Chemnitz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m zamieniam magiczny ISBN na szablon
m flagi są takie same
Linia 6: Linia 6:
|opis zdjęcia = Stary i Nowy Ratusz
|opis zdjęcia = Stary i Nowy Ratusz
|herb = Coat of arms of Chemnitz.svg
|herb = Coat of arms of Chemnitz.svg
|flaga = Flag of Chemnitz.svg
|flaga = Flag of Ukraine.svg
|dopełniacz nazwy = Chemnitz
|dopełniacz nazwy = Chemnitz
|dewiza =
|dewiza =

Wersja z 22:08, 4 sty 2017

Chemnitz
Ilustracja
Stary i Nowy Ratusz
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

Saksonia

Zarządzający

Sven Schulze

Powierzchnia

220,85 km²

Wysokość

267-523 m n.p.m.

Populacja (31.12.2013)
• liczba ludności
• gęstość


242 022
1096 os./km²

Nr kierunkowy

0371, 037200, 037209, 03722, 03726

Kod pocztowy

09001-09247, 09224, 09228, 09247

Tablice rejestracyjne

C

Podział miasta

39 dzielnic

Plan Chemnitz
Położenie na mapie Saksonii
Mapa konturowa Saksonii
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:city}
Strona internetowa

Chemnitz (hist. 1953-1990 Karl-Marx-Stadt; górnołuż. Kamjenica; czes. Saská Kamenice; pol. hist. Kamienica Saska[1]) – miasto na prawach powiatu w południowo-wschodnich Niemczech, w Saksonii, nad rzeką Chemnitz; u podnóża Rudaw; po Lipsku i Dreźnie trzecie co do wielkości miasto Saksonii.

Nazwa

Nazwa miejscowości wywodzi się od słowiańskiej nazwy kamień – „kamien”. Pochodzi bezpośrednio od nazwy miejscowości „Kamienica” założonej w tym miejscu przez Słowian PołabskichŁużyczan[2][3].

Dzielnice

Miasto Chemnitz dzieli się na 39 dzielnic (Stadtteil):

Historia

W roku 1136 cesarz Lotar III lokował na terenie obecnego miasta klasztor benedyktynów, który w roku 1143 otrzymał przywilej targowy. W pobliżu na rzece Chemnitz, Fryderyk I Barbarossa lokował osadę o charakterze miejskim. Ze względu na rosnącą stale liczbę ludności osadę już wkrótce przeniesiono na podmokłe tereny w głąb doliny, które w ciągu kolejnych dziesięcioleci stopniowo osuszano. W pierwszej połowie XIII wieku powstały mury miejskie z czterema bramami i furtą. Do 1308 Chemnitz było wolnym miastem, następnie przeszło pod panowanie Wettynów. Nadany przez nich monopol na wybielanie płócien z całego terytorium Marchii Miśnieńskiej zapewnił miastu rozkwit i dobrobyt przez kolejne stulecia. Ważną rolę w życiu gospodarczym grodu odgrywało ponadto hutnictwo.

Chemnitz w XVII wieku

W roku 1539 w mieście wprowadzono reformację. Pod rządami Georgiusa Agricoli, niemieckiego humanisty, lekarza i mineraloga, który w latach 1546-1555 sprawował urząd burmistrza, Chemnitz było ważnym ośrodkiem humanizmu. Bujny rozwój miasta wyhamowały liczne klęski w XVII wieku: zaraza w latach 1612 i 1613, wielki pożar w 1631 oraz wojna trzydziestoletnia. 14 kwietnia 1639 miała tu miejsce bitwa, w której Szwedzi odniesli zwycięstwo nad Saksonią. W ich wyniku liczba ludności spadła z 5500 do 3000. Część zabudowy została zniszczona, a miasto popadło w długi.

Zamek Klaffenbach

W początkach XVIII wieku Chemnitz osiągnęło ponownie stan zaludnienia sprzed wieku, miasto ucierpiało jednak ponownie w wyniku III wojny północnej oraz wojny siedmioletniej, podczas których było wielokrotnie plądrowane przez obce wojska i obciążane kontrybucjami.

Po 1800 roku Chemnitz stało się ważnym ośrodkiem przemysłowym, przede wszystkim włókienniczym. Za ojca włókiennictwa w tym regionie uważa się Johanna Esche, który rozpoczął produkcje rajstop i skarpet na szeroką skalę, stosując najnowsze techniki i francuskie maszyny. Region wokół Chemnitz zaczęto nazywać „Saksońskim Manchesterem”. W 1871 Chemnitz znalazło się w granicach Niemiec. W 1893 w mieście zaczęły kursować tramwaje elektryczne. W latach 1906-1909 wzniesiono gmach opery, a w 1907-1911 Nowy Ratusz.

W czasie II wojny światowej miasto zostało silnie zniszczone wskutek nalotów. W maju 1945 zostało zajęte przez Sowietów, po czym znalazło się w obrębie radzieckiej strefy okupacyjnej Niemiec, z której w 1949 utworzono NRD. Od 1952 stolica okręgu. W latach 1953–1990 miasto nosiło nazwę Karl-Marx-Stadt (Miasto Karola Marksa). Miasto było czwartym najludniejszym w NRD po Berlinie Wschodnim, Lipsku i Dreźnie.

Przed zjednoczeniem Niemiec z roku 1990 miasto liczyło 313,8 tys. mieszkańców (w roku 1987). Od 1990 Chemnitz stanowi część odtworzonego Wolnego Kraju Saksonia.

Zabytki

Willa Eschego, widok od strony ogrodu
Słupy poczty polsko-saskiej
Słup w Röhrsdorf
Słup w Röhrsdorf
Słup w Schloßchemnitz
Słup w Klaffenbach
  • Stary Ratusz z 1486 roku, renesansowy
  • Nowy Ratusz z 1907 roku, secesyjny
  • Wieża Czerwona (Roter Turm) z XIII w.
  • Zamek Klaffenbach z lat 1543-1548, renesansowy. Zamek otoczony wodą
  • Pocztowe słupy dystansowe z 1723 r. z inicjałami króla Polski Augusta II Mocnego (AR – Augustus Rex – Król August): dwa w Röhrsdorf i po jednym w Schloßchemnitz i Klaffenbach
  • Willa Eschego secesyjna z lat 1902-1903, architekt Henry van de Velde
  • kościół św. Jakuba (St. Jakobi) z lat 1350-1360, gotycki, halowy
  • Gmach opery z 1919 r.
  • Hala targowa z 1891 r.
  • Kościół św. Piotra z 1888 r., neogotycki, luterański
  • Kościół św. Marka z 1895 r., neogotycki, luterański
  • Kościół św. Jana Nepomucena z 1955 r., rzymskokatolicki
  • Pałac Kultury z 1950 r., socrealistyczny

Demografia

Zmiany populacji miasta od 1450 do 2014 roku:

Najwyższą populację miasto osiągnęło w 1930 roku – 361 200 mieszkańców. Po 1990 miasto się stopniowo wyludnia. Według oficjalnych danych niemieckich liczba mieszkańców w 2014 roku (243 521) jest porównywalna z liczbą z 1905 roku (244 927).

Według danych z 2012 roku najliczniejsze grupy obcokrajowców pochodzą z Ukrainy, Rosji, Wietnamu, Węgier, Chin i Czech (od 300 do 1100 osób).

Transport

Dworzec kolejowy Chemnitz Hauptbahnhof

Sport

Współpraca

Kamienice przy rynku

Miejscowości partnerskie:

Osoby

urodzone w Chemnitz

związane z miastem

  1. Kamienica Saska, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 745.
  2. „Slawische Ortsnamen in Deutschland” strona niemieckiego magazynu językowego”: Onomastik”.
  3. Ernst Eichler, „Namenforschung: Ein Internationales Handbuch Zur Onomastik, Tom 1", Walter de Gruyter, 1995, ISBN 3-11-020342-1, s. 712.

Bibliografia

  • Praca zbiorowa, Piękno saksońskich miast, TMGS, Drezno

Linki zewnętrzne