Brunet wieczorową porą

Brunet wieczorową porą

Gatunek	komedia kryminalna
Rok produkcji	1976
Data premiery	18 października 1976
Kraj produkcji	Polska
Język	polski
Czas trwania	90 minut
Reżyseria	Stanisław Bareja
Scenariusz	Stanisław Bareja Andrzej Kill
Główne role	Krzysztof Kowalewski Wojciech Pokora
Muzyka	Waldemar Kazanecki
Zdjęcia	Wiesław Zdort
Scenografia	Allan Starski
Kostiumy	Anna Biedrzycka-Sheppard
Montaż	Krystyna Rutkowska
Produkcja	Stanisław Skubniewski (kierownik produkcji)
Wytwórnia	Zespół Filmowy „Pryzmat”

{{Film infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | przychody brutto = | alt grafiki = | opis grafiki = Nieznane pola: "podpis grafiki" oraz "dochód". Nieoczekiwana grafika: "kraj produkcji".

Kwestia z filmu okazana podczas promocji 33. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w 2008 roku

Brunet wieczorową porą – polski film fabularny (komedia kryminalna) z 1976 roku w reżyserii Stanisława Barei.

Motywem muzycznym filmu jest przewijająca się w wielu sekwencjach piosenka Cygańska jesień w wykonaniu Anny Jantar, do której muzykę skomponował Waldemar Kazanecki. Autorami tekstu piosenki byli Janusz Kondratowicz i Jonasz Kofta.

Opis fabuły

Film jest komedią satyryczną, w której bohater Michał Roman zostaje uwikłany w cały szereg absurdalnych sytuacji. Niezwykłe przepowiednie Cyganki pojawiającej się w jego domu, których początkowo nie bierze na poważnie, zaczynają się jednak spełniać. Najpoważniej brzmi przepowiednia, że ma zabić bruneta, który wieczorem pojawi się w jego mieszkaniu. Wraz z przyjacielem starają się zapobiec nieuchronnej zbrodni. Aby zapobiec zbliżającemu się nieszczęściu, bohater opuszcza dom. Przeznaczenie jednak go dosięga - wszystko wskazuje na to, że przypadkowo zostaje zabójcą mężczyzny, Dzidka Krępaka, który pojawił się w jego domu. Mimo różnych przeciwności losu bohaterowi udaje się wykryć rzeczywistego mordercę.

Obsada

• Krzysztof Kowalewski – Michał Roman
• Wojciech Pokora – Kowalski, sąsiad Michała Romana
• Janina Traczykówna – Lucyna Barańczak, sąsiadka Michała Romana
• Wiesław Gołas – Kazik Malinowski, przyjaciel Michała Romana
• Bohdan Łazuka – przypadkowo odbierający telefon
• Ryszard Pietruski – Dzidek Krępak z Ciechocinka
• Bożena Dykiel – Anna Roman, żona Michała
• Jan Kobuszewski – kierowca MPO przewożący śnieg
• Józef Nalberczak – kierowca
• Janusz Bylczyński – kierownik sklepu mięsnego
• Jerzy Cnota – mężczyzna w restauracji
• Maria Chwalibóg – sąsiadka Michała Romana
• Zofia Czerwińska – Jola, do której przez pomyłkę zadzwonił Michał Roman
• Andrzej Fedorowicz – pan Jurek, właściciel warsztatu samochodowego
• Stanisław Gawlik – Barańczak, sąsiad Michała Romana
• Zofia Grabińska – Stasiakowa, woźna w muzeum
• Jan Himilsbach – pan Jasio
• Andrzej Chrzanowski – fachowiec z telewizji
• Anna Jaraczówna – sąsiadka Michała Romana
• Juliusz Kalinowski – dziadek
• Jerzy Karaszkiewicz – Stasiek, pijaczek w warsztacie samochodowym
• Mirosława Krajewska – Irena Kowalczyk, siostra Anny Roman
• Emilia Krakowska – nauczycielka w muzeum
• Krystyna Loska – spikerka telewizyjna
• Jolanta Lothe – kasjerka w kinie
• Edward Lach – pijak w autobusie, Wacek
• Marian Łącz – bileter w kinie
• Bogdan Łysakowski – sąsiad Michała Romana
• Krzysztof Majchrzak – widz w kinie
• Zdzisław Maklakiewicz – kustosz muzeum
• Borys Marynowski – milicjant w autobusie
• Marek Nowakowski – "czerwony kapelusz"
• Jerzy Moes – porucznik aresztujący Kowalskiego
• Józef Osławski – taksówkarz
• Tadeusz Pluciński – kierownik restauracji
• Ewa Pokas – dziewczyna w kinie
• Eugeniusz Priwieziencew – mleczarz
• Bogusław Stokowski – pijaczek Zdzisiek
• Jan Suzin – spiker telewizyjny
• Andrzej Szenajch – sąsiad Michała Romana
• Wojciech Zagórski – pracownik centrali telefonicznej, opowiadający o operacji
• Zdzisław Szymborski – kelner Stefan
• Krzysztof Świętochowski – pracownik sklepu przeprowadzający remanent
• Jan Tatarski – praktykant na nauce Jasiu
• Hanna Balińska – półnaga ekspedientka w sklepie spożywczym
• Jan Bareja – chłopak mówiący wierszyk

Źródło:

Przygotowanie scenariusza i realizacja filmu

Konspekt filmu przygotowany został przez Stanisława Bareję, natomiast scenopis powstawał we współpracy ze Stanisławem Tymem, który był autorem większości dialogów i skeczowych scen. Scenopis razem opracowywali w Goławicach, w domu Barei. W trakcie tej pracy między autorami scenariusza doszło do konfliktu. Według Tyma końcowa wersja była niedopracowana, przez co zastąpił on swoje nazwisko pseudonimem Andrzej Kill. W porównaniu z poprzednimi komediami, Brunet wieczorową porą jest satyrą wobec rzeczywistości PRL, ukazującą bylejakość, partactwo i chamstwo. Intencją reżysera było, podobnie jak we wcześniejszych komediach (Poszukiwany, poszukiwana, Nie ma róży bez ognia) przeciwstawienie inteligenta, będącego osobą przegraną, otaczającym go cwaniakom.

Do epizodycznych skeczowych scenek, które przeplatają się z główną fabułą filmu, wykorzystano talenty takich aktorów jak: Bohdan Łazuka, Zdzisław Maklakiewicz, Jan Himilsbach, Jan Kobuszewski i Józef Nalberczak. Podobnie jak w innych filmach Barei występowały osoby, które odgrywały samych siebie – prezenterzy telewizyjni Jan Suzin i Krystyna Loska, a role kilku funkcjonariuszy MO zagrali milicjanci.

Odbiór filmu

Barei zarzucano m.in., że w filmie propaguje pijaństwo (wątek spożywania alkoholu w fabule jest silnie wyeksponowany). Krytyka filmu jednak była bardziej przychylna reżyserowi w porównaniu do ataków na jego wcześniejsze produkcje. Stanisław Wyszomirski w Expressie Wieczornym określił go jako „najbardziej kontrowersyjnego reżysera w Polsce”. Część krytyków dostrzegała jego intencje ukazania bylejakości i absurdów. W ciągu roku od premiery film obejrzało 970 655 widzów.

Bibliografia

• Maciej Replewicz: Stanisław Bareja. Król krzywego zwierciadła. Poznań: Zysk i S-ka, 2009. ISBN 978-83-7506-387-5.

Linki zewnętrzne

• Brunet wieczorową porą w bazie IMDb (ang.)
• Brunet wieczorową porą w bazie Filmweb
• Zdjęcia z filmu Brunet wieczorową porą w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”