Simon Stefani
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2 sierpnia 2000 |
| Minister spraw wewnętrznych | |
| Okres |
od 2 lutego 1989 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca |
Hekuran Isai |
| Przewodniczący Zgromadzenia Ludowego | |
| Okres |
od 25 grudnia 1978 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik |
Ali Manaj |
| Następca |
Pali Miska |
.svg)
| |
Simon Stefani (ur. 3 stycznia 1929 w Përmecie, zm. 2 sierpnia 2000 w Tiranie[1]) – albański polityk komunistyczny pochodzenia greckiego, w latach 1989-1990 minister spraw wewnętrznych, w latach 1978-1982 przewodniczący parlamentu.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Muçiego i Varvary[2]. Ukończył szkołę podstawową i praktykował w zakładzie mechanicznym jako spawacz[3]. Po zakończeniu wojny rozpoczął naukę w szkole średniej, której nie ukończył i podjął pracę jako spawacz[3]. W 1952 wstąpił do Albańskiej Partii Pracy. W latach 70. po czystkach w partii doczekał się szybkiego awansu. W 1972 objął stanowiska szefa partii w okręgu Përmet, a następnie kierował strukturami partii w Tiranie. W 1976 znalazł się w składzie Komitetu Centralnego partii, a w 1981 członkiem Biura Politycznego Albańskiej Partii Pracy[1].
W 1978 uzyskał mandat deputowanego do parlamentu z okręgu Tirana, obejmując zarazem stanowisko przewodniczącego parlamentu, które pełnił do 1982[4]. W latach 1989-1990 pełnił funkcję ministra spraw wewnętrznych. Był inicjatorem współpracy między albańskimi i rumuńskimi służbami specjalnymi. Oskarżany o wydanie Straży Granicznej rozkazu strzelania do osób, które nielegalnie przekraczały granicę albańską[5]. W lipcu 1990 został usunięty ze stanowiska ministra jako przedstawiciel środowiska twardogłowych i zastąpił Manusha Myftiu na stanowisku przewodniczącego Państwowej Komisji Kontroli, pozostał także członkiem Biura Politycznego partii[6].
8 lipca 1992 został aresztowany[2]. W 1994 stanął przed sądem oskarżony w procesie Ramiza Alii (tzw. procesie kawowym) o nadużycie władzy i naruszanie praw obywatelskich i został skazany na 8 lat więzienia[7]. W 1996 ponownie stanął przed sądem oskarżony o zbrodnie ludobójstwa popełnione w okresie, kiedy pełnił funkcję ministra[8]. Opuścił więzienie w czasie rewolucji piramidowej 1997 i skorzystał z dobrodziejstwa amnestii[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Robert Elsie: A Biographical Dictionary of Albanian History. New York: I.B. Tauris, 2012, s. 426-427. ISBN 978-1-78076-431-3.
- ↑ a b Afrim Imaj, Gjyqi i Ramiz Alisë dhe byroistëve: Ja pse u dënuan liderët komunistë = 2022-08-23 [online], zemrashqiptare.net, 2009 (alb.).
- ↑ a b c Kastriot Dervishi: Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet : anëtarët e Këshillit të Ministrave në vitet 1912-2012, jetëshkrimet e tyre dhe veprimtaria e ekzekutivit shqiptar. Tirana: Shtepia Botuese 55, 2012, s. 220.
- ↑ Deputetet e Kuvendi Popullor = 2017-01-17 [online], shtetiweb.org (alb.).
- ↑ Kujtimet e kryehetuesit/ Simon Stefani: Ushtari në kufi ka të drejtë të vrasë = 2017-01-17 [online], mapo.al, 26 lutego 2014 [dostęp 2017-01-17] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-18] (alb.).
- ↑ Miranda Vickers: Albania: From Anarchy to a Balkan Identity. C. Hurst & Co. Publishers, 1997, s. 28. ISBN 978-1-85065-290-8.
- ↑ Erblin Vukaj, Gjyqet e harruara: si i fali Shqipëria krimet e diktaturës. = 2022-08-01 [online], exit.al, 2020 (alb.).
- ↑ Tirana Court Orders Arrest of Former Communist Officials = 2017-01-17 [online], hri.org, 1996 (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Robert Elsie: A Biographical Dictionary of Albanian History. New York: I.B. Tauris, 2012, s. 426-427. ISBN 978-1-78076-431-3.
| Księstwo Albanii | |
|---|---|
| Republika Albanii | |
| Królestwo Albanii | |
| Królestwo Albanii (protektorat włoski i okupacja niemiecka) | |
| Ludowa Republika Albanii | |
| Republika Albanii |
