Kołbacz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
bezzasadne usunięcie jednego z najważniejszych wydarzeń w historii miejscowości |
województwo szczecińskie nie powstało w 1945, trochę edukacji historycznej a mniej uczuciowej propagandy |
||
| Linia 34: | Linia 34: | ||
Najstarsze ślady osadnictwa [[Słowianie|Słowian]] na terenach obecnego Kołbacza datuje się na VII w. naszej ery. W średniowieczu istniał tutaj (około 1,5 km na południowy wschód od obecnej wsi) [[gród]] książęcy. Jest to jedna z możliwych lokalizacji pierwotnej siedziby [[Pomorze|pomorskiego]] książęcego rodu [[Gryfici|Gryfitów]]. W XII w. ziemie te należały do Warcisława II Świętoborzyca, [[kasztelan]]a szczecińskiego, który w 1173 sprowadził w okolice grodu [[cystersi|cystersów]] z [[Dania|duńskiego]] klasztoru w [[Opactwo Esrum|Esrum]]. W kolejnych latach panowania zakonników na tych terenach sukcesywnie powiększały się ich dobra. Kołbacz był jednym z najważniejszych ośrodków politycznych księstwa [[Pomorze|pomorskiego]], do którego często zjeżdżali książęta szczecińscy. W kościele klasztornym zostało pochowanych wielu członków rodów [[Świętoborzyce|Świętoborzyców]] i [[Gryfici|Gryfitów]], niestety nie zachował się żaden nagrobek. Po [[reformacja|reformacji]] w [[1535]] [[klasztor]] został zlikwidowany, a jego dobra stały się domeną książąt. W 1662 ostatecznie zakończył się okres świetności Kołbacza. Stało się tak w wyniku ogromnego pożaru. Miejscowość nie odzyskała dawnego blasku. |
Najstarsze ślady osadnictwa [[Słowianie|Słowian]] na terenach obecnego Kołbacza datuje się na VII w. naszej ery. W średniowieczu istniał tutaj (około 1,5 km na południowy wschód od obecnej wsi) [[gród]] książęcy. Jest to jedna z możliwych lokalizacji pierwotnej siedziby [[Pomorze|pomorskiego]] książęcego rodu [[Gryfici|Gryfitów]]. W XII w. ziemie te należały do Warcisława II Świętoborzyca, [[kasztelan]]a szczecińskiego, który w 1173 sprowadził w okolice grodu [[cystersi|cystersów]] z [[Dania|duńskiego]] klasztoru w [[Opactwo Esrum|Esrum]]. W kolejnych latach panowania zakonników na tych terenach sukcesywnie powiększały się ich dobra. Kołbacz był jednym z najważniejszych ośrodków politycznych księstwa [[Pomorze|pomorskiego]], do którego często zjeżdżali książęta szczecińscy. W kościele klasztornym zostało pochowanych wielu członków rodów [[Świętoborzyce|Świętoborzyców]] i [[Gryfici|Gryfitów]], niestety nie zachował się żaden nagrobek. Po [[reformacja|reformacji]] w [[1535]] [[klasztor]] został zlikwidowany, a jego dobra stały się domeną książąt. W 1662 ostatecznie zakończył się okres świetności Kołbacza. Stało się tak w wyniku ogromnego pożaru. Miejscowość nie odzyskała dawnego blasku. |
||
Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] w [[1946]] wieś została włączona administracyjnie do nowo powstałego województwa szczecińskiego. Powojenny rozwój wsi związany jest z założeniem tutaj Zakładu Doświadczalnego [[Instytut Zootechniki|Instytutu Zootechniki]] z [[Kraków|Krakowa]]. Część mieszkańców obecnego Kołbacza to właśnie pracownicy tego zakładu. |
|||
{{Galeria |
{{Galeria |
||
Wersja z 22:09, 13 gru 2012
| {{{rodzaj miejscowości}}} | |
| |
| Państwo | zachodniopomorskie |
|---|---|
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2006) |
1400 |
| Strefa numeracyjna |
(+48) 91 |
| Kod pocztowy |
74-106 |
| Tablice rejestracyjne |
ZGR |
| SIMC | |
Położenie na mapie brak | |
Położenie na mapie świata  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:airport} | |
Kołbacz (niem. Kolbatz) – wieś w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Stare Czarnowo, nad Płonią, 3,5 km na zachód od Miedwia, 2 km na wschód od Wzgórz Bukowych. Według danych z 2006 zamieszkana przez 1400 osób.
Komunikacyjnie miejscowość położona przy drodze wojewódzkiej nr 120 oraz 2 km na wschód od drogi krajowej nr 3. Przystanek PKS.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Historia
Najstarsze ślady osadnictwa Słowian na terenach obecnego Kołbacza datuje się na VII w. naszej ery. W średniowieczu istniał tutaj (około 1,5 km na południowy wschód od obecnej wsi) gród książęcy. Jest to jedna z możliwych lokalizacji pierwotnej siedziby pomorskiego książęcego rodu Gryfitów. W XII w. ziemie te należały do Warcisława II Świętoborzyca, kasztelana szczecińskiego, który w 1173 sprowadził w okolice grodu cystersów z duńskiego klasztoru w Esrum. W kolejnych latach panowania zakonników na tych terenach sukcesywnie powiększały się ich dobra. Kołbacz był jednym z najważniejszych ośrodków politycznych księstwa pomorskiego, do którego często zjeżdżali książęta szczecińscy. W kościele klasztornym zostało pochowanych wielu członków rodów Świętoborzyców i Gryfitów, niestety nie zachował się żaden nagrobek. Po reformacji w 1535 klasztor został zlikwidowany, a jego dobra stały się domeną książąt. W 1662 ostatecznie zakończył się okres świetności Kołbacza. Stało się tak w wyniku ogromnego pożaru. Miejscowość nie odzyskała dawnego blasku.
Po II wojnie światowej w 1946 wieś została włączona administracyjnie do nowo powstałego województwa szczecińskiego. Powojenny rozwój wsi związany jest z założeniem tutaj Zakładu Doświadczalnego Instytutu Zootechniki z Krakowa. Część mieszkańców obecnego Kołbacza to właśnie pracownicy tego zakładu.
siedziba Instytutu Zootechniki-PIB ZD Kołbacz
Zabytki
- Opactwo cystersów:
- Kościół, romańsko-gotycki, 1210-1347.
- Dom Konwersów, gotycki, z 1300-40.
- Dom Opata, gotycki, z 1. połowy XIV w.
- obiekty poza klasztorem:
- Stodoła gotycka z XIV w. (70 m na północ od kościoła, po drugiej stronie głównej ulicy) – ceglany budynek gospodarczy, pierwotnie prawdopodobnie jako owczarnia, jedyny tego typu budynek na Pomorzu Zachodnim.
- Wieża więzienna, gotycka (na zachodnim brzegu Płoni, po północnej stronie głównej ulicy) – z cegły, ukończona w 1349, ocalały fragment dawnego obwarowania.
- Pałac klasycystyczny (naprzeciw kościoła), z 2. polowy XVIII w., przebudowany w XX w., obecnie siedziba dyrekcji Zakładu Doświadczalnego Instytutu Zootechniki Państwowego Instytutu Badawczego w Krakowie. Przy pałacu ustawione głazy, m.in. pomnik przyrody Miedwieński Kamień (Czarci Głaz) o obwodzie 9,0 m i wysokości 2,2 m, z tablicą z 1973 upamiętniającą 800 lat Kołbacza, inny głaz o obwodzie 10,4 m i wysokości 1,55 m, z tablicą z 1985 z okazji 40. rocznicy powrotu Pomorza Zachodniego do Macierzy. Głazy zostały przywiezione z okolicznych pól.
- Dwór klasycystyczny (po wschodniej stronie stodoły gotyckiej), z 2. polowy XVIII w., przebudowany w XX w.; do 1988 szkoła podstawowa, obecnie w ruinie
- Grodzisko pierścieniowate z VIII-XI w. 0,9 km na południowy wschód, po wschodniej stronie Płoni, o czytelnych wałach i fosie
- Grodzisko stożkowate z X-XIII w. (1,5 km na południowy wschód, na zachodnim brzegu Płoni), wał ziemny o wysokości 5–6 m, ślady cegieł[1].
IZ-PIB Zakład Doświadczalny w Kołbaczu
Instytut Zootechniki-Państwowy Instytut Badawczy z siedzibą w Krakowie – Zakład Doświadczalny w Kołbaczu, utworzony w 1950, zatrudnia (2009) 85 pracowników. Zakład prowadzi działalność naukowo-badawczą i produkcyjną. Gospodaruje na prawie 4,5 tys. ha gruntów ornych i użytków zielonych, specjalizując się w hodowli pszenicy wysokojakościowej, rzepaku, buraków cukrowych i zbóż paszowych oraz w produkcji mleka o rocznej sprzedaży 6 mln litrów.
Administracja:
Instytut Zootechniki-Państwowy Instytut Badawczy w Krakowie
Zakład Doświadczalny w Kołbaczu
74-106 Kołbacz
ul. Warcisława 1
Oficjalna strona:
- Zakład Doświadczalny Instytutu Zootechniki Państwowego Instytutu Badawczego w Krakowie oddział w Kołbaczu
- Zakład Doświadczalny Instytutu Zootechniki Państwowego Instytutu Badawczego w Krakowie oddział w Kołbaczu
Religia, oświata i kultura
- Kościół parafialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, poświęcony 20 października 1946, mieści się w prezbiterium i w transepcie dawnego kościoła opackiego cystersów. Pozostała część nawy głównej od XVII w. po dzień dzisiejszy nadal pełni funkcję magazynu.
- Zespół Szkół w Kołbaczu (szkoła podstawowa i gimnazjum), na południe od kościoła, nowy budynek oddany do użytku w styczniu 1989. Obecnie trwają prace wykończeniowe przy budowie nowoczesnej hali sportowej, która ma być otwarta na rok szkolny 2009/2010.
Zespół Szkół w Kołbaczu
74-106 Kołbacz
ul. Cystersów 9
- Filia Gminnej Biblioteki Publicznej w Starym Czarnowie
74-106 Kołbacz
Dom Opata
ul. Warcisława 8
- Dom Kultury w Domu Konwersów
Sport i turystyka
- Klub piłkarski GLKS Fagus Kołbacz (Gminny Ludowy Klub Sportowy Fagus Kołbacz) założony w 1949, do 26 stycznia 2005 pod nazwą LKS Zootechnik Kołbacz. Obecnie w rozgrywkach klasy okręgowej grupy I (województwo zachodniopomorskie).
Szlak im. Bolesława Czwójdzińskiego
Zobacz też
- ↑ Jerzy Kosacki, Bogdan Kucharski: Pomorze Zachodnie i Środkowe. Warszawa: Sport i Turystyka, 2001, s. 267-269. ISBN 83-7200-583-4.
Linki zewnętrzne
- Zakład Doświadczalny Instytutu Zootechniki Państwowego Instytutu Badawczego w Krakowie [dostęp 20 maja 2009]
- Zakład Doświadczalny Instytutu Zootechniki Państwowego Instytutu Badawczego w Krakowie oddział w Kołbaczu
- Siedziba gminy: Stare Czarnowo
