Przejdź do zawartości

Park Narodowy Jaskini Mamuciej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Park Narodowy Jaskini Mamuciej
Mammoth Cave National Park
ilustracja
park narodowy
Państwo

 Stany Zjednoczone

Stan

 Kentucky

Siedziba

Stan Kentucky

Data utworzenia

1941

Powierzchnia

214 km²

Odwiedzający

494 541 (2013)[1]

Plan Park Narodowy Jaskini Mamuciej
Położenie na mapie Kentucky
Mapa konturowa Kentucky, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy Jaskini Mamuciej”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy Jaskini Mamuciej”
Ziemia37°12′47,66″N 86°09′20,30″W/37,213240 -86,155640
Strona internetowa
Park Narodowy Jaskini Mamuciej[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Typ

przyrodniczy

Spełniane kryterium

VII, VIII, X

Numer ref.

150

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

1981
na 5. sesji

Park Narodowy Jaskini Mamuciej (ang. Mammoth Cave National Park) – obejmuje swym obszarem najdłuższą na świecie jaskinię. Park (powierzchnia 214 km²) znajduje się w środkowej części stanu Kentucky około 160 km na południe od Louisville. Park odwiedza rocznie blisko 2 miliony turystów. W 1981 został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Jaskinia Mamucia nazywana jest czasami jednym z cudów Półkuli Zachodniej. Znajduje się w paśmie wzgórz zbudowanych głównie ze skał wapiennych. Przez miliony lat zakwaszone wody miejscowych rzeczek przenikały przez porowatą skałę drążąc sobie w niej korytarze. Turyści mają do wyboru kilka tras liczących łącznie 19 km korytarzy na pięciu poziomach. Najniższy znajduje się 110 m pod powierzchnią gruntu. W jaskini znajduje się kilka jezior, rzek i wodospadów. Największą rzeką jest Echo River szeroka na 6–18 m i głęboka na 1,5–8 m, żyją w niej bezokie ryby jaskiniowe. Uzupełnieniem fauny jaskini to kilka gatunków nietoperzy, raki i wiele owadów.

Pierwszymi białymi ludźmi, którzy odkryli jaskinię, byli miejscowi osadnicy, pojawiający się na tym terenie pod koniec XVIII wieku, jednak odciski stóp, mumie, proste narzędzia i niedopałki pochodni świadczą, że jaskinię znali i zamieszkiwali Indianie ery prekolumbijskiej. Pierwszy zapis mówiący o wielkiej jaskini pochodzi z roku 1798.

W czasie wojny z Brytyjczykami w roku 1812 w jaskini wydobywano saletrę niezbędną do produkcji prochu. W początkach XIX wieku Jaskinia Mamucia była jedynym znanym w Ameryce Północnej miejscem występowania saletry. Wydobycia zaprzestano wkrótce po zakończeniu wojny, a w roku 1816 jaskinia stała się popularnym miejscem odwiedzin. Ściany i nacieki Jaskini Mamuciej są bajecznie kolorowe i przybierają fantastyczne kształty.

Na terenie parku narodowego znajdują się trzy systemy jaskiń: Mammoth Cave System, Crystal Cave System wewnątrz Flint Ridge System oraz Joppa Ridge System. W roku 1972 okazało się, że istnieje połączenie jaskiń Mamuciej i Kryształowej, co tworzy najdłuższy na świecie system korytarzy: ponad 587 km[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]