Przejdź do zawartości

Słuszkowie herbu Ostoja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Ostoja, wersja średniowieczna.

Słuszkowieród szlachecki pieczętujący się herbem Ostoja, należący do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców)[1], wywodzący się z Wielkiego Księstwa Litewskiego[2][3].

Najstarsze świadectwa źródłowe dotyczące rodu

[edytuj | edytuj kod]
Herb Ostoja na pieczęci Józefa Bogusława Słuszki.
Herb Terespola nawiązujący do herbu Ostoja, którym pieczętowali się Słuszkowie, właścicieli miasta.

Poniżej wymienione są ważniejsze świadectwa źródłowe dotyczące Słuszków herbu Ostoja.

  • W roku 1516 bojar królewski Hrehory Omelanowicz Słuszka miał sprawę z Okuszkowiczem[3].
  • Na podstawie zachowanych źródeł obecność Słuszków w W. Ks. Litewskim i na Rusi można stwierdzić dopiero w XVI wieku. Za pierwszych, znanych Słuszków, uchwytnych w źródłach, należy uznać Pawła i Iwana (Jana), synów Hrehorego Słuszki Omelanowicza. Paweł Hrehorowicz Słuszka występuje w latach 1538-1571 a Iwan Hrehorowicz Słuszka obecny jest w aktach w latach 1538-1559[6][7].

Majątki ziemskie i miejskie należące do rodu

[edytuj | edytuj kod]

Poniżej wymienione są ważniejsze dobra ziemskie i nieruchomości miejskie należące do Słuszków herbu Ostoja.

Znani przedstawiciele rodu

[edytuj | edytuj kod]
Aleksander Słuszka, wojewoda trocki.
Józef Bogusław Słuszka, hetman polny litewski.
Teresa z Gosiewskich 1v. Słuszczyna 2v. Sapieżyna.
  • Hrehory Służka vel Hrehory Omelanowicz Słuszka (zm. po 1516) – bojar królewski[3][7]. Był synem Omeliana (Emiliana)[24].
  • Paweł Hrehorowicz Słuszka (zm po 1571) – wójt kamieniecki. Syn Hrehorego Omelanowicza Słuszki[7].
  • Mikołaj Słuszka (zm. ok. 1583) – starosta krzyczewski i owłuczycki. Syn Jana Hrehorowicza Słuszki. Jego żoną była Halszka Kmicianka[7].
  • Mikołaj Słuszka (zm. ok. 1597) – rotmistrz królewski. Syn Mikołaja Słuszki, starosty krzyczewskiego. Jego żoną była Hanna Thorowska[7].
  • Anna Słuszczanka Kaweczyńska (zm. 1634) – podkomorzyna mińska. Córka Mikołaja Słuszki, starosty krzyczewskiego. Jej mężem był Enoch Kaweczyński, podkomorzy miński[7].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. VIII, s. 413-416.
  2. C. Sadkowska, Genealogia rodu Słuszków i ich archiwum (szkic genealogiczno-archiwalny), [w:] „Archeion”, t. LII, Warszawa 1969, s. 57-82.
  3. a b c A. Boniecki, Poczet rodów w Wielkim Księstwie Litewskim w XV i XVI wieku, Warszawa 1887, s. 322.
  4. K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. VIII, s. 413.
  5. W. Wijuk Kojałowicz, Herbarz rycerstwa W. Ks. Litewskiego tak zwany Compendium, [w:] „Herold Polski”, Kraków 1897, s. 207.
  6. C. Sadkowska, Genealogia rodu Słuszków i ich archiwum (szkic genealogiczno-archiwalny), [w:] „Archeion”, t. LII, Warszawa 1969, s. 60-61.
  7. a b c d e f g h i j k l C. Sadkowska, Genealogia rodu Słuszków i ich archiwum (szkic genealogiczno-archiwalny), [w:] „Archeion”, t. LII, Warszawa 1969, s. 82 (załącznik).
  8. C. Sadkowska, Genealogia rodu Słuszków i ich archiwum (szkic genealogiczno-archiwalny), [w:] „Archeion”, t. LII, Warszawa 1969, s. 61-63.
  9. Hołowczyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 108.
  10. Sielec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 529.
  11. Smolańce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 892.
  12. dobra wołożyńskie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 911.
  13. Zerzeń, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 573.
  14. Opaczycze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 538.
  15. Stołpce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 365.
  16. Świerżeń, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 677.
  17. C. Sadkowska, Genealogia rodu Słuszków i ich archiwum (szkic genealogiczno-archiwalny), [w:] „Archeion”, t. LII, Warszawa 1969, s. 66.
  18. Szatrowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 808.
  19. Chołchło, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 316.
  20. Tajmanów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 650.
  21. N. Rouba, Przewodnik po Litwie i Białejrusi, Wilno 1909, s. 36-37.
  22. Czaszniki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 775.
  23. Terespol, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 307.
  24. C. Sadkowska, Genealogia rodu Słuszków i ich archiwum (szkic genealogiczno-archiwalny), [w:] „Archeion”, t. LII, Warszawa 1969, s. 61.
  25. Założycielka miasta Terespol - Teresa z Gosiewskich Słuszkowa

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. VIII, s. 413-416.
  • A. Boniecki, Poczet rodów w Wielkim Księstwie Litewskim w XV i XVI wieku, Warszawa 1887, s. 322.
  • W. Wijuk Kojałowicz, Herbarz rycerstwa W. Ks. Litewskiego tak zwany Compendium, [w:] „Herold Polski”, Kraków 1897, s. 207.
  • C. Sadkowska, Genealogia rodu Słuszków i ich archiwum (szkic genealogiczno-archiwalny), [w:] „Archeion”, t. LII, Warszawa 1969, s. 57-82.
  • Polski Słownik Biograficzny, t. XXXIX, s. 134-156.
  • A. Walden, Marszałkowie świeccy Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w latach 1633–1648, [w:] „Czasopismo Prawno-Historyczne”, t. LXV, 2013, z. 1, s. 169.
  • Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Województwo trockie XIV-XVIII wiek, t. 2, pod redakcją A. Rachuby, Warszawa 2009, s. 651.
  • Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Województwo Wileńskie XIV-XVIII wiek, t. 1, pod red. A. Rachuby, Warszawa 2004, s. 727.
  • Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku, spisy opracowali H. Lulewicz i A. Rachuba, Kórnik 1994, s. 241.
  • Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Ziemia połocka i województwo połockie XIV–XVIII wiek, t. 5, pod redakcją H. Lulewicza, Warszawa 2018, s. 294.
  • N. Rouba, Przewodnik po Litwie i Białejrusi, Wilno 1909, s. 36-37.
  • Teki Dworzaczka, Biblioteka Kórnicka, PAN.