Siemion Dumny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siemion Dumny
Ilustracja
Siemion Dumny
wielki książę moskiewski
Okres

od 1340
do 1353

Poprzednik

Iwan I Kalita

Następca

Iwan II Piękny

wielki książę włodzimierski
Okres

od 1340
do 1353

Poprzednik

Iwan I Kalita

Następca

Iwan II Piękny

Dane biograficzne
Dynastia

Rurykowicze

Data i miejsce urodzenia

1316
Moskwa

Data i miejsce śmierci

27 kwietnia 1353
Moskwa

Ojciec

Iwan I Kalita

Szymon Iwanowicz Dumny (zwany także Pysznym) (ros.Семён Иванович Гордый) (ur. 1316 w Moskwie, zm. 27 kwietnia 1353 tamże) – wielki książę moskiewski i włodzimierski (1340-1353). Syn Iwana I Kality, brat Iwana II Pięknego.

Władzę po ojcu przejął praktycznie bez problemu, szybko także uzyskał jej zatwierdzenie przez Ordę. Supremację polityczną Siemona uznała prawie cała Ruś. Jedynie Nowogród początkowo się sprzeciwiał, lecz po wysłaniu wojska i to księstwo uległo, czego dowodem była zapłata kontrybucji na rzecz wielkiego księcia i przyjęcie jego namiestnika.

W czasie rządów Szymona w państwie doszło do buntu bojarów, zaniepokojonych wzmocnieniem władzy centralnej. Książę jednak tłumił szybko wszelkie oznaki niezadowolenia. Do księstwa przyłączono m.in. niewielkie księstwo juriewskie, położone w kierunku północno-zachodnim od Włodzimierza.

Siemon Dumny zmarł w 1353 roku, w wyniku panującej zarazy.

Był trzykrotnie żonaty; pozostawił jedną córkę.

Miał syna Daniela (ur. 15 grudnia 1347)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dariusz Dąbrowski: Król Rusi Daniel Romanowicz. O ruskiej rodzinie książęcej, społeczeństwie i kulturze w XIII w.. Kraków: Avalon, 2016, s. 92. ISBN 978-83-7730-188-3.