Bohdan Łazuka
Bohdan Łazuka (2008) | |
Imię i nazwisko |
Bohdan Cezary Łazuka |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
31 października 1938 |
Zawód | |
Współmałżonek |
1. Barbara Wrzesińska (rozwód) |
Lata aktywności |
od 1958 |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Bohdan Cezary Łazuka (ur. 31 października 1938 w Lublinie) – polski aktor teatralny, filmowy i głosowy, piosenkarz, artysta estradowy, konferansjer.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Młodość i wykształcenie[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 31 października 1938 w Lublinie, był jedynym dzieckiem swoich rodziców[2]. Ukończył Szkołę Podstawową nr 24 w Lublinie, a w czasie nauki w siódmej klasie zaczął uczęszczać na zajęcia aktorskie do Teatru Młodego Widza[3]. Nie mogąc pogodzić nauki z zajęciami teatralnymi, porzucił szkołę i zapisał się do technikum budowlanego, jednak go nie ukończył[3]. Jako nastolatek mieszkał w Gdańsku i Katowicach, gdzie pracował w sortowni węgla przy tamtejszej kopalni[3]. Pod koniec lat 50. uczył się w szkole muzycznej w klasie oboju[3], a kilka miesięcy później, za namową przyjaciół, zdawał do PWST w Warszawie, gdzie studiował aktorstwo dramatyczne[4]. Uczył się u Ludwika Sempolińskiego i Kazimierza Rudzkiego[5].
Działalność aktorska i kabaretowa[edytuj | edytuj kod]
Tuż po obronie dyplomu w 1961 dostał angaż w Teatrze Współczesnym w Warszawie[6] – debiutował rolą w Zemście, następnie występował też jako Zapowiadacz w Karierze Arturo Ui, Fiedotik w Trzech siostrach i sługa Françoise Sagan w Zamku w Szwecji[7]. Również w 1961 zaczął grać w Kabarecie Szpak i dołączył do Kabaretu Starszych Panów[8], w którym wylansował przebój „Przeklnę cię”, wykonywany w duecie z Barbarą Krafftówną[9]. Zaczął też występować w programie radiowym Podwieczorek przy mikrofonie i zagrał ze Stanisławem Dygatem w krótkometrażowym filmie dyplomowym Jerzego Skolimowskiego Pieniądze albo życie[10], a pod koniec roku premierę miał film Stanisława Możdżeńskiego Zuzanna i chłopcy[11], w którym zagrał Kazika.
W 1963 zagrał Miecia w filmie Stanisława Wohla Przygoda noworoczna u boku Zofii Kucówny[12]. W 1966 zagrał Edzia Siedleckiego, jednego z głównych bohaterów komedii Krzysztofa Gruszczyńskiego Małżeństwo z rozsądku, a w 1967 premierę miał film Gruzy Próba poświęcony Łazuce[13] oraz komedia Jana Rutkiewicza Kochajmy syrenki[12], w której zagrał główną rolę – Marka. W listopadzie 1967 debiutował w roli Feliksa, głównego bohatera sztuki Jadzia wdowa wystawianej przez Zbigniewa Sawana na scenie Teatru Komedia[14], w 1971 zagrał pięć postaci – milicjanta, agenta wywiadu, działacza sportowego, uczestnika motocrossu i amanta – w Motodramie Andrzeja Konica[12], samego siebie w filmie Nie lubię poniedziałku w reżyserii Tadeusza Chmielewskiego oraz odszedł z Komedii, a w 1972 zagrał Lolka, głównego bohatera filmu Jacka Butrymowicza Kwiat paproci, którego rozpowszechnienie zostało zablokowane przez cenzurę[12], a jego premiera odbyła się dopiero w 2009.
W 1974 został aktorem Teatru Rozmaitości. W 1976 wystąpił w programie telewizyjnym Uczniowie Ludwika Sempolińskiego oraz zagrał homoseksualnego tancerza w filmie Jerzego Gruzy Motylem jestem, czyli romans 40-latka[10]. W 1977 odszedł z Teatru Rozmaitości, a rok później zadebiutował na scenie warszawskiego Kwadratu, by wkrótce powrócić do Teatru Studio[3], w którym zagrał m.in. Dodka w sztuce Wielki Dodek[15], Fouchego w Madame Sâns-geńe[16] i Ostapa Bendera w Dwunastu krzesłach[17].
Występuje w Mazowieckim Teatrze Muzycznym w Warszawie, przeważnie w rolach komediowych. Koncertuje też z programem kabaretowym Dzisiaj jutro zawsze.
Kariera estradowa i telewizyjna[edytuj | edytuj kod]
W 1963 wystąpił na 1. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu – zdobył festiwalową nagrodę indywidualną za „wykonanie piosenki taneczno-rozrywkowej” – zaśpiewał utwór „Dzisiaj, jutro, zawsze”, która stała się pierwszym przebojem w jego dorobku muzycznym, oraz odebrał festiwalowe wyróżnienie za wykonanie piosenek „Charleston” i „To było tak”[18]. Niedługo po występie na festiwalu odszedł ze Współczesnego i przeszedł do zespołu warszawskiej Syreny[19], a po jednym sezonie w 1964 przeszedł do stołecznej Komedii[13], gdzie 11 lipca debiutował w tytułowej roli w sztuce Billy kłamca w reż. Kazimierza Kutza[20].
23 listopada 1964 premierowo wystąpił z recitalem w Sali Kongresowej; wydarzenie okazało się wielkim sukcesem frekwencyjnym[21], a Łazuka do końca roku zagrał jeszcze serię koncertów, na których występował przy pełnej publiczności[22]. Również w 1964 odebrał Srebrną Maskę za zajęcie drugiego miejsca w plebiscycie popularności czytelników „Expressu Wieczornego”, a rok później zwyciężył, dzięki czemu otrzymał Złotą Maskę[23].
Na początku 1965 zagrał serię 12 koncertów w kawiarni „Nowy Świat” i odbył ogólnopolską trasę koncertową[22], a w czerwcu wystąpił na 3. KFPP w Opolu, wykonując utwór „Życzenia dla pań” oraz – wyróżniony nagrodą w kategorii „Piosenka rozrywkowa” – utwór „W siną dal” w duecie z Igą Cembrzyńską[24]. Oprócz tego występował w cyklicznych programach telewizyjnych Jerzego Gruzy Poznajmy się i Małżeństwo doskonałe[25].
W latach 60. odbył także serię koncertów za granicą – wystąpił w USA, Kanadzie, ZSRR, Wielkiej Brytanii, Francji, Rumunii, Szwecji, Izraelu i Czechosłowacji[13], a także przez dwa sezony współpracował z kabaretem „U Lopka” Kazimierza Krukowskiego[26].
W latach 1967–1973 występował z Jerzym Fedorowiczem i Piotrem Szczepanikiem w objazdowym programie estradowo-kabaretowym Popierajmy się[27].
Występował w kabarecie Olgi Lipińskiej.
W 1982 z okazji Piłkarskich Mistrzostw Świata w Hiszpanii wykonywał w telewizji piosenkę „Tajemnica Mundialu”. W 1988 z okazji 50. urodzin wystąpił w specjalnym programie telewizyjnym. Na przełomie 1989 i 1990 odbywał prawie roczną trasę koncertową po Ameryce i Kanadzie, gdzie występował dla Polonii; wcześniej kilkukrotnie bywał z występami w USA[28]. W 1992 po 14 latach pracy odszedł z Teatru Studio[17].
Pod koniec lat 90. prowadził na antenie Naszej TV Listę przebojów podwórkowych. W 1999 wydał książkę autobiograficzną pt. „...trzymam się!”, w której opisał przebieg swojej dotychczasowej kariery scenicznej. W 2000 odcisnął dłoń na Promenadzie Gwiazd podczas V Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach. W 2003 prowadził Koncert życzeń na antenie radiowej Jedynki. W 2004 był jurorem na V Festiwalu Dobrego Humoru w Gdańsku. We wrześniu 2009 zagrał tytułowego dziadka w teledysku do piosenki disco polo „Dziadek” piosenkarki Etny[29]. W 2013 wystąpił na jubileuszowym 50. KFPP w Opolu. W 2018 był gościem programu Kuba Wojewódzki[30].
Na przestrzeni lat wystąpił w kilkudziesięciu filmach i spektaklach, często wcielając się w role charakterystyczne. Jako piosenkarz wykonywał przeboje międzywojenne, piosenkę liryczną i współczesne gatunki rozrywkowe[31].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Był czterokrotnie żonaty. W latach 60. ożenił się z aktorką Barbarą Wrzesińską[32], z którą rozwiódł się trzy miesiące po ślubie. Jego drugą żoną została tancerka Daniela Pacholczyk, a po rozwodzie ożenił się z tancerką Małgorzatą Viresco, z którą ma syna, Adama (ur. 1973)[33]. W 1980 poślubił modelkę i projektantkę Renatę Węglińską, z którą ma córkę, Olgę. Rozwiedli się w 2001, jednak w 2010 powtórnie wzięli ślub[34].
Filmografia[edytuj | edytuj kod]
- 1958: Pan Anatol szuka miliona
- 1959: Pan Profesor (film dok.) – on sam
- 1961: Zuzanna i chłopcy
- 1962: Gangsterzy i filantropi
- 1962: Jutro premiera
- 1962: Pistolet typu „Walter P-38”
- 1963: Przygoda noworoczna
- 1964: Beata
- 1964: Przerwany lot
- 1964: Zakochani są między nami
- 1965: Kapitan Sowa na tropie – Ramon
- 1965: Wojna domowa (odc. 7) – jogin Korolczyk (odc. 15) – tancerz
- 1966: Kochajmy syrenki
- 1966: Małżeństwo z rozsądku – Edzio Siedlecki
- 1968: Przygoda z piosenką
- 1970: Dzięcioł
- 1971: Motodrama
- 1971: Nie lubię poniedziałku – on sam
- 1972: Kwiat paproci – Lolek Gajewski
- 1972: Poszukiwany, poszukiwana – inżynier
- 1973: Droga (odc. 3) – on sam
- 1973: Stawiam na Tolka Banana – operator, członek szajki „filmowców”
- 1974: Koncert
- 1974: Nie ma róży bez ognia – Francik (pasażer autobusu)
- 1975–1977: Czterdziestolatek (odc. 8) – pijany kierowca (odc. 18) – porucznik rezerwy
- 1976: Brunet wieczorową porą
- 1976: Motylem jestem, czyli romans 40-latka – tancerz homoseksualista
- 1978: Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy
- 1978: Próba ognia i wody
- 1980: Kariera Nikodema Dyzmy – piosenkarz i tancerz w „Oazie”
- 1982: Alicja
- 1988: Piłkarski poker
- 1998: Gosia i Małgosia
- 1998: Skarb sekretarza- ksiądz proboszcz
- 2000: Chłopaki nie płaczą – szef
- 2000: Dom – Maestro J. Rene (nauczyciel tańca)
- 2001: Graczykowie (odc. 47 Film) – on sam
- 2001: Świat według Kiepskich (odc. 100 100 lat) – wodzirej
- 2002: Jest sprawa...
- 2002: Król przedmieścia
- 2002: Święta wojna (odc. 136) – on sam
- 2003: Tygrysy Europy 2 – proboszcz Stanisław
- 2003–2004: Na Wspólnej – Lucjan Romani
- 2004: Daleko od noszy
- 2005: Lawstorant – pan Sylwek
- 2006: Faceci do wzięcia
- 2006: Kryminalni – 2 role: Stan Zabłocki; Mieczysław Pytlak (odc. 62)
- 2006: Niania (odc. 16 Nie będę Julią) – reżyser
- 2007: Ryś – Wąż
- 2007: Sąsiedzi (odc. 116 Dobra żona) – on sam
- 2007: Świat według Kiepskich (odc. 279 Niezastraszeni) – on sam
- 2008–2009: Ojciec Mateusz – sąsiad Romantowskich (odc. 3 i 13)
- 2009: Grzeszni i bogaci – Łiljam Forrester
- 2010: Milion dolarów – pijaczek
- 2019: Futro z misia – ksiądz
Lektor[edytuj | edytuj kod]
Dyskografia[edytuj | edytuj kod]
- 1965: Bohdan trzymaj się – LP
- 1967: Życzenia dla pań – LP
- 1978: Nie ma wyjścia panowie – LP
- 1989: Moja 50-tka – LP
- 2017: Nocny Bohdan – Duety – LP[35]
Piosenki[edytuj | edytuj kod]
- A jednak ja
- A jednak Warszawianki (muz. Ryszard Sielicki, sł. Włodzimierz Patuszyński)
- Ali Bej (muz. Ryszard Sielicki, sł. Adam Hosper)
- Andriusza
- Bal na Gnojnej
- Ballada amerykańskiego żołnierza
- Ballada o głupcach
- Barcarola Paola
- Bo to się zwykle tak zaczyna
- Bohdan trzymaj się
- Buba
- Butterfly cha-cha
- Bywają czasem takie dni
- Coś mnie nosi
- Dla mnie ty
- Dzisiaj, jutro, zawsze (muz. Wojciech Piętowski, sł. Andrzej Tylczyński) w rytmie tańca Charleston
- Gdzie spotkamy się dziś
- Ja się uwielbiam podobać publiczności
- Jak to dziewczyna
- Już taki jestem zimny drań
- Kiedy znów zakwitną białe bzy
- Ładny kram, jestem sam
- Mała kobietko
- Mały gigolo
- Mężczyzna kulinarny
- Mieszczańska dusza
- Miłość złe humory ma (z filmu Małżeństwo z rozsądku)
- Natury mniej, kultury więcej
- Naucz mnie kochać
- Nie bądź taka Mona Liza
- Nie można przestać kochać
- Nikt nie wie, gdzie mnie szukać
- Oczy czornyje
- Odrobinę szczęścia w miłości
- Parzyste rytmy
- Piosenka o podrywaczach
- Pod Twoim oknem
- Powiatowy twist
- Przeklnę cię
- Przepraszam Cię
- Ramona
- Raz na ludowo (z Barbarą Rylską)
- Rodzinne tango
- Samotny mężczyzna
- Szanujmy zieleń
- Tajemnica Mundialu (z Alibabkami)
- To było tak (aut. Jerzy Wasowski i Jeremi Przybora)
- Trzy miłości
- Tylko rozwód
- Umówiłem się z nią na dziewiątą
- Urzędnicy pana B.
- W siną dal (z Igą Cembrzyńską)
- Wakacje nie zawsze wesołe
- Wiosną mi bądź
- Żegnajcie uda pani Lali
- Życzenia dla pań
Polski dubbing[edytuj | edytuj kod]
- 2005: Harry Potter i Czara Ognia – Barty Crouch
- 2005: Roboty – Madame Frezer
- 2008: Lissi na lodzie – Lokaj
- 2009: Esterhazy
- 2015: Sawa. Mały wielki bohater – Komar
Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- 1963: Nagroda Publiczności za wykonanie piosenki Dzisiaj jutro zawsze na I KFPP w Opolu oraz Wyróżnienie dla piosenki To było tak w jego wykonaniu
- 1965: Nagroda w kat. „Piosenka rozrywkowa” za wykonanie piosenki W siną dal na III KFPP w Opolu
- 1977: Srebrny Krzyż Zasługi
- 1979: Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”[36]
- 1985: Medal 40-lecia Polski Ludowej
- 1987: Złota Oznaka Honorowa Towarzystwa Polonia
- 1996: Nagroda Artystyczna Polskiej Estrady „Prometeusz” za wybitne osiągnięcia estradowe
- 2001: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[37]
- 2008: Nagroda Specjalna Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za całokształt działalności artystycznej związanej z twórczością okresu 20-lecia międzywojennego
- 2013: Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tygodnik Życie na Gorąco nr 43, 28 października 2010, s. 3.
- ↑ Łazuka 1993 ↓, s. 81.
- ↑ a b c d e Łazuka 1993 ↓, s. 82–83.
- ↑ Łazuka 1993 ↓, s. 15.
- ↑ Łazuka 1993 ↓, s. 11.
- ↑ Łazuka 1993 ↓, s. 16.
- ↑ Łazuka 1993 ↓, s. 19.
- ↑ Łazuka 1993 ↓, s. 29.
- ↑ Łazuka 1993 ↓, s. 31.
- ↑ a b Łazuka 1993 ↓, s. 74–75.
- ↑ Łazuka 1988 ↓, s. 67.
- ↑ a b c d Łazuka 1993 ↓, s. 73.
- ↑ a b c Łazuka 1993 ↓, s. 54–55.
- ↑ Łazuka 1993 ↓, s. 60.
- ↑ Łazuka 1993 ↓, s. 104.
- ↑ Łazuka 1993 ↓, s. 106.
- ↑ a b Łazuka 1993 ↓, s. 108.
- ↑ Łazuka 1993 ↓, s. 40.
- ↑ Łazuka 1993 ↓, s. 20, 97.
- ↑ Łazuka 1993 ↓, s. 56.
- ↑ Łazuka 1993 ↓, s. 48–49.
- ↑ a b Łazuka 1993 ↓, s. 53.
- ↑ Łazuka 1988 ↓, s. 64.
- ↑ Łazuka 1993 ↓, s. 45.
- ↑ Łazuka 1992 ↓, s. 62.
- ↑ Łazuka 1993 ↓, s. 101.
- ↑ Łazuka 1993 ↓, s. 77.
- ↑ Łazuka 1993 ↓, s. 119.
- ↑ Premiera teledysku Dziadek. 2009-10-13. [dostęp 2009-10-19].
- ↑ Kuba Wojewódzki: Norbi i Bohdan Łazuka - ciąg dalszy, sezon 24 - program online, Oglądaj na Player.pl, Player.pl [dostęp 2022-01-29] (pol.).
- ↑ Bohdan Łazuka, Pałac Radziejowice, 16 grudnia 2016 [dostęp 2020-06-22] (pol.).
- ↑ Łazuka 1993 ↓, s. 157.
- ↑ Łazuka 1993 ↓, s. 160.
- ↑ Gala: Bohdan Łazuka: Tyle nabałaganiłem.... 2010-10-26. [dostęp 2018-02-01].
- ↑ Nocny Bohdan – Duety by Bohdan Lazuka (ang.). iTunes Store. [dostęp 2017-11-24].
- ↑ Spotkanie twórców i artystów polskiej estrady. „Nowiny”. 146, s. 2, 2 lipca 1979.
- ↑ M.P. z 2001 r. nr 45, poz. 730, pkt 21.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bohdan Łazuka: ...trzymam się!. Dom Wydawniczy Szczepan Szymański, 1993. ISBN 83-85606-30-0.
- Bohdan Łazuka w bazie Filmweb
- Bohdan Łazuka w bazie filmpolski.pl
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Bohdan Łazuka na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- Polscy aktorzy teatralni
- Polscy aktorzy filmowi
- Polscy wokaliści
- Absolwenci Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Medalem 40-lecia Polski Ludowej
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (1944–1989)
- Odznaczeni Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
- Odznaczeni odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”
- Ludzie urodzeni w Lublinie
- Urodzeni w 1938