51°01′N 14°56′E/51,016667 14,933333Ostritz
| |||
| |||
| |||
| Państwo |  Niemcy
| ||
| Kraj związkowy | Saksonia | ||
| Powiat | Powiat Görlitz | ||
| Prawa miejskie | 1357 | ||
| Powierzchnia | 23,37 km² | ||
| Wysokość | 207 m n.p.m. | ||
| Populacja (31 sierpnia 2019) • liczba ludności • gęstość |
2 269[1] 112 os./km² | ||
| Nr kierunkowy | 035823 | ||
| Kod pocztowy | 02899 | ||
| Tablice rejestracyjne | GR, LÖB, NOL, NY, WSW, ZI | ||
Położenie na mapie Saksonii   Ostritz | |||
Położenie na mapie Niemiec  Ostritz | |||
| 51°01′N 14°56′E/51,016667 14,933333
| |||
| Strona internetowa | |||
Portal  Niemcy
| |||
Ostritz (górnołuż. Wostrowc, cz. Ostřice[2], pol. Ostrowiec[3]) – miasto w niemieckim kraju związkowym Saksonia, w okręgu administracyjnym Drezno, w powiecie Görlitz na terenie Łużyc Górnych. Ostritz leży w południowo-wschodniej części Saksonii na lewym brzegu Nysy Łużyckiej, bezpośrednio przy granicy z Polską. Ostritz graniczy tu bezpośrednio z polskimi wsiami Krzewina, Bratków, Posada w powiecie zgorzeleckim, w gminie Bogatynia.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Pierwotną nazwą miejscowości była łużycka nazwa Wostrow lub Wostrowc[4]. Po podbiciu w średniowieczu Słowian połabskich z plemion Serbów lużyckich mieszkających na Łużycach nazwa została później zgermanizowana na Ostritz.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Historia miejscowości sięga wczesnośredniowiecznej osady słowiańskiej, istniejącej już w 500 roku[5]. Około 1230 król czeski nadał miejscowość rodowi Dohnów, a w 1234 królowa czeska Kunegunda założyła opactwo cysterek (Klasztor St. Marienthal)[6], które jest najstarszym nieprzerwanie działającym żeńskim klasztorem cysterskim na terenie dzisiejszych Niemiec. W latach 1319–1337 miejscowość znajdowała się w granicach piastowskiego księstwa jaworskiego, jednego z polskich księstw dzielnicowych[7]. Z tego okresu pochodzą dokumenty wystawione przez księcia Henryka I jaworskiego w Zgorzelcu i Żytawie, poświadczające przeniesienie własności lasu i części dochodów wsi na rzecz klasztoru[7]. W 1337 miejscowość ponownie znalazła się we władaniu Czech, a w 1346 w całości przeszła na własność klasztoru, co zatwierdził król czeski Jan Ślepy[8]. W 1357 zostały nadane prawa miejskie na mocy dokumentu wystawionego w Pradze[6]. W 1368 miał miejsce konflikt z pobliską Żytawą, niechętną powstaniu nowego, konkurencyjnego miasta w okolicy, skutkujący najazdem żytawian i zniszczeniem wznoszonych murów miejskich i ratusza[5]. Konflikt zażegnano sądownie, poświadczając ważność nadanych praw miejskich, a około 1405 rozpoczęto odbudowę ratusza[5]. W latach 1527, 1561 oraz 1583 miasto zostało strawione w dużej części przez pożary[4]. Miasto pozostawało częścią Czech do 1635, gdy na mocy pokoju praskiego przeszło pod panowanie Saksonii, znajdując się w efekcie od 1697 do 1763 we władaniu królów Polski Augusta II Mocnego i Augusta III Sasa, a od 1871 w granicach Niemiec. W 1824 i 1841 miały miejsce kolejne pożary miasta[5]. W latach 1873–1875 zbudowano linię kolejową łączącą Zgorzelec z Żytawą, która przebiegała przez miasto[6]. W 1938 nazistowska administracja zamknęła szkołę klasztorną[5].
W 2008 w obecności duchownych niemieckich i polskich w mieście został odsłonięty pierwszy we wschodnich Niemczech pomnik Jana Pawła II[9][10].
W mieście, w dniach 20-21.04.2018 r., odbył się festiwal Schild und Schwert (Tarcza i Miecz) z okazji urodzin Adolfa Hitlera, w który wzięli udział neonaziści z całej Europy, m. in. 50 neonazistów z Polski[11][12].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Klasztor St. Marienthal
- Ratusz
- Kościół neogotycki z lat 1886–1890
Komunikacja[edytuj | edytuj kod]
W czasach NRD pasażerowie linii kolejowej Görlitz-Żytawa mogli wsiąść i wysiąść w Krzewinie i przejść pod nadzorem WOP do Ostritz.
Ciekawostka[edytuj | edytuj kod]
Energia do funkcjonowania miasta pochodzi z ekologicznych źródeł. Energię elektryczną produkują wiatraki, oraz kolektory słoneczne, ciepło wytwarza spalarnia biomasy. Ostritz jest miastem modelowym w Niemczech dla korzystania z ekologicznych, odnawialnych źródeł energii.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Byłe przejście graniczne
Ratusz
Kościół neogotycki
Pomnik Jana Pawła II
Cmentarz
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Bevölkerung des Freistaates Sachsen jeweils am Monatsende ausgewählter Berichtsmonate nach Gemeinden
- ↑ Železniční a národopisná mapa zemí koruny české a rakouska-uherska s vyznačením hranic dicésáních a obvodů obchodních komor
- ↑ Leksykon Polactwa w Niemczech, Instytut Śląski w Opolu, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa–Wrocław 1973, wydanie fototypiczne, str. 569
- ↑ a b A.F. Busching, "A new system of geography", rozdz. "Lusatia", London 1762, str. 135.
- ↑ a b c d e Stadt Ostritz, www.ostritz.de [dostęp 2019-12-07].
- ↑ a b c Ostritz » Oberlausitz, neu.branchenoberlausitz.de [dostęp 2019-12-07] (niem.).
- ↑ a b Gisela Rieck, Herzog Heinrich von Jauer herrscht über die östliche Oberlausitz, w: Ora et labora nr 49, 2014, s. 17
- ↑ Lars-Arne Dannenberg, Die Burggrafen von Dohna als Stifter der Abtei St. Marienthal in der Oberlausitz, w: Ora et labora nr 48, 2013, s. 17
- ↑ Einweihung einer Statue von Johannes Paul II. im Kloster St. Mari, www.tdh-online.de [dostęp 2019-12-07] (niem.).
- ↑ » Denkmal für Johannes Paul II. im Kloster St. Marienthal, www.orden-online.de [dostęp 2019-12-07].
- ↑ Jacek Harłukowicz, mako, Neonaziści z Polski dotarli do Ostritz. Policja rekwiruje faszystowskie symbole. 31-latek zatrzymany za hajlowanie, 21 kwietnia 2018
- ↑ Michał Kokot, Jacek Harłukowicz, Niemieccy i polscy neonaziści uczczą na granicy rocznicę urodzin Hitlera, 26 marca 2018
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona internetowa miejscowości Ostritz
- Klasztor St. Mariental
- Ekologiczne wzorcowe miasto Ostritz (de)
