Pokój w Brześciu Kujawskim

Pokój w Brześciu Kujawskim
	; Pokój brzeski z 1435 roku
Data	31 grudzień 1435
Miejsce	Brześć Kujawski
Strony traktatu
Korona Królestwa Polskiego	Zakon krzyżacki
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2012-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Pokój w Brześciu Kujawskim – pokój kończący wojnę polsko-krzyżacką zawarty 31 grudnia 1435, którego inspiratorem i współtwórcą był biskup Zbigniew Oleśnicki^[1].

Zakończył konflikt sprzymierzonych ze sobą Świdrygiełły (władcy części Litwy po Witoldzie) i Krzyżaków przeciwko Zygmuntowi Kiejstutowiczowi (prawowitemu następcy Witolda) i Królestwu Polskiemu. Świdrygiełło i Krzyżacy usiłowali oderwać Litwę od Korony. Próba ta zakończyła się klęską wojsk litewskich Świdrygiełły i krzyżackich w Bitwie pod Wiłkomierzem, w której zostali pokonani przez wojska polskie i litewskie Zygmunta Kiejstutowicza. W wyniku klęski rozpoczęto negocjacje, które odbyły się w Raciążku w dniach 16-17 października 1435 roku, które jednak nie doprowadziły do żadnych ustaleń i ustalono jedynie kolejne spotkanie w Służewie na dzień 6 grudnia. Tuż przed spotkaniem strona polska narzuciła nowe miejsce spotkania w Brześciu Kujawskim, gdzie wynegocjowano pokój wieczysty, ogłoszony następnie uroczyście w miejscowym kościele parafialnym. Ze strony Królestwa Polskiego postanowienia odczytał je biskup krakowski Zbigniew Oleśnicki, a ze strony Zakonu Krzyżackiego odczytał je biskup warmiński Franciszek Kuhschmalz. Uwieńczeniem uroczystości było odśpiewanie łacińskiego hymnu Te Deum laudamus. Gwarantem pokoju w Brześciu Kujawskim były stany pruskie mające od tego momentu prawo wypowiedzenia posłuszeństwa zakonowi w razie nieprzestrzegania warunków rozejmu.

Na mocy ugody Zakon zobowiązał się zerwać sojusz ze Świdrygiełłą, oddać Zamek Dybów i zapłacić 9500 złotych węgierskich za złamanie traktatu mełneńskiego. Wielkim księciem litewskim został Zygmunt Kiejstutowicz.

Dokument polsko-litewski został opieczętowany podczas zjazdu generalnego szlachty w Sieradzu 4 marca 1436 roku. Do wymiany opieczętowanych dokumentów pomiędzy stronami doszło 1 sierpnia 1436 roku w Toruniu^[2].

Zobacz też kategorię: Sygnatariusze pokoju brzeskiego 1435.

Zobacz też

Przypisy

↑ Marian Biskup, Dzieje narodu i państwa polskiego. Wojna trzynastoletnia. KAW Kraków 1990, s.5.
↑ AdamA. Szweda AdamA., Dokumenty pokoju brzeskiego z 31 grudnia 1435 - wprowadzenie do tematu (po polsku, litewsku, summary) [online] [dostęp 2017-12-06] (ang.).

Bibliografia

Adam Szweda, Dokumenty pokoju brzeskiego z 31 grudnia 1435 - wprowadzenie do tematu, Vilnius 2017

[1] Marian Biskup, Dzieje narodu i państwa polskiego. Wojna trzynastoletnia. KAW Kraków 1990, s.5.

[2] AdamA. Szweda AdamA., Dokumenty pokoju brzeskiego z 31 grudnia 1435 - wprowadzenie do tematu (po polsku, litewsku, summary) [online] [dostęp 2017-12-06] (ang.).

[1]

[2]