Slipknot

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Slipknot
Koncert. Czterech członków zespołu Slipknot na scenie, każdy nosi maskę. Od lewej strony dwóch gitarzystów, perkusista i wokalista.
Slipknot podczas Mayhem Festival w 2008 roku.
Rok założenia

1995

Pochodzenie

 Stany Zjednoczone, Iowa, Des Moines

Gatunek

heavy metal[1]
metal alternatywny[1][2]
rap metal[1]
nu metal[2][3]
crossover thrash[2]
hardcore punk[2]

Wydawnictwo

Roadrunner Records

Powiązania

Stone Sour, Murderdolls, To My Surprise, Ministry, Korn, DJ Starscream, Dirty Little Rabbits, Roadrunner United, Hollywood Undead

Strona internetowa
Logotyp zespołu

Slipknot (IPA [/ˈslɪp nɒt/]) – amerykański zespół muzyczny wykonujący muzykę z pogranicza heavy metalu, nu metalu i metalu alternatywnego[4][5].

Cechą charakterystyczną grupy jest fakt występowania jej członków w zasłaniających twarze maskach. Przez szereg lat aż do 2010 zespół tworzył niezmiennie dziewięcioosobowy skład.

W 2006 grupa otrzymała nagrodę Grammy w kategorii Best Metal Performance za utwór pt. „Before I Forget” z płyty Vol. 3: (The Subliminal Verses), a w 2008 Slipknot dostał nagrodę Kerrang! Icon. Natomiast cztery z sześciu oficjalnie wydanych albumów uzyskały status płyty platynowej.

Członkowie zespołu występują także w innych zespołach. Wokalista Corey Taylor jest członkiem grupy Stone Sour, Sid Wilson prowadzi karierę solową jako DJ Starscream, natomiast Shawn Crahan jest liderem zespołu Dirty Little Rabbits[6].

Muzycy[edytuj | edytuj kod]

Obecny skład zespołu[edytuj | edytuj kod]

Byli członkowie zespołu[edytuj | edytuj kod]

Corey Taylor podczas koncertu na Mayhem Festival 9 lipca 2008

Oś czasu[edytuj | edytuj kod]

Poprzednie składy[edytuj | edytuj kod]

(v) – oznacza wokal wspierający

1995–1996 1996 1996–1997 1997
  • Anders Colsefini – wokal prowadzący, instrumenty perkusyjne
  • Donnie Steele – gitara prowadząca
  • Josh Brainard – gitara rytmiczna (v)
  • Paul Gray – gitara basowa (v)
  • Joey Jordison – perkusja
  • Shawn Crahan – instrumenty perkusyjne (v)
  • Anders Colsefni – wokal prowadzący, instr. perk.
  • Craig Jones – gitara prowadząca
  • Josh Brainard – gitara rytmiczna (v)
  • Paul Gray – gitara basowa (v)
  • Joey Jordison – perkusja
  • Shawn Crahan – instr. perk. (v)
  • Anders Colsefni – wokal prowadzący, instr. perk.
  • Mick Thomson – gitara prowadząca
  • Josh Brainard – gitara rytmiczna (v)
  • Paul Gray – gitara basowa (v)
  • Joey Jordison – perkusja
  • Shawn Crahan – instr. perk. (v)
  • Craig Jones – samplery
  • Corey Taylor – wokal prowadzący
  • Mick Thomson – gitara prowadząca
  • Josh Brainard – gitara rytmiczna (v)
  • Paul Gray – gitara basowa (v)
  • Joey Jordison – perkusja
  • Shawn Crahan – instr. perk. (v)
  • Anders Colsefni – instr. perk. (v)
  • Craig Jones – samplery
1997–1998 1998 1998 1998–1999
  • Corey Taylor – wokal prowadzący
  • Mick Thomson – gitara prowadząca
  • Josh Brainard – gitara rytmiczna (v)
  • Paul Gray – gitara basowa (v)
  • Joey Jordison – perkusja
  • Shawn Crahan – instr. perk. (v)
  • Greg Welts – instr. perk. (v)
  • Craig Jones – samplery
  • (#8) Corey Taylor – wokal prowadzący
  • (#7) Mick Thomson – gitara prowadząca
  • (#4) Josh Brainard – gitara rytmiczna (v)
  • (#2) Paul Gray – gitara basowa (v)
  • (#1) Joey Jordison – perkusja
  • (#6) Shawn Crahan – instr. perk. (v)
  • (#3) Greg Welts – instr. perk. (v)
  • (#5) Craig Jones – samplery
  • (#0) Sid Wilson – gramofony
  • (#8) Corey Taylor – wokal prowadzący
  • (#7) Mick Thomson – gitara prowadząca
  • (#4) Josh Brainard – gitara rytmiczna (v)
  • (#2) Paul Gray – gitara basowa (v)
  • (#1) Joey Jordison – perkusja
  • (#6) Shawn Crahan – instr. perk. (v)
  • (#3) Brandon Darner – instr. perk. (v)
  • (#5) Craig Jones – samplery
  • (#0) Sid Wilson – gramofony
  • (#8) Corey Taylor – wokal prowadzący
  • (#7) Mick Thomson – gitara prowadząca
  • (#4) Josh Brainard – gitara rytmiczna (v)
  • (#2) Paul Gray – gitara basowa (v)
  • (#1) Joey Jordison – perkusja
  • (#6) Shawn Crahan – instr. perk. (v)
  • (#3) Chris Fehn – instr. perk. (v)
  • (#5) Craig Jones – samplery
  • (#0) Sid Wilson – gramofony
1999–2010 2010–2011 2011–2013 2014
  • (#8) Corey Taylor – wokal prowadzący
  • (#7) Mick Thomson – gitara prowadząca
  • (#4) Jim Root – gitara rytmiczna
  • (#2) Paul Gray – gitara basowa (v)
  • (#1) Joey Jordison – perkusja
  • (#6) Shawn Crahan – instr. perk. (v)
  • (#3) Chris Fehn – instr. perk. (v)
  • (#5) Craig Jones – samplery (od 2003 – instr. klaw.)
  • (#0) Sid Wilson – gramofony (od 2008 – instr. klaw.)
  • Corey Taylor – wokal prowadzący, gitara basowa
  • Mick Thomson – gitara prowadząca
  • Jim Root – gitara rytmiczna
  • Joey Jordison – perkusja
  • Shawn Crahan – instr. perk. (v)
  • Chris Fehn – instr. perk. (v)
  • Craig Jones – samplery, instr. klaw.
  • Sid Wilson – gramofony, instr. klaw.
  • Corey Taylor – wokal prowadzący
  • Mick Thomson – gitara prowadząca
  • Jim Root – gitara rytmiczna
  • Donnie Steele – gitara basowa
  • Joey Jordison – perkusja
  • Shawn Crahan – instr. perk. (v)
  • Chris Fehn – instr. perk. (v)
  • Craig Jones – samplery, instr. klaw.
  • Sid Wilson – gramofony, instr. klaw.
  • Corey Taylor – wokal prowadzący
  • Mick Thomson – gitara prowadząca
  • Jim Root – gitara rytmiczna
  • Donnie Steele – gitara basowa
  • Jay Weinberg – perkusja
  • Shawn Crahan – instr. perk. (v)
  • Chris Fehn – instr. perk. (v)
  • Craig Jones – samplery, instr. klaw.
  • Sid Wilson – gramofony, instr. klaw.
2014–2019 2019–2023 2023-teraz
  • Corey Taylor – wokal prowadzący
  • Mick Thomson – gitara prowadząca
  • Jim Root – gitara rytmiczna
  • Alessandro Venturella – gitara basowa
  • Jay Weinberg – perkusja
  • Shawn Crahan – instr. perk. (v)
  • Chris Fehn – instr. perk. (v)
  • Craig Jones – samplery, instr. klaw.
  • Sid Wilson – gramofony, instr. klaw.
  • Corey Taylor – wokal prowadzący
  • Mick Thomson – gitara prowadząca
  • Jim Root – gitara rytmiczna
  • Alessandro Venturella – gitara basowa
  • Jay Weinberg – perkusja
  • Shawn Crahan – instr. perk. (v)
  • Michael Pfaff – instr. perk. (v)
  • Craig Jones – samplery, instr. klaw.
  • Sid Wilson – gramofony, instr. klaw.
  • Corey Taylor – wokal prowadzący
  • Mick Thomson – gitara prowadząca
  • Jim Root – gitara rytmiczna
  • Alessandro Venturella – gitara basowa
  • John Doe – perkusja
  • Shawn Crahan – instr. perk. (v)
  • Michael Pfaff – instr. perk. (v)
  • John Doe (Najprawdopodobniej Zac Baird) – samplery, instr. klaw.
  • Sid Wilson – gramofony, instr. klaw.

Historia[edytuj | edytuj kod]

1995–1998[edytuj | edytuj kod]

Joey Jordison podczas koncertu na Mayhem Festival 9 lipca 2008
Shawn Crahan podczas koncertu na Mayhem Festival 9 lipca 2008

Zespół powstał w 1995 w Des Moines z inicjatywy Shawna Crahana i Andersa Colsefniego[7]. Muzycy do współpracy zaprosili basistę Paula Graya i gitarzystę Donniego Steela. Wkrótce potem do zespołu dołączył drugi gitarzysta Josh Brainard, który był pomysłodawcą początkowej nazwy zespołu Meld. Pierwszy koncert zespołu odbył się po włączeniu do składu perkusisty Joeya Jordisona. Występ odbył się w listopadzie 1995 w klubie Crowbar w rodzinnym mieście zespołu. Rolę wokalisty objął wtedy Colsefni. W tym czasie powstały takie utwory jak „Slipknot”, „Killers Are Quiet”, „Do Nothing, Bitchslap”, „Confessions”, „Some Feel”, „Part of Me” i „Tattered and Torn”. Wkrótce potem muzycy zdecydowali o poszerzeniu instrumentarium zespołu. Jordison pozostał głównym perkusistą, natomiast Crahan i Colsefni rozpoczęli grę na instrumentach perkusyjnych. Niedługo potem nazwa grupy została zmieniona na Pyg System, a następnie na Slipknot. Pod koniec 1995 grupa przystąpiła do prac w SR Studios, gdzie z pomocą producenta Seana McMahona zarejestrowano utwory na debiutancki album demo Mate. Feed. Kill. Repeat.[7].

W lutym 1996 grupę opuścił Donnie Steele, którego zastąpił Craig Jones[7]. Jako gitarzysta muzyk wystąpił tylko podczas jednego koncertu. Wkrótce potem Jones zaczął grać na keyboardzie. Jako drugi gitarzysta do zespołu dołączył natomiast Mick Thomson[7]. Tego samego roku muzycy zdecydowali się na zastosowanie masek podczas występów. 31 października 1996 ukazał się album Mate. Feed. Kill. Repeat.. Wydawnictwo ukazało się w nakładzie 1000 egzemplarzy. Muzycy zaprzyjaźnili się z dyrektorem programowym radia KKDM – Sophią John, która zgodziła się przez rok pełnić nieodpłatnie funkcję menedżera grupy. Zespół odniósł swój pierwszy sukces wygrywając w zorganizowanym przez KKDM konkursie Battle Of Bands, gdzie pokonali swoich głównych rywali z Des Moines, grającą alternatywnego rocka grupę Stone Sour, której wokalistą był Corey Taylor. W 1997 jako drugi wokalista do zespołu dołączył Corey Taylor. Pierwszym utworem, do którego Corey napisał tekst, był utwór „Me inside”. Wkrótce potem muzyk objął stanowisko głównego wokalisty, natomiast Colsefni poprzestał na instrumentach perkusyjnych i chórkach.

1998–2001[edytuj | edytuj kod]

W 1998 podczas koncertu Colsefni zakomunikował odejście z zespołu. Zastąpił go Chris Fehn. Do zespołu dołączył również DJ Sid Wilson. Sophia John zdołała dotrzeć do producenta muzycznego Rossa Robinsona, który pojawił się na próbie zespołu. Robinson pośredniczył w podpisaniu kontraktu Slipknot z wytwórnią muzyczną Roadrunner Records, który opiewał na sumę 500 tysięcy dolarów i siedem płyt. 23 września 1998 zespół poleciał do Los Angeles, gdzie w studiu nagraniowym zaczęto prace nad albumem Slipknot. Płyta ta ukazała się w Stanach Zjednoczonych 29 czerwca 1999 i w dwa tygodnie po premierze uzyskała status złotej płyty, a po trzech miesiącach status platynowej.

Wydawnictwo było promowane singlami do utworów Wait and Bleed i Spit It Out. Tego samego roku zespół opuścił gitarzysta Josh Brainard, który ze względów rodzinnych nie mógł poświęcać grupie dużo czasu. Brainarda zastąpił James Root.

2001–2003[edytuj | edytuj kod]

Jim Root podczas koncertu w Allstate Arena 1 lutego 2009
Sid Wilson podczas koncertu na Mayhem Festival 9 lipca 2008

W styczniu 2001 grupa ponownie weszła do studia, gdzie we współpracy z Rossem Robinsonem rozpoczęła prace nad kolejnym albumem, zatytułowanym Iowa. Nowe wydawnictwo ukazało się 28 sierpnia. W ramach promocji ukazały się trzy single The Heretic Anthem, Left Behind i My Plague do których zrealizowano również teledyski. W 2002 perkusista Joey Jordison, jako gitarzysta wystąpił na debiutanckiej płycie zespołu Murderdolls zatytułowanej Beyond The Valley Of Murderdolls; perkusista Shawn Crahan zagrał na debiutanckim albumie To My SupriseTo My Surprise; natomiast Corey Taylor reaktywował grupę Stone Sour. 1 lutego 2002 grupa wystąpiła w katowickim Spodku[8].

2003–2007[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec 2003 muzycy rozpoczęli prace nad Vol. 3: (The Subliminal Verses); tym razem grupa skorzystała z usług producenta Ricka Rubina. Płyta ukazała się 25 maja na całym świecie. Promowały ją single Duality, Vermilion, Before I Forget, The Nameless i The Blister Exists[9].

25 czerwca 2005 grupa wystąpiła w warszawskim klubie Stodoła[10]. 31 października tego samego roku ukazał się pierwszy dwupłytowy album koncertowy zespołu zatytułowany 9.0: Live[11]. Na wydawnictwie ukazał się zapis koncertów grupy w Tokio, Osace, Singapurze i Las Vegas[11][12][13]. 4 grudnia 2006 ukazało się trzecie wydawnictwo DVD zespołu zatytułowane Voliminal: Inside the Nine[14]. Na wydawnictwie ukazał się m.in. 90-minutowy film, w reżyserii Shawna Crahana, koncert, wywiady oraz teledyski[15][16]. W 2007 gitarzysta grupy Mick Thomson wystąpił gościnnie na albumie Doomsday XMalevolent Creation[17]. Tego samego roku Slipknot odbył trasę koncertową Jägermeister Music Tour w Stanach Zjednoczonych wraz z grupami Lacuna Coil i Shadows Fall[18].

2008–2013[edytuj | edytuj kod]

25 sierpnia 2008 ukazała się czwarta studyjna płyta grupy All Hope Is Gone[19][20]. Płyta wydana przez wytwórnie Roadrunner Records w ciągu tygodnia od dnia premiery sprzedała się w nakładzie 239 516 sztuk[21]. W ramach promocji ukazały się single do utworów All Hope Is Gone, Psychosocial, Dead Memories i Sulfur[22]. Tego samego roku grupa uzyskała nominację do nagrody MTV Video Music Awards w kategorii „Best Rock Video” za teledysk do utworu „Psychosocial”[23]. Album do 2009 sprzedał się w nakładzie 500 000 egzemplarzy uzyskując status złotej płyty[24]. Natomiast 13 marca 2009 w ramach MTV World Stage cyklu koncertów emitowanych jednocześnie na żywo na 62 kanałach telewizyjnych[25]. 9 czerwca tego samego roku zespół wystąpił na warszawskim Torwarze[26]. Koncert grupy poprzedziły występy Trivium i DevilDriver[27][28]. 24 maja 2010 zmarł basista grupy Paul Gray[29]. Pomimo potwierdzenia występów grupy na festiwalu Sonisphere latem 2011, Corey Taylor zapytany o możliwość wydania nowego albumu Slipknot przyznał, iż „nie widzi, aby stało się to wkrótce”[30]. W 2011 stanowisko basisty objął Donnie Steele – gitarzysta i członek oryginalnego składu Slipknot[31]. W 2012 zespół wydał album-kompilację Antennas To Hell.

Od 2013[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 2013 grupa ogłosiła, że opuścił ją perkusista Joey Jordison[32][33], po czym na początku stycznia 2014 sam zainteresowany oświadczył, że nie odszedł z zespołu[34], tylko został z niego wyrzucony. W tym samym roku Corey Taylor poinformował o nadchodzącej, piątej płycie składu, zatytułowanej .5: The Gray Chapter. Album pojawił się w sprzedaży 21 października 2014. Singlami promującymi były utwory The Negative One, The Devil In I oraz Custer. W ramach tras koncertowych zespół pojawił się dwukrotnie w Polsce, 9 czerwca 2015 w Łodzi na Impact Festival 2015 oraz w Gdańsku 24 stycznia 2016. Pojawiła się również informacja o przyłączeniu do zespołu dwóch nowych członków. Są nimi Alessandro Venturella(inne języki) za zmarłego basistę Paula Graya i Jay Weinberg(inne języki) za perkusistę Joeya Jordisona. Nowi członkowie do dziś nie otrzymali swoich numerów, co było elementem rozpoznawczym pierwotnego składu.

W 2018 coraz częściej pojawiały się pogłoski o kolejnym, szóstym studyjnym albumie kapeli. Plotki te zostały oficjalnie potwierdzone[35] przez zespół na początku 2019. W tym samym czasie została ogłoszona kolejna trasa koncertowa zespołu. Jednym z państw na tej trasie była również Polska, w której Slipknot pojawił się 25 czerwca 2019. Ze względu na konflikty wewnątrz zespołu[36] została również ogłoszona informacja, iż Chris Fehn został usunięty z grupy[37]. Album „We Are Not Your Kind” został wydany 9 sierpnia 2019. 6 lutego 2020 zespół wystąpił w łódzkiej Atlas Arenie w ramach trasy promującej najnowszy album[potrzebny przypis].

Od 2021[edytuj | edytuj kod]

W artykule opublikowanym przez Loudwire w czerwcu 2021 roku, Shawn Crahan ujawnił, że nowy album Slipknot ma być wydany jeszcze w 2021 roku. Dodał również, że zespół rozstaje się z wytwórnią Roadrunner Records po wydaniu albumu[38]. W listopadzie 2021 roku zespół zaczął prezentować nowy materiał na nowej domenie thechapeltownrag.com.[39]. Kilka fragmentów utworu zostało pokazanych na stronie internetowej, co doprowadziło do spekulacji odnośnie nowego singla, który zespół potwierdził później 4 listopada, natomiast sam singiel zatytułowany „The Chapeltown Rag” został wydany dzień później[40].

19 lipca 2022 roku zespół oficjalnie ogłosił swój siódmy album, zatytułowany The End, So Far, wraz z drugim singlem z albumu „The Dying Song (Time to Sing)”[41]. Album ukazał się w sprzedaży 30 września 2022 roku[42].

W 2023 roku zespół ogłosił, że kontrakt z Roadrunner Records dobiega końca. Zespół w 2023 stanie się niezależny.[43] Ma również wypuścić nowy projekt zatytułowany ,,Look Outside Your Window''. Są to nagrania z 2008 roku zrobione podczas nagrywania materiału do płyty All Hope is Gone.[44].

7 czerwca 2023 roku zespół poinformował w mediach społecznościowych, że jego szeregi opuścił Craig Jones, muzyk odpowiedzialny za sampler[45].

5 listopada 2023 roku Slipknot ogłosił na Facebooku odejście perkusisty Jaya Weinberga(inne języki)[46].

Muzyka i teksty[edytuj | edytuj kod]

Zespół Slipknot jako główne inspiracje wymienia takie grupy muzyczna jak Led Zeppelin, Black Sabbath, Slayer, Judas Priest, Korn, AC/DC, Head of David, Godflesh, Skinny Puppy, Neurosis, Kiss oraz Beastie Boys[47][48][49]. W twórczości grupy wyraźne są wpływy takich gatunków jak death metal, black metal, heavy metal oraz nu metal[50].

Grupa zaliczana jest do pionierów nurtu New Wave of American Heavy Metal łączącego wpływy thrash i death metalu oraz metalcore. Stylistycznie muzyka Slipknot porównywana jest do dokonań takich zespołów jak Pantera, Machine Head, Biohazard, Life of Agony czy Prong[51][52][53].

Wczesne utwory zespołu Slipknot charakteryzują się różnorodnymi partiami wokalnymi takimi jak: rapowanie, śpiew oraz growl[54]. Natomiast nowsze dokonania zespołu charakteryzuje większy udział melodyjnego śpiewu. W tekstach dominują takie motywy jak: nihilizm, gniew, miłość, mizantropia czy psychoza[55].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy[edytuj | edytuj kod]

Rok Dane dot. albumu Pozycja na liście Certyfikat
US
[56]
AUS
[57]
AUT
[58]
BEL
[59]
FIN
[60]
FRA
[61]
GER
[62]
NED
[63]
NZ
[64]
SWE
[65]
UK
[66]
POL
[67]
1999 Slipknot
  • Wydany: 29 czerwca 1999
  • Wydawca: Roadrunner
  • Format: CD, LP, MC, digital download
51 32 30 42 49 53 37
2001 Iowa
  • Wydany: 28 sierpnia 2001
  • Wydawca: Roadrunner
  • Format: CD, LP, digital download
3 2 8 4 3 7 4 15 5 10 1 7
2004 Vol. 3: (The Subliminal Verses)
  • Wydany: 24 maja 2004
  • Wydawca: Roadrunner
  • Format: CD, LP, digital download
2 2 5 6 2 6 2 14 3 2 5 24
2008 All Hope Is Gone
  • Wydany: 26 sierpnia 2008
  • Wydawca: Roadrunner
  • Format: CD, CD+DVD, digital download
1 1 1 2 1 2 2 6 1 1 2 13
2014 .5: The Gray Chapter
  • Wydany: 17 października 2014
  • Wydawca: Roadrunner
  • Format: CD, digital download
1 1 2 12 4 8 2 13 2 3 2 29
2019 We Are Not Your Kind
  • Wydany: 9 sierpnia 2019
  • Wytwórnia: Roadrunner Records
1 1 3 1 1 2 2 2 4 1 3
2022 The End, So Far
  • Wydany: 30 września 2022
  • Wytwórnia: Roadrunner Records
„–” pozycja nie była notowana.

Albumy koncertowe[edytuj | edytuj kod]

Rok Album Pozycja na liście Certyfikat
US
[56]
AUS
[57]
AUT
[58]
FRA
[61]
GER
[62]
NED
[63]
SWE
[65]
SWI
[81]
UK
[82]
2005 9.0: Live
  • Data: 30 października 2005
  • Wydawca: Roadrunner Records
  • Format: 2CD, digital download
17 26 18 41 24 71 40 43 53
2017 Day of the Gusano: Live in Mexico
  • Data: 20 października 2017
  • Wydawca: Roadrunner Records
  • Format: DVD, CD + DVD,

Kompilacje[edytuj | edytuj kod]

Rok Album Pozycja na liście
US
[56]
AUS
[57]
AUT
[58]
FRA
[61]
GER
[62]
NED
[63]
SWE
[65]
SWI
[81]
UK
[82]
2012 Antennas to Hell
  • Data: 23 lipca 2012
  • Wydawca: Roadrunner Records
  • Format: CD, digital download
18 16 10 86 10 79 13 23 22

Single[edytuj | edytuj kod]

Rok utwór Pozycja na liście Certyfikat Album
US
[56]
US
Main.

[56]
US
Alt.

[56]
FRA
[61]
GER
[62]
NED
[63]
SWE
[65]
UK
[66]
2000 Wait and Bleed 34 52 27 Slipknot
Spit It Out 28
2001 The Heretic Anthem Iowa
Left Behind 30 24
2002 My Plague 43
2004 Duality 106 5 6 74 28 63 35 15 Vol. 3: (The
Subliminal Verses)
"Vermilion 14 17 74 31
2005 Before I Forget 11 32 35
The Nameless 25
2007 The Blister Exists
2008 "All Hope Is Gone 42 98 All Hope Is Gone
Psychosocial 102 7 20 100 31 28 67
Dead Memories 3 19
2009 Sulfur 22
2010 "Snuff 22
2018 All Out Life 99 We Are Not Your Kind (Japońskie wydanie)
2019 Unsainted 68 We Are Not Your Kind
„Solway Firth” 10
„Birth Of The Cruel”
„Nero Forte” 18 84
2021 „The Chapeltown Rag” 28 The End, So Far
2022 „The Dying Song (Time to Sing)”
„–” pozycja nie była notowana.

Ścieżki dźwiękowe[edytuj | edytuj kod]

Rok Utwór Film
2002 „I Am Hated” Rollerball[83]
„My Plague (New Abuse Mix)” Resident Evil[84]
2003 „Snap” Freddy vs. Jason[85]
2004 „Vermilion” Resident Evil 2: Apokalipsa
2006 „Vermilion Pt. 2 (Bloodstone Mix)” Underworld 2 – Ewolucja[86]
2008 „Psychosocial” Punisher: Strefa wojny[87]

Pozostałe[edytuj | edytuj kod]

Rok Album
1996 Mate. Feed. Kill. Repeat.
  • Data wydania: 31 października 1996
  • Produkcja: Sean Mcmahon, Slipknot
  • Wytwórnia: –ismist Recordings
  • Format: CD

The endo so far

Wideografia[edytuj | edytuj kod]

Craig Jones podczas koncertu na Mayhem Festival 9 lipca 2008
Rok Tytuł Pozycja Certyfikat
US FIN
1999 Welcome to Our Neighborhood
  • Data wydania: 1999 (VHS), 2003 (DVD)
  • Reżyseria: Fred Salkind
  • Wytwórnia: Roadrunner Records
  • Format: VHS, DVD
1
[88]
  • USA: Platyna
  • CAN: Złoto
2002 Disasterpieces
  • Data wydania: 2002
  • Reżyseria: Matthew Amos
  • Wytwórnia: Roadrunner Records
  • Format: DVD
3
[89]
1
[90]
  • USA: 4× Platyna
2006 Voliminal: Inside the Nine
  • Data wydania: 2006
  • Reżyseria: Shawn Crahan
  • Wytwórnia: Roadrunner Records
  • Format: DVD
5
[91]
  • USA: Platyna
  • CAN: 2× Platyna
2010 (sic)nesses[92]
  • Data wydania: 2010
  • Reżyseria:
  • Wytwórnia: Roadrunner Records
  • Format: DVD
„–” pozycja nie była notowana.

The chapeltown rag

Teledyski[edytuj | edytuj kod]

Chris Fehn podczas koncertu na Mayhem Festival 9 lipca 2008
Mick Thomson podczas koncertu na Mayhem Festival 9 lipca 2008
Rok Tytuł Reżyseria
1999 „Wait and Bleed” Thomas Mignone[93][94]
„Spit It Out”
2001 „Left Behind” (Director’s cut) Dave Meyers[94]
2002 „My Plague” (New Abuse mix) Matthew Amos & Simon Hilton[94]
„Wait and Bleed” (animated) Atticus[94]
2004 „Duality” Tony Petrossian[95][94]
„Vermilion”
„Vermilion pt. 2"
2005 „Before I Forget”
„The Nameless” (live) Shawn Crahan[94][96]
2006 „The Blister Exists” (live)
2008 Psychosocial Paul Brown[94][97]
„Dead Memories” P.R. Brown & Shawn Crahan[98][99]
2009 „Sulfur”
„Snuff”
2014 „The Negative One” Shawn Crahan
„The Devil In I”
2015 „Killpop”
2015 „XIX”
2018 „All Out Life”
2019 „Unsainted”
„Solway Firth”
„Nero Forte”
2022 „The Dying Song (Time to Sing)”

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Rok Kategoria Tytułem Nagroda Nota Źródło
2001 Best Metal Performance „Wait and Bleed” Grammy Nominacja [100]
2002 „Left Behind” Nominacja [101]
2002 Best Live Band Slipknot Metal Hammer Golden Gods Awards Laur [102]
2003 Best Metal Performance „My Plague” Grammy Nominacja [103]
2004 Video of the Year „Duality” Headbangers Ball Laur [104]
Best Album Vol 3 The Subliminal Verses Kerrang! Awards Nominacja [105]
2005 Best Hard Rock Performance „Duality” Grammy Nominacja [106]
Best Hard Rock Performance „Vermilion” Nominacja
2005 Best Band Slipknot Revolver Readers’ Poll Laur [107]
Best Live Band Laur
Best Album Vol 3: The Subliminal Verses Laur
Best Song „Duality” Laur
2006 Best Hard Rock Performance „Before I Forget” Grammy Laur [108]
2008 Ulkomainen artisti Slipknot Emma-gaala Laur [109]
Kerrang! Icon Kerrang! Awards Laur [110]
2009 Best International Band Laur [111]
Best Live Band Laur
Best Live Band Metal Hammer Golden Gods Awards Laur [112]
Best International Band Laur
Best Riff Revolver Golden Gods Awards Laur [113]
Best Live Band Laur
2011 Metal As Fuck Metal Hammer Golden Gods Awards Nominacja [114]
2012 Comeback of the Year Revolver Golden Gods Awards Laur [115]
2013 Best Live Band Laur [116]
Most Dedicated Fans Nominacja
2015 Best International Band Metal Hammer Golden Gods Awards Laur [117]
2016 Best Metal Performance „Custer” Grammy Nominacja [118]
Best Rock Album „5: The Gray Chapter” Nominacja
2019 Best Song „All Out Life” Kerrang! Awards Nominacja [119]
Best International Act Nominacja
2020 Best Live Band Slipknot Heavy Music Awards Nominacja [120]
Best International Band Laur
Best Video „Unsainted” Nominacja
Best Album „We Are Not Your Kind” Laur
Best Foreign Hard Rock or Metal Album Hungarian Music Awards Laur [121]
Best Album In The World NME Awards 2020 Nominacja [122]
Best Band In The World Slipknot Laur

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Slipknot. allmusic.com. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  2. a b c d Slipknot Biography. www.musicmight.com. [dostęp 2009-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-23)]. (ang.).
  3. Artist: Slipknot. www.bnrmetal.com. [dostęp 2009-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-26)]. (ang.).
  4. Tommy Udo: Brave Nu World. Sanctuary Publishing, s. 124. ISBN 1-86074-415-X.
  5. Albert Mudrian: Wybierając śmierć – Niewiarygodna historia death metalu i grindcore’a. Polska: KAGRA. ISBN 978-83-87598-44-0.
  6. Perkusista Slipknot z Korn. muzyka.onet.pl. [dostęp 2009-07-25]. (pol.).
  7. a b c d Slipknot Biografia, muzyka.onet.pl [dostęp 2009-07-25] [zarchiwizowane z adresu 2009-08-20] (pol.).
  8. Slipknot: Koncert w Polsce. muzyka.onet.pl. [dostęp 2009-07-25]. (pol.).
  9. Zanim zapomni Slipknot. muzyka.onet.pl. [dostęp 2009-07-25]. (pol.).
  10. Slipknot w Warszawie. muzyka.onet.pl. [dostęp 2009-07-25]. (pol.).
  11. a b Slipknot z koncertu. muzyka.onet.pl. [dostęp 2009-07-25]. (pol.).
  12. Slipknot ujawnia tytuł koncertówki. muzyka.onet.pl. [dostęp 2009-07-25]. (pol.).
  13. Koncertowy Slipknot na dwóch płytach. muzyka.onet.pl. [dostęp 2009-07-25]. (pol.).
  14. Wewnątrz Slipknot. muzyka.onet.pl. [dostęp 2009-07-25]. (pol.).
  15. 8 bonusowych nagrań Slipknot. muzyka.onet.pl. [dostęp 2009-07-25]. (pol.).
  16. Zwiastun DVD Slipknot w sieci. muzyka.onet.pl. [dostęp 2009-07-25]. (pol.).
  17. Gitarzysta Slipknot na płycie Malevolent Creation. muzyka.onet.pl. [dostęp 2009-07-25]. (pol.).
  18. Slipknot: nagrania jeszcze w tym roku. muzyka.onet.pl. [dostęp 2009-07-25]. (pol.).
  19. Nowy Slipknot już w sklepach. muzyka.onet.pl. [dostęp 2009-07-25]. (pol.).
  20. Slipknot: Pełna wersja „Psychosocial”. www.rockmetal.pl. [dostęp 2009-07-25]. (pol.).
  21. Slipknot zdobywa Amerykę. muzyka.onet.pl. [dostęp 2009-07-25]. (pol.).
  22. Slipknot: martwe wspomnienia. www.rockmetal.pl. [dostęp 2009-07-25]. (pol.).
  23. Slipknot i Linkin Park nominowani do nagród MTV. www.rockmetal.pl. [dostęp 2009-07-25]. (pol.).
  24. SLIPKNOT Kicks Off U.S. Headlining Tour: Photos, Video Footage Available – Jan. 24, 2009. blabbermouth.net. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  25. Slipknot na żywo w MTV. www.rockmetal.pl. [dostęp 2009-07-25]. (pol.).
  26. Slipknot w czerwcu na „Torwarze”. www.rockmetal.pl. [dostęp 2009-07-25]. (pol.).
  27. Trivium wystąpi przed Slipknot. muzyka.onet.pl. [dostęp 2009-07-25]. (pol.).
  28. DevilDriver wystąpi przed Slipknot. muzyka.onet.pl. [dostęp 2009-07-25]. (pol.).
  29. SLIPKNOT Bassist Found Dead – May 24, 2010. blabbermouth.net. [dostęp 2010-05-24]. (ang.).
  30. COREY TAYLOR On Possibility Of Another SLIPKNOT Album: ‘I Don’t See It Happening Very Soon’ – Mar. 4, 2011. blabbermouth.net. [dostęp 2011-02-05]. (ang.).
  31. SLIPKNOT Announces Touring Bassist – Mar. 10, 2011. blabbermouth.net. [dostęp 2011-03-11]. (ang.).
  32. Slipknot, Drummer Joey Jordison Part Ways. billboard.com, 13 grudnia 2013. [dostęp 2014-01-29]. (ang.).
  33. Slipknot bez perkusisty. muzyka.interia.pl. [dostęp 2014-01-17]. (pol.).
  34. Joey Jordison: „I Did Not Quit SLIPKNOT”. metalinjection.net, 29 stycznia 2014. [dostęp 2014-01-29]. (ang.).
  35. Tom Connick, A new Slipknot album approaches – here’s everything we know so far, NME, 4 marca 2019 [dostęp 2019-03-20] (ang.).
  36. Nick Reilly, Slipknot’s Corey Taylor says he was „wrongly accused” of stealing from percussionist Chris Fehn, NME, 19 marca 2019 [dostęp 2019-03-20] (ang.).
  37. Althea Legaspi, Althea Legaspi, Slipknot Part Ways With Percussionist Chris Fehn Following Lawsuit, Rolling Stone, 19 marca 2019 [dostęp 2019-03-20] (ang.).
  38. Joe DiVitaJoe DiVita, Clown - Slipknot Hope to Release New Album in 2021, Will Part Ways With Roadrunner Records, Loudwire [dostęp 2022-07-20] (ang.).
  39. Have Slipknot started teasing a new single?, Kerrang! [dostęp 2022-07-20] (ang.).
  40. Will Lavin, Listen to Slipknot's brutal new single 'The Chapeltown Rag', NME, 5 listopada 2021 [dostęp 2022-07-20] (ang.).
  41. Condé Nast, Slipknot Announce New Album The End, So Far, Share New Video, Pitchfork, 19 lipca 2022 [dostęp 2022-07-20] (ang.).
  42. Aleksandra Degórska: Slipknot powraca z nowym albumem. Posłuchaj "The End, So Far". [w:] Rock News [on-line]. antyradio.pl, 2022-09-30. [dostęp 2023-09-23]. (pol.).
  43. Courtney Wynter, Slipknot's Corey Taylor explains why band left Roadrunner Records, NME, 11 października 2022 [dostęp 2023-01-25] (ang.).
  44. Ali Shutler, Lost Slipknot album ‘Look Outside Your Window’ could be released this year, says Clown, NME, 3 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-25] (ang.).
  45. Merlin Alderslade: Slipknot announce departure of Craig Jones, then delete announcement. [w:] Metal Hammer [on-line]. loudersound.com, 2023-06-07. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).
  46. Michał Grzybowski: Slipknot ogłosił odejście jednego z muzyków: Dziękujemy za oddanie i pasję. [w:] Muzyka [on-line]. terazmuzyka.pl, 2023-11-05. [dostęp 2023-11-08]. (pol.).
  47. Joey Interviews/Articles Page. joeysreject.8m.com. [dostęp 2009-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-25)]. (ang.).
  48. Joey Jordison Interview. www.opiumofthepeople.net. [dostęp 2009-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-25)]. (ang.).
  49. Dave DiMartino, Not Clowning Around, music.yahoo.com [dostęp 2009-07-31] [zarchiwizowane z adresu 2007-06-11] (ang.).
  50. Ross Robinson. black-goat.com. [dostęp 2009-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-18)]. (ang.).
  51. 'New Wave Of American Heavy Metal’ Book Documents Over 600 Bands – Nov. 30, 2005. blabbermouth.net. [dostęp 2009-07-31]. (ang.).
  52. LAMB OF GOD – Burn The Priest. www.metalexpressradio.com. [dostęp 2009-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-17)]. (ang.).
  53. Slipknot: London Arena. www.nme.com. [dostęp 2009-07-31]. (ang.).
  54. Mate. Feed. Kill. Repeat Review. allmusic.com. [dostęp 2009-07-31]. (ang.).
  55. Johnny Loftus: Vol. 3: The Subliminal Verses review. allmusic.com. [dostęp 2009-07-31]. (ang.).
  56. a b c d e f American chart. Billboard. [dostęp 2009-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-25)]. (ang.).
  57. a b c Australian chart. [w:] australian-charts.com [on-line]. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  58. a b c Austrian chart. [w:] austriancharts.at [on-line]. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  59. Belgian chart. [w:] ultrapop.de [on-line]. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  60. Finnish chart. [w:] finnishcharts.com [on-line]. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  61. a b c d French chart. [w:] lescharts.com [on-line]. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  62. a b c d German chart. [w:] charts-surfer.de [on-line]. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  63. a b c d Dutch chart. [w:] dutchcharts.nl [on-line]. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  64. New Zealand chart. [w:] charts.org.nz [on-line]. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  65. a b c d Swedish chart. [w:] swedishcharts.com [on-line]. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  66. a b British chart. [w:] everyHit.com [on-line]. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  67. OLiS – sprzedaż w okresie 01.10.2001 – 07.10.2001. olis.onyx.pl. [dostęp 2014-05-10]. (pol.).
    OLiS – sprzedaż w okresie 31.05.2004 – 06.06.2004. olis.onyx.pl. [dostęp 2014-05-10]. (pol.).
    OLiS – sprzedaż w okresie 25.08.2008 – 31.08.2008. olis.onyx.pl. [dostęp 2014-05-10]. (pol.).
    OLiS – sprzedaż w okresie 27.10.2014 – 02.11.2014. olis.onyx.pl. [dostęp 2014-12-10]. (pol.).
    OLiS – sprzedaż w okresie 09.08.2019 – 15.08.2019. olis.onyx.pl. [dostęp 2019-08-25]. (pol.).
  68. a b c d e Gold & Platinum. RIAA. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  69. a b Accreditations – 2001 albums. ARIA. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  70. a b c d Certification Results. CRIA. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  71. a b c d e Certified Awards. BPI. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  72. NVPI certifications. The Dutch Association of Producers and Importers of image- and sound-bearers. [dostęp 2009-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-12)]. (ang.).
  73. a b c d Złote płyty CD przyznane w 2021 roku, ZPAV [dostęp 2022-01-17].
  74. a b Accreditations – 2008 albums. ARIA. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  75. IFPI certifications. International Federation of the Phonographic Industry. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  76. Gold & Platinum – RIAA, „RIAA” [dostęp 2018-11-06] (ang.).
  77. Album Accreds 2015, www.aria.com.au [dostęp 2018-11-06] (ang.).
  78. Gold/Platinum – Music Canada, „Music Canada” [dostęp 2018-11-06] (ang.).
  79. IFPI Austria – Verband der österreichischen Musikwirtschaft, www.ifpi.at [dostęp 2018-11-06].
  80. Bundesverband Musikindustrie: Gold-/Platin-Datenbank, 2 grudnia 2013 [dostęp 2018-11-06] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-02].
  81. a b Swiss chart. [w:] hitparade.ch [on-line]. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  82. a b Zobbel: Chart Log UK. Zobbel. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  83. Slipknot To Perform In ‘Rollerball’ Remake. MTV. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  84. Resident Evil (2002) – Soundtracks. IMDB. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  85. Freddy vs. Jason: Various Artists. Amazon.com. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  86. Underworld: Evolution Soundtrack – BEVERLY HILLS, California – Metal / Screamo / Punk, MySpace [dostęp 2009-07-25] [zarchiwizowane z adresu 2009-03-04] (ang.).
  87. New ROB ZOMBIE Song Featured On ‘Punisher: War Zone’ Soundtrack – Oct. 20, 2008. blabbermouth.net. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  88. Welcome to Our Neighborhood. www.billboard.com. [dostęp 2009-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-01)]. (ang.).
  89. Disasterpieces. www.billboard.com. [dostęp 2009-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-01)]. (ang.).
  90. SLIPKNOT – Disasterpieces, yle.fi [dostęp 2009-07-25] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-26] (ang.).
  91. Voliminal: Inside the Nine. www.billboard.com. [dostęp 2009-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-01)]. (ang.).
  92. SLIPKNOT To Release ‘(Sic)nesses’ DVD – Aug. 19, 2010. www.roadrunnerrecords.com. [dostęp 2010-08-19]. (ang.).
  93. Slipknot – Spit It Out. www.discogs.com. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  94. a b c d e f g Slipknot Videography, opiumofthepeople.net [dostęp 2009-07-25] [zarchiwizowane z adresu 2008-07-29] (ang.).
  95. SLIPKNOT: Director TONY PETROSSIAN Talks About Making Of ‘Before I Forget’ Video – Nov. 8, 2005. blabbermouth.net. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  96. Nowy teledysk Slipknot w sieci. muzyka.onet.pl. [dostęp 2009-07-25]. (pol.).
  97. Martwe wspomnienia Slipknot. muzyka.onet.pl. [dostęp 2009-07-25]. (pol.).
  98. VideoStatic.com: SHOT: Slipknot – „Dead Memories” – P.R. Brown, director. videostatic.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-29)]..
  99. Blabbermouth.net: SLIPKNOT Films ‘Sulfur’ Video – Mar. 23, 2009.
  100. Joe D’Angelo: Slipknot Working On Album As They Ponder Grammys, Touring Masked metal band hopes to finish follow-up to self-titled debut next month.. www.mtv.com. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  101. SLIPKNOT’s PAUL GRAY: „I Know SYSTEM OF A DOWN Will Win Grammy” – Feb. 27, 2002. blabbermouth.net. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  102. Metal Hammer Award Winners Announced. www.metalunderground.com. [dostęp 2015-08-16]. (ang.).
  103. GRAMMY AWARDS Nominees Announced! – Jan. 7, 2003. blabbermouth.net. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  104. Najlepsze teledyski roku. muzyka.onet.pl. [dostęp 2009-07-25]. (pol.).
  105. Slipknot rządzi Kerrang! Awards. muzyka.onet.pl. [dostęp 2009-07-25]. (pol.).
  106. METALLICA, CRADLE OF FILTH, MOTÖRHEAD Among GRAMMY Nominees – Dec. 7, 2004. blabbermouth.net. [dostęp 2009-07-25]. (ang.).
  107. Slipknot ulubieńcem czytelników „Revolver”. muzyka.onet.pl. [dostęp 2009-07-25]. (pol.).
  108. List of Grammy winners. edition.cnn.com. [dostęp 2009-07-27]. (ang.).
  109. Emma-gaala 2008. www.emmagaala.fi. [dostęp 2016-11-30]. (fiń.).
  110. Kerrang winners This year’s awards knees-up attended by Metallica, Slipknot and Carl Barat. www.bbc.co.uk. [dostęp 2016-01-29]. (ang.).
  111. Kerrang! Awards 2009: The Winners. www.digitalspy.com. [dostęp 2016-01-29]. (ang.).
  112. IRON MAIDEN, SLIPKNOT, SAXON, DEF LEPPARD Honored At 'Metal Hammer Golden Gods’. www.blabbermouth.net. [dostęp 2015-08-16]. (ang.).
  113. Winners Announced For EPIPHONE REVOLVER GOLDEN GODS AWARDS. www.blabbermouth.net. [dostęp 2015-08-15]. (ang.).
  114. Metal Hammer Golden Gods nominations announced. www.musicradar.com. [dostęp 2015-08-16]. (ang.).
  115. Graham Hartmann: 2012 Revolver Golden Gods Award Winners and Performances Read More: 2012 Revolver Golden Gods Award Winners and Performances. loudwire.com. [dostęp 2015-08-15]. (ang.).
  116. Robert Pasbani: REVOLVER GOLDEN GODS Awards 2013: Winners And Performance Highlights. www.metalinjection.net. [dostęp 2015-08-15]. (ang.).
  117. Del Crookes: Slipknot, Bring Me The Horizon & Babymetal win Metal Hammer Golden Gods Awards. www.bbc.co.uk. [dostęp 2015-08-16]. (ang.).
  118. Chad ChildersChad Childers, 2016 Rock and Metal Grammy Winners, Loudwire [dostęp 2022-07-20] (ang.).
  119. Kerrang! Awards 2019: Here's The Full List Of Winners, Kerrang! [dostęp 2022-07-20] (ang.).
  120. Joe DiVitaJoe DiVita, Complete Winners List: 2020 Heavy Music Awards, Loudwire [dostęp 2022-07-20] (ang.).
  121. Jelöltek 2020, Fonogram, 22 grudnia 2020 [dostęp 2022-07-20] (węg.).
  122. NME, NME Awards 2020: Winners, NME [dostęp 2022-07-20] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]