Oleg Ryżenkow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oleg Ryżenkow
Data i miejsce urodzenia

15 grudnia 1967
Najstenjarwi

Klub

Dynama Mohylew

Wzrost

174 cm

Debiut w PŚ

17.12.1992, Pokljuka (20. miejsce - b.indywidualny)

Pierwsze punkty w PŚ

17.12.1992, Pokljuka (20. miejsce - b.indywidualny)

Pierwsze podium w PŚ

19.12.1992, Pokljuka
(3. miejsce - sprint)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Białoruś
Mistrzostwa świata
złoto Ruhpolding 1996 b.drużynowy
złoto Osrblie 1997 b.drużynowy
złoto Kontiolahti 1999 sztafeta
srebro Osrblie 1997 b.indywidualny
srebro Pokljuka 2001 sztafeta
brąz Anterselva 1995 b.indywidualny
brąz Anterselva 1995 sztafeta
brąz Ruhpolding 1996 sztafeta
brąz Osrblie 1997 sprint
brąz Chanty-Mansyjsk 2003 sztafeta
Mistrzostwa Europy
złoto Grand-Bornand 1995 sztafeta
złoto Langdorf 2006 sztafeta
srebro Ridnaun 1996 sztafeta
brąz Grand-Bornand 1995 sprint
brąz Ridnaun 1996 sprint
brąz Forni Avoltri 2003 sztafeta
Puchar Świata (Sprint)
2. miejsce
1994/1995
Puchar Świata (Bieg indywidualny)
3. miejsce
1998/1999

Oleg Władimirowicz Ryżenkow (ros.: Олег Владимирович Рыженков; biał.: Алег Уладзіміравіч Рыжэнкаў, Aleh Uładzimirawicz Ryżenkau; ur. 15 grudnia 1967 w Najstenjarwi) – białoruski biathlonista; wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Ryżenkow zaczął trenować biathlon w 1985 roku. Kilka lat później dołączył do kadry narodowej. W Pucharze Świata zadebiutował 17 grudnia 1992 roku w Pokljuce, kiedy zajął 20. miejsce w biegu indywidualnym. Tym samym już w debiucie zdobył pierwsze punkty. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął dwa dni później, kończąc rywalizację w sprincie na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Niemiec Mark Kirchner i Jon Åge Tyldum z Norwegii. W kolejnych startach jeszcze 12 razy stawał na podium, odnosząc przy tym trzy zwycięstwa: 28 stycznia 1995 roku w Ruhpolding i 11 marca 1995 roku w Lahti wygrywał sprinty, a 13 grudnia 1998 roku w Hochfilzen triumfował w biegu indywidualnym. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1994/1995, kiedy zajął piąte miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji sprintu był drugi. Zajął również trzecie miejsce w klasyfikacji biegu indywidualnego w sezonie 1998/1999.

Pierwszy medal zdobył na mistrzostwach świata w Anterselvie w 1995 roku, zajmując trzecie miejsce w biegu indywidualnym. Wyprzedzili go tylko Polak Tomasz Sikora i Jon Åge Tyldum. Trzy dni później trzecie miejsce zajął też w sztafecie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Ruhpolding wspólnie z Wadimem Saszurinem, Aleksandrem Popowem i Piotrem Iwaszką zwyciężył w biegu drużynowym. Był to pierwszy w historii złoty medal dla Białorusi w tej konkurencji. Na tej samej imprezie Białorusini zajęli także trzecie miejsce w sztafecie.

Kolejne trzy medale wywalczył podczas mistrzostw świata w Osrblie w 1997 roku. Najpierw był trzeci w sprincie, plasując się za dwoma Włochami: Wilfriedem Pallhuberem i René Cattarinussim. Następnie reprezentacja Białorusi w składzie: Ryżenkow, Iwaszka, Popow i Saszurin ponownie zwyciężyła w biegu drużynowym. Ponadto Ryżenkow zajął drugie miejsce w biegu indywidualnym, rozdzielając na podium Niemca Ricco Großa i Austriaka Ludwiga Gredlera. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Kontiolahti/Oslo razem z Iwaszką, Saszurinem i Ołeksijem Ajdarowem zwyciężył w sztafecie, zdobywając pierwszy złoty medal dla Białorusi w tej konkurencji. W sztafecie zdobył jeszcze srebrny medal podczas mistrzostw świata w Pokljuce w 2001 roku i brązowy podczas mistrzostw świata w Chanty-Mansyjsku dwa lata później. Był też między innymi czwarty w biegu masowym na mistrzostwach świata w Oslo w 2002 roku, przegrywając walkę o medal z Norwegiem Frode Andresenem o 7,4 sekundy.

W 1994 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer, gdzie zajął 17. miejsce w sprincie i czwarte w sztafecie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Nagano był między innymi dziewiąty w biegu indywidualnym i ponownie czwarty w sztafecie. Podczas igrzysk w Salt Lake City w 2002 roku w konkurencjach indywidualnych plasował się poza czołową dziesiątką, a w sztafecie zajął ósme miejsce. Brał też udział w igrzyskach w Turynie w 2006 roku, gdzie zajął 28. miejsce w sprincie, 27. miejsce w biegu pościgowym oraz 11. w sztafecie.

Kilkukrotnie zdobywał też medale mistrzostw Europy w tym złote w sztafecie na mistrzostwach Europy w Grand-Bornand (1995) i mistrzostwach Europy w Langdorf (2006).

Jego żona, Natalja Ryżenkowa, także była biathlonistką.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1994 Lillehammer 17. nd. nd. 4. nd.
1998 Nagano 9. 27. nd. nd. 4. nd.
2002 Salt Lake City 31. 11. 21. nd. 8. nd.
2006 Turyn 28. 27. 11. nd.

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1993 Borowec 24. nd. nd. nd.
1995 Anterselva 3. 21. nd. nd. 3. nd.
1996 Ruhpolding 50. 38. nd. nd. 3. nd.
1997 Osrblie 2. 3. 6. nd. 4. nd.
1998 Pokljuka/Hochfilzen nd. nd. 33. nd. nd. nd.
1999 Kontiolahti/Oslo 11. 9. 10. 23. 1. nd.
2000 Oslo/Lahti 17. 20. 36. 4. nd.
2001 Pokljuka 19. 26. 33. 19. 2. nd.
2002 Oslo nd. nd. nd. 4. nd. nd.
2003 Chanty-Mansyjsk 29. 39. 14. 13. 3. nd.
2004 Oberhof 55. 21. 26. 12. 4. nd.
2005 Hochfilzen 12. 20. 20. 22. 4. nd.
2005 Chanty-Mansyjsk nd. nd. nd. nd. nd. 11.
2006 Pokljuka nd. nd. nd. nd. nd. 24.

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
1992/1993 34.
1993/1994 34.
1994/1995 5.
1995/1996 30.
1996/1997 7.
1997/1998 43.
1998/1999 14.
1999/2000 28.
2000/2001 20.
2001/2002 19.
2002/2003 8.
2003/2004 22.
2004/2005 25.
2005/2006 35.

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 19 grudnia 1992 Słowenia Pokljuka Sprint na 10 km 3. 1+0 26:32,6 +25,9 Mark Kirchner
2. 15 stycznia 1994 Niemcy Ruhpolding Sprint na 10 km 3. 0+1 28:05,1 +19,9 Patrick Favre
3. 16 grudnia 1994 Austria Bad Gastein Sprint na 10 km 2. 0+1 29:41,5 +1,5 Sylfest Glimsdal
4. 28 stycznia 1995 Niemcy Ruhpolding Sprint na 10 km 1. 0+0 24:39,0
5. 16 lutego 1995 Włochy Anterselva Bieg indywidualny na 20 km 3. 1+0+0+1 1:01:36,0 +40,4 Tomasz Sikora
6. 11 marca 1995 Finlandia Lahti Sprint na 10 km 1. 0+1 37:25,1
7. 1 lutego 1997 Słowacja Borowec Sprint na 10 km 3. 0+2 26:24,4 +18,3 Wilfried Pallhuber
8. 7 lutego 1997 Słowacja Borowec Bieg indywidualny na 20 km 2. 1+0+0+1 52:04,6 +35,5 Ricco Groß
9. 6 marca 1997 Japonia Nagano Bieg indywidualny na 20 km 3. 0+0+0+0 58:21,6 +2:25,7 Mark Kirchner
10. 13 grudnia 1998 Austria Hochfilzen Bieg indywidualny na 20 km 1. 0+0+0+0 53:00,9
11. 5 grudnia 2002 Szwecja Östersund Sprint na 10 km 3. 0+1 24:46,3 +40,0 Frode Andresen
12. 9 lutego 2003 Finlandia Lahti Bieg masowy na 15 km 2. 1+1+0+0 40:42,9 +2,0 Ole Einar Bjørndalen
13. 16 marca 2005 Rosja Chanty-Mansyjsk Sprint na 10 km 2. 0+0 26:53,3 +21,9 Sven Fischer

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]