Messier 65
 Galaktyka spiralna M65 (Mount Lemmon SkyCenter) | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
1 marca 1780 |
| Dane obserwacyjne (J2000) | |
| Gwiazdozbiór | |
| Typ |
spiralna (Sa) |
| Rektascensja |
11h 18m 55,9s[1] |
| Deklinacja |
+13° 05′ 33″[1] |
| Odległość | |
| Przesunięcie ku czerwieni |
0,002692[1] |
| Jasność obserwowana |
10,1m |
| Rozmiary kątowe |
9,8′ × 2,9′[1] |
| Alternatywne oznaczenia | |
| M65, NGC 3623, UGC 6328, PGC 34612, MCG 2-29-18, ARP 317, IRAS11163+1322, ZWG 67.54, VV 308 | |
Messier 65 (również M65 lub NGC 3623) – galaktyka spiralna znajdująca się w konstelacji Lwa w odległości około 40 milionów lat świetlnych. Została odkryta 1 marca 1780 roku przez Charlesa Messiera. Messier 65 wraz z Messier 66 i NGC 3628 tworzą razem słynny Triplet Lwa (Arp 317), małą grupę galaktyk.
M65 została odkryta przez Messiera i zapisana w Katalogu Messiera, jednakże William Henry Smyth przypadkowo przypisał odkrycie Pierre'owi Méchain w swojej popularnej XIX-wiecznej astronomicznej publikacji A Cycle of Celestial Objects (w której napisał: „One [M65 i M66] zostały wskazane Messierowi przez Méchaina w 1780”). Ten błąd został zauważony przez Kennetha Jonesa w Messier’s Nebulae and Star Clusters.
Galaktyka ta ma mało pyłu oraz gazu i dlatego mało gwiazd w niej powstaje, ale pewna aktywność gwiazdotwórcza miała jednak miejsce w ramionach spiralnych stosunkowo niedawno. Średnio jednak stosunek ilości starych gwiazd do nowych jest dość wysoki. W większości zakresów długości fal galaktyka jest mało interesująca, chociaż w NRAO VLA Sky Survey widoczne jest radioźródło, oddalone od centrum o ok. 2 minuty kątowe. Tożsamość tego źródła jest niepewna, jako że nie zostało ono zidentyfikowane wizualnie lub oficjalnie przebadane. Galaktyka ma aktywne jądro, ale aktywność nie jest zbyt silna, i galaktyka sklasyfikowana jest jako LINER (Low-ionization nuclear emission-line region).
Widziany przez teleskop dysk M65 wydaje się trochę wygięty i stosunkowo nagłe pojawienie się formacji gwiezdnych w jego obrębie sugeruje jakiś zewnętrzny wpływ. Rots (1978) sugeruje, że dwie pozostałe galaktyki Tripletu Lwa zaczęły oddziaływać ze sobą jakieś 800 milionów lat temu[3]. Badania przeprowadzone przez Duana (2006) sugerują, że w M65 efekty oddziaływania mogły być istotne, choć w dużo mniejszym stopniu. To mogłoby wyjaśniać utworzenie nowych gwiazd w zgrubieniu centralnym galaktyki, odzwierciedlone w nieco bardziej niebieskim kolorze zgrubienia niż spodziewany. Zauważył również, że M65 może posiadać centralny pas gwiazd[4], co jest trudne do potwierdzenia, gdyż galaktyka ta jest przez nas widziana pod bardzo ostrym kątem.
W Messier 65 zaobserwowano do tej pory jedną supernową: SN 2013am[5].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Messier 65 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)
- ↑ R.B. Tully et al.: NGC 3623. [w:] Cosmicflows-2 catalog [on-line]. VizieR, 2013. [dostęp 2016-05-13]. (ang.).
- ↑ Arnold H. Rots. Detection of a long H I plume emerging from NGC 3628. „The Astronomical Journal”. 83 (3), s. 219-223, marzec 1978. (ang.).
- ↑ Zhiyu Duan. Multicolor Photometry and Stellar Population Synthesis Study of the Interacting Galaxies of the Leo Triplet. „The Astronomical Journal”. 132 (4), s. 1581-1592, październik 2006. DOI: 10.1086/507304. (ang.).
- ↑ List of Supernovae. [w:] IAU Central Bureau for Astronomical Telegrams [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna. [dostęp 2015-02-05]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Messier 65 w SEDS (ang.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Messier 65 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)
- Messier 65 w bazie SIMBAD (ang.)
- Courtney Seligman: NGC 3623. Celestial Atlas. [dostęp 2015-02-05]. (ang.).