Słona róża
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji | |
Data premiery |
1 stycznia 1983 (Czechosłowacja), |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
86 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role |
Jan Piechociński, |
Muzyka | |
Zdjęcia |
Josef Pávek |
Scenografia |
Andrzej Haliński, |
Kostiumy |
Elżbieta Radke, Jan Kropáček |
Montaż |
Elżbieta Kurkowska, |
Produkcja | |
Wytwórnia |
Zespół Filmowy Kadr, |
Dystrybucja |
Słona róża – polsko-czechosłowacki melodramat z 1982 roku w reżyserii Janusza Majewskiego. Scenariusz filmu oparty został na motywach opowiadania Ryszarda Frelka pod tym samym tytułem. Zdjęcia kręcono w Pradze i Karlowych Warach.
Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]
Jesień 1938 roku, Karlowe Wary. Polak Marek Wolski – członek brygad międzynarodowych wojny domowej w Hiszpanii – przebywa tu na rekonwalescencji. Przypadkowo poznaję żydowską skrzypaczkę Idę i szybko nawiązuje z nią romans. Ich idylla zostaje jednak przerwana wkroczeniem Niemców, którzy zajmują Kraj Sudetów. Obydwoje muszą uciekać. Marek dzięki lewicowym przyjaciołom w porę opuszcza Karlowe Wary, jednak w trosce o los Idy powraca do miasta. Podczas jej poszukiwania zostaje aresztowany przez Gestapo i resztę wojny spędza w obozie koncentracyjnym. Po wyzwoleniu w 1945 roku, powraca do miasta i próbuje odnaleźć Idę lub dowiedzieć się co się z nią stało. Trafia do domu znajomego artysty malarza w którym onegdaj zamieszkiwał z Idą i gdzie poszukuje jej portretu. Odnajduje go w końcu u miejscowego handlarza, któremu proponuje zakup obrazu. Zanim jednak dojdzie do transakcji, portret zostaje sprzedany kobiecie, według słów handlarza, bardzo podobnej do tej na obrazie. Markowi udaje się ustalić, że mieszka ona w pobliskim hotelu. Tam odnajduje ukochaną Idę, bardzo zmienioną latami okupacji, zamężną z amerykańskim oficerem. Pomimo upływu lat uczucie pomiędzy obydwojgiem przetrwało.
Obsada aktorska[edytuj | edytuj kod]
- Daniela Vacková – Ida Fischer
- Jan Piechociński – Marek Wolski
- Edward Rączkowski – krawiec Malina
- Bogusz Bilewski – malarz Hrůša
- Józef Fryźlewicz – dyrektor hotelu „Atlantic”
- Anna Ciepielewska – żona Hrůšy
- Ferdinand Krůta – łazienny
- Bronislav Poloczek – antykwariusz Paleček
- Jiří Kodet – Piotr, brat Marka
- Světlana Nálepková – Florance
- Hanna Banaszak – piosenkarka
- Jerzy Kryszak – gestapowiec
- Barbara Wałkówna – żona Maliny
- Irena Karel – konfidentka Gestapo
- Andrzej Chrzanowski – Goodwin, mąż Idy
- Zbigniew Buczkowski – gestapowiec
- Bogdan Łysakowski – gestapowiec
- Andrzej Krasicki – konfident Gestapo
- Bohdan Ejmont – Lothar, przyjaciel Hrůšy
i inni.
O filmie[edytuj | edytuj kod]
Słona róża był jednym z kilku filmów Janusza Majewskiego wyprodukowanym we współpracy z kinematografią czechosłowacką (inne z nich to: Zaklęte rewiry z 1972, C.K. Dezerterzy z 1985, Czarny wąwóz z 1989). Swoją premierę miał w kinach polskich w maju 1983 roku[1], chociaż w Czechosłowacji rozpowszechniano go już od stycznia[2]. W Polsce spotkał się z życzliwym przyjęciem krytyków. Wątek miłości Idy i Marka chwalono za wnikliwość psychologiczną, a sam film przyrównywano do Ostatniego metro Truffauta. Obraz uznano za „najcieplejszy” z filmów Majewskiego. Zwracano uwagę na dobre aktorstwo Jana Piechocińskiego, który do występu w Słonej róży znany był szerszej publiczności głównie z ról komediowych (Wielka majówka, Och, Karol)[3].
W filmie wystąpiła polska piosenkarka Hanna Banaszak, wykonując swój przebój Tak bym chciała kochać... w niemieckiej (słowa: Angelika Wegener) i angielskiej (słowa: Brosław Zieliński)[4] wersji językowej oraz wokalizę. Jest to również soundtrack filmu.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Krótko. „Film”. Nr 9(1756), s. 2, 1983-02-27. Warszawa: RWS „Prasa-Książka-Ruch”. ISSN 0137-463X.
- ↑ Słona róża. „Film”. Nr 19(1766), s. 23, 1983-05-08. Warszawa: RWS „Prasa-Książka-Ruch”. ISSN 0137-463X.
- ↑ Elżbieta Dolińska. Ostatni okruch światła. „Film”. Nr 22(1769), s. 9, 1983-05-29. Warszawa: RWS „Prasa-Książka-Ruch”. ISSN 0137-463X.
- ↑ Według napisów końcowych filmu.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jan Słodowski: Leksykon polskich filmów fabularnych. Warszawa: Wydawnictwo Wiedza i Życie, 1996, s. 633. ISBN 83-86805-62-5.
- Słona róża. „Film”. Nr 49(1706), s. 2, 1981-12-06. Warszawa: RWS „Prasa-Książka-Ruch”. ISSN 0137-463X.
- Ilona Łepkowska. ...Piękna, lecz niedobra jesień... „Film”. Nr 3(1710), s. 10–15, 1982-04-11. Warszawa: RWS „Prasa-Książka-Ruch”. ISSN 0137-463X.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Słona róża w bazie IMDb (ang.)
- Słona róża w bazie Filmweb
- Słona róża w bazie filmpolski.pl
- Zdjęcia z filmu Słona róża w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- Słona róża na stronie Studia Filmowego KADR
- Filmy w reżyserii Janusza Majewskiego
- Polskie melodramaty
- Polskie filmy z 1982 roku
- Czechosłowackie filmy z 1982 roku
- Filmy kręcone w Karlowych Warach
- Filmy kręcone w Pradze
- Filmy zrealizowane w koprodukcji międzynarodowej
- Filmy Studia Filmowego Kadr
- Polskie adaptacje filmowe
- Czechosłowackie adaptacje filmowe
- Czeskie filmy o Zagładzie Żydów
- Polskie filmy o Zagładzie Żydów