Przejdź do zawartości

Piotr Zychowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Zychowicz
Ilustracja
Piotr Zychowicz (2018)
Data i miejsce urodzenia

27 kwietnia 1980
Warszawa

Zawód, zajęcie

historyk
dziennikarz

Narodowość

polska

Małżeństwo

Anna Herbich-Zychowicz[1]

Spotkanie autorskie w Kielcach, 18 grudnia 2018
Promocja książki Wołyń zdradzony czyli jak dowództwo AK porzuciło Polaków na pastwę UPA (2019)

Piotr Stefan Zychowicz (ur. 27 kwietnia 1980 w Warszawie) – polski publicysta historyczny[2][3], w latach 2000–2012 dziennikarz „Rzeczpospolitej”, w 2013-2022 zastępca redaktora naczelnego tygodnika „Do Rzeczy” i redaktor naczelny miesięcznika „Historia Do Rzeczy”[4].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego (2005), gdzie otrzymał tytuł magistra na podstawie pracy Środowiska germanofilskie w Generalnym Gubernatorstwie 1939–1942. Przypadek Władysława Studnickiego (przygotowana pod kierunkiem Andrzeja Chojnowskiego, recenzowana przez Pawła Wieczorkiewicza). Od 2000 roku związany z dziennikiem „Rzeczpospolita”. Dziennikarz, a później zastępca szefa działu zagranicznego. Do października 2012 roku publikował w „Rzeczpospolitej” i tygodniku „Uważam Rze”. Był zastępcą redaktora naczelnego miesięcznika „Uważam Rze Historia”. 10 kwietnia 2010 roku był jednym z pierwszych dziennikarzy, którzy dotarli na miejsce katastrofy Tu-154 w Smoleńsku[5]. Autor książki Pakt Ribbentrop-Beck[6]. Od stycznia 2013 do października 2022 zastępca redaktora naczelnego tygodnika „Do Rzeczy[4][7] i redaktor naczelny miesięcznika „Historia Do Rzeczy”. Od kwietnia 2013 prowadzi magazyn historyczny Kontra na antenie stacji Telewizja Republika[8]. Od sierpnia 2020 r. prowadzi w serwisie YouTube kanał Historia Realna, który jest deklarowany jako „niezależny kanał o historii, geopolityce i wojsku”.

Akcja „Przeciwko polskim obozom”

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Polskie obozy zagłady.

Jest jednym – obok Jerzego Haszczyńskiego i Katarzyny Zuchowicz – z inicjatorów akcji Przeciwko polskim obozom zorganizowanej w 2005 r. przez dziennik „Rzeczpospolita”. Za artykuł Trzeba ścigać autorów tekstów o «polskich obozach» i liczne kolejne publikacje w tej sprawie nagrodzony w 2005 r. nagrodą główną SDP (wraz z Haszczyńskim i Zuchowiczową). Za akcję Przeciwko polskim obozom nominowany również do nagrody „Press”[9][10].

Poglądy i reakcje

[edytuj | edytuj kod]

W swoich książkach przedstawia i analizuje alternatywne scenariusze dziejów Polski. W Pakcie Ribbentropp-Beck twierdził, że lepszym rozwiązaniem dla Polski w 1939 byłby sojusz z III Rzeszą i wspólny atak na ZSRR niż oparcie na sojuszu z Francją i Wielką Brytanią. Na kartach Paktu Piłsudski - Lenin forsował tezę o odpowiedzialności Naczelnika Państwa Polskiego za rozprzestrzenienie się komunizmu na świecie. W Obłędzie '44 krytykował odpowiedzialnych za wybuch powstania warszawskiego. Część historyków negatywnie odniosła się do tez stawianych przez autora wspomnianych publikacji. Antoni Dudek stwierdził, że „w książkach Piotra Zychowicza nie o dyskusję chodzi, ale o przywalenie komuś: raz jest to Józef Beck, którego jednostkową rolę przecenia, czyniąc z niego całkowicie samodzielnego architekta polityki zagranicznej II RP, raz zaś dowództwo AK, które wedle niego też mogło w 1944 robić co chciało, ignorując nastroje społeczne”[11]. Piotr Gontarczyk krytykował konstrukcję Obłędu '44, twierdząc, że autor „bardzo obszernie korzysta z (...) wypowiedzi oskarżycielskich, mściwych, nie do końca sprawdzonych albo w ogóle nie wiadomo, czy prawdziwych[12]. No i to w jakiejś mierze dezawuuje cały tok jego narracji”. Książkę poświęconą rzekomej współpracy obozu piłsudczykowskiego z bolszewikami skrytykował w całości jako ,,ignorancką, prymitywną i niedorzeczną" historyk Rafał Igielski[13]. Tez Zychowicza nie podzielał również Marek Kornat[14]. Z kolei Jacek Chrobaczyński stwierdził wręcz, że książka Pakt Ribbentrop-Beck jest „wyrazistym przykładem śmieszności intelektualnej, niekompetencji warsztatowej, spekulacji umysłowej. Nie jest godna nazwania jej rozprawą historyczną, a autora profesjonalnym historykiem”[15].

We wrześniu 2017 roku w swej książce Niemcy oraz w artykule opublikowanym w „Do Rzeczy” Zychowicz usiłował rozpropagować pogląd, jakoby ideolog nazizmu, Adolf Hitler, reprezentował nie skrajną prawicę, lecz „lewactwo”; samo przyporządkowanie Hitlera przez historiografię do prawicy opisywał jako sukces lewicowej propagandy[16]. Mateusz Kuryła z portalu Histmag zarzucił Zychowiczowi „znaczące nadużycie intelektualne”[17], uzasadniając swą opinię rasizmem oraz antysemityzmem ideologii nazistowskiej (sprzecznym z lewicowymi postulatami egalitaryzmu)[18] oraz współczesną ewolucją pojęcia XXI-wiecznej lewicy. O ile Zychowicz miał na myśli przede wszystkim zbieżność lewicowego komunizmu z nazizmem pod względem kolektywizmu, współczesna socjaldemokracja wyrzekła się gospodarki centralnie sterowanej na rzecz idei państwa opiekuńczego, zaakcentowania praw człowieka oraz wolności słowa[19]. Historycy Mikołaj Mirowski oraz Jan Rojewski w związku ze sprawą Niemców zarzucili Zychowiczowi zupełnie ahistoryczną interpretację doktryny politycznej Hitlera[20]. W opublikowanym na łamach „Rzeczpospolitej” wywiadzie z Zychowiczem Jan Rojewski krytykował dobór okładek pisma „Historia Do Rzeczy”, wskazując na ich „skrajnie ideologiczny przekaz”[21].

Zajmował się wyjaśnieniem popełnionej w 1944 przez żołnierzy Armii Krajowej na Żydach zbrodni w Lesie Siekierzyńskim[22].

W 2019 książka P. Zychowicza pt. Wołyń zdradzony, czyli jak dowództwo AK porzuciło Polaków na pastwę UPA uczestniczyła w 12. edycji konkursu Książka Historyczna Roku, a w trakcie jego trwania decyzją trzech współorganizatorów (Telewizja Polska S.A., Polskie Radio S.A. i Narodowe Centrum Kultury) została usunięta z konkursu[23], zaś jako powód podano, że jest niezgodna z polską racją stanu[24]. W wydanym oświadczeniu Instytut Pamięci Narodowej podał do wiadomości, że ta decyzja nie była uzgodniona z IPN[25]. W związku z decyzją organizatorów Sławomir Cenckiewicz 24 października 2019 zarzucił im brak uprawnień do podjęcia takiej decyzji, użycie fałszywej podstawy prawnej oraz poinformował o rezygnacji z członkostwa w jury konkursu i zaapelował o jego anulowanie w edycji 2019[26][27]. Nazajutrz czterej organizatorzy konkursu (TVP, PR, IPN, NCK) poinformowali o unieważnieniu konkursu w edycji 2019[28].

Książki

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Twitter Piotr Zychowicz. mobile.twitter.com. [dostęp 2018-11-02].
  2. Piotr Zychowicz, „Do Rzeczy” [dostęp 2017-12-27], Cytat: jest publicystą historycznym. Zajmuje się głównie problematyką II wojny światowej, zbrodni bolszewizmu i geopolityką europejską XX wieku. W swoich koncepcjach nawiązuje do idei Józefa Mackiewicza, Władysława Studnickiego, Stanisława Cata-Mackiewicza oraz Adolfa Bocheńskiego..
  3. Mikołaj Mirowski, Piotra Zychowicza historia w wersji pop, „Miesięcznik Znak” (706), marzec 2014 [dostęp 2017-12-27].
  4. a b Piotr Zychowicz nie będzie już redaktorem naczelnym miesięcznika „Historia do Rzeczy' [online], www.wirtualnemedia.pl, 26 października 2022 [dostęp 2023-10-02] (pol.).
  5. Piotr Zychowicz, Nie mogłem uwierzyć w to, co widzę. rp.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-04)]., „Rzeczpospolita” 11.04.2010.
  6. Piotr Zychowicz, Pakt Ribbentrop-Beck, „Uważam Rze”, 18.12.2011.
  7. Redakcja. dorzeczy.pl. [dostęp 2013-02-04]. (pol.).
  8. Sylwia Krasnodębska: TV Republika buduje alternatywę. Gazeta Polska Codziennie / satkurier.pl, 13 kwietnia 2013. [dostęp 2013-05-06]. (pol.).
  9. Piotr Zychowicz, Katarzyna Zuchowicz: Trzeba ścigać autorów tekstów o „polskich obozach”. „Rzeczpospolita”, 2005-01-25. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-04)].
  10. „Rzeczpospolita nagrodzona”, „Rzeczpospolita” z 19.12.2005.
  11. „Obłęd’44” budzi skrajne opinie – sprzedażowy sukces i fala krytyki – Wiadomości [online], wiadomosci.onet.pl [dostęp 2017-11-15] (pol.).
  12. Gontarczyk o książce „Obłęd ‘44”: błąd historyczny i intelektualny. „Takich rzeczy historyk nie robi”. ZOBACZ WIDEO [online], wpolityce.pl [dostęp 2017-11-15].
  13. Rafał Igielski, Elukubracje pretensjonalnego ignoranta, czyli pojęcie autora książki ,,Pakt Piłsudski - Lenin" na temat rosyjskiej wojny domowej i tematów pokrewnych [online], 2016 [dostęp 2023-12-01].
  14. Prof. Marek Kornat: Sojusz z Hitlerem uczyniłby z Polski kolonię Niemiec | dzieje.pl – Historia Polski [online], dzieje.pl [dostęp 2017-11-15] (pol.).
  15. Jacek Chrobaczyński, Dwie klęski. Wrześniowy syndrom 1939 i klęska Francji 1940 w postawach, zachowaniach i nastrojach społeczeństwa polskiego. Proba retrospekcji i komparatystyki. Kontrowersje i dylematy, 2015, s. 58.
  16. Piotr Zychowicz, Hitler był lewakiem, „Do Rzeczy”, 27 sierpnia 2017 [dostęp 2017-12-27].
  17. Mateusz Kuryła, Hitler „lewakiem”? Marna to historiografia [online], Histmag.org, 30 sierpnia 2017 [dostęp 2017-12-27].
  18. Mateusz Kuryła, Hitler „lewakiem”? Marna to historiografia [online], Histmag.org, 30 sierpnia 2017, s. 2 [dostęp 2017-12-27].
  19. Mateusz Kuryła, Hitler „lewakiem”? Marna to historiografia [online], Histmag.org, 30 sierpnia 2017, s. 3.
  20. Mikołaj Mirowski, Jan Rojewski, Adolf Hitler był lewakiem – twierdzi Piotr Zychowicz. Czyżby stracił kontakt z rzeczywistością?, „Rzeczpospolita”, 29 września 2017 [dostęp 2017-12-27].
  21. Jan Rojewski, Piotr Zychowicz: Historia nigdy nie jest czarno biała [online], 19 kwietnia 2018.
  22. Piotr Zychowicz o zbrodni w Suchedniowem. Partyzanci z AK zamordowali grupę Żydów. wp.pl, 7 października 2016. [dostęp 2018-02-08].
  23. Publikacja Piotra Zychowicza wycofana z Konkursu „Książka Historyczna Roku”. ksiazkahistorycznaroku.pl, 2019-10-24. [dostęp 2019-10-28].
  24. Łukasz Szpyrka: 12. edycja konkursu Książka Historyczna Roku unieważniona. Oświadczenie prof. Dudka. fakty.interia.pl, 2019-10-25. [dostęp 2019-10-28].
  25. W związku z doniesieniami o wycofaniu z konkursu Książka Historyczna Roku publikacji Piotra Zychowicza. ipn.gov.pl, 2019-10-24. [dostęp 2019-10-28].
  26. tw: Książka Piotra Zychowicza usunięta z konkursu przez TVP, NCK i Polskie Radio. Cenckiewicz odchodzi z jury, Warzecha chce bojkotu. wirtualnemedia.pl, 2019-10-25. [dostęp 2019-10-28].
  27. Katarzyna Szewczuk: „Wołyń zdradzony” usunięty z konkursu Książka Historyczna Roku. Sławomir Cenckiewicz: konkurs musi być anulowany. onet.pl, 2019-10-24. [dostęp 2019-10-28].
  28. Oświadczenie organizatorów Konkursu „Książka Historyczna Roku”. ksiazkahistorycznaroku.pl, 2019-10-25. [dostęp 2019-10-28].
  29. Piotr Zychowicz: „Pakt Piłsudski-Lenin” – nowa książka Piotra Zychowicza!!!. Facebook. [dostęp 2015-05-16]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tomasz Wituch, Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945-2000, Bogdan Stolarczyk (red.), wyd. 1, Kraków: Wydawn. Arkadiusz Wingert, 2010, ISBN 978-83-60682-27-2, OCLC 758245824.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]