Feliks Janiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat.
zbędne polszczenie
Linia 30: Linia 30:
'''Feliks Janiewicz''', także '''Felix Yaniewicz''' (ur. [[1762]] w [[Wilno|Wilnie]], zm. [[21 maja]] [[1848]] w [[Edynburg]]u) – [[Polacy|polski]] [[skrzypce|skrzypek]], [[kompozytor]], [[dyrygent]], [[pedagog]], organizator życia muzycznego.
'''Feliks Janiewicz''', także '''Felix Yaniewicz''' (ur. [[1762]] w [[Wilno|Wilnie]], zm. [[21 maja]] [[1848]] w [[Edynburg]]u) – [[Polacy|polski]] [[skrzypce|skrzypek]], [[kompozytor]], [[dyrygent]], [[pedagog]], organizator życia muzycznego.


Wysoki poziom gry na skrzypcach osiągnął Janiewicz już we wczesnej młodości. Jako piętnastolatek został zatrudniony do kapeli królewskiej w Warszawie. W 1784 uzyskał stypendium królewskie, które pozwoliło mu na podróż po Europie Zachodniej. W czasie swojego pobytu w Wiedniu przypuszczalnie pobierał lekcje kompozycji u Józefa Haydna, ale także kontaktował się z [[Wolfgang Amadeus Mozart|Wolfgangiem Amadeusem Mozartem]], który zadedykował mu swoje ''Andante'' na skrzypce i orkiestrę (KV 470, druga wersja część II ''Koncertu skrzypcowego D-dur'' KV 218).
Wysoki poziom gry na skrzypcach osiągnął Janiewicz już we wczesnej młodości. Jako piętnastolatek został zatrudniony do kapeli królewskiej w Warszawie. W 1784 uzyskał stypendium królewskie, które pozwoliło mu na podróż po Europie Zachodniej. W czasie swojego pobytu w Wiedniu przypuszczalnie pobierał lekcje kompozycji u Josepha Haydna, ale także kontaktował się z [[Wolfgang Amadeus Mozart|Wolfgangiem Amadeusem Mozartem]], który zadedykował mu swoje ''Andante'' na skrzypce i orkiestrę (KV 470, druga wersja część II ''Koncertu skrzypcowego D-dur'' KV 218).


Kontynuując swoją europejską podróż Janiewicz na dłużej zagościł we Włoszech. Miał tu okazję zetknąć się z wielkimi autorytetami w dziedzinie kompozycji swojej epoki. We Włoszech Janiewicz zadebiutował jako skrzypek solista i tu powstały jego pierwsze kompozycje. Dalsza droga zaprowadziła naszego rodaka do Paryża, gdzie koncertował jako solista, a do 1790 był członkiem orkiestry księcia orleańskiego w Paryżu. Być może w 1791 Janiewicz przebywał w [[Mediolan]]ie, a przed 1792 także w Polsce.
Kontynuując swoją europejską podróż Janiewicz na dłużej zagościł we Włoszech. Miał tu okazję zetknąć się z wielkimi autorytetami w dziedzinie kompozycji swojej epoki. We Włoszech Janiewicz zadebiutował jako skrzypek solista i tu powstały jego pierwsze kompozycje. Dalsza droga zaprowadziła naszego rodaka do Paryża, gdzie koncertował jako solista, a do 1790 był członkiem orkiestry księcia orleańskiego w Paryżu. Być może w 1791 Janiewicz przebywał w [[Mediolan]]ie, a przed 1792 także w Polsce.

Wersja z 22:10, 14 paź 2021

Feliks Janiewicz
Data i miejsce urodzenia

1762
Wilno

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

21 maja 1848
Edynburg

Instrumenty

skrzypce

Gatunki

muzyka poważna, muzyka klasycystyczna

Zawód

skrzypek, kompozytor, dyrygent, pedagog

Grób Feliksa Janiewicza na cmentarzu Warriston w Edynburgu.

Feliks Janiewicz, także Felix Yaniewicz (ur. 1762 w Wilnie, zm. 21 maja 1848 w Edynburgu) – polski skrzypek, kompozytor, dyrygent, pedagog, organizator życia muzycznego.

Wysoki poziom gry na skrzypcach osiągnął Janiewicz już we wczesnej młodości. Jako piętnastolatek został zatrudniony do kapeli królewskiej w Warszawie. W 1784 uzyskał stypendium królewskie, które pozwoliło mu na podróż po Europie Zachodniej. W czasie swojego pobytu w Wiedniu przypuszczalnie pobierał lekcje kompozycji u Josepha Haydna, ale także kontaktował się z Wolfgangiem Amadeusem Mozartem, który zadedykował mu swoje Andante na skrzypce i orkiestrę (KV 470, druga wersja część II Koncertu skrzypcowego D-dur KV 218).

Kontynuując swoją europejską podróż Janiewicz na dłużej zagościł we Włoszech. Miał tu okazję zetknąć się z wielkimi autorytetami w dziedzinie kompozycji swojej epoki. We Włoszech Janiewicz zadebiutował jako skrzypek solista i tu powstały jego pierwsze kompozycje. Dalsza droga zaprowadziła naszego rodaka do Paryża, gdzie koncertował jako solista, a do 1790 był członkiem orkiestry księcia orleańskiego w Paryżu. Być może w 1791 Janiewicz przebywał w Mediolanie, a przed 1792 także w Polsce.

W 1792 Janiewicz przybył do Wielkiej Brytanii. Po raz pierwszy publicznie wystąpił w Londynie 9 lutego. Od początku swego pobytu w Anglii Janiewicz odbywał wiele podróży jako koncertujący skrzypek i kierownik orkiestry.

12 października 1799 ożenił się z Elizą Breeze (zm. 27 maja 1862) i zamieszkał w Liverpoolu, gdzie prowadził aktywną działalność muzyczną, był przez wiele sezonów kierownikiem orkiestry na festiwalach oraz organizował własne cykle koncertów muzyki instrumentalnej. W 1813 był jednym z trzydziestu współzałożycieli Philharmonic Society w Londynie, z którym współpracował do 1815 jako jeden z kierowników orkiestry.

W 1815 przeniósł się do Edynburga, gdzie rozwinął działalność koncertową, m.in. brał udział w festiwalach (1815, 1819 i 1824), prowadził orkiestry koncertów subskrypcyjnych oraz organizował (od 1816) własne cykle koncertowe. W tym czasie występował też w innych miastach Szkocji (m.in. Glasgow, Aberdeen, Dundee) i Irlandii. W 1831 Janiewicz wycofał się z działalności koncertowej. Na temat ostatniego okresu jego życia brak informacji. Pochowany został na Warriston Cemetery w Edynburgu. Janiewicz miał dwie córki – starsza, Felicja, była pianistką i śpiewaczką, młodsza, Paulina – harfistką; syn Janiewicza, Felix, był znanym dentystą chirurgiem.

Dzieła

  • Pięć koncertów skrzypcowych:
    • I koncert F-dur (ok. 1788)
    • II koncert E-dur (ok. 1788)
    • III koncert A-dur (ok. 1791)
    • IV koncert A-dur (ok. 1797)
    • V koncert e-moll (ok. 1803)
  • Koncert fortepianowy (ok. 1800)
  • Sześć trio na dwoje skrzypiec i wiolonczelę
  • Sześć divertimenti na dwoje skrzypiec

oraz utwory kameralne, utwory fortepianowe i pieśni.

Bibliografia

Linki zewnętrzne