Szablon:Artykuł na medal: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
wymiana cotygodniowa
wymiana cotygodniowa
Linia 5: Linia 5:
'''[[Ferrisaurus]]''' – [[rodzaj (biologia)|rodzaj]] [[wymieranie|wymarłego]] [[dinozaury|dinozaura]], [[ceratopsy|ceratopsa]] z [[rodzina (biologia)|rodziny]] [[leptoceratopsy|leptoceratopsów]]. [[Skamieniałości]] tych zwierząt znalezione zostały na kontynencie północnoamerykańskim, w [[Kanada|Kanadyjskiej]] [[Kolumbia Brytyjska|Kolumbii Brytyjskiej]], wśród skał [[Basen sedymentacyjny|basenu]] Sustut. Pierwotnie określono je jedynie jako należące do bliżej nieznanego przedstawiciela Neornitischia. Badania Victorii M. Arbour oraz Davida C. Evansa pozwoliły na dokładniejszą klasyfikację znaleziska. Pozostawiając zwierzę w Neornitischia, zaliczono je także do [[marginocefale|marginocefali]] i [[ceratopsy|ceratopsów]], a w obrębie tych ostatnich do [[Neoceratopsy|Neoceratopsia]], [[Ceratopsy|Coronosauria]] i w końcu do rodziny leptoceratopsów. Autorzy nadali mu zarazem nową nazwę – ''Ferrisaurus'', źródłosłów czerpiąc z [[łacina|łacińskiego]] słowa ''ferrum'' oznaczającego [[żelazo]] oraz od [[język grecki|greckiego]] słowa ''sauros'' oznaczającego jaszczura. Z kolei [[Binominalne nazewnictwo gatunków|epitet gatunkowy]] ''sustutensis'' odnosi się do miejsca znalezienia skamieniałości, w obrębie basenu Sustut nad rzeką Sustut. Czyni go to pierwszym gatunkiem dinozaura [[endemit|endemicznym]] dla Kolumbii Brytyjskiej. Z geologicznego punktu widzenia znajdujące się tam skały wchodzą w skład [[Litostratygrafia|grupy]] Sustut, w obrębie której wyróżnia się formację Tango Creek. Jego wiek ustalono dzięki analizie [[Palinologia|palinologicznej]]. Pozwoliło to określić wiek powstania skał, a więc i skamieniałości na [[mastrycht]], pomiędzy 68,2 a 67,2 miliona lat temu. ''[[Ferrisaurus|Czytaj więcej…]]''
'''[[Ferrisaurus]]''' – [[rodzaj (biologia)|rodzaj]] [[wymieranie|wymarłego]] [[dinozaury|dinozaura]], [[ceratopsy|ceratopsa]] z [[rodzina (biologia)|rodziny]] [[leptoceratopsy|leptoceratopsów]]. [[Skamieniałości]] tych zwierząt znalezione zostały na kontynencie północnoamerykańskim, w [[Kanada|Kanadyjskiej]] [[Kolumbia Brytyjska|Kolumbii Brytyjskiej]], wśród skał [[Basen sedymentacyjny|basenu]] Sustut. Pierwotnie określono je jedynie jako należące do bliżej nieznanego przedstawiciela Neornitischia. Badania Victorii M. Arbour oraz Davida C. Evansa pozwoliły na dokładniejszą klasyfikację znaleziska. Pozostawiając zwierzę w Neornitischia, zaliczono je także do [[marginocefale|marginocefali]] i [[ceratopsy|ceratopsów]], a w obrębie tych ostatnich do [[Neoceratopsy|Neoceratopsia]], [[Ceratopsy|Coronosauria]] i w końcu do rodziny leptoceratopsów. Autorzy nadali mu zarazem nową nazwę – ''Ferrisaurus'', źródłosłów czerpiąc z [[łacina|łacińskiego]] słowa ''ferrum'' oznaczającego [[żelazo]] oraz od [[język grecki|greckiego]] słowa ''sauros'' oznaczającego jaszczura. Z kolei [[Binominalne nazewnictwo gatunków|epitet gatunkowy]] ''sustutensis'' odnosi się do miejsca znalezienia skamieniałości, w obrębie basenu Sustut nad rzeką Sustut. Czyni go to pierwszym gatunkiem dinozaura [[endemit|endemicznym]] dla Kolumbii Brytyjskiej. Z geologicznego punktu widzenia znajdujące się tam skały wchodzą w skład [[Litostratygrafia|grupy]] Sustut, w obrębie której wyróżnia się formację Tango Creek. Jego wiek ustalono dzięki analizie [[Palinologia|palinologicznej]]. Pozwoliło to określić wiek powstania skał, a więc i skamieniałości na [[mastrycht]], pomiędzy 68,2 a 67,2 miliona lat temu. ''[[Ferrisaurus|Czytaj więcej…]]''


|dodane wtorek = 4 stycznia
|dodane wtorek = 15 lutego
|wtorek|2=
|wtorek|2=
[[Plik:Viktor Ahn in 2014 Winter Olympics.jpg|100px|right]]
[[Plik:Երերույքի Տաճար 05.jpg|100px|right]]
'''[[Lista światowego dziedzictwa UNESCO w Armenii]]''' – lista miejsc w [[Armenia|Armenii]] wpisanych na [[Lista światowego dziedzictwa UNESCO|listę światowego dziedzictwa UNESCO]], ustanowionej na mocy [[Konwencja w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturowego i naturalnego|Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturowego i naturalnego]], przyjętej przez UNESCO na 17. sesji w [[Paryż]]u w listopadzie 1972 roku i ratyfikowanej przez Armenię 5 września 1993 roku. Obecnie na liście znajdują się trzy obiekty [[Dziedzictwo kulturowe|dziedzictwa kulturowego]]. Są to: klasztory [[Hachpat (klasztor)|Haghbat]] i [[Sanahin (klasztor)|Sanahin]], [[katedra w Eczmiadzynie]] razem z zespołem archeologicznym w [[Zwartnoc]] oraz zespół klasztorny [[Geghard]] z [[Azat (rzeka)|Doliną Górnego Azatu]]. Na armeńskiej [[Lista informacyjna|liście informacyjnej]] UNESCO – liście obiektów, które Armenia zamierza rozpatrzyć do zgłoszenia do wpisu na listę światowego dziedzictwa, znajdują się obecnie cztery obiekty – [[Dwin|stanowisko archeologiczne miasta Dwin]], [[Jereruk|Bazylika Jereruk]], [[Norawank]] i Dolina Górnego Amaghu oraz [[Tatew|Monastyr Tatew]] wraz z [[Wielka Pustelnia Tatewska|Wielką Pustelnią Tatewską]]. ''[[Lista światowego dziedzictwa UNESCO w Armenii|Czytaj więcej…]]''
'''[[Medaliści igrzysk olimpijskich w short tracku]]''' – zestawienie zawodników i zawodniczek, którzy przynajmniej raz stanęli na podium [[Short track na zimowych igrzyskach olimpijskich|zawodów olimpijskich]] w [[short track]]u. Dyscyplina jest w programie [[Zimowe igrzyska olimpijskie|zimowych igrzysk olimpijskich]] od [[Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1992|igrzysk w Albertville]] w 1992 roku. Najwięcej medali olimpijskich w short tracku zdobyli zawodnicy i zawodniczki z [[Korea Południowa na zimowych igrzyskach olimpijskich|Korei Południowej]]. W ich dorobku jest 48 medali – 24 złote, 13 srebrnych i 11 brązowych. Drugie miejsce w klasyfikacji medalowej zajmują [[Chińska Republika Ludowa na zimowych igrzyskach olimpijskich|Chiny]] – 33 medale, w tym 10 złotych, 15 srebrnych i 8 brązowych, a trzecie [[Kanada na zimowych igrzyskach olimpijskich|Kanada]] – 33 medale – 9 złotych, 12 srebrnych i 12 brązowych. Najbardziej utytułowanym panczenistą specjalizującym się w short tracku jest [[Wiktor Ahn]], który startował w barwach Korei Południowej oraz [[Rosja na zimowych igrzyskach olimpijskich|Rosji]], zdobywając 8 medali – 6 złotych i 2 brązowe. Ośmiokrotnie na podium olimpijskim stanął również [[Apolo Ohno]], który w latach 2002–2010 wywalczył 2 złote, 2 srebrne i 4 brązowe medale. Liderką klasyfikacji medalistek jest natomiast [[Wang Meng (łyżwiarka)|Wang Meng]] – zdobywczyni 4 złotych, 1 srebrnego i 1 brązowego medalu. ''[[Medaliści igrzysk olimpijskich w short tracku|Czytaj więcej…]]''


|dodane środa = 11 stycznia
|dodane środa = 11 stycznia

Wersja z 01:48, 15 lut 2021

Artykuły na Medal - zajawki na SG
Po dokonaniu zmian w tym szablonie prosimy kliknąć w ten link, aby wyczyścić cache. Dopiero wtedy zmiany będą widoczne dla wszystkich.
Artykuł na Medal (dzisiejszy)

Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1952 – zestawienie państw, reprezentowanych przez narodowe komitety olimpijskie, uszeregowanych pod względem liczby zdobytych medali na VI Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 1952 roku w Oslo. Podczas igrzysk rozegrano 22 konkurencje w ośmiu dyscyplinach sportowych. W konkurencjach rozgrywanych w ramach igrzysk w Oslo, wzięło udział 694 sportowców z 30 państw. Medalistami olimpijskimi zostali przedstawiciele trzynastu państw, spośród których osiem państw zdobyło przynajmniej jeden złoty medal. Dla siedemnastu reprezentacji oznaczało to zatem brak medalu na tych igrzyskach. Najwięcej medali – 16 – 7 złotych, 3 srebrne oraz 6 brązowych – zdobyli reprezentanci Norwegii. Zawody olimpijskie wyłoniły łącznie 118 medalistów, spośród których osiemnaścioro zdobyło co najmniej dwa medale. Spośród multimedalistów dziesięcioro zdobyło przynajmniej jeden złoty medal. Najbardziej utytułowanym zawodnikiem, z dorobkiem trzech złotych medali, został norweski panczenista, Hjalmar Andersen. Czytaj więcej…

Poniedziałki od 7 lutego
Ferrisaurusrodzaj wymarłego dinozaura, ceratopsa z rodziny leptoceratopsów. Skamieniałości tych zwierząt znalezione zostały na kontynencie północnoamerykańskim, w Kanadyjskiej Kolumbii Brytyjskiej, wśród skał basenu Sustut. Pierwotnie określono je jedynie jako należące do bliżej nieznanego przedstawiciela Neornitischia. Badania Victorii M. Arbour oraz Davida C. Evansa pozwoliły na dokładniejszą klasyfikację znaleziska. Pozostawiając zwierzę w Neornitischia, zaliczono je także do marginocefali i ceratopsów, a w obrębie tych ostatnich do Neoceratopsia, Coronosauria i w końcu do rodziny leptoceratopsów. Autorzy nadali mu zarazem nową nazwę – Ferrisaurus, źródłosłów czerpiąc z łacińskiego słowa ferrum oznaczającego żelazo oraz od greckiego słowa sauros oznaczającego jaszczura. Z kolei epitet gatunkowy sustutensis odnosi się do miejsca znalezienia skamieniałości, w obrębie basenu Sustut nad rzeką Sustut. Czyni go to pierwszym gatunkiem dinozaura endemicznym dla Kolumbii Brytyjskiej. Z geologicznego punktu widzenia znajdujące się tam skały wchodzą w skład grupy Sustut, w obrębie której wyróżnia się formację Tango Creek. Jego wiek ustalono dzięki analizie palinologicznej. Pozwoliło to określić wiek powstania skał, a więc i skamieniałości na mastrycht, pomiędzy 68,2 a 67,2 miliona lat temu. Czytaj więcej…
Wtorki od 15 lutego
Lista światowego dziedzictwa UNESCO w Armenii – lista miejsc w Armenii wpisanych na listę światowego dziedzictwa UNESCO, ustanowionej na mocy Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturowego i naturalnego, przyjętej przez UNESCO na 17. sesji w Paryżu w listopadzie 1972 roku i ratyfikowanej przez Armenię 5 września 1993 roku. Obecnie na liście znajdują się trzy obiekty dziedzictwa kulturowego. Są to: klasztory Haghbat i Sanahin, katedra w Eczmiadzynie razem z zespołem archeologicznym w Zwartnoc oraz zespół klasztorny Geghard z Doliną Górnego Azatu. Na armeńskiej liście informacyjnej UNESCO – liście obiektów, które Armenia zamierza rozpatrzyć do zgłoszenia do wpisu na listę światowego dziedzictwa, znajdują się obecnie cztery obiekty – stanowisko archeologiczne miasta Dwin, Bazylika Jereruk, Norawank i Dolina Górnego Amaghu oraz Monastyr Tatew wraz z Wielką Pustelnią Tatewską. Czytaj więcej…
Środy od 11 stycznia
ORP Flamingpolski trałowiec bazowy z okresu zimnej wojny, jeden z serii dwunastu okrętów projektu 206F, przebudowany w latach 2000–2001 na niszczyciel min proj. 206FM. Jednostka mierzyła 58,2 metra długości, 7,97 metra szerokości i miała zanurzenie 2,14 metra, a jej wyporność pełna wynosiła 470 ton. Uzbrojona była w trzy podwójne zestawy działek automatycznych 2M-3M kal. 25 mm i bomby głębinowe, a ponadto była przystosowana do przewozu i stawiania min morskich. Okręt został zwodowany 5 maja 1966 roku w Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, a do służby w Marynarce Wojennej przyjęto go 27 września tego roku. Jednostka, oznaczona numerem burtowym 621, służyła początkowo w 13. Dywizjonie Trałowców 9. Flotylli Obrony Wybrzeża w Helu, a po jej likwidacji w 2006 roku została przyporządkowana do 8. Flotylli Obrony Wybrzeża. ORP „Flaming” czterokrotnie wchodził w skład stałych zespołów obrony przeciwminowej NATO i uczestniczył w wielu międzynarodowych manewrach oraz ćwiczeniach, neutralizując niebezpieczne pozostałości po II wojnie światowej na wodach polskich i obcych. Intensywnie eksploatowany okręt został wycofany ze służby w grudniu 2020 roku.Czytaj więcej…
Czwartki od 17 stycznia
Spider-Man: Daleko od domuamerykański fantastycznonaukowy film akcji z 2019 roku na podstawie serii komiksów o superbohaterze o pseudonimie Spider-Man wydawnictwa Marvel Comics. Za reżyserię odpowiadał Jon Watts na podstawie scenariusza Chrisa McKenny oraz Erika Sommersa. Tytułową rolę zagrał Tom Holland, a obok niego w głównych rolach wystąpili m.in.: Samuel L. Jackson, Zendaya oraz Jake Gyllenhaal. Po wydarzeniach z czwartej części Avengers, główny bohater, Peter Parker, wyrusza razem z przyjaciółmi w wakacyjną podróż po Europie, podczas której musi zmierzyć się z istotami zwanymi Żywiołakami. Spider-Man: Daleko od domu powstał przy współpracy Sony Pictures z Marvel Studios. Wchodzi on w skład III Fazy Marvel Cinematic Universe. Jest to dwudziesty trzeci film należący do tej franczyzy, który kończy jej rozdział zatytułowany The Infinity Saga. Światowa premiera filmu miała miejsce 26 czerwca 2019 roku w Los Angeles. Film przy budżecie 160 milionów dolarów zarobił ponad 1,13 miliarda. Otrzymał on pozytywne oceny od krytyków. Czytaj więcej…
Piątki od 1 lutego
James Stewart (ur. 20 maja 1908 w Indianie, zm. 2 lipca 1997 w Beverly Hills) – amerykański aktor filmowy i teatralny, należący do grona najbardziej cenionych, utytułowanych i najwybitniejszych gwiazd w historii amerykańskiego kina. Jedna z legend i ikon okresu „Złotej Ery Hollywood”. Poza aktorstwem Stewart służył w United States Army i jako pilot brał czynny udział w II wojnie światowej oraz w wojnie wietnamskiej. Służbę zakończył w randze generała brygady. Dzięki silnej moralności, którą prezentował zarówno na dużym ekranie, jak i poza nim, Stewart uosabiał „amerykański ideał” w Stanach Zjednoczonych XX wieku. Stewart zaczynał karierę od występów na Broadwayu na początku lat 30. XX wieku. W 1935 roku podpisał kontrakt z wytwórnią Metro-Goldwyn-Mayer. Przełomem w karierze Stewarta był występ w politycznym komediodramacie Pan Smith jedzie do Waszyngtonu, za który otrzymał pierwszą z pięciu w swym dorobku nominacji do nagrody Akademii Filmowej dla najlepszego aktora pierwszoplanowego. Statuetkę zdobył w 1941 roku za kreację reportera w komedii romantycznej Filadelfijska opowieść. W 1985 roku otrzymał Oscara za całokształt twórczości. W 1999 roku American Film Institute umieścił jego nazwisko na 3. miejscu w rankingu „największych aktorów wszech czasów”. Czytaj więcej…
Soboty od 1 lutego
Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1952 – zestawienie państw, reprezentowanych przez narodowe komitety olimpijskie, uszeregowanych pod względem liczby zdobytych medali na VI Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 1952 roku w Oslo. Podczas igrzysk rozegrano 22 konkurencje w ośmiu dyscyplinach sportowych. W konkurencjach rozgrywanych w ramach igrzysk w Oslo, wzięło udział 694 sportowców z 30 państw. Medalistami olimpijskimi zostali przedstawiciele trzynastu państw, spośród których osiem państw zdobyło przynajmniej jeden złoty medal. Dla siedemnastu reprezentacji oznaczało to zatem brak medalu na tych igrzyskach. Najwięcej medali – 16 – 7 złotych, 3 srebrne oraz 6 brązowych – zdobyli reprezentanci Norwegii. Zawody olimpijskie wyłoniły łącznie 118 medalistów, spośród których osiemnaścioro zdobyło co najmniej dwa medale. Spośród multimedalistów dziesięcioro zdobyło przynajmniej jeden złoty medal. Najbardziej utytułowanym zawodnikiem, z dorobkiem trzech złotych medali, został norweski panczenista, Hjalmar Andersen. Czytaj więcej…
Niedziele od 4 stycznia
Akcja „B” – aresztowanie 199 ewangelikalnych duchownych przez organy Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (MBP), które nastąpiło we wrześniu 1950 roku. Celem akcji było osłabienie ewangelikalnego protestantyzmu. Aresztowani pochodzili z trzech kościołów: Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego, Kościoła Chrześcijan Wiary Ewangelicznej oraz Zjednoczenia Kościołów Chrystusowych. W nocy z 19 na 20 września 1950 roku przywódcy Kościoła zostali aresztowani przez organy MBP, zamknięto również wszystkie obiekty sakralne należące do Kościoła. Zarekwirowano kaplice, literaturę, śpiewniki i wyposażenie zborów. Mienie zarekwirowane w wyniku tej akcji w przeważającej części nigdy nie wróciło do właścicieli. Aresztowanym przedstawiono obszerną listę zarzutów. 87 osób zwolniono w kilka dni po aresztowaniu, innych zwolniono po kilku miesiącach, jeszcze innych skazano na wieloletnie więzienie. Niektórych z nich objęła amnestia z 1952 roku. Aresztowania miały wpływ na poszerzenie ZKE w 1953 roku. Czytaj więcej…