galaktyka spiralna z grupy galaktyk Seyferta w gwiazdozbiorze Warkocza Bereniki. Należy do Gromady w Pannie.

Odkrycie i obserwacje[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcie z Teleskopu Hubble’a, ukazujące szczegóły budowy galaktyki

M88 odkrył 18 marca 1781 roku francuski astronom Charles Messier. Opisał ją jako mgławicę bez gwiazd i jeden z najsłabiej świecących obiektów w swoim katalogu oraz stwierdził, że jest podobna z wyglądu do M58[3]. Tej samej nocy Messier odkrył sześć innych galaktyk oraz gromadę kulistą M92. M88 jest jedną z pierwszych galaktyk sklasyfikowanych jako spiralne. Lord Rosse skatalogował ją jako jedną z 14 „spiralnych mgławic” odkrytych do 1850 roku.

Charakterystyka fizyczna[edytuj | edytuj kod]

Odległość galaktyki od Ziemi wynosi około 60 milionów lat świetlnych[3]. Dystans ten rośnie w tempie 2281 km/s[1]. Średnica galaktyki wynosi około 130 tysięcy lat świetlnych[3] (ok. 40 kpc).

Jasność obserwowana M88 według różnych źródeł wynosi od 9,6 do ok. 10,4 wielkości gwiazdowych, natomiast jej wymiary obserwowane od 7' × 4' do 8' × 3', z czego jądro ma około 1,1' × 0,55'[5].

Supernowe[edytuj | edytuj kod]

Dotychczas w M88 zaobserwowano jedną supernową, SN 1999cl odkrytą 28 maja 1999 roku. Należała do typu Ia, osiągnęła jasność 13,6m[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Messier 88 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)
  2. a b W.D. Cotton, J.J. Condon, E. Arbizzani. Arcsecond Positions of UGC Galaxies. „The Astrophysical Journal Supplement Series”. 125 (2), s. 409–412, grudzień 1999. 
  3. a b c d e Hartmut Frommert, Christine Kronberg: Messier 88. [w:] SEDS Messier Database [on-line]. 2002-12-29. [dostęp 2014-01-23]. (ang.).
  4. Messier 88 w bazie SIMBAD (ang.)
  5. Gerard de Vaucouleurs, Antoinette de Vaucouleurs. Reference Catalogue of Bright Galaxies. „University of Texas Monographs in Astronomy”. 1964. 
  6. David Bishop: Supernova 1999cl in M88. [w:] Rochester’s Astronomy Club [on-line]. 2001-12-03. [dostęp 2007-05-18]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]