Przejdź do zawartości

Papirus 33

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Papirus 33
Data powstania

VI wiek

Rodzaj

Kodeks papirusowy

Numer

Zawartość

Dzieje Apostolskie

Język

grecki

Rozmiary

10,6 × 4,9

Typ tekstu

tekst aleksandryjski

Kategoria

II

Miejsce przechowywania

Austriacka Biblioteka Narodowa

Papirus 33 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na VI wiek. Zawiera kilka fragmentów Dziejów Apostolskich[1].

Zachowały się jedynie fragmenty kodeksu z tekstem Dziejów Apostolskich 7,6-10.13-18; 15,21-24.26-32[1].

Tekst grecki rękopisu reprezentuje tekst aleksandryjski, Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii II[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Tekst rękopisu opublikował Karl Wessely w 1912 roku[2], następnie Sanz oraz Schofield. Ernst von Dobschütz umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 33[3]. Inny fragment tego kodeksu został skatalogowany pod numerem 58, okazało się jednak później, że należał do tego samego rękopisu.

Rękopis datowany jest na wiek VI[1].

Obecnie przechowywany jest w Austriackiej Bibliotece Narodowej (Pap. G. 17973, 26133, 35831, 39783), w Wiedniu[1][4].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 98. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
  2. K. Wessely, Studien zur Paläographie und Papyruskunde XII, (Leipzig 1912), p. 245.
  3. K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 74. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
  4. INTF, Papirus 33 (GA), [w:] Liste Handschriften, Münster [dostęp 2011-09-10].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Karl Wessely, Studien zur Paläographie und Papyruskunde XII, (Leipzig 1912), p. 245.
  • Ellwood M. Schofield, The Papyrus Fragments of the Greek New Testament, Southern Baptist Theological Seminary, Louisville, 1936, pp. 242–245.