Przejdź do zawartości

Puchar Challenge w piłce siatkowej mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Puchar Challenge siatkarzy)

Puchar Challenge siatkarzy (ang. Challenge Cup Men) – międzynarodowe klubowe rozgrywki siatkarskie, utworzone z inicjatywy Europejskiej Konfederacji Piłki Siatkowej (CEV) w 2006 roku i regularnie prowadzone przez tę organizację od sezonu 2007/2008 w ramach europejskich pucharów, przeznaczone dla męskich drużyn klubowych zajmujących czołowe miejsca w europejskich ligach krajowych, które nie zostały zakwalifikowane do Ligi Mistrzów oraz Pucharu CEV.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 2006 roku władze Europejskiej Konfederacji Piłki Siatkowej podjęły decyzję o gruntownym zreformowaniu – od sezonu 2007/2008 – wszystkich rozgrywek europejskich pucharów. Zmiany polegały na likwidacji Pucharu Top Teams, który został zastąpiony przez „odnowiony” Puchar CEV, zaś w miejsce „starego” Pucharu CEV powołano zupełnie nowe rozgrywki, nadając im nazwę Pucharu Challenge. Stanowią one trzecie w hierarchii zmagania w europejskich pucharach, pozostając uzupełnieniem dla dwóch ważniejszych. Terminarz pierwszej edycji ogłoszono 15 maja 2007 roku, sporządzenie „drabinki pucharowej” i losowanie poszczególnych par odbyło się 30 czerwca 2007 roku w Luksemburgu, natomiast rozgrywki zainaugurowano w dniach 29 i 30 września 2007 roku, gdy odbyły się pierwsze mecze I rundy.

Zgodnie z regulaminem do zmagań o prymat w sezonie 2007/2008 dopuszczono 64 zespoły z 34 państw, ostatecznie jednak do rozgrywek przystąpiło 46 drużyn. Na podstawie – ogłoszonego 25 maja 2018 – klubowego rankingu krajowych związków piłki siatkowej liczba miejsc dla przedstawicieli każdej z nich kształtuje się następująco:

Miejsce federacji w Rankingu CEV przed danym sezonem Liczba zespołów do wystawienia w Pucharze Challenge
od 1 do 8 1
9 2
10 1
od 11 do 17 2
od 18 do 56 1

System rozgrywek

[edytuj | edytuj kod]

W danej edycji Pucharu Challenge udział biorą maksymalnie 64 europejskie męskie kluby siatkarskie zestawione poprzez losowanie w pary. Rywalizacja w każdej rundzie toczy się systemem pucharowym, tj. w formie dwumeczu (spotkanie „u siebie” i „na wyjeździe”), po którym lepszy klub kwalifikuje się do kolejnej fazy. O awansie decydują kolejno: liczba wygranych meczów, liczba punktów, złoty set (dodatkowy set grany do 15 punktów). W sezonie 2007/2008 w przypadku wygrania po jednym meczu nie brano pod uwagę setów, lecz automatycznie rozgrywany był złoty set. W przypadku, gdy któraś z federacji nie obsadzi przysługującego jej miejsca I rundy, wylosowany dla niezgłoszonego klubu rywal automatycznie przechodzi dalej (identyczna zasada obowiązuje w przypadku wycofania się ekipy na dowolnym szczeblu "pucharowej drabinki").

I i II runda traktowane są jako kwalifikacje do właściwego turnieju, rozpoczynającego się od 1/16 finału. Część uczestników rozpoczyna rozgrywki od 1/16 finały, natomiast pozostałe muszą wziąć udział w kwalifikacjach. I runda jest rozgrywana tylko wtedy, gdy jest konieczna (wynikać to może w dużej liczby chętnych uczestników). Kolejne tury Pucharu Challenge (1/16 finału, 1/8 finału i ćwierćfinały) toczone są na identycznych zasadach dwumeczu (jednak do sezonu 2015/2016 w III rundzie do 16 zwycięzców par II rundy dołączonych zostawało 16 przegranych 1/16 finału Pucharu CEV). Czwórka triumfatorów dwumeczów ćwierćfinałowych uzyskuje promocję do półfinałów, a zwycięzcy tych par do finałów. Zarówno finały jak i półfinały rozrywane są na dotychczasowych zasadach dwumeczów.

Do sezonu 2009/2010 dla zwycięzców ćwierćfinałów organizowano turniej Final Four, odbywający się w hali jednego z uczestników. Przed jej rozpoczęciem metodą losowania wyłaniane były obydwie pary półfinałowe, które rozgrywały ze sobą po jednym spotkaniu, zaś ich zwycięzcy awansowali do pojedynku finałowego. Jego triumfator zostawał zwycięzcą danej edycji Pucharu Challenge.

Faza rozgrywek Liczba zespołów Uwagi
I runda różna opcjonalna
II runda różna -
1/16 finału 32 zwycięzcy II rundy + drużyny rozpoczynające od 1/16 finału
1/8 finału 16 16 zwycięzców III rundy
1/4 finału (ćwierćfinały) 8 8 zwycięzców 1/8 finału
1/2 finału (półfinały) 4 4 zwycięzców 1/4 finału
Finał 2 2 zwycięzców 1/2 finału

Triumfatorzy

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce finału 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce 4. miejsce
Puchar CEV
1980/1981 Francja Cannes Francja AS Cannes Włochy Amaro più Loreto Włochy Santal Parma Francja AS Grenoble
1981/1982 Holandia Leidschendam-Voorburg Holandia Starlift Voorburg Włochy Toseroni Roma Turcja Güney Sanayi Hiszpania Turavia Salesianos
1982/1983 Belgia Leuven Włochy Panini Modena Holandia Ubbink Orion Doetinchem Francja AS Grenoble Francja Arago de Sète
1983/1984 Belgia Jemeppe-sur-Meuse Włochy Panini Modena Włochy Casio Milano Holandia VVC Vught Paderborn VC
1984/1985 Belgrad Włochy Panini Modena Partizan Belgrad Belgia Kruikenburg Ternat Belgia Hormann VC Gand
1985/1986 Sarajewo Włochy Kutiba Falconara OK Bosna Sarajewo Włochy Bistefani Torino Belgia Kruikenburg Ternat
1986/1987 Belgia Bruksela Włochy Enermix Milano Włochy Santal Parma Czechosłowacja Červená hviezda Bratysława Belgia Opel Lennik
1987/1988 Luksemburg Dudelange Awtomobilist Leningrad Włochy Ciesse Padwa Francja Montpellier UC Francja Arago de Sète
1988/1989 Francja Bordeaux Awtomobilist Leningrad Włochy Petrarca Padwa Belgia Debic Zonhoven Francja JSA Bordeaux
1989/1990 Moers Moerser SC Partizan Belgrad Awtomobilist Leningrad Francja AS Grenoble
1990/1991 Włochy Padwa Włochy Sisley Treviso Radiotechnik Ryga Włochy Charro Padwa Dinamo Moskwa
1991/1992 Włochy Parma Włochy Maxicono Parma Włochy Charro Padwa Niemcy SV Bayer Wuppertal Turcja Galatasaray
1992/1993 Francja Montpellier Włochy Sisley Treviso Włochy Charro Esperia Padwa Dinamo Moskwa Niemcy Bayer Wuppertal
1993/1994 Włochy Padwa Włochy Ignis Padwa Rosja Jugra Samotłor Niżniewartowsk Niemcy VfB Friedrichshafen Niemcy SV Bayer Wuppertal
1994/1995 Włochy Parma Włochy Cariparma Parma Grecja AO Orestiada Włochy Tally Milano Rosja Samotłor Niżniewartowsk
1995/1996 Francja Paryż Włochy Alpitour Traco Cuneo Włochy Edilcuoghi Rawenna Czechy Aero Odolena Voda Grecja AO Orestiada
1996/1997 Szwajcaria Genewa Włochy Area Rawenna Turcja Netaş Niemcy SV Bayer Wuppertal Czechy Aero Odolena Voda
1997/1998 Włochy Rieti Włochy Sisley Treviso Belgia Knack Roeselare Włochy Lube Banca Marche Macerata Czechy VK Jihostroj České Budějovice
1998/1999 Włochy San Benedetto del Tronto Włochy Iveco Palermo Belgia Knack Roeselare Niemcy SCC Berlin Włochy Lube Banca Marche Macerata
1999/2000 Włochy Florencja Włochy Piaggio Roma Włochy Casa Modena Unibon Polska Mostostal-Azoty Kędzierzyn-Koźle Grecja AO Orestiada
2000/2001 Włochy Sansepolcro Włochy Lube Banca Marche Macerata Włochy Casa Modena Salumi Belgia Noliko Maaseik Włochy Bossini Wlf Montichiari
2001/2002 Włochy Cuneo Włochy Noicom BreBanca Cuneo Rosja Lokomotiw Biełgorod Włochy Asystel Mediolan Francja Stade Poitevin Poitiers
2002/2003 Włochy Jesolo Włochy Sisley Treviso Włochy Lube Banca Marche Macerata Rosja Iskra Odincowo Francja Tourcoing LM
2003/2004 Włochy Modena Włochy Kerakoll Modena Włochy Coprasystel Ventaglio Piacenza Rosja Lokomotiw-Izumrud Jekaterynburg Grecja Panathinaikos AO
2004/2005 Hiszpania Palma de Mallorca Włochy Lube Banca Marche Macerata Hiszpania Son Amar Palma Francja Tourcoing LM Włochy Edilbasso & Partners Padwa
2005/2006 Włochy Padwa Włochy Lube Banca Marche Macerata Rosja Iskra Odincowo Francja Paris Volley Włochy Giotto Padwa
2006/2007 Rosja Nowy Urengoj Rosja Fakieł Nowy Urengoj Włochy Copra Berni Piacenza Turcja Halkbank Francja Stade Poitevin Poitiers
Puchar Challenge
2007/2008 Polska Rzeszów Włochy Cimone Modena Rosja Lokomotiw-Izumrud Jekaterynburg Francja Stade Poitevin Poitiers Polska Asseco Resovia Rzeszów
2008/2009 Turcja Izmir Turcja Arkas Spor Izmir Polska Jastrzębski Węgiel Rumunia Tomis Konstanca Grecja EA Patras
2009/2010 Włochy Perugia Włochy RPA-LuigiBacchi.it Perugia Chorwacja HAOK Mladost Zagrzeb Niemcy SCC Berlin Czechy VK Dukla Liberec
2010/2011 Włochy Macerata
Turcja Izmir
Włochy Lube Banca Marche Macerata Turcja Arkas Spor Izmir Grecja EA Patron Luks
Austria SK Posojilnica Aich/Dob
2011/2012 Polska Warszawa
Polska Częstochowa
Polska Tytan AZS Częstochowa Polska AZS Politechnika Warszawska Belgia Prefaxis Menen
Rumunia Tomis Konstanca
2012/2013 Rosja Ufa
Włochy Piacenza
Włochy Copra Elior Piacenza Rosja Ural Ufa Polska Delecta Bydgoszcz
Czechy VK Dukla Liberec
2013/2014 Włochy Latina
Turcja Stambuł
Turcja Fenerbahçe Grundig Włochy Andreoli Latina Turcja İstanbul Büyükşehir Belediyespor
Francja Nantes Rezé MV
2014/2015 Portugalia Lizbona
Serbia Nowy Sad
Serbia Vojvodina NS seme Nowy Sad Portugalia SL Benfica Lizbona Włochy CMC Rawenna
Białoruś Stroitiel Mińsk
2015/2016 Włochy Werona
Rosja Nowy Urengoj
Włochy Calzedonia Werona Rosja Fakieł Nowy Urengoj Belgia Prefaxis Menen
Portugalia SL Benfica Lizbona
2016/2017 Rosja Nowy Urengoj
Francja Chaumont
Rosja Fakieł Nowy Urengoj Francja Chaumont VB 52 Haute-Marne Turcja Ziraat Bankası
Turcja Galatasaray
2017/2018 Włochy Rawenna
Grecja Pireus
Włochy Bunge Rawenna Grecja Olympiakos SFP Turcja Maliye Piyango SK
Rosja Gazprom-Jugra Surgut
2018/2019 Włochy Monza
Rosja Biełgorod
Rosja Biełogorje Biełgorod Włochy Vero Volley Monza Portugalia Sporting CP
Francja Stade Poitevin Poitiers
2019/2020 Ze względu na pandemię COVID-19 rozgrywki zostały przerwane.
2020/2021 Włochy Mediolan
Turcja Ankara
Włochy Allianz Milano Turcja Ziraat Bankkart Turcja Halkbank
Czechy VK Lvi Praha
2021/2022 Turcja Ankara
Francja Narbona
Francja Narbonne Volley Turcja Halkbank Słowenia ACH Volley Lublana
Grecja Panathinaikos AO
2022/2023 Izrael Tel Awiw
Grecja Pireus
Grecja Olympiakos SFP Izrael Maccabi Yaadim Tel Awiw Grecja Panathinaikos AO
Portugalia AJ Fonte Bastardo
2023/2024 Polska Warszawa
Włochy Monza
Polska Projekt Warszawa Włochy Mint Vero Volley Monza Turcja Galatasaray
Finlandia Akaa-Volley

Triumfatorzy Pucharu Challenge

[edytuj | edytuj kod]
Zawodnicy Copra Elior Piacenza zdobywcami Pucharu Challenge w sezonie 2012/2013
Zespół Liczba Lata
Włochy Panini Modena/Kerakoll Modena/Cimone Modena 5 1983, 1984, 1985, 2004, 2008
Włochy Sisley Treviso 4 1991, 1993, 1998, 2003
Włochy Lube Banca Marche Macerata 4 2001, 2005, 2006, 2011
Automobilist Leningrad 2 1988, 1989
Włochy Maxicono Parma/Cariparma Parma 2 1992, 1995
Włochy Alpitour Diesel Cuneo/Noicom BreBanca Cuneo 2 1996, 2002
Rosja Fakieł Nowy Urengoj 2 2007, 2017
Francja AS Cannes VB 1 1981
Holandia Starlift Voorburg 1 1982
Włochy Kutiba Falconara 1 1986
Włochy Enermix Milano 1 1987
Niemcy Moerser SC 1 1994
Włochy Area Rawenna 1 1997
Włochy Iveco Palermo 1 1999
Włochy Piaggio Roma 1 2000
Turcja Arkas Spor Izmir 1 2009
Włochy RPA-LuigiBacchi.it Perugia 1 2010
Polska Tytan AZS Częstochowa 1 2012
Włochy Copra Elior Piacenza 1 2013
Turcja Fenerbahçe Grundig Stambuł 1 2014
Serbia Vojvodina NS seme Nowy Sad 1 2015
Włochy Calzedonia Werona 1 2016
Włochy Bunge Rawenna 1 2018
Rosja Biełogorje Biełgorod 1 2019
Włochy Allianz Milano 1 2021
Francja Narbonne Volley 1 2022
Grecja Olympiakos Pireus 1 2023
Polska Projekt Warszawa 1 2024


Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]