Euroliga: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Luckas-bot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (Robot dodał id:Euroleague
Jankold (dyskusja | edycje)
m →‎Tabela mistrzów: drobne techniczne
Linia 327: Linia 327:
|-bgcolor="#EBF5FF"
|-bgcolor="#EBF5FF"
|| 2009/10<br /><small>''[[Euroliga 2009-10|Szczegóły]]''</small> || {{flaga|FRA}} [[Paryż]] || {{flaga|ESP}} [[FC Barcelona (koszykówka)|FC Barcelona]] || {{flaga|GRC}} [[Olympiakos BC|Olympiakos]] ||align=center| 86-68 ||colspan="4" style="text-align:center;" | -
|| 2009/10<br /><small>''[[Euroliga 2009-10|Szczegóły]]''</small> || {{flaga|FRA}} [[Paryż]] || {{flaga|ESP}} [[FC Barcelona (koszykówka)|FC Barcelona]] || {{flaga|GRC}} [[Olympiakos BC|Olympiakos]] ||align=center| 86-68 ||colspan="4" style="text-align:center;" | -
|-bgcolor="#EBF5FF"
|}
|| 2010/11<br /><small>''[[Euroliga 2010-11|Szczegóły]]''</small> || {{flaga|ESP}} [[Barcelona]] || {{flaga|GRC}} [[Panthinaikos BC]] || {{flaga|ISR}} [[Maccabi Tel Awiw]] ||align=center| 78-70 ||colspan="4" style="text-align:center;" | -
|| 2010/11<br /><small>''[[Euroliga 2010-11|Szczegóły]]''</small> || {{flaga|ESP}} [[Barcelona]] || {{flaga|GRC}} [[Panthinaikos BC]] || {{flaga|ISR}} [[Maccabi Tel Awiw]] ||align=center| 78-70 ||colspan="4" style="text-align:center;" | -
|}
|}

Wersja z 21:31, 13 gru 2011

ULEB Euroliga
ilustracja
Euroliga 2009/10
Państwo

25 państw

Oficjalny skrót

Euroliga

Dyscyplina

Koszykówka

Organizator rozgrywek

ULEB

Data założenia

1957

Poprzednia nazwa

Puchar Europy Mistrzów Krajowych
(1957-1991)
Klubowy Puchar Europy
(1991-1996)
Euroliga
(1996-2000)
FIBA Suproliga
(2000-2001)
ULEB Euroliga
(2000-obecnie)

Prezes

Jordi Bertomeu

Partner TV

Euroleague TV, 52 stacje krajowe

Rozgrywki
Liczba drużyn

30 (przed eliminacjami)
24 (rozlosowane w grupach)

Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca

ASK Ryga

Obecny zwycięzca

Panathinaikos

Najwięcej zwycięstw

Real Madryt (8 razy)

Strona internetowa

Euroliga (ang. ULEB Euroleague) – międzynarodowe, klubowe rozgrywki koszykarskie, przeznaczone dla najlepszych oraz najbogatszych męskich drużyn Europy i zachodniej Azji (tj. zajmujących najwyższe miejsca w czołowych ligach krajowych), od sezonu 2000/2001 organizowane i zarządzane przez Unię Europejskich Lig Koszykarskich (ULEB), a wcześniej przez FIBA Europe.

Format rozgrywek

23 września 2008, podczas posiedzenia w Paryżu, Zgromadzenie Ogólne Unii Europejskich Lig Koszykarskich przedstawiło projekt nowego systemu rozgrywek męskiej Euroligi, który będzie obowiązywać od sezonu 2009/2010. Jego szczegóły zostały omówione – z udziałem przedstawicieli zainteresowanych lig krajowych – w październiku 2008 i spotkały się ze zdecydowanym poparciem większości z nich. Według zaprezentowanej koncepcji, do zmagań, mających stanowić kontynuację poprzedniej Euroligi, przystąpi łącznie 30 zespołów z 25 państw[1]. Fazę zasadniczą nadal stanowić będą 24 kluby, podzielone na sześć czterodrużynowych grup. Nowością są jednak – przeprowadzane po raz pierwszy w historii – dwustopniowe kwalifikacje, do których dopuszczonych zostanie 8 ekip. Dwóch zwycięzców kwalifikcacji dołączy do 22 zespołów mających zagwarantowany udział w fazie grupowej "z urzędu"[2]. Faza grupowa wyłoni 16 ekip, które następnie rywalizować będą systemem pucharowym, aż do Final Four[3]. Polska ma prawo do obsadzenia jednego miejsca w tych rozgrywkach – jest one zarezerwowane dla mistrza kraju, który nie musi startować w kwalifikacjach, bowiem co roku znajduje się w gronie 22 dryżyn mających pewny udział w fazie grupowej.

Drużyny występujące w Eurolidze

W fazie zasadniczej (grupowej) Euroligi udział biorą 24 drużyny. 22 miejsca w tej rundzie są odgórnie zarezerwowane dla zespołów z licencjami typu "A", "B" i "C". O pozostałe 2 wolne miejsca, 8 klubów walczy w dwustopniowych kwalifikacjach.

Zespoły z Licencją A – 13 najmocniejszych klubów, posiadających prawo startu w Eurolidze bez względu na wyniki w swoich ligach krajowych (uszeregowanie według miejsca zajmowanego w Rankingu ULEB):

  1. Rosja CSKA Moskwa
  2. Grecja Panathinaikos Ateny
  3. Grecja Olympiakos Pireus
  4. Włochy Montepaschi Siena
  5. Włochy Lottomatica Rzym
  6. Izrael Maccabi Tel Awiw
  7. Litwa Žalgiris Kowno
  8. Hiszpania Caja Labolar Vitoria
  9. Hiszpania FC Barcelona
  10. Hiszpania Real Madryt
  11. Hiszpania Unicaja Málaga
  12. Turcja Efes Pilsen Stambuł
  13. Turcja Fenerbahçe Ülker
  14. Polska Asseco Prokom Gdynia

Zespoły z Licencją B – przedstawiciele pozostałych 8 najwyżej sklasyfikowanych lig krajowych (według rankingu ULEB):

  1. Francja mistrz Francji
  2. Serbia mistrz Serbii
  3. Chorwacja mistrz Chorwacji
  4. Słowenia mistrz Słowenii
  5. Niemcy mistrz Niemiec
  6. Polska mistrz Polski
  7. Włochy drużyna z Włoch
  8. triumfator ULEB Eurocup z poprzedniego sezonu

Zespół z Licencją C – 1 klub z "dziką kartą" otrzymaną od ULEB:

  1. wybór na podstawie kryteriów ustalanych przed każdym sezonem przez ULEB

Zespoły rywalizujące w kwalifikacjach – 8 klubów:

  1. Rosja drużyna z Rosji
  2. Francja ASVEL Lyon-Villeurbanne (bez względu na miejsce w lidze francuskiej)
  3. Włochy drużyna z Włoch
  4. Grecja drużyna z Grecji
  5. Belgia mistrz Belgii
  6. Łotwa mistrz Łotwy
  7. Ukraina mistrz Ukrainy
  8. Francja drużyna z Francji

Podział miejsc w Eurolidze według państw

Obsadzonych jest 28 miejsc. Pozostałe 2 to: drużyna z "dziką kartą" i tryumfator ULEB Eurocup.

Państwo Liczba miejsc
 Hiszpania 4
 Włochy 4
 Grecja 3
 Francja 3
 Rosja 2
 Turcja 2
 Litwa 1
 Serbia 1
 Chorwacja 1
 Izrael 1
 Słowenia 1
 Niemcy 1
 Polska 1
 Belgia 1
 Łotwa 1
 Ukraina 1

Historia

Na fali sukcesu idei europejskich pucharów – stworzonej przez dziennikarzy francuskiego dziennika L'Équipe – dla klubów piłkarskich, wiosną 1957 grupa działaczy FIBA z Sekretarzem Generalnym Williamem Jonesem na czele, postanowiła przeszczepić koncepcję klubowej rywalizacji na starym kontynencie również dla męskich zespołów koszykarskich. W celu zorganizowania i sprawnego przeprowadzenia rozgrywek powołano specjalną Komisję, której przewodniczącym został sam W. Jones, mając do pomocy Roberta Busnela, Miloslava Kriza, Raimundo Saportę, Nikołaja Semaszkę i Borislava Stankovicia. Wzorem piłkarskim rywalizacji nadano oficjalną nazwę Pucharu Europy Mistrzów Krajowych (PEMK) i pod takim mianem toczyła się ona do lat 90. Do premierowego sezonu 1957/1958 przystąpiło 24 mistrzów krajowych, a wśród nich Legia Warszawa. W inauguracyjnym spotkaniu – rozegranym 22 lutego 1958 w Brukselibelgijski Royal IV SC Anderlechtois pokonał luksemburską BBC Etzella Ettelbruck 82:43[4], a po pucharowych bojach do finałowego dwumeczu (6 lipca 1958 i 17 lipca 1958) zakwalifikowały się: radziecka ASK Ryga i bułgarski Akademik Sofia. Zdecydowanie lepsi okazali się ryżanie dwukrotnie pokonując rywala (86:81 i 84:71). Ta sama drużyna tryumfowała w dwóch kolejnych edycjach, a na pierwszy sukces ekipy spoza ZSRR (kraje "Europy socjalistycznej" zdominowały pierwsze lata rywalizacji PEMK) przyszło czekać do sezonu 1963/1964, gdy po puchar sięgnął Real Madryt, który następnie – nieprzerwanie po połowy lat 80. – należał do ścisłej czołówki Pucharu Europy. Zresztą generalnie od tego momentu do głosu zaczęły dochodzić kluby z zachodniej i południowej części kontynentu (głównie włoskie). Przełom lat 80. i 90. to czas tryumfów zespołów z byłej Jugosławii, czyli słynnej "szkoły bałkańskiej", później zaś sukcesy zaczęły święcić ekipy greckie. Nieprzerwanie od sezonu 1987/1988 końcowa faza pucharu przeprowadzana jest w formie turnieju Final Four, podczas którego wyłaniana jest najlepsza drużyna (wcześniej turniej Finałowej Czwórki PEMK odbył się tylko dwa razy – w 1966 i 1967).

Szyld Euroliga – w odniesieniu do rywalizacji najlepszych męskich klubów koszykarskich w Europie – po raz pierwszy pojawił się w 1995, gdy to od sezonu 1995/1996 zmieniono nazwę rozgrywek na FIBA EuroLeague. Ich organizatorem nadal pozostawała FIBA, pełniąc jednocześnie rolę patrona tytularnego. Jednak już wówczas coraz większą siłę oddziaływania zaczęła przejawiać – założona 25 czerwca 1991 w RzymieUnia Europejskich Lig Koszykarskich (ULEB), reprezentująca zrzeszane przez siebie klubu z czołowych lig krajowych (głownie włoskiej, hiszpańskiej, francuskiej i greckiej). Kwestią czasu pozostawało przejęcie przez nią praw do zarządzania Euroligą na co nie chiała zgodzić się FIBA. Przełomowym okazał się być rok 2000, gdy w europejskiej koszykówce doszło do rozłamu. Żadna z organizacji nie zamierzała ustąpić, dlatego w edycji 2000/2001 rywalizacja najlepszych klubów "starego kontynentu" toczyła się w dwóch niezależnych od siebie rozgrywkach: nowej Eurolidze (stworzonej przez ULEB) i Suprolidze (założonej przez FIBA). Po roku doszło do porozumienia, FIBA zlikwidowała Suproligę, która funkcjonowała zaledwie przez jeden sezon, a ULEB-owska Euroliga stała się zaczątkiem nowoczesnej Euroligi (Euroleague Basketball), czyli rozgrywek w formie przeprowadzanej do dziś.

Triumfatorzy

Tabela mistrzów

W finałach nie decydował jeden mecz, * wynik drużyny, która grała u siebie.

Rok Miejsce Mistrz Finalista 1 mecz / Wynik 2 mecz 3 mecz 4 mecz 5 mecz
1957/58
Szczegóły
Ryga i Sofia ASK Ryga Akademik Sofia *86-81 84-*71 -
1958/59
Szczegóły
Ryga i Sofia ASK Ryga Akademik Sofia *79-58 69-*67 -
1959/60
Szczegóły
Tbilisi i Ryga ASK Ryga Dynamo Tbilisi 61-*51 *69-62 -
1960/61
Szczegóły
Ryga i Moskwa CSKA Moskwa ASK Ryga *61-66 87-*62 -
1961/62
Szczegóły
Szwajcaria Genewa Dynamo Tbilisi Hiszpania Real Madryt 90-83 -
1963/63
Szczegóły
Hiszpania Madryt i Moskwa CSKA Moskwa Hiszpania Real Madryt 69-*86 *91-74 *99-80 -
1963/64
Szczegóły
Czechy Brno i Hiszpania Madryt Hiszpania Real Madryt Czechy Spartak Brno 99-*110 *84-64 -
1964/65
Szczegóły
Moskwa i Hiszpania Madryt Hiszpania Real Madryt CSKA Moskwa 81-*88 *76-62 -
Final-Four
1965/66
Szczegóły
Włochy Bolonia Włochy Simmenthal Milan Czechy USK Slavia Praga 77-72 -
1966/67
Szczegóły
Hiszpania Madryt Hiszpania Real Madryt Włochy Simmenthal Milan 91-83 -
Finał
1967/68
Szczegóły
Francja Lyon Hiszpania Real Madryt Czechy Spartak Brno 98-95 -
1968/69
Szczegóły
Hiszpania Barcelona CSKA Moskwa Hiszpania Real Madryt 103-99 (2D) -
1969/70
Szczegóły
Sarajewo Włochy Ignis Varèse CSKA Moskwa 79-74 -
1970/71
Szczegóły
Belgia Antwerpia CSKA Moskwa Włochy Ignis Varèse 67-53 -
1971/72
Szczegóły
Izrael Tel Awiw Włochy Ignis Varèse Jugoplastika Split 70-69 -
1972/73
Szczegóły
Belgia Liège Włochy Ignis Varèse CSKA Moskwa 71-66 -
1973/74
Szczegóły
Francja Nantes Hiszpania Real Madryt Włochy Ignis Varèse 84-82 -
1974/75
Szczegóły
Belgia Antwerpia Włochy Ignis Varèse Hiszpania Real Madryt 79-66 -
1975/76
Szczegóły
Szwajcaria Genewa Włochy Mobilgirgi Varese Hiszpania Real Madryt 81-74 -
1976/77
Szczegóły
Belgrad Izrael Maccabi Tel Awiw Włochy Mobilgirgi Varese 78-77 -
1977/78
Szczegóły
Niemcy Monachium Hiszpania Real Madryt Włochy Mobilgirgi Varese 75-67 -
1978/79
Szczegóły
Francja Grenoble Bosna Sarajewo Włochy Emerson Varese 96-93 -
1979/80
Szczegóły
Niemcy Berlin Hiszpania Real Madryt Izrael Maccabi Tel Awiw 89-85 -
1980/81
Szczegóły
Francja Strasbourg Izrael Maccabi Tel Awiw Włochy Synudine Bolonia 80-79 -
1981/82
Szczegóły
Niemcy Koln Włochy Squibb Cantù Izrael Maccabi Tel Awiw 86-80 -
1982/83
Szczegóły
Francja Grenoble Włochy Ford Cantù Włochy Billy Milan 69-68 -
1983/84
Szczegóły
Szwajcaria Genewa Włochy Banco di Roma Hiszpania FC Barcelona 79-73 -
1984/85
Szczegóły
Grecja Ateny Cibona Zagreb Hiszpania Real Madryt 87-78 -
1985/86
Szczegóły
Węgry Budapeszt Cibona Zagreb Žalgiris Kowno 94-82 -
1986/87
Szczegóły
Szwajcaria Lozanna Włochy Tracer Milan Izrael Maccabi Tel Awiw 71-69 -
Final-Four
1987/88
Szczegóły
Belgia Gandawa Włochy Tracer Milan Izrael Maccabi Tel Awiw 90-84 -
1988/89
Szczegóły
Niemcy Monachium Jugoplastika Split Izrael Maccabi Tel Awiw 75-69 -
1989/90
Szczegóły
Hiszpania Saragossa Jugoplastika Split Hiszpania FC Barcelona 72-67 -
1990/91
Szczegóły
Francja Paryż Pop 84 Split Hiszpania FC Barcelona 70-65 -
1991/92
Szczegóły
Turcja Stambuł Partizan Hiszpania Joventut Badalona 71-70 -
1992/93
Szczegóły
Grecja Ateny Francja CSP Limoges Włochy Benetton Treviso 59-55 -
1993/94
Szczegóły
Izrael Tel Awiw Hiszpania Joventut Badalona Grecja Olympiakos 59-57 -
1994/95
Szczegóły
Hiszpania Saragossa Hiszpania Real Madryt Grecja Olympiakos 73-61 -
1995/96
Szczegóły
Francja Paryż Grecja Panathinaikos Hiszpania FC Barcelona 67-66 -
1996/97
Szczegóły
Włochy Rzym Grecja Olympiakos Hiszpania FC Barcelona 73-58 -
1997/98
Szczegóły
Hiszpania Barcelona Włochy Kinder Bolonia Grecja AEK Ateny 58-44 -
1998/99
Szczegóły
Niemcy Monachium Litwa Žalgiris Kowno Włochy Kinder Bolonia 82-74 -
1999/00
Szczegóły
Grecja Saloniki Grecja Panathinaikos Izrael Maccabi Tel Awiw 73-67 -
2000/01 †
Szczegóły
Szczegóły
Francja Paryż Izrael Maccabi Tel Awiw Grecja Panathinaikos 81-67 -
Włochy Bolonia i Hiszpania Vitoria Włochy Kinder Bolonia Hiszpania TAU Ceramica *68-85 *94-73 80-*60 79-*96 *82-74
2001/02
Szczegóły
Włochy Bolonia Grecja Panathinaikos Włochy Kinder Bolonia 89-83 -
2002/03
Szczegóły
Hiszpania Barcelona Hiszpania FC Barcelona Włochy Benetton Treviso 76-65 -
2003/04
Szczegóły
Izrael Tel Awiw Izrael Maccabi Tel Awiw Włochy Skipper Bolonia 118-74 -
2004/05
Szczegóły
Rosja Moscow Izrael Maccabi Tel Awiw Hiszpania TAU Ceramica 90-78 -
2005/06
Szczegóły
Czechy Praga Rosja CSKA Moskwa Izrael Maccabi Tel Awiw 73-69 -
2006/07
Szczegóły
Grecja Ateny Grecja Panathinaikos Rosja CSKA Moskwa 93-91 -
2007/08
Szczegóły
Hiszpania Madryt Rosja CSKA Moskwa Izrael Maccabi Tel Awiw 91-77 -
2008/09
Szczegóły
Niemcy Berlin Grecja Panathinaikos Rosja CSKA Moskwa 73-71 -
2009/10
Szczegóły
Francja Paryż Hiszpania FC Barcelona Grecja Olympiakos 86-68 -
2010/11
Szczegóły
Hiszpania Barcelona Grecja Panthinaikos BC Izrael Maccabi Tel Awiw 78-70 -

2001 był rokiem, w którym rozegrano dwa europejskie mistrzostwa klubowe – Suproliga zorganizowana przez FIBĘ i Euroliga przez ULEB).

Sukcesy klubów

Nazwa klubu Liczba triumfów Liczba przegranych finałów Lata triumfów Lata przegranych finałów
Hiszpania Real Madryt
8
6
1964, 1965, 1967, 1968, 1974, 1978, 1980, 1995 1962, 1963, 1969, 1975, 1976, 1985
Grecja Panathinaikos Ateny
6
1
1996, 2000, 2002, 2007, 2009, 2011 2001
Rosja CSKA Moskwa
6
5
1961, 1963, 1969, 1971, 2006, 2008 1965, 1970, 1973, 2007, 2009
Izrael Maccabi Tel Awiw
5
8
1977, 1981, 2001, 2004, 2005 1980, 1982, 1987, 1988, 1989, 2000, 2006, 2008
Włochy Pallacanestro Varese
5
5
1970, 1972, 1973, 1975, 1976 1971, 1974, 1977, 1978, 1979
Włochy Olimpia Milano
3
2
1966, 1987, 1988 1967, 1983
ASK Ryga
3
1
1958, 1959, 1960 1961
Jugoplastika Split
3
1
1989, 1990, 1991 1972
Hiszpania FC Barcelona
2
6
2003, 2010 1984, 1990, 1991, 1996, 1997
Włochy Virtus Bolonia
2
3
1998, 2001 1981, 1999, 2002
Włochy Pallacanestro Cantù
2
-
1982, 1983 -
Cibona Zagrzeb
2
-
1985, 1986 -
Grecja Olympiakos Pireus
1
3
1997 1994, 1995, 2010
Dinamo Tbilisi
1
1
1962 1960
Hiszpania Joventut Badalona
1
1
1994 1992
Litwa Žalgiris Kowno
1
1
1999 1986
Bosna Sarajewo
1
-
1979 -
Włochy Virtus Rzym
1
-
1984 -
Serbia i Czarnogóra KK Partizan Belgrad
1
-
1992 -
Francja CSP Limoges
1
-
1993 -
Bułgaria Akademik Sofia
-
2
- 1958, 1959
Czechy Spartak Brno
-
2
- 1964, 1968
Włochy Benetton Treviso
-
2
- 1993, 2003
Hiszpania TAU Cerámica Vitoria
-
2
- 2001, 2005
Czechy Slavia Praga
-
1
- 1966
Grecja AEK Ateny
-
1
- 1998
Włochy Fortitudo Bolonia
-
1
- 2004

Zwycięzcy według państw

Państwo Liczba triumfów
 Włochy 13
 Hiszpania 11
 ZSRR 8
 Grecja 7
Jugosławia 6
 Izrael 5
 Rosja 2
Serbia i Czarnogóra Nowa Jugosławia 1
 Francja 1
 Litwa 1

Statystyki

Punkty na mecz

  • 1991-92 Grecja Nikos Galis (Aris Saloniki): 32,25 (w 16 występach)
  • 1993-94 Grecja Nikos Galis (Panathinaikos Ateny): 23,80 (w 21 występach)
  • 1996-97 Włochy Carlton Myers (Fortitudo (Teamsystem) Bologna): 22,94 (w 19 występach)
  • 2001-02 Stany Zjednoczone Alphonso Ford (Olympiakos Pireus): 24,75 (w 20 występach)
  • 2003-04 Stany Zjednoczone Lynn Greer (Śląsk Wrocław): 25,07 (w 14 występach)
  • 2004-05 Stany Zjednoczone Charles Smith (Victoria Libertas (Scavolwi) Pesaro): 20,65 (w 20 występach)
  • 2005-06 Stany Zjednoczone Drew Nicholas (Benetton Treviso): 18,45 (w 20 występach)
  • 2007-08 Stany Zjednoczone Marc Salyers (Chorale Roanne): 21,78 (w 14 występach)

Zbiórki na mecz

  • 1993-94 Stany Zjednoczone Roy Tarpley (Olympiakos Pireus): 12,84 (w 19 występach)
  • 1996-97 Stany Zjednoczone Warren Kidd (Stefanel Milano): 10,59 (w 22 występach)
  • 1998-99 Chorwacja Žan Tabak (Fenerbahçe Stambuł): 10 (w 18 występach)
  • 2004-05 Stany Zjednoczone Tanoka Beard (Žalgiris Kowno): 10,6 (w 20 występach)
  • 2006-07 Stany Zjednoczone Tanoka Beard (Žalgiris Kowno): 9,85 (w 14 występach)
  • 2007-08 Stany Zjednoczone Travis Watson (Armani Jeans Milano): 9,71 (w 14 występach)

Asysty na mecz

  • 1992-93 Hiszpania Nacho Azofra (Estudiantes Madryt): 5,58 (w 12 występach)
  • 1993-94 Grecja Nikos Galis (Panathinaikos Ateny): 4,71 (w 21 występach)
  • 1994-95 Stany Zjednoczone Chuck Evans (CSKA Moskwa): 6,15 (w 13 występach)
  • 1998-99 Stany Zjednoczone Tyus Edney (Žalgiris Kowno): 6,13 (w 22 występach)
  • 2002-03 Panama Ed Cota (Žalgiris Kowno): 6,5 (w 14 występach)
  • 2003-04 Panama Ed Cota (Žalgiris Kowno): 5,65 (w 20 występach)
  • 2004-05 Stany Zjednoczone Mire Chatman (EB Pau-Orthez): 6,21 (w 14 występach)

Przechwyty na mecz

  • 1997-98 Stany Zjednoczone David Rivers (Teamsystem Bologna): 2,85 (w 21 występach)
  • 2002-03 Stany Zjednoczone Fred House (Partizan Belgrad): 3 (w 10 występach)
  • 2003-04 Stany Zjednoczone Fred House (Partizan Belgrad): 3,38 (w 13 występach)
  • 2006-07 Hiszpania Ricky Rubio (DKV Joventut Badalona): 3,18 (w 16 występach)

Bloki na mecz

  • 2007-08 Turcja Ömer Aşık (Fenerbahçe Ülker): 2,06 (w 15 występach)

Najlepszy wskaźnik punktowy – cały sezon

  • 2007-08 Stany Zjednoczone Marc Salyers (Chorale Roanne): 22,5 (w 14 występach)

Najlepszy wskaźnik punktowy – sezon zasadniczy

Najlepszy wskaźnik punktowy – Top 16

Najlepsi w historii

Liczony od sezonu 2000/01

Średnie Łącznie
Pkt Stany Zjednoczone Alphonso Ford 22,2 Stany Zjednoczone Marcus Brown 2312
Zbiórki Turcja Mirsad Türkcan 10,6 Turcja Mirsad Türkcan 1028
Asysty Panama Ed Cota 4,8 Grecja Theodoros Papaloukas 742
Przechwyty Argentyna Emanuel Ginóbili 2,7 Grecja Theodoros Papaloukas 263
Bloki Ukraina Hryhorij Chyżniak 3,1 Włochy Denis Marconato 125
Rkg pkt Stany Zjednoczone Anthony Parker 21,4 Chorwacja Nikola Vujčić 2473

Indywidualne osiągnięcia

Punkty

Liczone od sezonu 1991/92

  1. Stany Zjednoczone Joe Arlauckas (Real Madryt) 63 pkt kontra Buckler Bolonia (24/28 2pt, 0/1 3pt, 15/18 FT) (w sezonie 1995-96)
  2. Stany Zjednoczone Michael Young (CSP Limoges) 47 pkt kontra Benetton Treviso (12/22 2pt, 4/6 3pt, 11/15 FT) (w sezonie 1993-94)
  3. Grecja Nikos Galis (Aris Saloniki) 46 pkt kontra Philips Milano (8/14 2pt, 5/6 3pt, 15/18 FT) (w sezonie 1991-92)
  4. Chorwacja Velimir Perasović (SLVbodna Dalmacija Split) 45 pkt kontra Cibona Zagrzeb (15/22 2pt, 1/1 3pt, 12/14 FT) (w sezonie 1991-92)
  5. Chorwacja Ivica Žurić (Cibona Zagrzeb) 45 pkt kontra Buckler Bolonia (11/18 2pt, 5/7 3pt, 8/9 FT) (w sezonie 1993-94)
  6. Grecja Nikos Galis (Aris Saloniki) 44 pkt kontra Joventut Badalona (15/21 2pt, 2/5 3pt, 8/11 FT) (w sezonie 1991-92)
  7. Grecja Nikos Galis (Aris Saloniki) 44 pkt kontra Commodore Den Helder (16/28 2pt, 1/3 3pt, 9/10 FT) (w sezonie 1991-92)
  8. Stany Zjednoczone Tony Dawson (Bayer Leverkusen) 43 pkt kontra Kinder Bolonia (10/15 2pt, 1/2 3pt, 20/25 FT) (w sezonie 1996-97)
  9. Chorwacja Zdravko Radulović (Cibona Zagrzeb) 42 pkt kontra Olympique d'Antibes (6/10 2pt, 7/13 3pt, 9/9 FT) (w sezonie 1991-92)
  10. Chorwacja Zdravko Radulović (Cibona Zagrzeb) 42 pkt kontra SLVbodna Dalmacija Split (8/15 2pt, 7/11 3pt, 5/7 FT) (w sezonie 1991-92)
  11. Turcja İbrahim Kutluay (Fenerbahçe Stambuł) 41 pkt kontra Cibona Zagrzeb (7/13 2pt, 6/8 3pt, 9/15 FT) (w sezonie 1998-99)
  12. Stany Zjednoczone Alphonso Ford (Peristeri Ateny) 41 pkt kontra Baskonia (9/19 2pt, 3/4 3pt, 14/15 FT) (w sezonie 2000-01)
  13. Włochy Carlton Myers (PAF Bolonia) 41 pkt kontra Real Madryt (6/9 2pt, 5/11 3pt, 14/19 FT) (w sezonie 2000-01)
  14. Łotwa Kaspars Kambala (Efes Pilsen) 41 pkt kontra FC Barcelona (18/28 2p, 5/10 FT) (w sezonie 2002-03)
  15. Grecja Nikos Galis (Aris Saloniki) 40 pkt kontra Estudiantes Madryt (14/19 2pt, 0/2 3pt, 12/14 FT) (w sezonie 1991-92)
  16. Chorwacja Zdravko Radulović (Cibona Zagrzeb) 40 pkt kontra Phonola Caserta (10/12 2pt, 5/12 3pt, 5/8 FT) (w sezonie 1991-92)
  17. Chorwacja Arijan Komazec (Kinder Bolonia) 40 pkt kontra FC Barcelona (10/12 2pt, 4/5 3pt, 8/8 FT)(w sezonie 1996-97)
  18. Vlado Šćepanović (Partizan Belgrad) 40 pkt kontra Ural Great Perm (3/5 2pt, 7/9 3pt, 13/13 FT) (w sezonie 2001-02)
  19. Litwa Arvydas Macijauskas (Baskonia) 40 pkt kontra ASVEL Villeurbanne (4/7 2pt, 6/6 3pt, 14/14 FT) (w sezonie 2003-04)
  20. Stany Zjednoczone Marc Salyers (Chorale Roanne) 40 pkt kontra Fenerbahçe Ülker (9/11 2pt, 6/13 3pt, 4/5 FT) (w sezonie 2007-08)

Zbiórki

Liczone od sezonu 1991/92

  1. Litwa Arvydas Sabonis (Real Madryt) 24 zb kontra Olympiakos Pireus (w sezonie 1992-93)
  2. Stany Zjednoczone Joe Binion (Buckler Bolonia) 24 zb kontra Panathinaikos Ateny (w sezonie 1994-95)
  3. Grecja Antonis Fotsis (Dynamo Moskwa) 24 zb kontra Benetton Treviso (w sezonie 2006-07)
  4. Stany Zjednoczone Rickie WinSLVw (Estudiantes Madryt) 23 zb kontra Aris Saloniki (w sezonie 1991-92)
  5. Stany Zjednoczone Cliff Levingston (PAOK Saloniki) 23 zb kontra Scavolini Pesaro (w sezonie 1992-93)
  6. Stany Zjednoczone Roy Tarpley (Olympiakos Pireus) 23 zb kontra Bayer Leverkusen (w sezonie 1993-94)
  7. Turcja Mirsad Türkcan (CSKA Moskwa) 23 zb kontra Budućnost Podgorica (w sezonie 2001-02)
  8. Stany Zjednoczone Orlando Phillips (EB Pau Orthez) 22 zb kontra Olympiakos Pireus (w sezonie 1992-93)
  9. Chorwacja Emilio Kovačić (Cibona Zagrzeb) 22 zb kontra Efes Pilsen (w sezonie 1993-94)
  10. Turcja Mirsad Türkcan (Montepaschi Siena) 21 zb kontra Baskonia (w sezonie 2002-03)
  11. Turcja Mirsad Türkcan (CSKA Moskwa) 21 zb kontra Cibona Zagrzeb (w sezonie 2003-04)
  12. Turcja Mirsad Türkcan (Fenerbahçe Ülker) 21 zb kontra Eldo Napoli (w sezonie 2006-07)
  13. Turcja Hüseyin Beşok (Efes Pilsen) 21 zb kontra Varese Roosters (w sezonie 1998-99)
  14. Turcja Hüseyin Beşok (Efes Pilsen) 21 zb kontra Plannja Lulea (w sezonie 2000-01 Suproliga )
  15. Stany Zjednoczone Lee Johnson (Olympique d'Antibes) 21 zb kontra Kalev Tallinn (w sezonie 1991-92)
  16. Stany Zjednoczone Tony Massenburg (FC Barcelona) 21 zb kontra CSP Limoges (w sezonie 1993-94)
  17. Litwa Arvydas Sabonis (Real Madryt) 21 zb kontra Bayer Leverkusen (w sezonie 1993-94)
  18. Chorwacja Stojan Vranković (Panathinaikos Ateny) 21 zb kontra Maccabi Tel Awiw (w sezonie 1994-95)
  19. Stany Zjednoczone Warren Kidd (Stefanel Milano) 21 zb kontra Olympiakos Pireus (w sezonie 1996-97)
  20. Chorwacja Nikola Prkačin (Cibona Zagrzeb) 21 zb kontra EB Pau Orthez (w sezonie 1998-99)
  21. Grecja Lazaros Papadopoulos (Iraklis Saloniki) 21 zb kontra Alba Berlin (w sezonie 2000-01 Suproliga )

Asysty

Liczone od sezonu 1991/92

  1. Stany Zjednoczone Elmer Bennett (Baskonia) 17 ast kontra Žalgiris Kowno (w sezonie 1998-99)
  2. Łotwa Raimonds Miglinieks (Śląsk Wrocław) 15 ast kontra Montepaschi Siena (w sezonie 2000-01 Suproliga )
  3. Stany Zjednoczone Tyus Edney (Benetton Treviso) 14 ast kontra Olympiakos Pireus (w sezonie 2003-04)
  4. Rosja Wasilij Karasiew (CSKA Moskwa) 14 ast kontra EB Pau Orthez (w sezonie 1995-96)
  5. Grecja Theodoros Papaloukas (Olympiakos) 14 ast kontra Entente Orleanaise (2009-10)
  6. Rosja Wasilij Karasiew (CSKA Moskwa) 13 ast kontra Bayer Leverkusen (w sezonie 1995-96)
  7. Macedonia Północna Petar Naumoski (Efes Pilsen) 13 ast kontra CSKA Moskwa (w sezonie 1998-99)
  8. Francja Laurent Sciarra (ASVEL Villeurbanne) 13 ast kontra Panathinaikos Ateny (w sezonie 2000-01 Suproliga )
  9. Stany Zjednoczone Elmer Bennett (Baskonia) 13 ast kontra AEK Ateny (w sezonie 2000-01)
  10. Grecja Nikos Zisis (AEK Ateny) 13 ast kontra Maccabi Tel Awiw (w sezonie 2004-05)
  11. Francja Marc-Antoine Pellin (Chorale Roanne) 13 ast kontra Lottomatica Roma (w sezonie 2007-08)

Przechwyty

Liczone od sezonu 1991/92

  1. Stany Zjednoczone Marcus Webb (CSKA Moskwa) 11 przech kontra PAOK Saloniki (w sezonie 1997-98)
  2. Stany Zjednoczone Jeff Trepagnier (Ülker Stambuł) 11 przech kontra Partizan Belgrad (w sezonie 2005-06)
  3. Włochy Stefano Mancinelli (Climamio Bolonia) 10 przech kontra Dynamo Moskwa (w sezonie 2006-07)
  4. Grecja Panagiotis Giannakis (Aris Saloniki) 9 przech kontra Bayer Leverkusen (w sezonie 1991-92)
  5. Stany Zjednoczone Chris Corchiani (Bayer Leverkusen) 9 przech kontra Unicaja Malaga (w sezonie 1995-96)
  6. Litwa Saulius Štombergas (Žalgiris Kowno) 9 przech kontra Cibona Zagrzeb (w sezonie 1998-99)
  7. Veselin Petrović (Partizan Belgrad) 9 przech kontra Plannja Lulea (w sezonie 2000-01 Suproliga )
  8. Stany Zjednoczone Fred House (Partizan Belgrad) 9 przech kontra FC Barcelona (w sezonie 2003-04)
  9. Stany Zjednoczone Chris Williams (Skyliners Frankfurt) 9 przech kontra CSKA Moskwa (w sezonie 2004-05)
  10. Argentyna Pablo Prigioni (Baskonia) 9 przech kontra SIG Basket Strasbourg (w sezonie 2005-06)

Bloki

Liczone od sezonu 1991/92

  1. Chorwacja Stojan Vranković (PAF Bolonia) 10 blk kontra Cibona Zagrzeb (w sezonie 2000-01)
  2. Ukraina Hryhorij Chyżniak (Žalgiris Kowno) 8 blk kontra Estudiantes Madryt (w sezonie 2000-01)
  3. Ukraina Hryhorij Chyżniak (Žalgiris Kowno) 7 blk kontra Ülker Stambuł (w sezonie 2001-02)
  4. Ukraina Hryhorij Chyżniak (Žalgiris Kowno) 7 blk kontra Frankfurt Skyliners (w sezonie 2001-02)
  5. Litwa Darjuš Lavrinovič (Žalgiris Kowno) 7 blk kontra Panathinaikos Ateny (w sezonie 2004-05)
  6. Stany Zjednoczone Loren Woods (Žalgiris Kowno) 7 blk kontra Asseco Prokom (w sezonie 2008-09)
  7. Turcja Hüseyin Beşok (Efes Pilsen) 7 blk kontra Plannja Lulea (w sezonie 2000-01 Suproliga)
  8. Rosja Andriej Kirilenko (CSKA Moskwa) 6 blk kontra Maccabi Ness Raanana (w sezonie 2000-01 Suproliga)
  9. Ukraina Hryhorij Chyżniak (Žalgiris Kowno) 6 blk kontra KK Zadar (w sezonie 2000-01)
  10. Chorwacja Davor Pejčinović (KK Zadar) 6 blk kontra Lugano Snakes (w sezonie 2000-01)
  11. Francja Frédéric Weis (Unicaja Malaga) 6 blk kontra Efes Pilsen (w sezonie 2002-03)
  12. Rosja Aleksiej Sawrasienko (CSKA Moskwa) 6 blk kontra Baskonia (w sezonie 2004-05)
  13. Stany Zjednoczone Maceo Baston (Maccabi Tel Awiw) 6 blk kontra Baskonia (w sezonie 2005-06)
  14. Stany Zjednoczone Marcus Haislip (Efes Pilsen) 6 blk kontra Olympiakos Pireus (w sezonie 2006-07)
  15. Stany Zjednoczone Terence Morris (Maccabi Tel Awiw) 6 blk kontra Žalgiris Kowno (w sezonie 2007-08)

Punkty rankingowe

Liczone od sezonu 1991/92

  1. Stany Zjednoczone Tanoka Beard (Žalgiris Kowno) 63 kontra Skipper Bolonia (w sezonie 2003-04)
  2. Słowenia Jaka Lakovič (Krka Novo Mesto) 55 kontra Real Madryt (w sezonie 2001-02)
  3. Serbia Dejan Milojević (Partizan Belgrad) 55 kontra Olympiakos (w sezonie 2004-05)
  4. Chorwacja Marko Popović (Cibona Zagrzeb) 54 kontra Estudiantes Madryt (w sezonie 2004-05)
  5. Słowenia Jaka Lakovič (Panathinaikos Ateny) 51 kontra Benetton Treviso (w sezonie 2003-04)
  6. Litwa Arvydas Macijauskas (Baskonia) 50 kontra ASVEL Villeurbanne (w sezonie 2003-04)
  7. Belgia Thomas Van Den Spiegel (Prokom Trefl) 50 kontra VidiVici Bolonia (w sezonie 2007-08)
  8. Litwa Darjuš Lavrinovič (Real Madryt) 49 kontra Chimki Moskwa (w sezonie 2009-10)
  9. Australia-Serbia Aleks Marić (Partizan Belgrad) 49 kontra Efes Pilsen (w sezonie 2009-10)
  10. Argentyna Andrés Nocioni (Baskonia) 48 kontra Benetton Treviso (w sezonie 2003-04)
  11. Stany Zjednoczone Spencer Nelson (GHP Bamberg) 48 kontra Benetton Treviso (w sezonie 2005-06)
  12. Litwa Arvydas Sabonis (Žalgiris Kowno) 47 kontra Ülker Stambuł (w sezonie 2003-04)
  13. Stany Zjednoczone Anthony Parker (Maccabi Tel Awiw) 47 kontra ASVEL Villeurbanne (w sezonie 2004-05)
  14. Rosja Rusłan Awlejew (Ural Great Perm) 47 kontra Telindus Ostenda (w sezonie 2001-02)
  15. Stany Zjednoczone Kebu Stewart (Hapoel Jeruzalem) 47 kontra Benetton Treviso (w sezonie 2000-01)

Triple-double

Liczone od sezonu 1991/92

  1. Rosja Wasilij Karasiew (CSKA Moskwa) 21 pkt, 10 ast, 10 zb kontra Olympiakos (w sezonie 1994-95)
  2. Stany Zjednoczone Bill Edwards (PAOK Saloniki) 24 pkt, 15 zb, 10 ast kontra Cholet Basket (w sezonie 1999-00)
  3. Stany Zjednoczone Derrick Phelps (Alba Berlin) 12 ast, 11 pkt, 10 zb kontra Iraklis (w sezonie 2000-01 Suproliga )
  4. Chorwacja Nikola Vujčić (Maccabi Tel Awiw) 12 zb, 11 pkt, 11 ast kontra Prokom Trefl (w sezonie 2005-06)
  5. Chorwacja Nikola Vujčić (Maccabi Tel Awiw) 27 pkt, 10 zb, 10 ast kontra Olimpija Lublana (w sezonie 2006-07)

Udział polskich klubów

SUPROLIGA:

EUROLIGA:

Zobacz też

Linki zewnętrzne