Paweł Kamiński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
kolejnosc przypisow
Linia 2: Linia 2:
|imię i nazwisko = Paweł Kamiński
|imię i nazwisko = Paweł Kamiński
|imię i nazwisko oryginalne = Paweł Franciszek Kamiński
|imię i nazwisko oryginalne = Paweł Franciszek Kamiński
|imię przybrane =
|imię przybrane =
|imię przybrane oryginalne =
|imię przybrane oryginalne =
|tytuł =
|tytuł =
|grafika =
|grafika =
|herb =
|herb =
|dewiza =
|dewiza =
|dewiza - j. polski =
|dewiza - j. polski =
|państwo =
|państwo =
|data urodzenia = [[1834]]
|data urodzenia = [[1834]]
|miejsce urodzenia =
|miejsce urodzenia =
|data śmierci = [[1907]]
|data śmierci = [[1907]]
|miejsce śmierci =
|miejsce śmierci =
|1. funkcja = proboszcz parafii starokatolickiej w Katowicach
|1. funkcja = proboszcz parafii starokatolickiej w Katowicach
|1. funkcja - okres = 1874-1876
|1. funkcja - okres = 1874-1876
|2. funkcja =
|2. funkcja =
|2. funkcja - okres =
|2. funkcja - okres =
|wyznanie = [[starokatolicyzm|starokatolickie]]
|wyznanie = [[starokatolicyzm|starokatolickie]]
|kościół = [[Kościół Starokatolicki w Niemczech]]
|kościół = [[Kościół Starokatolicki w Niemczech]]
|inkardynacja =
|inkardynacja =
|data ślubów zakonnych =
|data ślubów zakonnych =
|data diakonatu = [[1859]]
|data diakonatu = [[1859]]
|data ordynacji =
|data ordynacji =
|data święceń = [[26 lutego]] [[1860]]
|data święceń = [[26 lutego]] [[1860]]
|data nominacji =
|data nominacji =
|data sakry =
|data sakry =
|data patriarchatu =
|data patriarchatu =
|data kreacji =
|data kreacji =
|papież kreujący =
|papież kreujący =
|kościół tytularny =
|kościół tytularny =
|data pontyfikatu =
|data pontyfikatu =
|odznaczenia =
|odznaczenia =
|commons =
|commons =
|wikiźródła =
|wikiźródła =
|wikicytaty =
|wikicytaty =
|wikinews =
|wikinews =
|www =
|www =
}}
}}
'''Paweł Franciszek Kamiński''' ([[język niemiecki|de.]] ''Paul Franz Kaminski'') (ur. [[1834]], zm. [[1907]]) – polski [[duchowieństwo|duchowny]] starokatolicki, prekursor [[starokatolicyzm|ruchu starokatolickiego]] na terenie obecnej Polski.
'''Paweł Franciszek Kamiński''' ({{niem.|Paul Franz Kaminski}}; ur. [[1834]], zm. [[1907]]) – polski [[duchowieństwo|duchowny]] starokatolicki, prekursor [[starokatolicyzm|ruchu starokatolickiego]] na terenie obecnej Polski.
__NOTOC__
__NOTOC__
== Życiorys ==
== Życiorys ==
Linia 55: Linia 55:
Po zerwaniu jedności z [[Kościół łaciński|Kościołem rzymskokatolickim]] rozpoczął otwarcie sympatyzować z innymi dysydentami w [[Cesarstwo Niemieckie|Rzeszy Niemieckiej]]. Zaproszony przez innych księży i teologów o podobnych poglądach udał się na [[kongres]] do [[Monachium]], na którym ukształtowana została doktryna starokatolicyzmu. W [[1872]] roku przyłączył swoją gminę wyznaniową do [[Kościół Starokatolicki w Niemczech|Biskupstwa Starokatolickiego w Rzeszy Niemieckiej]]. [[22 lipca]] [[1872]] roku odprawił pierwsze [[nabożeństwo]] starokatolickie w języku polskim i w języku niemieckim.
Po zerwaniu jedności z [[Kościół łaciński|Kościołem rzymskokatolickim]] rozpoczął otwarcie sympatyzować z innymi dysydentami w [[Cesarstwo Niemieckie|Rzeszy Niemieckiej]]. Zaproszony przez innych księży i teologów o podobnych poglądach udał się na [[kongres]] do [[Monachium]], na którym ukształtowana została doktryna starokatolicyzmu. W [[1872]] roku przyłączył swoją gminę wyznaniową do [[Kościół Starokatolicki w Niemczech|Biskupstwa Starokatolickiego w Rzeszy Niemieckiej]]. [[22 lipca]] [[1872]] roku odprawił pierwsze [[nabożeństwo]] starokatolickie w języku polskim i w języku niemieckim.


W latach [[1871]]-[[1872]] ksiądz Paweł Kamiński prowadził akcję misyjną w okolicach [[Racibórz|Raciborza]]. W listopadzie 1871 roku pozyskał dla Kościoła starokatolickiego świątynię w [[Zawada Książęca|Zawadzie Książęcej]] i grupę wiernych wśród mieszkańców miejscowości [[Zawada Książęca]], [[Łęg (powiat raciborski)|Łęg]] oraz [[Ciechowice]]<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Kamiński | imię = Paweł | tytuł = Nowa gmina Staro-Katolików | czasopismo = Prawda : pismo poświęcone religii i nauce | wydanie = 48 | strony = 6 | język = pl | data = 01.12.1871}}</ref><ref>{{cytuj stronę| url =http://przewodnik.rac.pl/content/view/206/0/ | tytuł =Historia parafii w Zawadzie Książęcej | data dostępu = 23 marca 2009| autor =Szymon Karwot | opublikowany =Przewodnik Racibórz i okolice | język =pl}}</ref>. Placówka ta jednak nie odniosła zamierzonego sukcesu i upadła na przełomie września i października 1872 roku dzięki zaangażowaniu proboszcza [[Jemielnica| jemielnickiego]] [[Karl Gratza| Karla Gratzy]]. <ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Weltzel | imię = Augustin | tytuł = Geschichte des Ratiborer Archipresbyterats | wydawca = Im Selbstverlage des Verfassers | miejsce = Ratibor | data = 1885 | strony = 380-383 | język = de }}</ref><ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Z Górnego Śląska | czasopismo = Katolik | wydawca = Karol Miarka | wydanie = 42 | strony = 2-4 | język = pl | data = 17.10.1872}}</ref><ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Z Górnego Śląska | czasopismo = Katolik | wydawca = Karol Miarka | wydanie = 43 | strony = 5 | język = pl | data = 24.10.1872}}</ref><ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Z Górnego Śląska | czasopismo = Katolik | wydawca = Karol Miarka | wydanie = 47 | strony = 6 | język = pl | data = 21.11.1872}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Euler | imię = Charles | tytuł = Le Concile du Vatican et le mouvement anti-infaillibiliste en Allemagne: L'excommunication du chanoine Dr von Doellinger et sa déclaration en réponse | wydawca = Sandoz & Fischbacker | miejsce = Paris | data = 1874 | strony = 493-497 | tom = II| język = fr}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Warzok | imię = Adolf | tytuł = Czas na rozdrożach: wspomnienia | wydawca = Instytut Śląski w Opolu | miejsce = Opole | data = 1981 | strony = 21-22}}</ref>
W latach [[1871]]-[[1872]] ksiądz Paweł Kamiński prowadził akcję misyjną w okolicach [[Racibórz|Raciborza]]. W listopadzie 1871 roku pozyskał dla Kościoła starokatolickiego świątynię w [[Zawada Książęca|Zawadzie Książęcej]] i grupę wiernych wśród mieszkańców miejscowości [[Zawada Książęca]], [[Łęg (powiat raciborski)|Łęg]] oraz [[Ciechowice]]<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Kamiński | imię = Paweł | tytuł = Nowa gmina Staro-Katolików | czasopismo = Prawda : pismo poświęcone religii i nauce | wydanie = 48 | strony = 6 | język = pl | data = 01.12.1871}}</ref><ref>{{cytuj stronę| url =http://przewodnik.rac.pl/content/view/206/0/ | tytuł =Historia parafii w Zawadzie Książęcej | data dostępu = 23 marca 2009| autor =Szymon Karwot | opublikowany =Przewodnik Racibórz i okolice | język =pl}}</ref>. Placówka ta jednak nie odniosła zamierzonego sukcesu i upadła na przełomie września i października 1872 roku dzięki zaangażowaniu proboszcza [[Jemielnica|jemielnickiego]] [[Karl Gratza|Karla Gratzy]]<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Weltzel | imię = Augustin | tytuł = Geschichte des Ratiborer Archipresbyterats | wydawca = Im Selbstverlage des Verfassers | miejsce = Ratibor | data = 1885 | strony = 380-383 | język = de}}</ref><ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Z Górnego Śląska | czasopismo = Katolik | wydawca = Karol Miarka | wydanie = 42 | strony = 2-4 | język = pl | data = 17.10.1872}}</ref><ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Z Górnego Śląska | czasopismo = Katolik | wydawca = Karol Miarka | wydanie = 43 | strony = 5 | język = pl | data = 24.10.1872}}</ref><ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Z Górnego Śląska | czasopismo = Katolik | wydawca = Karol Miarka | wydanie = 47 | strony = 6 | język = pl | data = 21.11.1872}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Euler | imię = Charles | tytuł = Le Concile du Vatican et le mouvement anti-infaillibiliste en Allemagne: L'excommunication du chanoine Dr von Doellinger et sa déclaration en réponse | wydawca = Sandoz & Fischbacker | miejsce = Paris | data = 1874 | strony = 493-497 | tom = II| język = fr}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Warzok | imię = Adolf | tytuł = Czas na rozdrożach: wspomnienia | wydawca = Instytut Śląski w Opolu | miejsce = Opole | data = 1981 | strony = 21-22}}</ref>.


W [[1874]] roku związku z przebudową Placu Wilhelma w Katowicach, Paweł Kamiński przeniósł swoją placówkę duszpasterską i kościół parafialny na [[Ulica Sokolska w Katowicach|ulicę Karola]]. 3 listopada 1874 roku uzyskał dla katowickiej gminy starokatolickiej legalizację prawną pod nazwą ''Eine katholische Parioche unter dem Name altkatholische Parioche in Kattowitz''. Dekret erekcyjny wydał prezydent Rejencji Opolskiej<ref>A. Jemielita, ''Inny katolicyzm: o starokatolikach i ich próbach demokratyzacji Kościoła'', [w:] „Dalej” 44/2011, s. 53–64.</ref>.
W [[1874]] roku związku z przebudową Placu Wilhelma w Katowicach, Paweł Kamiński przeniósł swoją placówkę duszpasterską i kościół parafialny na [[Ulica Sokolska w Katowicach|ulicę Karola]]. 3 listopada 1874 roku uzyskał dla katowickiej gminy starokatolickiej legalizację prawną pod nazwą ''Eine katholische Parioche unter dem Name altkatholische Parioche in Kattowitz''. Dekret erekcyjny wydał prezydent Rejencji Opolskiej<ref>A. Jemielita, ''Inny katolicyzm: o starokatolikach i ich próbach demokratyzacji Kościoła'', [w:] „Dalej” 44/2011, s. 53–64.</ref>.
Linia 88: Linia 88:
{{Kontrola autorytatywna}}
{{Kontrola autorytatywna}}


{{DEFAULTSORT:Kamiński, Paweł}}
{{SORTUJ:Kamiński, Paweł}}
[[Kategoria:Ludzie związani z Katowicami]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Katowicami]]
[[Kategoria:Polscy duchowni starokatoliccy]]
[[Kategoria:Polscy duchowni starokatoliccy]]

Wersja z 22:37, 22 cze 2019

Paweł Kamiński
Data urodzenia

1834

Data śmierci

1907

proboszcz parafii starokatolickiej w Katowicach
Okres sprawowania

1874-1876

Wyznanie

starokatolickie

Kościół

Kościół Starokatolicki w Niemczech

Diakonat

1859

Prezbiterat

26 lutego 1860

Paweł Franciszek Kamiński (niem. Paul Franz Kaminski; ur. 1834, zm. 1907) – polski duchowny starokatolicki, prekursor ruchu starokatolickiego na terenie obecnej Polski.

Życiorys

Duchowny rzymskokatolicki

Paweł Kamiński pochodził z Częstochowy. Urodził się jako nieślubny syn Ślązaka, Bernarda Steinmanna-Kamińskiego i Żydówki, Róży Wartenberger. Po skończeniu szkoły elementarnej w 1851 roku przyjął chrzest w obrządku rzymskokatolickim. Dzięki protekcji swojego opiekuna, proboszcza z Piekar Śląskich, Jana Alojzego Ficka udał się na dalsze nauki za granicę. W 1852 roku został przyjęty przez ojca Hieronima Kajsiewicza do nowicjatu zgromadzenia zmartwychwstańców w Rzymie. Opuścił go jednak i od 1858 roku kontynuował naukę u księży misjonarzy w Paryżu, gdzie też otrzymał niższe święcenia kapłańskie i diakonatu. Po powrocie do Królestwa Polskiego, 26 lutego 1860 roku otrzymał święcenia kapłańskie w Warszawie z rąk biskupa kujawsko-kaliskiego, Jana Marszewskiego. Na terenie archidiecezji warszawskiej pracował jako kaznodzieja i nauczyciel filozofii oraz matematyki w seminarium lazarystów przy kościele Świętego Krzyża w Warszawie.

Podczas powstania styczniowego zaangażował się w działalność konspiracyjną. Był kapelanem powstańczym w guberni radomskiej. Po upadku powstania wyjechał do Francji. Był nauczycielem literatury oraz języków angielskiego i hiszpańskiego w Tuluzie. Po powrocie na Śląsk został duszpasterzem w Dobrej.

W okresie Soboru Watykańskiego I stał się krytykiem jego postanowień. Sprzeciwiał się publicznie, przede wszystkim ogłoszeniu dogmatu o nieomylności papieża. Dzięki wsparciu Friedricha Grundmanna i Richarda Holtze w 1871 roku rozpoczął wydawanie własnego tygodnika Prawda, w którym przedstawiał swoje racje przeciwstawne naukom soborowym. Działalność publicystyczną kontynuował do 1877 roku.

Duchowny starokatolicki

Kościół w Katowicach, przy którym istniała pierwsza na obecnym terytorium Polski parafia starokatolicka

W marcu 1871 roku dzięki pomocy swoich sympatyków ksiądz Paweł Kamiński zakupił w Katowicach nieużywany i przygotowany do rozbiórki jednonawowy kościółek Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny przy Placu Wilhelma. Przejął również w zarząd cmentarz na Załęskim Przedmieściu przy ul. Gliwickiej. Swoim zachowaniem podjął się tym samym tworzenia w tej miejscowości parafii niezależnej. Za działania niezgodne z prawem kanonicznym, 16 kwietnia 1871 roku został suspendowany przez biskupa wrocławskiego Heinricha Förstera, a następnie za niepodporządkowanie się karom kościelnym i nieuznanie nowych dogmatów katolickich 27 maja 1872 roku ekskomunikowany.

Po zerwaniu jedności z Kościołem rzymskokatolickim rozpoczął otwarcie sympatyzować z innymi dysydentami w Rzeszy Niemieckiej. Zaproszony przez innych księży i teologów o podobnych poglądach udał się na kongres do Monachium, na którym ukształtowana została doktryna starokatolicyzmu. W 1872 roku przyłączył swoją gminę wyznaniową do Biskupstwa Starokatolickiego w Rzeszy Niemieckiej. 22 lipca 1872 roku odprawił pierwsze nabożeństwo starokatolickie w języku polskim i w języku niemieckim.

W latach 1871-1872 ksiądz Paweł Kamiński prowadził akcję misyjną w okolicach Raciborza. W listopadzie 1871 roku pozyskał dla Kościoła starokatolickiego świątynię w Zawadzie Książęcej i grupę wiernych wśród mieszkańców miejscowości Zawada Książęca, Łęg oraz Ciechowice[1][2]. Placówka ta jednak nie odniosła zamierzonego sukcesu i upadła na przełomie września i października 1872 roku dzięki zaangażowaniu proboszcza jemielnickiego Karla Gratzy[3][4][5][6][7][8].

W 1874 roku związku z przebudową Placu Wilhelma w Katowicach, Paweł Kamiński przeniósł swoją placówkę duszpasterską i kościół parafialny na ulicę Karola. 3 listopada 1874 roku uzyskał dla katowickiej gminy starokatolickiej legalizację prawną pod nazwą Eine katholische Parioche unter dem Name altkatholische Parioche in Kattowitz. Dekret erekcyjny wydał prezydent Rejencji Opolskiej[9].

Założona przez księdza Pawła Kamińskiego wspólnota starokatolicka na pruskim Górnym Śląsku liczyła około 3 tysięcy wiernych, w tym około 1,5 tysiąca w Katowicach. Istniała do lat trzydziestych XX wieku. W 1933 roku połączyła się z Polskim Kościołem Starokatolickim. W 1938 roku dawny kościół parafii starokatolickiej w Katowicach został przekazany przez władze województwa śląskiego rzymskokatolickiej parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny. Po II wojnie światowej w miejscu dawnej parafii starokatolickiej powstała rzymskokatolicka parafia Przemienienia Pańskiego w Katowicach.

Od 1876 roku ksiądz Paweł Kamiński pracował w parafiach starokatolickich w: Koblencji, Stühlingen, Tiengen, następnie w Hohentengen i w Baden. W 1879 roku zerwał z celibatem i ożenił się ze śpiewaczką operową Mathilde Barro. W 1895 roku udał się w krótką, kilkunastomiesięczną podróż misyjną do Stanów Zjednoczonych Ameryki. Pracował tam jako duszpasterz w polskiej parafii niezależnej we Freeland.

Ostatnie lata życia spędził w Szwajcarii. Jego synem był niemiecki kompozytor i profesor Pruskiej Akademii Sztuk w Berlinie, Heinrich Kaminski.

Przypisy

  1. Paweł Kamiński. Nowa gmina Staro-Katolików. „Prawda : pismo poświęcone religii i nauce”, s. 6, 01.12.1871. (pol.). 
  2. Szymon Karwot: Historia parafii w Zawadzie Książęcej. Przewodnik Racibórz i okolice. [dostęp 23 marca 2009]. (pol.).
  3. Augustin Weltzel: Geschichte des Ratiborer Archipresbyterats. Ratibor: Im Selbstverlage des Verfassers, 1885, s. 380-383. (niem.).
  4. Z Górnego Śląska. „Katolik”, s. 2-4, 17.10.1872. Karol Miarka. (pol.). 
  5. Z Górnego Śląska. „Katolik”, s. 5, 24.10.1872. Karol Miarka. (pol.). 
  6. Z Górnego Śląska. „Katolik”, s. 6, 21.11.1872. Karol Miarka. (pol.). 
  7. Charles Euler: Le Concile du Vatican et le mouvement anti-infaillibiliste en Allemagne: L'excommunication du chanoine Dr von Doellinger et sa déclaration en réponse. T. II. Paris: Sandoz & Fischbacker, 1874, s. 493-497. (fr.).
  8. Adolf Warzok: Czas na rozdrożach: wspomnienia. Opole: Instytut Śląski w Opolu, 1981, s. 21-22.
  9. A. Jemielita, Inny katolicyzm: o starokatolikach i ich próbach demokratyzacji Kościoła, [w:] „Dalej” 44/2011, s. 53–64.

Zobacz też

Bibliografia

  • Szczepański Henryk, Gwiazdy i legendy dawnych Katowic – Sekrety Załęskiego Przedmieścia, Wydawnictwo Naukowe Śląsk,Katowice 2015,ISBN 978-83-7164-860-1

Linki zewnętrzne

Szablon:Władca