Uważam Rze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Uważam Rze
Częstotliwość miesięcznik
Państwo  Polska
Wydawca Uważam Rze Sp. z o.o. w organizacji[1]
Tematyka ekonomia
Pierwszy numer 7 lutego 2011
Ostatni numer 21 listopada 2016
Redaktor naczelny Paweł Jabłoński
Średni nakład (11/2013) 42 128[2] egz.
Format 21 × 27
Liczba stron 100
ISSN 2082-8292

Uważam Rze. Inaczej Pisane – polski miesięcznik o tematyce skierowanej przede wszystkim do małych i średnich przedsiębiorców[3], a wcześniej tygodnik społeczno-polityczny wydawany w latach 2011–2016 w Warszawie. Redaktorem naczelnym od listopada 2015 był Paweł Jabłoński[4]. Czasopismo tworzone było we współpracy z dziennikiem „Rzeczpospolita”[5].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początkowo „Uważam Rze” zamierzone było jako magazyn zawierający przedruki najlepszych tekstów publicystycznych tygodnia z „Rzeczpospolitej”. David Montgomery, szef amerykańskiego Mecomu (współudziałowca akcji „Rzeczpospolitej”) zaakceptował pomysł wydania tygodnika w połowie 2010 roku, kiedy do prac nad nim ściągnięto Michała Karnowskiego. Nazwę „Uważam Rze” wymyślił Radosław Dobrzyński[6], a w kampanii promocyjnej pisma wykorzystano wielkie billboardy przedstawiające czołowych felietonistów i dziennikarzy: Rafała Ziemkiewicza, Michała Karnowskiego, Bronisława Wildsteina, Roberta Mazurka i Igora Zalewskiego[7]. Kampania sugerowała, że głos zabierają osoby kneblowane przez tzw. mainstreamowe media w rodzaju „Gazety Wyborczej” oraz „Wprost”[8].

Miesięcznik od momentu powstania poddawał krytyce wybranych dziennikarzy i liberalne tytuły, w tym Monikę Olejnik, Tomasza Lisa, Adama Michnika oraz całą redakcję „Gazety Wyborczej”, oskarżaną przez Wildsteina o bycie rzekomym „biurem prasowym ambasady Federacji Rosyjskiej”[9]. Pismo promowało zdaniem lewicowego publicysty Jakuba Dymka model „dziennikarstwa tożsamościowego”, opartego na silnie zorientowanej ideologicznie interpretacji wydarzeń, które media głównego nurtu opisywały jako rzekomo „obiektywne”[10]. „Uważam Rze” promowało światopogląd konserwatywny, kładąc nacisk na rolę rodziny i tradycyjnego małżeństwa, kwestionując liberalną demokrację, zasadność przynależności Polski do Unii Europejskiej i heroiczny mit powstania warszawskiego[11]. Przedmiotem krytyki pisma była również liberalnie zorientowana klasa średnia, którą Mazurek określał mianem „lemingów”[12].

Pomiędzy majem i 17 czerwca 2013 roku pismo zaczęło zmieniać formułę, by stać się ostatecznie tytułem skierowanym głównie do małych przedsiębiorców i koncentrującym się na gospodarce. Pismo rozpoczęło współpracę z Ruchem Niepokonani, skupiającym przedsiębiorców, którzy twierdzą, że pokrzywdziło ich państwo[13]. Od 25 listopada tego samego roku pismo zostało przekształcone w miesięcznik[3].

Tematyka pisma[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy numer pisma zawierał działy: Peryskop, Temat Tygodnia, Kraj, Kultura, Opinie i Historia, Świat, Biznes, Życie i Nauka, Podwieczorek[14]. W numerze drugim nie było działu Temat Tygodnia i Podwieczorek, a pojawił się dział Media[15]. W czasopiśmie ukazywały się również wywiady Michała i Jacka Karnowskich z postaciami polskiego życia publicznego.

Zespół redakcyjny[edytuj | edytuj kod]

Redaktorzy naczelni

Po odwołaniu pod koniec listopada 2012 Pawła Lisickiego z funkcji redaktora naczelnego[19] oraz jego zastępcy Michała Karnowskiego[20] decyzję o odejściu i rezygnacji ze współpracy podjął zespół dziennikarzy i felietonistów pisma: Piotr Gabryel, Jacek Karnowski, Bronisław Wildstein, Piotr Semka, Piotr Cywiński, Krzysztof Feusette, Igor Janke, Rafał Ziemkiewicz, Piotr Zaremba, Cezary Gmyz, Robert Mazurek, Wiktor Świetlik, Łukasz Warzecha, Piotr Zychowicz, Marek Pyza oraz stali współpracownicy, m.in.: Andrzej Horubała, Piotr Gursztyn, Waldemar Łysiak (pisał od numeru 11/2011), Łukasz Adamski, Maja Narbutt, Piotr Gontarczyk, Andrzej Krauze, Sławomir Cenckiewicz, Jerzy Jachowicz, Maciej Pawlicki, Igor Zalewski, Eryk Mistewicz, Jerzy Marek Nowakowski, Janusz Rolicki, Dorota Gawryluk i Czesław Bielecki[21].

30 listopada 2012 publicystą pisma został Janusz Korwin-Mikke[22]. W grudniu do redakcji dołączyli też m.in.: Aleksander Piński, Piotr Ikonowicz, Andrzej Urbański, Paweł Zarzeczny i Dariusz Krupa[23]. Zastępcą redaktora naczelnego został Krzysztof Galimski[24]. W tygodniku publikowali także między innymi Marcin Hałaś, Krzysztof Barański, Tomasz Teluk, Wiesław Kot, Paweł Łepkowski.

Średnia sprzedaż[edytuj | edytuj kod]

W pierwszym miesiącu sprzedaży tygodnik osiągnął trzecie miejsce w rankingu sprzedaży Związku Kontroli Dystrybucji Prasy wśród tygodników opinii, po Gościu Niedzielnym i „Polityce”[25]. W czerwcu 2011 roku „Uważam Rze” zdobył pozycję lidera w segmencie tygodników opinii[26]. W listopadzie 2012 roku (ostatni miesiąc kierowania redakcją przez Pawła Lisickiego) średnia sprzedaż tygodnika wynosiła około 126 tys. egzemplarzy. Miesiąc później sprzedaż spadła do około 64 tys. egzemplarzy, a styczniu 2013 do niecałych 30 tys. egzemplarzy.

Sprzedaż wydań
drukowanych
i e-wydań[27]
Okres Sprzedaż
ogółem
2011[28] 133 120
2012-01 129 329
2012-02 136 547
2012-03 130 782
2012-04 144 534
2012-05 129 574
2012-06 126 488
2012-07 128 531
2012-08 132 995
2012-09 130 443
2012-10 127 027
2012-11 126 113
2012-12 64 179
2013-01 29 856
2013-02 24 438
2013-03 20 532
2013-04 17 880
2013-05 13 444
2013-06 14 297
2013-07 14 161

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Stopka redakcyjna. „Uważam Rze”, s. 81, 7 października 2013. ISSN 2082-8292. 
  2. ↑ „Tele Tydzień” najchętniej kupowanym tygodnikiem, „Polityka” lepsza od „Newsweeka” (Top 64) (pol.). www.wirtualnemedia.pl, 2014-02-03. [dostęp 2014-02-06].
  3. ↑ a b „Uważam Rze” staje się miesięcznikiem (pol.). Wirtualnemedia.pl, 2013-11-18. [dostęp 2013-11-18].
  4. ↑ a b c Grzegorz Kopacz: Jan Piński nie jest już naczelnym "Uważam Rze", magazyn liczy na przedsiębiorców. Press, 17.11.2015. [dostęp 2015-11-18].
  5. ↑ Grupa Gremi rezygnuje z papierowych wydań „Bloomberg BusinessWeek Polska”, „Uważam Rze” i „Sukcesu” [dostęp 2017-03-22] (pol.).
  6. ↑ Jakub Dymek, Nowi barbarzyńcy, Warszawa: Wydawnictwo Arbitror, [2018], s. 86-87, ISBN 978-83-948331-7-6, OCLC 1051244887 [dostęp 2018-10-20].
  7. ↑ Jakub Dymek, Nowi barbarzyńcy, Warszawa: Wydawnictwo Arbitror, [2018], s. 89-90, ISBN 978-83-948331-7-6, OCLC 1051244887 [dostęp 2018-10-20].
  8. ↑ Jakub Dymek, Nowi barbarzyńcy, Warszawa: Wydawnictwo Arbitror, [2018], s. 91, ISBN 978-83-948331-7-6, OCLC 1051244887 [dostęp 2018-10-20].
  9. ↑ Jakub Dymek, Nowi barbarzyńcy, Warszawa: Wydawnictwo Arbitror, [2018], s. 93, ISBN 978-83-948331-7-6, OCLC 1051244887 [dostęp 2018-10-20].
  10. ↑ Jakub Dymek, Nowi barbarzyńcy, Warszawa: Wydawnictwo Arbitror, [2018], s. 95, ISBN 978-83-948331-7-6, OCLC 1051244887 [dostęp 2018-10-20].
  11. ↑ Jakub Dymek, Nowi barbarzyńcy, Warszawa: Wydawnictwo Arbitror, [2018], s. 101, ISBN 978-83-948331-7-6, OCLC 1051244887 [dostęp 2018-10-20].
  12. ↑ Jakub Dymek, Nowi barbarzyńcy, Warszawa: Wydawnictwo Arbitror, [2018], s. 103, ISBN 978-83-948331-7-6, OCLC 1051244887 [dostęp 2018-10-20].
  13. ↑ Nowa formuła “Uważam Rze” - celuje w małych przedsiębiorców (pol.). Wirtualnemedia.pl, 2013-06-20. [dostęp 2013-11-18].
  14. ↑ Spis treści. „Uważam Rze. Inaczej pisane”, s. 3, 7 lutego 2011. ISSN 2082-8292. 
  15. ↑ Spis treści. „Uważam Rze. Inaczej pisane”, s. 3, 14 lutego 2011. ISSN 2082-8292. 
  16. ↑ a b Lisicki nie jest już naczelnym „Uważam Rze” (pol.). TVN24.pl, 2012-11-28. [dostęp 2012-11-28].
  17. ↑ a b Głos na poniedziałek. wGospodarce.pl, 7 października 2013. [dostęp 2013-10-07].
  18. ↑ Redakcja Uważam Rze :: Uważam Rze, www.uwazamrze.pl [dostęp 2017-11-15].
  19. ↑ Redaktor naczelny "Uważam Rze" odwołany. Dziennikarze odchodzą. Wirtualna Polska. [dostęp 2013-02-01].
  20. ↑ Karnowski po odejściu z "Uważam Rze". "Betoniarkowo-buraczano-kokosowa korporacja". Tok FM. [dostęp 2013-02-01].
  21. ↑ Oświadczenie twórców i autorów tygodnika „Uważam Rze” po odwołaniu red. Pawła Lisickiego (pol.). WPolityce.pl. [dostęp 2012-11-28].
  22. ↑ Korwin-Mikke cieszy się z usunięcia starej ekipy „Uważam Rze”.
  23. ↑ numer 03.12 z dnia 03.12.2012
  24. ↑ Galimski zastępcą Pińskiego. sdp.pl, 12 grudnia 2012. [dostęp 2018-10-27].
  25. ↑ Jan Piński: Jestem zażenowany zarzutami pod moim adresem. Wirtualne Media, 22 kwietnia 2011. [dostęp 2013-10-06].
  26. ↑ “Uważam Rze” liderem, wyprzedził “Politykę” i “Gościa”
  27. ↑ Teleskop - dane ogólnodostępne. ZKDP, 17 września 2013. [dostęp 2013-10-06].
  28. ↑ Komunikat ZKDP o wysokości nakładów i dystrybucji tytułów kontrolowanych przez ZKDP w 2011 roku. ZKDP, 8 listopada 2012. [dostęp 2013-10-06].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Uważam_Rze&oldid=63840654”