Krzesło elektryczne: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Bot poprawia linkowanie wewnętrzne oraz wykonuje inne drobne poprawki |
|||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''Krzesło elektryczne''' – [[urządzenie elektryczne]] przypominające krzesło, wykorzystywane do wykonywania [[Kara śmierci|wyroków śmierci]] przez [[porażenie prądem elektrycznym]]<ref>{{Cytuj stronę | tytuł = Krzesło elektryczne | url = https://sjp.pwn.pl/sjp/krzeslo-elektryczne;2475912.html | opublikowany = Słownik języka polskiego PWN | język = pl | data dostępu = 2017-11-10 }}</ref>. Metoda ta, stworzona w 1881 roku w [[Buffalo]] w stanie [[Nowy Jork (stan)|Nowy Jork]], rozwijana była w kolejnych latach jako „humanitarna alternatywa” dla egzekucji przez [[powieszenie]]. Krzesła elektryczne przez dziesięciolecia były szeroko wykorzystywane w [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://web.amnesty.org/library/Index/ENGASA350091997?open%26of%3DENG-382|tytuł=Philippines: The Death Penalty: Criminality, Justice and Human Rights| nazwisko = | imię = | autor = | autor link = | data = 1997-10-01 | rok = | miesiąc = | praca = | opublikowany = | oznaczenie = | strony = | język = en | archiwum = https://web.archive.org/web/20041107112907/http://web.amnesty.org/library/Index/ENGASA350091997?open&of=ENG-382 | zarchiwizowano = 2004-11-07 | id = | cytat = | data dostępu = 2017-11-10}}</ref>, a przez pewien czas również na [[Filipiny|Filipinach]] (w latach 1924–1976). |
'''Krzesło elektryczne''' – [[urządzenie elektryczne]] przypominające krzesło, wykorzystywane do wykonywania [[Kara śmierci|wyroków śmierci]] przez [[porażenie prądem elektrycznym]]<ref>{{Cytuj stronę | tytuł = Krzesło elektryczne | url = https://sjp.pwn.pl/sjp/krzeslo-elektryczne;2475912.html | opublikowany = Słownik języka polskiego PWN | język = pl | data dostępu = 2017-11-10 }}</ref>. Metoda ta, stworzona w 1881 roku w [[Buffalo]] w stanie [[Nowy Jork (stan)|Nowy Jork]], rozwijana była w kolejnych latach jako „humanitarna alternatywa” dla egzekucji przez [[powieszenie]]. Krzesła elektryczne przez dziesięciolecia były szeroko wykorzystywane w [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://web.amnesty.org/library/Index/ENGASA350091997?open%26of%3DENG-382|tytuł=Philippines: The Death Penalty: Criminality, Justice and Human Rights| nazwisko = | imię = | autor = | autor link = | data = 1997-10-01 | rok = | miesiąc = | praca = | opublikowany = | oznaczenie = | strony = | język = en | archiwum = https://web.archive.org/web/20041107112907/http://web.amnesty.org/library/Index/ENGASA350091997?open&of=ENG-382 | zarchiwizowano = 2004-11-07 | id = | cytat = | data dostępu = 2017-11-10}}</ref>, a przez pewien czas również na [[Filipiny|Filipinach]] (w latach 1924–1976). |
||
Skazaniec, przytwierdzony do drewnianego krzesła, traktowany jest [[prąd przemienny|prądem przemiennym]] w kilku cyklach, różniących się napięciem i długością, w celu spowodowania śmiertelnego uszkodzenia narządów wewnętrznych (w tym [[mózg]]u). Pierwszy cykl o wysokim napięciu z założenia ma za zadanie natychmiast pozbawić skazańca [[świadomość|świadomości]] oraz spowodować [[śmierć mózgu]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.dc.state.fl.us/oth/deathrow/drorder.html | tytuł = Order Upholding Constitutionality of the Electric Chair | nazwisko = | imię = | autor = | autor link = | data = 1999-09-03 | rok = | miesiąc = | praca = | opublikowany = Florida Department of Corrections | oznaczenie = | strony = | język = en | archiwum = | zarchiwizowano = | id = | cytat = | data dostępu = 2017-11-10}}</ref>. Drugi cykl o mniejszej mocy ma na celu śmiertelne uszkodzenie ważnych organów. Śmierć może być również spowodowana w wyniku nadmiernej stymulacji elektrycznej [[serce|serca]]. |
Skazaniec, przytwierdzony do drewnianego krzesła, traktowany jest [[prąd przemienny|prądem przemiennym]] w kilku cyklach, różniących się napięciem i długością, w celu spowodowania śmiertelnego uszkodzenia narządów wewnętrznych (w tym [[mózg]]u). Pierwszy cykl o wysokim napięciu z założenia ma za zadanie natychmiast pozbawić skazańca [[świadomość|świadomości]] oraz spowodować [[śmierć mózgu]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://web.archive.org/web/20180412195338/http://www.dc.state.fl.us:80/oth/deathrow/drorder.html | tytuł = Order Upholding Constitutionality of the Electric Chair | nazwisko = | imię = | autor = | autor link = | data = 1999-09-03 | rok = | miesiąc = | praca = | opublikowany = Florida Department of Corrections | oznaczenie = | strony = | język = en | archiwum = | zarchiwizowano = | id = | cytat = | data dostępu = 2017-11-10}}</ref>. Drugi cykl o mniejszej mocy ma na celu śmiertelne uszkodzenie ważnych organów. Śmierć może być również spowodowana w wyniku nadmiernej stymulacji elektrycznej [[serce|serca]]. |
||
Mimo że krzesło elektryczne przez długi czas było symbolem kary śmierci w Stanach Zjednoczonych, obecnie wycofuje się je z użycia na rzecz [[zastrzyk trucizny|zastrzyku trucizny]], który jest powszechnie uważany za bardziej humanitarną metodę egzekucji. Niektóre stany nadal wykorzystują porażenie prądem jako drugorzędną metodę egzekucji, którą więzień może wybrać na własne żądanie. Obecnie krzesło elektryczne wykorzystywane jest jako metoda drugorzędna w [[Alabama|Alabamie]], [[Floryda|Florydzie]], [[Karolina Południowa|Karolinie Południowej]] oraz w [[Wirginia|Wirginii]]. Niektóre stany wykorzystują krzesło wobec osób które zostały skazane za przestępstwa popełnione przed określoną datą. Ostatnim stanem, który wykorzystywał porażenie prądem elektrycznym jako wyłączną metodę egzekucji, była [[Nebraska]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.nytimes.com/2008/02/09/us/09penalty.html | tytuł = Electrocution Is Banned in Last State to Rely on It | nazwisko = Liptak | imię = Adam | autor = | autor link = | data = | rok = | miesiąc = | praca = | opublikowany = [[The New York Times|New York Times]] | oznaczenie = | strony = | język = en | archiwum = | zarchiwizowano = | id = | cytat = ''(…) Nebraska is the only state that still relies solely on electrocution (…)'' | data dostępu = 2017-11-10}}</ref>. 8 lutego 2008 Sąd Najwyższy tego stanu orzekł jednak, że krzesło elektryczne było „okropną i nietypową karą”<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.nytimes.com/2008/02/09/us/09penalty.html | tytuł = Electrocution Is Banned in Last State to Rely on It | nazwisko = Liptak | imię = Adam | autor = | autor link = | data = | rok = | miesiąc = | praca = | opublikowany = [[The New York Times|New York Times]] | oznaczenie = | strony = | język = en | archiwum = | zarchiwizowano = | id = | cytat = ''The electric chair is cruel and unusual punishment, the Nebraska Supreme Court ruled Friday.'' | data dostępu = 2017-11-10}}</ref>. Tym samym zaprzestano jego wykorzystywania. |
Mimo że krzesło elektryczne przez długi czas było symbolem kary śmierci w Stanach Zjednoczonych, obecnie wycofuje się je z użycia na rzecz [[zastrzyk trucizny|zastrzyku trucizny]], który jest powszechnie uważany za bardziej humanitarną metodę egzekucji. Niektóre stany nadal wykorzystują porażenie prądem jako drugorzędną metodę egzekucji, którą więzień może wybrać na własne żądanie. Obecnie krzesło elektryczne wykorzystywane jest jako metoda drugorzędna w [[Alabama|Alabamie]], [[Floryda|Florydzie]], [[Karolina Południowa|Karolinie Południowej]] oraz w [[Wirginia|Wirginii]]. Niektóre stany wykorzystują krzesło wobec osób które zostały skazane za przestępstwa popełnione przed określoną datą. Ostatnim stanem, który wykorzystywał porażenie prądem elektrycznym jako wyłączną metodę egzekucji, była [[Nebraska]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.nytimes.com/2008/02/09/us/09penalty.html | tytuł = Electrocution Is Banned in Last State to Rely on It | nazwisko = Liptak | imię = Adam | autor = | autor link = | data = | rok = | miesiąc = | praca = | opublikowany = [[The New York Times|New York Times]] | oznaczenie = | strony = | język = en | archiwum = | zarchiwizowano = | id = | cytat = ''(…) Nebraska is the only state that still relies solely on electrocution (…)'' | data dostępu = 2017-11-10}}</ref>. 8 lutego 2008 Sąd Najwyższy tego stanu orzekł jednak, że krzesło elektryczne było „okropną i nietypową karą”<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.nytimes.com/2008/02/09/us/09penalty.html | tytuł = Electrocution Is Banned in Last State to Rely on It | nazwisko = Liptak | imię = Adam | autor = | autor link = | data = | rok = | miesiąc = | praca = | opublikowany = [[The New York Times|New York Times]] | oznaczenie = | strony = | język = en | archiwum = | zarchiwizowano = | id = | cytat = ''The electric chair is cruel and unusual punishment, the Nebraska Supreme Court ruled Friday.'' | data dostępu = 2017-11-10}}</ref>. Tym samym zaprzestano jego wykorzystywania. |
||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
Obecnie jednak ta metoda egzekucji jest rzadko stosowana w USA, ale wciąż praktykowana. W 2008 roku wykonano tylko jeden wyrok za pomocą krzesła elektrycznego. Miało to miejsce 20 czerwca w stanie [[Karolina Południowa]]. Skazany, [[James Earl Reed]] sam wybrał taką metodę – bowiem prawodawstwo tego stanu dopuszcza również inne formy egzekucji<ref name=":0">{{cytuj stronę|url=http://www.clarkprosecutor.org/html/death/US/reed1107.htm|tytuł=James Earl Reed, Executed June 20, 2008 11:27 p.m. by Electric Chair in South Carolina|data dostępu=15 lutego 2009|opublikowany=clarkprosecutor.org|język=en}}</ref>. W styczniu 2013 roku w stanie [[Wirginia|Virginia]] na krześle elektrycznym stracono Roberta Charlesa Gleasona Juniora, który w 2009 i 2010 roku udusił w brutalny sposób dwóch współwięźniów. Zgodnie z amerykańską tradycją, egzekucję oglądały rodziny ofiar<ref name=krzeslo2013>{{cytuj stronę|url=http://www.timesdispatch.com/news/robert-charles-gleason-jr-who-strangled-two-fellow-prison-inmates/article_2be8dc8d-92a6-5b8d-ab68-d2fbe9ae8c4f.html|język=en|data dostępu=2012-01-19|tytuł=Robert Charles Gleason Jr., who strangled two fellow prison inmates, executed|opublikowany=timesdispatch.com}}</ref>. |
Obecnie jednak ta metoda egzekucji jest rzadko stosowana w USA, ale wciąż praktykowana. W 2008 roku wykonano tylko jeden wyrok za pomocą krzesła elektrycznego. Miało to miejsce 20 czerwca w stanie [[Karolina Południowa]]. Skazany, [[James Earl Reed]] sam wybrał taką metodę – bowiem prawodawstwo tego stanu dopuszcza również inne formy egzekucji<ref name=":0">{{cytuj stronę|url=http://www.clarkprosecutor.org/html/death/US/reed1107.htm|tytuł=James Earl Reed, Executed June 20, 2008 11:27 p.m. by Electric Chair in South Carolina|data dostępu=15 lutego 2009|opublikowany=clarkprosecutor.org|język=en}}</ref>. W styczniu 2013 roku w stanie [[Wirginia|Virginia]] na krześle elektrycznym stracono Roberta Charlesa Gleasona Juniora, który w 2009 i 2010 roku udusił w brutalny sposób dwóch współwięźniów. Zgodnie z amerykańską tradycją, egzekucję oglądały rodziny ofiar<ref name=krzeslo2013>{{cytuj stronę|url=http://www.timesdispatch.com/news/robert-charles-gleason-jr-who-strangled-two-fellow-prison-inmates/article_2be8dc8d-92a6-5b8d-ab68-d2fbe9ae8c4f.html|język=en|data dostępu=2012-01-19|tytuł=Robert Charles Gleason Jr., who strangled two fellow prison inmates, executed|opublikowany=timesdispatch.com}}</ref>. |
||
1 listopada 2018 roku w stanie [[Tennessee]] stracono na krześle elektrycznym 63-letniego [[Edmund George Zagorski|Edmunda George’a Zagorskiego]], skazanego na karę śmierci za postrzelenie i poderżnięcie gardła dwóm mężczyznom podczas transakcji narkotykowej w [[1983]] roku. Skazaniec wybrał śmierć na krześle elektrycznym zamiast zastrzyku z trucizną<ref>{{cytuj stronę|url=https://www.tvn24.pl/edmund-zagorski-stracony-na-krzesle-elektrycznym,880625,s.html|tytuł=Miał dostać zastrzyk trucizny, poprosił o krzesło elektryczne ( |
1 listopada 2018 roku w stanie [[Tennessee]] stracono na krześle elektrycznym 63-letniego [[Edmund George Zagorski|Edmunda George’a Zagorskiego]], skazanego na karę śmierci za postrzelenie i poderżnięcie gardła dwóm mężczyznom podczas transakcji narkotykowej w [[1983]] roku. Skazaniec wybrał śmierć na krześle elektrycznym zamiast zastrzyku z trucizną<ref>{{cytuj stronę|url=https://www.tvn24.pl/edmund-zagorski-stracony-na-krzesle-elektrycznym,880625,s.html|tytuł=Miał dostać zastrzyk trucizny, poprosił o krzesło elektryczne (www.tvn24.pl)|data dostępu=2 listopada 2018|opublikowany=tvn24.pl|język=pl}}</ref>. Ostatnia egzekucja z użyciem krzesła elektrycznego odbyła się 6 grudnia 2018 roku w stanie Tennessee, straconym był 61-letni [[David Earl Miller]], skazany za karę śmierci za zgwałcenie i brutalne zamordowanie upośledzonej umysłowo 23-letniej Lee Standifer w dniu 20 maja 1981 roku w [[Knoxville]]<ref>{{Cytuj |autor = Joey Gill, Brittany Weiner |tytuł = 'Beats being on death row': Death row inmate David Earl Miller executed |data dostępu = 2018-12-07 |opublikowany = WSMV Nashville |url = https://www.wsmv.com/news/us_world_news/beats-being-on-death-row-death-row-inmate-david-earl/article_dd51e6b8-ca80-5228-b0da-a7628c59f202.html |język = en}}</ref>. |
||
== Przebieg egzekucji == |
== Przebieg egzekucji == |
||
Wersja z 18:45, 31 sty 2019
 |
Ten artykuł od 2009-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Krzesło elektryczne – urządzenie elektryczne przypominające krzesło, wykorzystywane do wykonywania wyroków śmierci przez porażenie prądem elektrycznym[1]. Metoda ta, stworzona w 1881 roku w Buffalo w stanie Nowy Jork, rozwijana była w kolejnych latach jako „humanitarna alternatywa” dla egzekucji przez powieszenie. Krzesła elektryczne przez dziesięciolecia były szeroko wykorzystywane w Stanach Zjednoczonych[2], a przez pewien czas również na Filipinach (w latach 1924–1976).
Skazaniec, przytwierdzony do drewnianego krzesła, traktowany jest prądem przemiennym w kilku cyklach, różniących się napięciem i długością, w celu spowodowania śmiertelnego uszkodzenia narządów wewnętrznych (w tym mózgu). Pierwszy cykl o wysokim napięciu z założenia ma za zadanie natychmiast pozbawić skazańca świadomości oraz spowodować śmierć mózgu[3]. Drugi cykl o mniejszej mocy ma na celu śmiertelne uszkodzenie ważnych organów. Śmierć może być również spowodowana w wyniku nadmiernej stymulacji elektrycznej serca.
Mimo że krzesło elektryczne przez długi czas było symbolem kary śmierci w Stanach Zjednoczonych, obecnie wycofuje się je z użycia na rzecz zastrzyku trucizny, który jest powszechnie uważany za bardziej humanitarną metodę egzekucji. Niektóre stany nadal wykorzystują porażenie prądem jako drugorzędną metodę egzekucji, którą więzień może wybrać na własne żądanie. Obecnie krzesło elektryczne wykorzystywane jest jako metoda drugorzędna w Alabamie, Florydzie, Karolinie Południowej oraz w Wirginii. Niektóre stany wykorzystują krzesło wobec osób które zostały skazane za przestępstwa popełnione przed określoną datą. Ostatnim stanem, który wykorzystywał porażenie prądem elektrycznym jako wyłączną metodę egzekucji, była Nebraska[4]. 8 lutego 2008 Sąd Najwyższy tego stanu orzekł jednak, że krzesło elektryczne było „okropną i nietypową karą”[5]. Tym samym zaprzestano jego wykorzystywania.
Historia
jest wykorzystywane jako metoda drugorzędna
obecnie nie jest wykorzystywane, ale było używane w przeszłości
nigdy nie było wykorzystywane
Pomysłodawcą i wynalazcą krzesła elektrycznego jest Thomas Alva Edison (choć skonstruował je pewien dentysta, dr Albert Southwick). Zasada działania opiera się na wykorzystaniu zgubnego dla białek prądu zmiennego. Po raz pierwszy użyto tego narzędzia 6 sierpnia 1890 roku w więzieniu stanowym w Auburn w Nowym Jorku. Pierwszą egzekucję za pomocą tego narzędzia wykonano na Williamie Kemmlerze.
Obecnie w większości stosujących dawniej ten rodzaj uśmiercania stanów krzesło elektryczne zostało zniesione (w Nebrasce, gdzie było jedyną metodą, zostało zniesione po tym jak sąd stanowy uznał tę metodę za niekonstytucyjną). W kilku stanach skazaniec ma do wyboru, czy chce zostać stracony na krześle elektrycznym, czy też w inny sposób (w Alabamie, Florydzie, Karolinie Południowej, Tennessee i Wirginii). Jeden z ostatnich, jak do tej pory, wyroków wykonano 12 września 2007 roku w Tennessee, kiedy Daryl Holton wybrał ten sposób śmierci. Poprzednio tak samo postąpili Earl Conrad Bramblett (2003) oraz Brandon Hedrick (2006) w Wirginii i James Neil Tucker w Karolinie Południowej w 2004. Prawdopodobnie ostatnią osobą w historii, która, idąc na stracenie, nie miała żadnego prócz krzesła wyboru, była Lynda Lyon w Alabamie (10 maja 2002).
Filipiny były jedynym krajem poza USA, gdzie stosowano tę metodę egzekucji. Krzesło elektryczne było używane w tym kraju w latach 1924-1976.
Obecnie jednak ta metoda egzekucji jest rzadko stosowana w USA, ale wciąż praktykowana. W 2008 roku wykonano tylko jeden wyrok za pomocą krzesła elektrycznego. Miało to miejsce 20 czerwca w stanie Karolina Południowa. Skazany, James Earl Reed sam wybrał taką metodę – bowiem prawodawstwo tego stanu dopuszcza również inne formy egzekucji[6]. W styczniu 2013 roku w stanie Virginia na krześle elektrycznym stracono Roberta Charlesa Gleasona Juniora, który w 2009 i 2010 roku udusił w brutalny sposób dwóch współwięźniów. Zgodnie z amerykańską tradycją, egzekucję oglądały rodziny ofiar[7].
1 listopada 2018 roku w stanie Tennessee stracono na krześle elektrycznym 63-letniego Edmunda George’a Zagorskiego, skazanego na karę śmierci za postrzelenie i poderżnięcie gardła dwóm mężczyznom podczas transakcji narkotykowej w 1983 roku. Skazaniec wybrał śmierć na krześle elektrycznym zamiast zastrzyku z trucizną[8]. Ostatnia egzekucja z użyciem krzesła elektrycznego odbyła się 6 grudnia 2018 roku w stanie Tennessee, straconym był 61-letni David Earl Miller, skazany za karę śmierci za zgwałcenie i brutalne zamordowanie upośledzonej umysłowo 23-letniej Lee Standifer w dniu 20 maja 1981 roku w Knoxville[9].
Przebieg egzekucji
Skazanemu jeszcze w celi golono głowę, ponieważ włosy są stosunkowo dobrym izolatorem. Po wprowadzeniu do celi śmierci, skazaniec był sadzany na krześle, nogi i ręce były mocowane metalowymi obręczami do konstrukcji krzesła, korpus oraz głowę przypinano skórzanymi (później – parcianymi) pasami. Do jednej z nóg podłączano metalowy pierścień – elektrodę (w niektórych rozwiązaniach połączone były wszystkie cztery pierścienie – na rękach i nogach i one stanowiły „wielokrotną” elektrodę). Drugą elektrodę stanowił stalowy hełm (lub opaska) zakładany na głowę. Aby poprawić przewodzenie prądu, elektrody nie stykały się bezpośrednio z ciałem, ale od skóry oddzielała je namoczona (w słonej wodzie dla zwiększenia przewodnictwa prądu) gąbka. Do ust skazańca wkładano drewniany lub gumowy klocek przywiązywany sznurkiem z tyłu głowy, by oszczędzić świadkom egzekucji widoku przegryzionego języka.
W przypadku, gdy konstrukcja krzesła uniemożliwiała, jak w przypadku powieszenia czy rozstrzelania, założenie na głowę skazanego kaptura lub opaski, twarz skazanego była zasłaniana specjalną kotarą, umieszczaną na wysięgniku, przymocowanym do krzesła. Czasem zasłona na twarz była połączona z hełmem. Bywało, że głowa odchylała się tak bardzo, że świadkowie mogli spojrzeć w oczy ofierze. Dlatego w wielu krzesłach dodano pasy przy podpórce na głowę.
Napięcie elektryczne, którego używano do uśmiercania, wynosiło około 2000 V, czasami więcej, w zależności od stanu, w którym dokonywano egzekucji. Po zamknięciu obwodu przez ciało skazańca przepływał prąd i zależnie od rozwiązań płynął przez 5 do 15 sekund. W większości przypadków pierwszy impuls wystarczał, choć istnieją relacje mówiące, że egzekucję trzeba było powtarzać kilka razy, zanim lekarz definitywnie stwierdził zgon.
Śmierć następowała na skutek zniszczenia przez prąd białkowo-elektrolitycznej struktury mózgu, a także uszkodzenia białek spowodowanego podniesieniem się temperatury. To drugie działanie było wynikiem fizycznego oddziaływania oporu elektrycznego, jaki stawiało ciało skazańca.
By zapobiec załamaniu psychicznemu kata, często zamiast jednego w egzekucji uczestniczy trzech lub więcej. Każdy obsługuje trzy lub więcej przełączników, z których tylko jeden jest prawdziwy. Dzięki temu, żaden nigdy nie wie, kto naprawdę wykonał wyrok.
Kontrowersje
Pierwsze kontrowersje związane z zagadnieniem, czy krzesło elektryczne jest „humanitarną” metodą uśmiercania, pojawiły się już w czasie egzekucji Kemmlera.
Głośna w swoim czasie stała się sprawa Williego Francisa (zob. Francis v. Resweber), którego pierwsza egzekucja w roku 1946 w Luizjanie zakończyła się fiaskiem. Spowodowało to apelację, którą Sąd Najwyższy USA odrzucił. Ponowna próba egzekucji, w roku 1947, zakończyła się powodzeniem.
Po serii nieudanych egzekucji we wczesnych latach 80. XX wieku jak i później, kiedy, wedle wielu ekspertów, skazaniec przed śmiercią bardzo cierpiał, coraz popularniejszy stał się zastrzyk, choć i tu zdarzają się niefortunne wypadki.
Po egzekucji w roku 1997 Pedro Mediny na Florydzie, kiedy skazaniec dosłownie zapalił się w czasie aplikowania prądu, stanowy rząd i gubernator Lawton Chiles nie zgodzili się jednak na zniesienie krzesła. Poprzestano na wybudowaniu nowego. Dopiero po analogicznym incydencie z Allenem Lee Davisem w roku 1999 nowy gubernator Jeb Bush wprowadził nową metodę. Sprawa Davisa stała się głośna po opublikowaniu nazajutrz po egzekucji serii drastycznych zdjęć z jego egzekucji.
Niedawny gubernator Nebraski, Mike Johanns, usiłował znieść tę metodę w swoim stanie, ale jego starania spełzły na niczym.
Niektóre osoby stracone na krześle elektrycznym
- William Kemmler (1890, Nowy Jork) pierwsza osoba stracona na krześle elektrycznym
- Martha M. Place (1899, Nowy Jork) pierwsza kobieta
- Leon Czolgosz (1901, Nowy Jork) zabójca prezydenta Williama McKinleya
- Chester Gillette (1908 Nowy Jork)
- Virginia Christian (1912, Wirginia) – 17-letnia dziewczyna, ostatnia niepełnoletnia stracona w USA
- Sacco i Vanzetti (1927, Massachusetts)
- Ruth Snyder (1928, Nowy Jork)
- Giuseppe Zangara (1933, Floryda) zamachowiec na życie prezydenta elekta Franklina Delano Roosevelta
- Bruno Hauptmann (1936, New Jersey) domniemany porywacz i zabójca dziecka Charlesa Lindbergha
- Albert Fish (1936, Nowy Jork) seryjny morderca
- Agenci III Rzeszy (1942, Waszyngton D.C.)
- Louis Lepke (1944, Nowy Jork) znany gangster
- George Junius Stinney (1944, Karolina Południowa) najmłodsza osoba stracona na krześle elektrycznym (14 lat)
- George Sitts (1947, Dakota Południowa)
- Willie Francis (1947, Luizjana)
- Julius i Ethel Rosenberg (1953, Nowy Jork) za szpiegostwo na rzecz ZSRR
- Charles Starkweather (1959, Nebraska)
- James French (1966, Oklahoma) ostatnie użycie przed 1979
- John Spenkelink (1979 Floryda) pierwsza osoba stracona na krześle po przywróceniu kary śmierci
- Ted Bundy (1989, Floryda) seryjny morderca
- Gerald Stano (1998, Floryda) seryjny morderca
- Allen Lee Davis (1999, Floryda)
- Lynda Lyon (2002, Alabama)
Przydomki krzeseł elektrycznych
Oto przydomki nadawane niektórym krzesłom elektrycznym:
- Old Sparky (Nowy Jork, Ohio, Floryda)
- Old Smokey (New Jersey)
- Yellow Mama (Alabama)
- Gruesome Gertie (Luizjana)
(w powieści Stephena Kinga Zielona mila była nazywana starą iskrówą (Old Sparky))
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Krzesło elektryczne. Słownik języka polskiego PWN. [dostęp 2017-11-10]. (pol.).
- ↑ Philippines: The Death Penalty: Criminality, Justice and Human Rights. 1997-10-01. [dostęp 2017-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-11-07)]. (ang.).
- ↑ Order Upholding Constitutionality of the Electric Chair. Florida Department of Corrections, 1999-09-03. [dostęp 2017-11-10]. (ang.).
- ↑ Adam Liptak: Electrocution Is Banned in Last State to Rely on It. New York Times. [dostęp 2017-11-10]. Cytat: (…) Nebraska is the only state that still relies solely on electrocution (…) (ang.).
- ↑ Adam Liptak: Electrocution Is Banned in Last State to Rely on It. New York Times. [dostęp 2017-11-10]. Cytat: The electric chair is cruel and unusual punishment, the Nebraska Supreme Court ruled Friday. (ang.).
- ↑ James Earl Reed, Executed June 20, 2008 11:27 p.m. by Electric Chair in South Carolina. clarkprosecutor.org. [dostęp 15 lutego 2009]. (ang.).
- ↑ Robert Charles Gleason Jr., who strangled two fellow prison inmates, executed. timesdispatch.com. [dostęp 2012-01-19]. (ang.).
- ↑ Miał dostać zastrzyk trucizny, poprosił o krzesło elektryczne (www.tvn24.pl). tvn24.pl. [dostęp 2 listopada 2018]. (pol.).
- ↑ Joey Gill, Brittany Weiner, 'Beats being on death row': Death row inmate David Earl Miller executed [online], WSMV Nashville [dostęp 2018-12-07] (ang.).