Ręce Boga

Ręce Boga

Współczesny motyw solarny z symboliką Rąk Boga

Popielnica z wizerunkiem "Rąk Boga" na niemieckim medalionie z 1942/1943 roku

Ręce Boga – rodzaj przedstawienia krzyża używany współcześnie przez część rodzimowierców słowiańskich, zwłaszcza przez członków Rodzimego Kościoła Polskiego. Wedle tych środowisk, symbol ten używany był w pierwotnych religiach prasłowiańskich. Ręce Boga stanowią według nich ideogram oznaczający pojęcie Boga Najwyższego.

Historia

Symbol znany jako Ręce Boga pochodzi z odkrytej w 1936 roku na stanowisku archeologicznym w Białej w województwie łódzkim popielnicy, datowanej na III‒IV wiek n.e. (kultura przeworska). W czasie II wojny światowej naczynie to, z powodu obecności na nim swastyk, było wykorzystywane przez nazistów do celów propagandowych. Jego wizerunek reprodukowano w licznych kopiach na plakatach, widokówkach i w gazetach, zaś dwuramienna swastyka stała się herbem okupowanego miasta. Popielnica zaginęła w trakcie wycofywania się Niemców z Łodzi i do dziś znana jest tylko jej gipsowa kopia.

W latach 90. XX wieku symbol ten pod nazwą Ręce Boga oficjalnie przyjęty został przez środowiska związane z Rodzimym Kościołem Polskim jako jeden z religijnych symboli Słowian. Pierwszy zaproponował taką interpretację Lech Emfazy Stefański m.in. w wydanej w 1993 roku książce Wyrocznia słowiańska oraz w statucie wyżej wymienionego związku wyznaniowego. Duży centralny krzyż, którego ramiona zakończone są palcami (grzebieniami), ma według niego symbolizować Boga Najwyższego, a także wszechświat i równowagę do której dąży natura. Swastyki umieszczone pomiędzy tymi ramionami stanowić mają atrybuty Swaroga i jego syna Swarożyca lub też boskiego pierwiastka sprawczego. Ręce Boga za jeden z religijnych symboli uznaje również inny związek wyznaniowy nawiązujący do etnicznych wierzeń Słowian – zarejestrowana w 2009 roku Słowiańska Wiara.