Tomas Brolin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tomas Brolin
Ilustracja
Tomas Brolin (2013)
Data i miejsce urodzenia

29 listopada 1969
Hudiksvall

Wzrost

176 cm

Pozycja

pomocnik, napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1976–1983 Näsvikens IK
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1984–1986 Näsvikens IK 36 (10)
1987–1989 GIF Sundsvall 55 (13)
1990 IFK Norrköping 9 (7)
1990–1995 Parma 133 (20)
1995–1997 Leeds United 20 (4)
1996 FC Zürich (wyp.) 3 (0)
1997 Parma (wyp.) 11 (0)
1998 Crystal Palace 13 (0)
W sumie: 280 (54)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1990–1995  Szwecja 47 (26)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
III miejsce USA 1994 piłka nożna
Mistrzostwa Europy
III miejsce Szwecja 1992 piłka nożna

Tomas Brolin (ur. 29 listopada 1969 w Hudiksvall) – szwedzki piłkarz występujący na pozycji napastnika. Nosił przydomek Brolle.

Przygodę z piłką nożną rozpoczynał w Näsvikens IK. Następnie przeszedł do GIF Sundsvall i jako piłkarz tego klubu w 1990 zadebiutował w reprezentacji Szwecji, grał w niej na Mundialu we Włoszech (3 występy, 1 gol). Po turnieju zdecydował się na transfer do IFK Norrköping. W 9 meczach strzelił 7 bramek i przykuł uwagę działaczy Parmy z trenerem Nevio Scalą na czele i już w styczniu trafił do Włoch. Odebrał także nagrodę najlepszego gracza roku w Szwecji, tzw. Guldbollen.

W 1992 roku sięgnął po Puchar Włoch, a z trzema bramkami został królem strzelców Mistrzostw Europy. Jego reprezentacja odpadła w półfinale, po przegranym 2-3 meczu z Niemcami. Wystąpił także na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie, gdzie zaszedł do ćwierćfinału.

Rok później sięgnął po kolejne trofeum w swojej karierze – Puchar Zdobywców Pucharów. W finałowym meczu z Royal Antwerp FC zagrał od pierwszej minuty i zaliczył asystę.

W sezonie 1993/1994 wygrał z Parmą Superpuchar Europy, z kadrą Tommy’ego Svenssona zajął 3. miejsce na Mistrzostwach świata w USA (grał pełne 90 minut w siedmiu meczach i strzelił 4 bramki) i został wybrany piłkarzem roku w kraju. Następnie uległ poważnej kontuzji kostki, która zatrzymała jego rozwój. W 1996 włoski klub sprzedał go za 4.5 miliona dolarów do Leeds United. Walcząc ze stałymi kłopotami z nadwagą, zaliczył dla angielskiego klubu 19 występów, strzelił zaledwie 4 gole. W sezonie 1996/97 grał na wypożyczeniu w FC Zürich i Parmie, zanim powrócił do Leeds. Następnie zaliczył całkowicie nieudany epizod w Crystal Palace F.C. W styczniu 1998 zakończył karierę, w wieku zaledwie 28 lat.

W szwedzkiej kadrze zaliczył 47 występów, strzelił 26 goli.

Sezon Klub Kraj Flaga Rozgrywki Mecze Bramki
1986/87 GIF Sundsvall Szwecja Szwecja Superettan 13 3
1987/88 GIF Sundsvall Szwecja Szwecja Allsvenskan 21 6
1988/89 GIF Sundsvall Szwecja Szwecja Allsvenskan 21 4
1989/90 IFK Norrköping Szwecja Szwecja Allsvenskan 9 7
1990/91 AC Parma Włochy Włochy Serie A 33 7
1991/92 AC Parma Włochy Włochy Serie A 34 4
1992/93 AC Parma Włochy Włochy Serie A 22 4
1993/94 AC Parma Włochy Włochy Serie A 29 5
1994/95 AC Parma Włochy Włochy Serie A 11 0
1995/96 AC Parma Włochy Włochy Serie A 4 0
1995/96 Leeds United Anglia Anglia Premier League 19 4
1996/97 FC Zürich Szwajcaria Szwajcaria Nationalliga A 3 0
1996/97 AC Parma Włochy Włochy Serie A 11 0
1997/98 Crystal Palace F.C. Anglia Anglia Premier League 13 0

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]