Władysławów (powiat turecki): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
mNie podano opisu zmian |
simc |
||
Linia 18: | Linia 18: | ||
|kod pocztowy = 62-710 |
|kod pocztowy = 62-710 |
||
|tablice rejestracyjne = PTU |
|tablice rejestracyjne = PTU |
||
|SIMC = |
|SIMC = 0301210 |
||
|mapa wsi = |
|mapa wsi = |
||
|stopniN = 52 |minutN = 06 |sekundN = 12 |
|stopniN = 52 |minutN = 06 |sekundN = 12 |
Wersja z 11:41, 25 sty 2014
{{{rodzaj miejscowości}}} | |
Państwo | wielkopolskie |
---|---|
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2005) |
1625 |
Strefa numeracyjna |
(+48) 63 |
Kod pocztowy |
62-710 |
Tablice rejestracyjne |
PTU |
SIMC |
0301210 |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:airport} | |
Strona internetowa |
Władysławów – wieś w Polsce (1727-1870 i 1919-34 miasto) położona w województwie wielkopolskim, w powiecie tureckim, w gminie Władysławów.
Wieś położona jest wśród Pagórków Złotogórskich, będących północną częścią Wysoczyzny Tureckiej. Leży 10 kilometrów na północ od Turku, pośrodku trójkąta miast Konin-Koło-Turek.
Miejscowość jest siedzibą gminy Władysławów.
Historia
Dawne miasto szlacheckie lokowane było na prawie miejskim w 1727 roku przez Władysława Jana Kretkowskiego, wojewodę chełmińskiego. Od 1728 roku Władysławów był w posiadaniu rodu Gurowskich.
Podstawą rozwoju Władysławowa było tkactwo. Pierwsza wzmianka o istnieniu cechu tkackiego pochodzi z 1738 roku. Osiedlili się tutaj wówczas tkacze z Czech i Saksonii.
Po drugim rozbiorze Polski, miasto przeszło do zaboru pruskiego, licząc około 520 mieszkańców i 72 domostwa. Mieszkańcy Władysławowa utrzymywali się głównie z rzemiosła, które obejmowało blisko 35 warsztatów.
Od 1807 roku miasto włączono w skład Księstwa Warszawskiego, zaś od 1815 roku wchodziło w skład Królestwa Polskiego. W XIX wieku rozwinęła się tu produkcja bryczek i wozów.
W 1870 roku Władysławów stracił prawa miejskie w wyniki reformy administracyjnej przeprowadzonej w Rosji. Prawa miejskie Władysławów odzyskał w 1919 roku [1], lecz utracił je ponownie w 1934 roku [2].
W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa konińskiego.
Zabytki
W miejscowości zachował się XVIII-wieczny układ zabudowy. Interesujący zespół zabytków tworzą dawne domki tkaczy z przełomu XVIII i XIX wieku. Są to murowane budynki parterowe, kryte dachami naczółkowymi lub czterospadowymi. W niektórych zachowały się przelotowe sienie.
Na rynku wznosi się rokokowa figura świętego Jana Nepomucena z płaskorzeźbami świętych na cokole, pochodząca z 1751 roku.
Po przeciwległej stronie rynku w czterdziestą rocznicę wybuchu II wojny światowej, w 1979 roku, ustawiony został głaz narzutowy, upamiętniający poległych i pomordowanych w latach 1939-1945.
W eklektycznym budynku dawnego kościoła ewangelickiego z drugiej połowy XIX wieku mieści się obecnie Gminny Ośrodek Kultury.
Sport
W miejscowości działa, założony w 1977 roku, Gminny Ludowy Klub Sportowy Znicz Władysławów, którego sekcja piłkarska uczestniczyła w rozgrywkach ligowych w latach 1977-1988 i po reaktywacji w latach 1998-2013. W sezonach 2008/09 - 20012/13 zespół występował w konińskiej klasie okręgowej.
Ludzie związani z Władysławowem
- pastor ewangelicki, muzyk Henryk Leopold Bartsch
- muzyk, muzykolog, profesor Akademii Muzycznej w Warszawie Roman Chojnacki
- pastor ewangelicki, historyk Eduard Kneifel
- polityk, poseł, ambasador Jerzy Kusiak
- działacz samorządowy, prezydent miasta Łodzi Andrzej Rosicki
- pastor ewangelicki Ryszard Trenkler
Bibliografia
- Ziemia konińska - przewodnik turystyczny, Piotr Maluśkiewicz, Konin 1997, ISBN 83-86139-28-5
- Konin, Turek, Dobra, Golina, Rychwał, Tuliszków oraz okolice - przewodnik turystyczny, Andrzej Czesław Nowak, Poznań 1987, ISBN 83-85034-04-8