Fernando Torres

To jest dobry artykuł
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fernando Torres
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Fernando José Torres Sanz

Data i miejsce urodzenia

20 marca 1984
Fuenlabrada

Wzrost

186 cm[1]

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1995–2001 Atlético Madryt
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2001–2007 Atlético Madryt 214 (82)
2007–2011 Liverpool F.C. 102 (65)
2011–2014 Chelsea F.C. 111 (20)
2014–2015 → A.C. Milan (wyp.) 10 (1)
2015 A.C. Milan 0 (0)
2015 → Atlético Madryt (wyp.) 19 (3)
2015–2018 Atlético Madryt 88 (24)
2018–2019 Sagan Tosu 16 (3)
W sumie: 560 (198)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2000  Hiszpania U-15 1 (0)
2001  Hiszpania U-16 9 (11)
2001  Hiszpania U-17 4 (1)
2002  Hiszpania U-18 1 (1)
2002  Hiszpania U-19 5 (6)
2002–2003  Hiszpania U-21 10 (3)
2003–2014  Hiszpania 110 (38)
W sumie: 140 (60)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2021– Atlético Madrid U19 (asystent)
  1. ↑ Aktualne na: 30 listopada 2018. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
złoto Południowa Afryka 2010
Mistrzostwa Europy
złoto Austria i Szwajcaria 2008
złoto Polska i Ukraina 2012
Puchar Konfederacji
srebro Brazylia 2013
brąz Południowa Afryka 2009
Mistrzostwa Europy U-19
złoto Norwegia 2002
Mistrzostwa Europy U-16
złoto Anglia 2001
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Fernando José Torres Sanz (ur. 20 marca 1984 w Fuenlabrada[2]) – hiszpański piłkarz, który występował na pozycji napastnika. Reprezentant Hiszpanii, z którą zdobył Mistrzostwo Świata 2010 oraz Mistrzostwo Europy 2008 i 2012. Obecny trener Atlético Madrid Juvenil A.

Torres zaczął karierę w Atlético Madryt, w którym występował we wszystkich młodzieżowych drużynach. W pierwszym zespole zadebiutował w 2001, łącznie zagrał w 174 meczach Primera División, strzelając 75 goli. Wcześniej przez dwa sezony reprezentował barwy klubu w Segunda División, zaliczając 40 spotkań, w których zdobył siedem bramek. W 2007 odszedł do Liverpoolu stając się najdroższym piłkarzem w historii angielskiego klubu. W debiutanckim sezonie zdobył ponad 20 goli w lidze, czego ostatnio dokonał Robbie Fowler w sezonie 1995/1996. W grudniu 2009 roku strzelił 50 bramkę w lidze i został najszybszym zawodnikiem, który tego dokonał. W styczniu 2011 roku Torres przeszedł z Liverpoolu do Chelsea F.C. za szóstą co do wysokości kwotę w historii futbolu 58,5 mln euro. W 2015 roku został zawodnikiem klubu A.C. Milan, po czym ponownie reprezentował barwy ekipy ze stolicy Hiszpanii. W 2018 roku przeszedł do Sagan Tosu. W czerwcu 2019 zakończył karierę piłkarską.

Występował w reprezentacji Hiszpanii, w której zadebiutował w meczu przeciwko Portugalii w 2003. Z drużyną narodową wziął udział w Mistrzostwach Europy 2004, Mistrzostwach Świata 2006, Mistrzostwach Europy 2008, Mistrzostwach Świata 2010, Mistrzostwach Europy 2012 i Mistrzostwach Świata 2014. Nie strzelił gola na turnieju w 2004, dwa lata później trzykrotnie trafił do siatki. Na Euro 2008 zdobył dwie bramki, w tym zwycięską w wygranym 1:0 finale z Niemcami. Cztery lata później strzelił trzy bramki, w tym jedną w finałowym meczu z Włochami. Na Mistrzostwach Świata 2014 wystąpił w trzech meczach zdobywając jednego gola.

Dzieciństwo i początki kariery[edytuj | edytuj kod]

Urodzony 20 marca 1984, jest trzecim dzieckiem Flori i José[3]. Siostra Mari Paz przyszła na świat osiem lat wcześniej, a brat Israel siedem lat przed zawodnikiem[3]. Piłką nożną zaczął interesować się jako dziecko. W wieku 5 lat dołączył do swojego pierwszego zespołu, Parque 84[3]. Jego dziadek nie był wielkim fanem futbolu, pomimo to zagorzale kibicował Atlético Madryt, do którego miłość zaszczepił w Torresie[3].

Początkowo Hiszpan chciał być bramkarzem, na tej pozycji grał jego starszy brat[4]. Mając siedem lat zaczął regularnie występować na pozycji napastnika w halowym zespole dziecięcym Mario’s Holland. Trzy lata później, w wieku 10 lat, trafił do Rayo 13, występującej w rozgrywkach drużyn składających się z jedenastu zawodników. Po sezonie, w którym strzelił 55 goli, Torres został jednym z trzech zawodników zespołu, którzy zostali wysłani na próbne testy do Atlético Madryt. Swoją grą zrobił wrażenie na skautach i w 1995, w wieku 11 lat, dołączył do klubu[3]. Rok później Torres otrzymał ofertę przenosin do Realu Madryt, rywala Atlético, którą odrzucono[5].

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Atlético Madryt[edytuj | edytuj kod]

Torres w trakcie dyskusji z sędzią podczas meczu Atlético

Trzy lata po przyjściu do drużyny, zwyciężył z zespołem w międzynarodowym turnieju U-15 Nike Cup[3][6]. Po zakończeniu zawodów został uznany za najbardziej utalentowanego piłkarza Europy w swojej kategorii wiekowej[6]. W 1999 otrzymał wartą 2 miliony euro ofertę przenosin do Valencii, którą odrzucono[7], a z zawodnikiem podpisano profesjonalny kontrakt z klauzulą sprzedaży za trzy miliony euro[8]. Pierwszy rok gry spędził w młodzieżowym zespole, a następny sezon rozpoczął w Honour Divison. Rozgrywki zaczęły się dla niego pechowo, gdyż we wrześniu złamał nogę i pauzował do grudnia[3]. W przygotowaniach do kolejnego sezonu trenował z pierwszym zespołem, w którym ostatecznie zadebiutował 27 maja 2001 na Vicente Calderón wchodząc na murawę w 65. minucie spotkania z CD Leganés[7]. W czasie występu miał 17 lat i 68 dni, co uczyniło go najmłodszym debiutantem w historii klubu[9]. Tydzień później zdobył swojego pierwszego ligowego gola w spotkaniu przeciwko Albacete Balompié, a Atlético zakończyło rozgrywki poza miejscem premiującym awans do Primera División[3].

W kolejnym sezonie, w którym to Torres wystąpił w 36 spotkaniach, zespół wywalczył promocję do pierwszej ligi[10]. Pierwszy sezon w Primera División Hiszpan zakończył z 29 występami i 12 zdobytymi golami, a Atlético uplasowało się na 11. miejscu[3][10]. W kolejnym sezonie Torres poprawił swoje osiągnięcie z poprzednich rozgrywek, strzelając 19 bramek w 35 ligowych spotkaniach[10], co dało mu trzecie miejsce w klasyfikacji strzelców[11]. W wieku 19 lat został najmłodszym kapitanem w historii klubu[7]. Atlético nie zdołało się zakwalifikować do Pucharu UEFA, ale dzięki zajęciu w lidze 7. pozycji uzyskało awans do Pucharu Intertoto. W spotkaniu z OFK Beograd zdobył dwa gole, które były jego pierwszymi w europejskich pucharach[12]. Atlético dotarło do finału, w którym przegrało po rzutach karnych z Villarreal CF[12]. W 2005 sprowadzeniem Torresa zainteresowana była Chelsea, ale prezes hiszpańskiego klubu Enrique Cerezo nie wyraził zgody na transfer[13]. Cerezo ogłosił w styczniu 2006 roku, że klub jest gotów rozważyć oferty za zawodnika, a sam Torres stwierdził, że w marcu otrzymał ofertę od Newcastle United[14][15].

Po Mistrzostwach Świata 2006, w których Torres dotarł z reprezentacją do 1/8 finału, Chelsea ponownie zaczęła starania o pozyskanie zawodnika, ale ten zdecydował, że jeszcze przez rok pozostanie w Atlético[9]. W następnym sezonie, w którym zdobył w lidze 14 bramek[10], na nowo rozpoczęły się spekulacje dotyczące przyszłości piłkarza po tym, jak Atlético nie zakwalifikowało się do Pucharu UEFA. Według angielskich mediów Hiszpan był głównym celem transferowym Liverpoolu[16]. Kilka dni później poinformowano, że kluby doszły do porozumienia; kwota transferu wyniosła 25 milionów funtów, a do Atlético w ramach transakcji odszedł Luis García[17]. 30 czerwca Atlético ogłosiło pozyskanie z Villarrealu Diego Forlána, jeszcze przed oficjalnym podpisaniem kontraktu Torresa z Liverpoolem[18]. 2 lipca zawodnik sfinalizował umowę z angielskim klubem[19]. Następnego dnia piłkarz pomyślnie przeszedł testy medyczne, po których powrócił do Madrytu na pożegnalną konferencję prasową[20]. Z momentem podpisania umowy Torres stał się najdroższym piłkarzem w historii Liverpoolu[18].

Liverpool[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2007/2008[edytuj | edytuj kod]

Torres w meczu Liverpoolu z Middlesbrough 23 lutego 2008, w którym zdobył hat-tricka

Po transferze do Liverpoolu wielu ekspertów piłkarskich twierdziło, że kwota transferu była za wysoka na zawodnika, który nie zdobywał wielu bramek w lidze hiszpańskiej[8]. Torres zadebiutował w Liverpoolu 11 sierpnia 2007 w wygranym 2:1 wyjazdowym meczu z Aston Villą[21]. Premierowy występ dla klubu w Lidze Mistrzów zanotował cztery dni później w zakończonym zwycięstwem 1:0 spotkaniu z Toulouse FC, wchodząc na murawę w 79. minucie[22]. Pierwszego gola w Premier League zdobył 19 sierpnia w debiucie na Anfield, w 16. minucie meczu z Chelsea[23]. Pierwszego hat-tricka strzelił 25 września 2007 w wygranym 4:2 meczu Pucharu Ligi Angielskiej z Reading[24]. Pierwszą bramkę w Lidze Mistrzów zdobył w swoim trzecim występie w tych rozgrywkach, w zakończonym wynikiem 4:1 pojedynku z FC Porto. Torres w tamtym spotkaniu zdobył dwa gole[25]. 11 grudnia Torres zdobył bramkę w meczu z Olympique Marsylia, która później została wybrana bramką sezonu strzeloną przez Liverpool[26].

Torres został wybrany najlepszym piłkarzem lutego w Premier League[27], a podstawę do wręczenia nagrody Hiszpanowi stanowiły cztery strzelone gole w dwóch ligowych występach, w tym hat-trick w spotkaniu z Middlesbrough, 23 lutego 2008[28]. Ten i kolejne trzy gole zdobyte w zakończonym zwycięstwem 4:0 meczu z West Ham United sprawiły, że stał się czwartym graczem w historii Liverpoolu, któremu udało się strzelić hat-tricka w dwóch kolejnych spotkaniach na własnym boisku[9]. W 33 kolejkach Premier League zdobył 21 bramek, jako pierwszy od czasów Robbiego Fowlera przekraczając granicę 20 trafień w sezonie[9]. W kwietniu zdobył kolejnego gola w Lidze Mistrzów, w rewanżowym spotkaniu z Arsenalem w ramach ćwierćfinału, przyczyniając się do awansu zespołu do dalszej fazy rozgrywek[29]. Było to jego 29 trafienie w sezonie, dzięki czemu pobił rekord byłego zawodnika Liverpoolu, Michaela Owena[28][30]. 11 kwietnia 2008 Torres został nominowany do nagrody Piłkarza Roku Ligi Angielskiej[31], którą ostatecznie otrzymał zawodnik Manchesteru United Cristiano Ronaldo[32]. Hiszpan otrzymał także nominację do nagrody Młodego Piłkarza Roku Ligi Angielskiej, której laureatem został gracz Arsenalu Cesc Fàbregas. Wybrano go również do Jedenastki Roku Ligi Angielskiej[32]. W maju w plebiscycie na Piłkarza Roku Ligi Angielskiej według Dziennikarzy zajął drugie miejsce[33].

4 maja 2008 Torres strzelił gola w 57. minucie spotkania z Manchester City, zdobywając bramkę w ósmym kolejnym meczu ligowym na własnym boisku. Wyrównał tym samym klubowy rekord Rogera Hunta[34]. Po strzeleniu 24 ligowej bramki w ostatnim meczu sezonu, wygranym 2:0 z Tottenham Hotspur, został najskuteczniejszym zagranicznym debiutantem w historii Premier League, poprawiając poprzedni rekord należący do Ruuda Van Nistelrooya (23 trafienia)[28][35]. Rozgrywki zakończył na drugim miejscu ex aequo z Emmanuelem Adebayorem w klasyfikacji strzelców ligi[36]. Po zakończeniu został wybrany przez kibiców najlepszym piłkarzem Liverpoolu w sezonie 2007/2008[26].

Pod koniec maja media spekulowały, że Chelsea zamierza złożyć opiewającą na 50 milionach funtów ofertę za Hiszpana, jednak sam zawodnik stwierdził, że nie zamierza w najbliższej przyszłości opuszczać klubu[37][38]. Prezes Liverpoolu Tom Hicks również negatywnie odniósł się do tego pomysłu, twierdząc, że Torres nie zostanie sprzedany za żadną cenę[39].

Sezon 2008/2009[edytuj | edytuj kod]

Torres cieszy się po zdobytej bramce

Hiszpan obiecująco rozpoczął sezon 2008/2009, strzelając gola w wygranym 1:0 wyjazdowym spotkaniu z Sunderlandem[40]. 31 sierpnia 2008 zerwał ścięgna podkolanowego w zremisowanym 0:0 meczu z Aston Villą, która miała go wykluczyć z gry na trzy tygodnie[41]. Na boisko powrócił 16 września, występując w wygranym meczu z Olympique Marsylia w Lidze Mistrzów[42]. 27 września zdobył dwie bramki w wygranych 2:0 derbach Merseyside[43]. Następnie wygranym 3:2 meczu z Manchesterem City strzelił dwa gole[44], przy czym pierwszy z nich był 1000 bramką zdobytą przez Liverpool w Premier League od momentu założenia tej ligi w 1992 roku[potrzebny przypis]. 22 października Liverpool rozegrał mecz z byłym klubem Torresa, Atlético w ramach rozgrywek grupowych Ligi Mistrzów na Vicente Calderon, jednak kontuzja więzadła Hiszpana, której doznał w meczu reprezentacji Hiszpanii z Belgią[45] uniemożliwiła mu grę w spotkaniu[46]. 27 października został wybrany do najlepszej drużyny sezonu 2007/08 według FIFPro[47].

Do gry po kontuzji powrócił w wygranym 3:0 meczu z West Bromwich Albion, wchodząc na murawę w 72. minucie[48]. Na początku listopada Torres przyznał, że chciałby przed zakończeniem kariery powrócić do Atlético[49]. 26 listopada w wygranym 1:0 meczu Ligi Mistrzów z Olympique Marsylia doznał urazu ścięgna[50], która miała go wykluczyć z gry na okres od dwóch do czterech tygodni[51]. 2 grudnia w plebiscycie France Football na najlepszego piłkarza Europy roku 2008 zajął trzecie miejsce, ustępując Leo Messiemu i zwycięzcy Cristiano Ronaldo[52]. Następnie Torres został nominowany do nagrody Piłkarza Roku FIFA[53]. W plebiscycie tym zajął ostatecznie trzecie miejsce, ustępując tak samo jak w przypadku Złotej Piłki Leo Messiemu i zwycięzcy Cristiano Ronaldo[54]. 3 stycznia 2009 powrócił do gry po kontuzji, kiedy to wystąpił w wygranym 2:0 spotkaniu Pucharu Anglii z Preston North End, i zdołał zdobyć swoją pierwszą bramkę w rozgrywkach, ustanawiając w 93. minucie wynik meczu[55]. 1 lutego w wygranym 2:0 meczu z Chelsea Torres zdobył obydwie bramki dla swojego zespołu[56]. Mimo iż półtora roku w klubie, Torres znalazł się na 50. miejscu na liście 50 najlepszych graczy Liverpoolu według The Times[57].

Torres podczas meczu z Manchesterem City, 5 października 2008

10 marca Liverpool grał z Realem Madryt w 1/8 Lidze Mistrzów. Torres mimo urazu stawu skokowego mógł zagrać w tym meczu, ponieważ przed tym spotkaniem otrzymał zastrzyk znieczulający[58]. Torres zdobył pierwszą bramkę w tym meczu, a Liverpool wygrał 4:0 i awansował do dalszej fazy rozgrywek[59]. Cztery dni później zdobył wyrównującą bramkę w wygranym 4:1 spotkaniu z Manchesterem United[60]. 26 kwietnia po raz drugi znalazł się w Jedenastce Sezonu Premier League[61]. W ostatnim meczu sezonu z Tottenhamem Hotspur, wygranym 3:1, strzelił 50. bramkę dla klubu[62], a Liverpool zajął ostatecznie drugie miejsce w tabeli, ustępując Manchesterowi United[63].

Sezon 2009/2010[edytuj | edytuj kod]

28 maja 2009 roku Torres zaakceptował nowy kontrakt z klubem[64], który podpisał 14 sierpnia[65]. Dzięki tej umowie zarobki piłkarza zwiększyły się do 110 tysięcy funtów na tydzień, a Hiszpan będzie mógł przedłużyć kontrakt o jeden rok po tym jak wygaśnie w 2013 roku[66]. 19 września Torres zdobył dwie bramki w wygranym 3:2 meczu z West Ham United[67]. Tydzień później, w wygranym 6:1 meczu z Hull City zdobył hat-tricka[68]. Po zdobyciu pięciu bramek w lidze i przewodzenia w klasyfikacji najlepszych strzelców Premier League, Torres został wybrany najlepszym graczem września w Premier League[69]. 25 października zdobył pierwszą bramkę w wygranym 2:0 meczu z Manchesterem United[70]. Po tym spotkaniu Benítez pochwalił go, mówiąc: Czekaliśmy na to ostatnie podanie, kiedy Torres doszedł do piłki, wiedzieliśmy, że zdobędzie gola[71].

16 grudnia Torres wystąpił w meczu z Wigan Athletic. Był to jego setny występ dla Liverpoolu[72]. Sześć dni później po raz drugi został wybrany do najlepszej drużyny sezonu według FIFPro[73]. 29 grudnia w meczu z Aston Villą Torres w doliczonym czasie gry zdobył zwycięską bramkę dla Liverpoolu. Był to jego 50 gol w lidze dla Liverpoolu i zarazem najszybciej strzelone 50 bramek w historii klubu i Premier League[74][75]. 13 stycznia 2010 roku w meczu Pucharu Anglii z Reading doznał kontuzji kolana, która miała go wykluczyć z gry na sześć tygodni[76]. Na boisko powrócił 21 lutego, kiedy to wystąpił w zremisowanym 0:0 meczu z Manchesterem City[77]. W marcu 2010 roku pojawiły się spekulacje o odejściu Torresa w letnim okienku transferowym, jednak piłkarz zaprzeczył tym pogłoskom mówiąc: Moje miejsce jest w Liverpoolu i Anglii. Ciągle mam jeszcze trzy lata do wygaśnięcia kontraktu[78]. W kwietniu kontuzja kolana, której doznał w styczniu odnowiła się. Wykluczyła go z meczu z Fulham (0:0), rozegranego 11 kwietnia[79]. Torres zdecydował się na wizytę u lekarza-specjalisty[80].

Chelsea[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2010/2011[edytuj | edytuj kod]

Torres w jednym z meczów ligowych w barwach Chelsea.

27 stycznia 2011 Chelsea oficjalnie wyraziła swoje zainteresowanie Torresem przez złożenie Liverpoolowi pierwszej oferty opiewającej na 40 mln funtów, odrzuconej przez The Reds[81]. Następnego dnia sam zawodnik poprosił klub o pozwolenie na transfer do londyńskiej drużyny – Liverpool ponownie nie wydał zgody na przenosiny[82]. Transfer doszedł do skutku w trakcie zimowego okienka transferowego 31 stycznia 2011, za szóstą w historii futbolu najwyższą kwotę – 50 mln funtów[83] (58,5 mln euro) (Real Madryt zapłacił 94 mln euro za Cristiano Ronaldo, 73,5 mln za Zinedine Zidane'a, FC Barcelona 69,5 mln za Ibrahimovicia oraz Real 65 mln za Kakę i 60 mln za Figo)[84][85]. Strony podpisały 5,5 letni kontrakt[83]. Pierwszą bramkę dla Chelsea zdobył w wygranym spotkaniu z West Ham United – swoim dziesiątym meczu w Premier League dla tego klubu, kończąc okres 903 minut bez trafienia[86]. Do końca sezonu Hiszpan nie strzelił już bramki i sezon zakończył z 14 spotkaniami i jednym golem[87].

Sezon 2011/2012[edytuj | edytuj kod]

Torres zaczął sezon jako podstawowy gracz. Jednak jego niemoc strzelecka zmusiła nowego trenera klubu André Villas-Boasa na odesłanie go na ławkę rezerwowych. Pierwszą bramkę w sezonie ligowym zdobył w przegranym 1:3 wyjazdowym meczu z Manchesterem United. Swój dorobek o gola powiększył w następnym spotkaniu z Swansea. W tym samym spotkaniu obejrzał bezpośrednią czerwoną kartkę po faulu dwiema nogami na Marku Gowerze[88][89]. 19 października 2011 zdobył dwa gole w wygranym 5:0 spotkaniu Ligi Mistrzów przeciwko Racingowi Genk[90]. Kolejne miesiące były dla Torresa fatalne. Przez ponad 5 miesięcy nie trafił do siatki rywala. Na jego kolejną bramkę trzeba było czekać do 18 marca 2012 roku. El Niño zdobył wtedy dwa gole w Pucharze Anglii w meczu z Leicester City, kończąc tym samym serię 24 spotkań bez trafienia[91]. 31 marca 2012 zdobył swoją trzecią bramkę w sezonie ligowym w meczu z Aston Villa[92]. 24 kwietnia podczas drugiego, półfinałowego meczu Ligi Mistrzów z FC Barcelona strzelił bramkę na 2:2, czym ostatecznie przypieczętował awans The Blues do finału Ligi Mistrzów[93]. W pierwszym meczu półfinałowym Chelsea wygrała na swoim stadionie 1:0[94]. Pięć dni później Fernando ustrzelił hat-tricka w wygranym 6:1 spotkaniu z Queens Park Rangers[95]. 19 maja wygrał z klubem Ligę Mistrzów, pokonując po rzutach karnych Bayern Monachium. Torres wszedł na boisko w 85. minucie zmieniając Salomona Kalou[96]. Hiszpan wywalczył rzut rożny po którym padła bramka na 1:1.

Sezon 2012/2013[edytuj | edytuj kod]

Sezon dla Chelsea rozpoczął się meczem o Tarczę Wspólnoty z Manchesterem City. Torres zdobył w nim gola otwierającego wynik spotkania, jednak The Blues przegrali 2:3[97]. W Premier League El Niño rozpoczął strzelanie w 2 kolejce z Reading – gol Hiszpana dał prowadzenie The Blues 3:2[98]. Trafiał również w spotkaniach z Newcastle United, Arsenalem i Norwich City[99], przyczyniając się do objęcia przez Chelsea prowadzenia w ligowej tabeli na początku sezonu[100]. 25 września Torres zdobył bramkę w wysoko wygranym 6:0 spotkaniu przeciwko Wolverhampton w Pucharze Ligi Angielskiej[101]. W ligowym spotkaniu 28 października 2012 Torres został odesłany do szatni po otrzymaniu dwóch żółtych kartek, w tym drugiej za symulowanie, a osłabiona Chelsea przegrała 3:2 z Manchesterem United[102][a].

Pierwszą bramkę w rozgrywkach Ligi Mistrzów w sezonie 2012/2013 zdobył w spotkaniu z Szachtarem Donieck, wbijając do bramki piłkę odbitą przez Andrija Piatowa[103]. 21 listopada 2012 na stanowisku menedżera Roberta Di Matteo zastąpił Rafa Benítez, który już trenował Torresa w Liverpoolu. Z nowym trenerem wiązano duże nadzieje i liczono na poprawę gry Hiszpana[104]. Torres zakończył 11-godzinną serię bez gola w spotkaniu Ligi Mistrzów z FC Nordsjælland, trafiając do siatki dwukrotnie[105] – były to zarazem ostatnie trafienia Hiszpana w tej edycji Ligi Mistrzów, gdyż Chelsea zajęła 3. miejsce w grupie E (za Juventusem i Szachtarem) i nie awansowała do fazy pucharowej rozgrywek[106]. Trzy dni później zdobył kolejne dwie bramki, tym razem w lidze w wygranym 3:1 spotkaniu z Sunderlandem, przerywając złą passę 8 meczów ligowych Hiszpana bez gola[99]. Strzelił też w półfinałowym spotkaniu Klubowych Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2012 przeciwko meksykańkiemu CF Monterrey[107] i trzy dni później zaliczył występ w przegranym 1:0 finale z brazylijskim Corinthians Paulista[108].

Trzecie miejsce w grupie Ligi Mistrzów pozwoliło The Blues na grę w fazie pucharowej Ligi Europy[106]. W tych rozgrywkach Torres rozpoczął strzelanie od 1/16 gdzie londyńczycy zmierzyli się ze Steauą Bukareszt. Dzięki tej bramce ustanowił klubowy rekord – w jednym sezonie trafiał do bramki w 7 różnych rozgrywkach[109][b]. W Lidze Europy strzelał gole również w meczach ćwierćfinałowych z Rubinem Kazań (trzykrotnie) i półfinałowym z FC Basel (jedna bramka)[110]. W zwycięskim 2:1 finale z Benfiką Hiszpan otworzył wynik meczu[110][111]. W 9 spotkaniach Ligi Europy w sezonie 2012/2013 El Niño zdobył 6 bramek[110]. W ostatnim meczu sezonu ligowego z Evertonem Torres zdobył zwycięską bramkę na 2:1[112] – swoją pierwszą w tych rozgrywkach w kalendarzowym 2013 roku – i zakończył sezon z 22 trafieniami we wszystkich rozgrywkach zostając najlepszym strzelcem drużyny[99][113].

Sezon 2013/2014[edytuj | edytuj kod]

Torres został wybrany do wyjściowej jedenastki przeciwko Hull City A.F.C. przez José Mourinho w pierwszym meczu sezonu 2013/14[114]. Swojego pierwszego gola w sezonie 2013/2014 strzelił w meczu o Superpuchar Europy przeciwko Bayernowi Monachium[115][116]. 28 września został zawieszony po otrzymaniu dwóch żółtych kartek w zremisowanym meczu ligowym z Tottenhamem na White Hart Lane. 22 października 2013 po raz setny wystąpił w koszulce Chelsea przeciwko FC Schalke 04 w meczu Ligi Mistrzów strzelając dwie bramki w wygranym meczu 3:0. 27 października strzelił swojego pierwszego gola w sezonie ligowym w 93 minucie spotkania z Manchesterem City (2:1) dając tym samym zwycięstwo The Blues. W tym samym meczu asystował przy trafieniu André Schürrle na 1:0[117]. 14 grudnia Hiszpan otworzył wynik spotkania w zwycięskim meczu z Crystal Palace F.C. (2:1)[118]. 27 kwietnia w meczu ligowym przeciwko FC Liverpool znalazł się w okazji sam na sam z bramkarzem, lecz wybrał podanie do Williana, który podwyższył wynik spotkania na 2:0[119]. 30 kwietnia w meczu Ligi Mistrzów Torres strzelił gola swojemu byłemu klubowi Atlético Madryt, jednak mecz zakończył się przegraną Chelsea 1:3[120]. Ostatniego gola w sezonie zdobył przeciwko Cardiff City F.C. w ostatniej kolejce Premier League. Torres sezon zakończył z 11 golami w 44 spotkaniach wszystkich rozgrywek[115].

Powrót do Atlético[edytuj | edytuj kod]

29 grudnia 2014 mistrzowie Hiszpanii poinformowali o wypożyczeniu Fernando Torresa z A.C. Milan do końca sezonu 2015/2016[121]. Na oficjalną prezentację zawodnika na Vicente Calderón, która odbyła się 4 stycznia, przybyło 45 tys. widzów[122]. Swój pierwszy mecz po powrocie do zespołu z Madrytu zagrał już trzy dni później, w meczu 1/8 finału Pucharu Króla z Realem Madryt[123]. Atlético wygrało 2:0 przy znikomym wkładzie Torresa. W spotkaniu rewanżowym Torres trafiał dwukrotnie – w 1. i 46. minucie meczu. Mecz zakończył się wynikiem 2:2, dzięki czemu Atlético awansowało do 1/4 Pucharu Króla[124]. W lutym 2016 zdobył swoją setną bramkę w barwach Atlético w wygranym 3:1 ligowym spotkaniu z SD Eibar[125].

Po zakończeniu okresu wypożyczenia do A.C. Milan w lipcu 2016 Torres podpisał roczny kontrakt z Atlético[126][127]. W związku z zakazem transferowym klubu z Madrytu do stycznia 2018, w lipcu 2017 Torres zgodził się na kolejny roczny kontrakt z Rojiblancos[128]. 15 października 2017 rozegrał 300. ligowe spotkanie w hiszpańskiej piłce, z czego 260 w najwyższej klasie rozgrywkowej, a 40 w Segunda División[129].

W spotkaniu ligowym z Levante UD 15 kwietnia 2018 Torres zdobył swoją setną bramkę w Primera División[130]. 16 maja 2018 wystąpił w zwycięskim finale Ligi Europy przeciwko Olympique Marsylia, zmieniając Antoine'a Griezmanna w doliczonym czasie gry[131]. W ostatnim meczu w barwach Atletico, przeciwko SD Eibar, Torres trafił do siatki dwukrotnie, a spotkanie zakończyło się remisem 2:2[132].

Sagan Tosu[edytuj | edytuj kod]

10 lipca 2018 Fernando Torres przeniósł się do występującego w J1 League Sagan Tosu, wiążąc się z klubem na 1,5 roku z opcją przedłużenia o kolejny rok[133][134]. Łącznie w 35 ligowych występach w Sagan Tosu zdobył 5 bramek[135], przechodząc w tym czasie przez 6-miesięczny okres bez zdobytego gola[136]. W czerwcu 2019 ogłosił zakończenie piłkarskiej kariery zawodniczej[137]. Pożegnalny mecz rozegrał 23 sierpnia 2019, w którym drużyna z Tosu przegrała 1:6 z Vissel Kobe z Andrésem Iniestą i Davidem Villą w składzie[138].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Torres świętuje triumf Hiszpanii na Euro 2008

W lutym 2001 roku z reprezentacją Hiszpanii U-16 zwyciężył w turnieju Algarve[17]. Mając 15 lat zdobył z reprezentacją Młodzieżowe Mistrzostwo Europy do lat 16 strzelając w finale zwycięską bramkę, ponadto zwyciężył w klasyfikacji strzelców oraz wybrany został graczem turnieju[6][10]. W listopadzie 2001 roku reprezentował Hiszpanię w Młodzieżowych Mistrzostwach Świata U-17, ale zespół nie wyszedł z grupy[10]. W lipcu 2002 roku odniósł z kadrą zwycięstwo w Mistrzostwach Europy U-19, ponownie zdobywając w finale gola na wagę triumfu, kończąc również zawody jako najlepszy strzelec i gracz turnieju[6][10].

6 września 2003 zadebiutował w pierwszej reprezentacji w towarzyskim meczu z Portugalią[10]. Pierwszego gola zdobył 28 kwietnia 2004 w spotkaniu z Włochami[10]. Został powołany na Mistrzostwa Europy 2004, na których dwukrotnie wchodził z ławki rezerwowych, a pierwszy występ w podstawowym składzie zaliczył w decydującej o awansie do dalszych gier potyczce z Portugalią, którą Hiszpania przegrała 0:1 i odpadła z turnieju[10].

W eliminacjach do Mistrzostw Świata 2006 strzelił 7 goli w 11 spotkaniach[139], dzięki czemu został najlepszym strzelcem Hiszpanii w kwalifikacjach[10]. W swoim pierwszym występie na mistrzostwach świata, zdobył gola wolejem, którym przypieczętował zwycięstwo 4:0 z Ukrainą[140]. W drugim grupowym meczu przeciwko Tunezji, wygranym 3:1, Torres dwukrotnie wpisał się na listę strzelców[141]. Turniej zakończył z trzema bramkami na koncie, będąc ex aequo z Davidem Villą najlepszym strzelcem drużyny[142]. Hiszpan pojechał z reprezentacją na Mistrzostwa Europy 2008[143], zaliczając w pierwszym meczu z Rosją asystę przy golu Villi[144]. Torres został skrytykowany po tym, jak schodząc z boiska w 55. minucie meczu nie podał ręki selekcjonerowi kadry Luisowi Aragonésowi[145]. Zawodnik zaprzeczał potem jakoby miał być w konflikcie z selekcjonerem, twierdząc, że był zły na samego siebie[145]. Swojego pierwszego gola w turnieju strzelił w następnej potyczce Hiszpanów, zwyciężonej 2:1 ze Szwecją[146]. W wygranym 1:0 finale Torres zdobył zwycięską bramkę i został uznany piłkarzem meczu[147]. Razem z drugim napastnikiem w drużynie, Davidem Villą, znalazł się w jedenastce turnieju[148].

15 października 2008 w meczu z Belgią, rozegranym w ramach eliminacji do Mistrzostw Świata 2010, Torres doznał kontuzji ścięgna podkolanowego, przez co musiał pauzować przez kilka dni[45]. 28 marca 2009 w spotkaniu z Turcją w eliminacjach do Mistrzostw Świata 2010, rozegrał swój 60 mecz dla drużyny narodowej, stając się tym samym najmłodszym zawodnikiem hiszpańskim, który tego dokonał[149]. W czerwcu otrzymał powołanie na Puchar Konfederacji w RPA[150]. W pierwszym spotkaniu Hiszpanii na turnieju, przeciwko Nowej Zelandii, Torres w przeciągu 17. minut zdobył swojego drugiego w karierze hat-tricka dla kadry[151]; był to również najszybszy hat-trick w historii reprezentacji[152]. W półfinale Hiszpania przegrała ze Stanami Zjednoczonymi 0:2[153]. W meczu o trzecie miejsce, Torres został zmieniony w 57. minucie meczu, a spotkanie zakończyło się zwycięstwem Hiszpanii po dogrywce 3:2[154]. 14 czerwca w meczu z Irlandią na EURO 2012 zdobył 2 bramki, Hiszpanie zwyciężyli 4:0. Wszedł z ławki na boisko w 75. minucie finału tej imprezy – zdobył w niej bramkę na 3:0 w 84. minucie oraz asystował Juanowi Macie przy bramce na 4:0[155]. Dzięki temu został królem strzelców Euro 2012[156].

W czerwcu 2013 roku został powołany przez Vicente del Bosque na Puchar Konfederacji w Brazylii[157]. W pierwszym meczu turnieju, gdzie Hiszpanie zmierzyli się z mistrzem Ameryki Południowej Urugwajem, Torres nie pojawił się na boisku[158]. W kolejnym meczu, przeciwko Tahiti zdobył 4 bramki, mimo że nie wykorzystał rzutu karnego. Mecz zakończył się wysokim zwycięstwem La Roja 10:0[159]. W następnym meczu Hiszpania zmierzyła się z mistrzem Afryki Nigerią. Torres wszedł na boisko w 60. min, a w 62. min wpisał się na listę strzelców w spotkaniu wygranym 3:0[160]. W półfinale turnieju Hiszpania zmierzyła się z Włochami. Fernando wystąpił od początku spotkania, ale w 94. min został zmieniony przez Javiego Martíneza. Mecz rozstrzygnęły rzuty karne, w których lepsi okazali się Hiszpanie[161]. W finale La Roja zmierzyła się z gospodarzami turnieju Brazylią. Torres po raz kolejny zaczął od początku spotkania, ale w 59. min meczu na placu gry zastąpił go David Villa. Hiszpanie ulegli Canarinhos 0:3[162]. Fernando Torres otrzymał Złotego Buta turnieju[163] kończąc go z pięcioma bramkami na koncie[164].

Po 11 miesiącach od ostatniego występu w reprezentacji, 30 maja 2014 Torres zdobył bramkę w towarzyskim, przygotowującym do mistrzostw świata w Brazylii meczu z Boliwią[165]. Dzień później otrzymał powołanie do ostatecznego składu na turniej mistrzostw świata[166]. Po występach z ławki w pierwszych dwóch spotkaniach, w trzecim, wygranym 3:0 meczu z Australią zagrał od pierwszej minuty i wpisał się na listę strzelców[167]. Reprezentacja Hiszpanii zajęła trzecie miejsce w grupie, tracąc szanse na awans do fazy pucharowej po drugim, przegranym 0:2 spotkaniu z Chile[168][169].

Styl gry[edytuj | edytuj kod]

Torres jest nominalnym napastnikiem, mimo iż początkowo grał jako bramkarz[4].

Hiszpan jest szybkim, silnym, dobrze grającym w powietrzu zawodnikiem[170].

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

25 lipca 2021 został trenerem Atlético Madrid Juvenil A (drużyna Atlético do lat 19)[171].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

27 maja 2009 Torres poślubił Olallę Domínguez Liste[172][173]. Ceremonia odbyła się w miejscowości El Escorial na północy Hiszpanii[172]. Oboje znają się od 1992 roku, zaś związani są ze sobą od 2001[3][174]. 8 lipca 2009 na świat przyszło ich pierwsze dziecko, córka Nora Torres Domínguez[175]. 6 grudnia 2010 kolejne, syn Leo Torres Dominguez[176]. 26 października 2015 urodziło się ich trzecie dziecko, córka Elsa[177].

Inne[edytuj | edytuj kod]

W 2003 wystąpił w teledysku do piosenki „Ya Nada Volverá A Ser Como Antes” jednego ze swoich ulubionych zespołów, El Canto del Loco, ponadto przyjaźni się z jego wokalistą Danim Martínem[178]. Dwa lata później pojawił się gościnnie w filmie komediowym Torrente 3: El protector[179]. W 2009 wydał swoją autobiografię zatytułowaną El Niño: My Story[180]

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

Klub Sezon Liga Puchar kraju Puchar ligi Europa[c] Inne[d] Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Atlético Madryt 2000/2001 4 1 2 0 – – – 6 1
2001/2002 36 6 1 1 – – – 37 7
2002/2003 29 13 3 1 – – – 32 14
2003/2004 35 19 5 2 – – – 40 21
2004/2005 38 16 6 2 – 5 2 – 49 20
2005/2006 36 13 4 0 – – – 40 13
2006/2007 36 14 4 1 – – – 40 15
Ogólnie 214 82 25 7 0 0 5 2 0 0 244 91
Liverpool 2007/2008 33 24 1 0 1 3 11 6 – 46 33
2008/2009 24 14 3 1 2 0 9 2 – 38 17
2009/2010 22 18 2 0 0 0 8 4 – 32 22
2010/2011 23 9 1 0 0 0 2 0 – 26 9
Ogólnie 102 65 7 1 3 3 30 12 0 0 142 81
Chelsea 2010/2011 14 1 – – 4 0 – 18 1
2011/2012 32 6 6 2 1 0 10 3 – 49 11
2012/2013 36 8 5 1 4 2 15 9 4 2 64 22
2013/2014 28 5 2 0 1 1 9 4 1 1 41 11
Ogólnie 110 20 13 3 6 3 38 16 5 3 172 45
A.C. Milan 2014/2015 10 1 0 0 0 0 0 0 - 10 1
Ogólnie 10 1 0 0 0 0 0 0 0 0 10 1
Atlético Madryt (wyp.) 2014/2015 19 3 4 3 – 3 0 – 26 6
2015/2016 30 11 2 0 – 12 1 – 44 12
Atlético Madryt 2016/2017 31 8 5 1 – 9 1 – 45 10
2017/2018 27 5 6 3 – 5 2 – 45 10
Ogólnie 107 27 17 7 0 0 36 4 0 0 160 38
Sagan Tosu 2018 17 3 2 1 0 0 – – 19 4
2019 18 2 1 1 2 0 – – 21 3
Ogólnie 35 5 3 2 2 0 0 0 0 0 40 7
Ogólnie w karierze 578 200 65 20 11 6 109 34 5 3 768 263

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja Rok Mecze Bramki
Hiszpania 2003 3 0
2004 11 1
2005 12 8
2006 13 5
2007 6 1
2008 13 3
2009 13 5
2010 11 3
2011 9 1
2012 10 4
2013 5 5
2014 4 2
Łącznie 110 38

Gole w reprezentacji[edytuj | edytuj kod]

Ostatnia aktualizacja: 12 stycznia 2014[181][182][183][184]

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Atlético Madryt[185]

Reprezentacja Hiszpanii[147][185]

Chelsea FC

Indywidualne[27][32][148][185][186][187][47][188]

  • Najlepszy strzelec turnieju Nike Cup: 1999
  • Najlepszy Młody Piłkarz Europy: 1999
  • Najlepszy gracz turnieju Algarve: 2001
  • Najlepszy strzelec turnieju Algarve: 2001
  • Najlepszy piłkarz Młodzieżowych Mistrzostw Europy U-16: 2001
  • Najlepszy strzelec Młodzieżowych Mistrzostw Europy U-16: 2001
  • Najlepszy piłkarz Młodzieżowych Mistrzostw Europy U-19: 2003
  • Najlepszy strzelec Młodzieżowych Mistrzostw Europy U-19: 2003
  • Zawodnik Miesiąca Ligi Angielskiej: luty 2008, wrzesień 2009
  • Miejsce w Drużynie Roku Ligi Angielskiej: 2008, 2009
  • Piłkarz Roku Liverpoolu: 2008
  • Miejsce w Drużynie Turnieju Mistrzostw Europy: 2008
  • Miejsce w Drużynie Roku FIFPro: 2008, 2009
  • Najlepszy piłkarz Premier League regionu północno-zachodniego: 2008
  • Miejsce w Drużynie Roku według UEFA: 2008
  • Król strzelców Mistrzostw Europy: 2012
  • Król strzelców Pucharu Konfederacji: 2013

Torres ustanowił także kilka rekordów. Jest najmłodszym debiutantem oraz najmłodszym kapitanem w historii[9][7]. Najszybciej zdobył 50 bramek w Premier League (72 występy). W sezonie 2007/2008 strzelił 24 bramki w lidze co uczyniło go najbardziej bramkostrzelnym zagranicznym zawodnikiem w swoim debiutanckim sezonie w Premier League. Torres jest najskuteczniejszym obcokrajowcem w całej historii Liverpoolu oraz jednym z dwóch graczy, którzy ośmiokrotnie z rzędu zdobywali gole w meczach na Anfield[75]. W dniu 14 marca 2013 stał się pierwszym piłkarzem w historii, który w przeciągu jednego sezonu strzelał bramki w 7 rozgrywkach (Premier League, FA Cup, Puchar Ligi, Liga Europejska, Liga Mistrzów, Tarcza Wspólnoty oraz Klubowe Mistrzostwa Świata)[189].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Zawodnicy Chelsea skończyli ten mecz w 9; wcześniej czerwoną kartkę obejrzał Branislav Ivanović[102]
  2. ↑ Trafiał w rozgrywkach ligowych, Pucharze Anglii, Lidze Mistrzów, Lidze Europy, Pucharze Ligi Angielskiej, meczu o Tarczę Wspólnoty i Klubowych Mistrzostwach Świata. Wcześniej rekord ten należał do Andrija Szewczenki, który zdobywał bramki w 5 różnych rozgrywkach[109]
  3. ↑ Uwzględniono:
    Liga Mistrzów UEFA – 79 (20)
    Liga Europy UEFA – 21 (12)
    Puchar Intertoto – 5 (2)
    kwalifikacje do Ligi Mistrzów UEFA – 3 (0)
    kwalifikacje do Ligi Europy UEFA – 1 (0).
  4. ↑ Uwzględniono:
    Klubowe mistrzostwa świata – 2 (1)
    Superpuchar Europy UEFA – 2 (1)
    Tarcza Wspólnoty – 1 (1).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Fernando Torres. clubatleticodemadrid.com. [dostęp 2016-09-04]. (hiszp.).
  2. ↑ The striker from Madrid extends his contract with our club until June 30th, 2018. atleticodemadrid.com. [dostęp 2017-09-28]. (ang.).
  3. ↑ a b c d e f g h i j Biografía. Fernando Torres. [dostęp 2010-04-09]. (ang.).
  4. ↑ a b Torres asegura que habría sido „un gran portero". Marca, 2008-04-17. [dostęp 2010-04-09]. (hiszp.).
  5. ↑ Can Liverpool's record signing live up to expectations at Anfield?. LFChistory.net. [dostęp 2010-04-12]. (ang.).
  6. ↑ a b c d Lowe, Sid: Will Torres be Kop's new God or just another Fernando?. The Guardian, 2007-07-04. [dostęp 2010-04-09]. (ang.).
  7. ↑ a b c d Orłowski, Leszek. Fernando Torres – Woskowy guru. „Piłka Nożna Plus”, s. 37, wrzesień 2004. Profus Management. ISSN 1230-9737. 
  8. ↑ a b Fernando Torres – Reference Profile. ESPNsoccernet. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  9. ↑ a b c d e Orłowski, Leszek. Gwiazda od A do Z – Fernando Torres. „Piłka Nożna Plus”, s. 40–41, maj 2008. Profus Management. ISSN 1230-9737. 
  10. ↑ a b c d e f g h i j k TORRES. Football Database. [dostęp 2010-04-09]. (ang.).
  11. ↑ Spanish Primera División – Top Scorers – 2003/04. ESPNsoccernet. [dostęp 2010-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-25)]. (ang.).
  12. ↑ a b UEFA Intertoto Cup 2004. RSSSF. [dostęp 2010-04-09]. (ang.).
  13. ↑ Atletico warn Chelsea off Torres. BBC Sport, 2005-06-28. [dostęp 2010-04-09]. (ang.).
  14. ↑ Atletico prepared to sell Torres. BBC Sport, 2006-01-24. [dostęp 2010-04-09]. (ang.).
  15. ↑ Newcastle want me, claims Torres. BBC Sport, 2006-03-16. [dostęp 2010-04-09]. (ang.).
  16. ↑ Torres is Reds' number one target. Liverpool Echo, 2007-06-20. [dostęp 2010-04-09]. (ang.).
  17. ↑ a b 9. Fernando Torres. Liverpool Echo. [dostęp 2010-04-12]. (ang.).
  18. ↑ a b Liverpool complete Torres signing. BBC Sport, 2007-07-04. [dostęp 2010-04-09]. (ang.).
  19. ↑ Torres' £27m Liverpool deal. Daily Telegraph, 2007-06-30. [dostęp 2008-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-19)]. (ang.).
  20. ↑ Liverpool wrap up record Torres transfer. The Guardian, 2007-07-04. [dostęp 2010-04-09]. (ang.).
  21. ↑ Sinnott, John: Aston Villa 1-2 Liverpool. BBC Sport, 2007-08-11. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  22. ↑ Sanghera, Mandeep: Toulouse 0-1 Liverpool. BBC Sport, 2007-08-15. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  23. ↑ Chowdhury, Saj: Liverpool 1-1 Chelsea. BBC Sport, 2007-08-19. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  24. ↑ McKenzie, Andrew: Reading 2-4 Liverpool. BBC Sport, 2007-09-25. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  25. ↑ Sinnott, John: Liverpool 4-1 FC Porto. BBC Sport, 2007-11-28. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  26. ↑ a b 9. Fernando Torres. Liverpool. [dostęp 2010-04-12]. (ang.).
  27. ↑ a b Sinnott, John: Moyes & Torres win monthly awards. BBC Sport, 2008-03-07. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  28. ↑ a b c Games played by Fernando Torres in 2007/2008. Soccerbase. [dostęp 2010-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-19)]. (ang.).
  29. ↑ McKenzie, Andrew: Liverpool 4-2 Arsenal (agg 5-3). BBC Sport, 2008-04-08. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  30. ↑ Goalscorers for the 2001-2002 season. lfchistory.net. [dostęp 2010-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-21)]. (ang.).
  31. ↑ Ronaldo tops PFA nominations list. BBC Sport, 2008-04-11. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  32. ↑ a b c Ronaldo named player of the year. BBC Sport, 2008-04-27. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  33. ↑ Ronaldo wins writers' award again. BBC Sport, 2008-05-02. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  34. ↑ Liverpool 1-0 Man City. ESPNsoccernet, 2008-05-04. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  35. ↑ Caroe, Charlie: Jose Reina: Fernando Torres will improve. Telegraph.co.uk, 2008-05-06. [dostęp 2010-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-06)]. (ang.).
  36. ↑ Premier League – Top Scorers – 2007/08. ESPNsoccernet. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  37. ↑ Caroe, Charlie: Chelsea target Liverpool's Spanish striker Fernando Torres with £55 million bid. Telegraph.co.uk, 2008-05-26. [dostęp 2010-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-09)]. (ang.).
  38. ↑ Torres pledges long-term future to Reds. ESPNsoccernet, 2008-05-31. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  39. ↑ Hicks laughs off Torres sale talk. BBC Sport, 2008-07-17. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  40. ↑ Stevenson, Jonathan: Sunderland 0-1 Liverpool. BBC Sport, 2008-08-16. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  41. ↑ Torres faces three-week lay-off. BBC Sport, 2008-09-01. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  42. ↑ Games played by Fernando Torres in 2008/2009. Soccerbase. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  43. ↑ McNulty, Phil: Everton 0-2 Liverpool. BBC Sport, 2008-09-27. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  44. ↑ Sanghera, Mandeep: Man City 2-3 Liverpool. BBC Sport, 2008-10-05. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  45. ↑ a b Torres ruled out for '10-15 days'. BBC Sport, 2008-10-17. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  46. ↑ McNulty, Phil: Atletico Madrid 1-1 Liverpool. BBC Sport, 2008-10-22. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  47. ↑ a b Ronaldo Wins FIFPro Player Award. Goal.com, 2008-10-27. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  48. ↑ Hughes, Ian: Liverpool 3-0 West Brom. BBC Sport, 2008-11-08. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  49. ↑ Torres open to Atletico return. Sky Sports, 2008-11-09. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  50. ↑ Benitez questions Spain on Torres. BBC Sport, 2008-11-28. [dostęp 2010-04-11].
  51. ↑ Liverpool hit by Torres setback. BBC Sport, 2008-12-04. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  52. ↑ France Football confirma a Torres en el ‘Top 3’ del fútbol mundial. Fernando Torres, 2008-12-02. [dostęp 2010-04-11]. (hiszp.).
  53. ↑ Ronaldo, Torres up for Fifa award. BBC Sport, 2008-12-12. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  54. ↑ Ronaldo named Fifa player of 2008. BBC Sport, 2009-01-12. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  55. ↑ Ashenden, Mark: Preston 0-2 Liverpool. BBC Sport, 2009-01-03. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  56. ↑ Phil McNulty: Liverpool 2-0 Chelsea. BBC Sport, 2009-02-01. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  57. ↑ Evans, Tony: The 50 greatest Liverpool players. Times Online, 2009-02-13. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  58. ↑ Fernando Torres used powers of persuasion to play against Real Madrid. Times Online, 2009-03-11. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  59. ↑ McNulty, Phil: Liverpool 4-0 R Madrid (agg 5-0). BBC Sport, 2009-03-10. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  60. ↑ Man Utd 1-4 Liverpool. BBC Sport, 2009-03-14. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  61. ↑ Giggs earns prestigious PFA award. BBC Sport, 2009-04-26. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  62. ↑ Brett, Oliver: Liverpool 3-1 Tottenham. BBC Sport, 2009-05-24. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  63. ↑ Final 2008/2009 English Premier Table. Soccerbase. [dostęp 2010-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-16)]. (ang.).
  64. ↑ Torres agrees new Liverpool deal. BBC Sport, 2009-05-28. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  65. ↑ Torres signs new Liverpool deal. BBC Sport, 2009-08-14. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  66. ↑ Torres signs contract extension with Liverpool. ESPNsoccernet, 2009-08-14. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  67. ↑ West Ham 2 – 3 Liverpool. BBC Sport, 2009-09-19. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  68. ↑ Priceless Fernando Torres slays Hull with a hat-trick show fit for a prince. The Guardian, 2009-09-28. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  69. ↑ Torres and Ferguson claim Barclays awards. Premier League, 2009-10-02. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  70. ↑ McNulty, Phil: Liverpool 2 – 0 Man Utd. BBC Sport, 2009-10-25. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  71. ↑ Benitez hails quality of Torres. BBC Sport, 2009-10-26. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  72. ↑ Career Milestones for Fernando Torres. LFChistory.net. [dostęp 2010-04-12]. (ang.).
  73. ↑ FIFA/FIFPRO World XI announced. The Independent, 2009-12-22. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  74. ↑ Ornstein, David: Aston Villa 0 – 1 Liverpool. BBC Sport, 2009-12-29. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  75. ↑ a b Fernando Torres sets another goalscoring record at Anfield. Fernando Torres, 2010-04-09. [dostęp 2010-04-12]. (ang.).
  76. ↑ Liverpool's Fernando Torres to have operation on knee. BBC Sport, 2010-01-17. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  77. ↑ McNulty, Phil: Man City 0 – 0 Liverpool. BBC Sport, 2010-02-21. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  78. ↑ Fernando Torres vows to stay at Liverpool. BBC Sport, 2010-03-27. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  79. ↑ Vesty, Mark: Liverpool 0 – 0 Fulham. BBC Sport, 2010-04-11. [dostęp 2010-04-12]. (ang.).
  80. ↑ Fernando Torres is to visit specialist to assess knee. BBC Sport, 2010-04-11. [dostęp 2010-04-12]. (ang.).
  81. ↑ Rory Smith: Chelsea's £40 million bid for Liverpool striker Fernando Torres is an act of desperation. The Telegraph, 2011-01-27. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
  82. ↑ Jason Burt: Liverpool striker Fernando Torres hands in transfer request as Chelsea prepare new bid. The Telegraph, 2011-01-28. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
  83. ↑ a b Torres makes record move from Liverpool to Chelsea. BBC Sport, 2011-01-31. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
  84. ↑ Cristiano Ronaldo najdroższy, "El Polaco" wciąż w czołówce. sport.onet.pl, 2012-08-16. [dostęp 2017-09-13].
  85. ↑ Transfer records – transferowe rekordy.
  86. ↑ Phil McNulty: Chelsea 3-0 West Ham. BBC Sport, 2011-04-23. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
  87. ↑ Fernando Torres » Premier League 2010/2011. worldfootball.net. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
  88. ↑ Aled Williams: Chelsea 4-1 Swansea. BBC Sport, 2011-09-24. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
  89. ↑ Fernando Torres: Chelsea start has been 'very, very difficult'. The Guardian, 2011-09-26. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
  90. ↑ Stephan Shemilt: Chelsea 5-0 Genk. BBC Sport, 2011-10-19. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
  91. ↑ Graham Chase: Chelsea 5-2 Leicester. BBC Sport, 2012-03-18. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
  92. ↑ Lawrence Barretto: Aston Villa 2-4 Chelsea. BBC Sport, 2012-03-31. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
  93. ↑ Jarosław Koliński: LM: Barcelona nie obroni tytułu. Przegląd Sportowy, 2012-04-24. [dostęp 2017-09-13].
  94. ↑ Maciej Kaliszuk: LM: Barcelona powstrzymana!. Przegląd Sportowy, 2012-04-18. [dostęp 2017-09-13].
  95. ↑ Marc Higginson: Chelsea 6-1 QPR. BBC Sport, 2012-04-29. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
  96. ↑ Phil McNulty: Chelsea 1-1 Bayern (aet, 4-3 pens). BBC Sport, 2012-05-19. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
  97. ↑ Ben Smith: Chelsea 2-3 Man City. BBC Sport, 2012-08-12. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
  98. ↑ Mandeep Sanghera: Chelsea 4-2 Reading. BBC Sport, 2012-08-22. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
  99. ↑ a b c Fernando Torres » Premier League 2012/2013. worldfootball.net. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
  100. ↑ Table on Saturday 6th October 2012. Statto.com. [dostęp 2017-09-12]. (ang.).
  101. ↑ Gerry Cox: Chelsea 6 Wolves 0: match report. The Telegraph, 2012-09-25. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
  102. ↑ a b Phil McNulty: Chelsea 2-3 Manchester United. BBC Sport, 2012-10-28. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
  103. ↑ Phil McNulty: Chelsea 3-2 Shakhtar Donetsk. BBC Sport, 2012-11-07. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
  104. ↑ Emily Croydon: Can Rafael Benitez bring back the old Fernando Torres at Chelsea?. BBC Sport, 2012-11-22. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
  105. ↑ Wayne Veysey: Chelsea 6-1 Nordsjaelland: Torres double in vain as Champions League holders crash out. Goal.com, 2012-12-06. [dostęp 2017-09-12]. (ang.).
  106. ↑ a b UEFA Champions League 2012/13 - Group E. UEFA.com. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
  107. ↑ Dominic Fifield: Club World Cup: Chelsea cruise in to final with 3-1 win over Monterrey. The Guardian, 2012-12-13. [dostęp 2017-09-12]. (ang.).
  108. ↑ Maciej Kaliszuk: KMŚ: Chelsea poległa w finale. Corinthians mistrzem świata. Przegląd Sportowy, 2012-12-16. [dostęp 2017-09-13].
  109. ↑ a b Individual scoring feats. Chelsea Football Club. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
  110. ↑ a b c Fernando Torres » Europa League 2012/2013. worldfootball.net. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
  111. ↑ John Atkin: Ivanović heads Chelsea to Europa League glory. UEFA.com, 2013-05-15. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
  112. ↑ Premier League 2012/2013 » 38. Round » Chelsea FC - Everton FC 2:1. worldfootball.net. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
  113. ↑ Goal Total Clarification. Chelsea Football Club, 2013-05-25. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
  114. ↑ David Ornstein: Chelsea 2-0 Hull City. BBC Sport, 2013-08-18. [dostęp 2017-09-15]. (ang.).
  115. ↑ a b Games played by Fernando Torres in 2013/2014. Soccerbase. [dostęp 2017-09-15]. (ang.).
  116. ↑ Uefa Super Cup: Bayern Munich vs Chelsea. BBC Sport, 2013-08-30. [dostęp 2017-09-15]. (ang.).
  117. ↑ Chelsea w ostatniej chwili pokonała Manchester City! Bohater Torres. Przegląd Sportowy, 2013-10-27. [dostęp 2017-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)].
  118. ↑ David Ornstein: Chelsea 2-1 Crystal Palace. BBC Sport, 2013-12-14. [dostęp 2017-09-15]. (ang.).
  119. ↑ Chris Bevan: Liverpool 0-2 Chelsea. BBC Sport, 2014-04-27. [dostęp 2017-09-15]. (ang.).
  120. ↑ Ben Smith: Chelsea 1-3 Atletico Madrid (agg 1-3). BBC Sport, 2014-04-30. [dostęp 2017-09-15]. (ang.).
  121. ↑ El Atlético hace oficial el fichaje de Fernando Torres. El País, 2014-12-29. [dostęp 2018-03-04]. (hiszp.).
  122. ↑ Ladislao J. Moñino: Torres desborda el Manzanares. El País, 2015-01-04. [dostęp 2018-03-04]. (hiszp.).
  123. ↑ Fernando Torres rzucony na głęboką wodę! Zagra od początku z Realem Madryt. sportowefakty.wp.pl, 2015-01-07. [dostęp 2018-03-04].
  124. ↑ Sid Lowe: Fernando Torres hits double as Atlético end Real’s Copa del Rey defence. The Guardian, 2015-01-15. [dostęp 2018-03-04]. (ang.).
  125. ↑ Gorka Pérez: El Atlético remonta ante el Eibar y Fernando Torres marca su gol 100. El País, 2016-02-07. [dostęp 2018-04-28]. (hiszp.).
  126. ↑ Tom Webber: OFFICIAL: Fernando Torres signs one-year contract with Atletico Madrid. Goal.com, 2016-07-04. [dostęp 2018-03-04]. (ang.).
  127. ↑ Fernando Torres signs his new contract. Club Atlético de Madrid, 2016-07-04. [dostęp 2018-04-28]. (hiszp.).
  128. ↑ Maciej Kmita: Fernando Torres na dłużej w Atletico Madryt. WP SportoweFakty, 2017-07-05. [dostęp 2018-04-28].
  129. ↑ Ainhoa Sánchez: Fernando Torres y sus 300 partidos de Liga. Marca.com, 2017-10-15. [dostęp 2018-08-29]. (hiszp.).
  130. ↑ Sergio Picos: Torres logró ante el Levante su gol 100 con el Atlético en Liga. As.com, 2018-04-15. [dostęp 2018-08-29]. (hiszp.).
  131. ↑ Europa League final live: Marseille v Atletico Madrid. BBC Sport, 2018-05-16. [dostęp 2018-08-29]. (ang.).
  132. ↑ Andrés Iniesta and Fernando Torres bid emotional farewell to La Liga. The Guardian, 2018-05-20. [dostęp 2018-08-29]. (ang.).
  133. ↑ EFE: Fernando Torres, presentado en Japón: "Estoy deseando entrenarme ya". Marca.com, 2018-07-15. [dostęp 2018-08-29]. (hiszp.).
  134. ↑ Fernando Torres transfer news: Former Liverpool and Atletico Madrid striker to join Sagan Tosu in Japan | Goal.com [dostęp 2018-07-10] (ang.).
  135. ↑ Fernando Torres » Club matches. worldfootball.net. [dostęp 2020-07-29]. (ang.).
  136. ↑ Josh Thomas: No goals in six months – Fernando Torres enduring a Japanese nightmare. goal.com, 2019-06-11. [dostęp 2020-07-29]. (ang.).
  137. ↑ Fernando Torres announces retirement from football. skysports.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).
  138. ↑ Jesús Mata: Fernando Torres' farewell ends with a humiliating defeat to Iniesta's Vissel Kobe. marca.com, 2019-08-23. [dostęp 2020-07-29]. (ang.).
  139. ↑ Fernando TORRES. FIFA. [dostęp 2010-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-19)]. (ang.).
  140. ↑ Spain 4-0 Ukraine. BBC Sport, 2006-06-14. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  141. ↑ Spain – Tunisia. FIFA. [dostęp 2008-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 czerwca 2008)]. (ang.).
  142. ↑ Top goals. FIFA. [dostęp 2010-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-13)]. (ang.).
  143. ↑ Raul left out of Spain Euro squad. BBC Sport, 2008-05-17. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  144. ↑ Ronay, Barney: Quicksilver Villa lights up the Alps. The Guardian, 2008-06-10. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  145. ↑ a b Torres denies dissing Aragones. FourFourTwo, 2008-06-13. [dostęp 2010-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-18)]. (ang.).
  146. ↑ Bevan, Chris: Sweden 1-2 Spain. BBC Sport, 2008-06-14. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  147. ↑ a b McNulty, Phil: Germany 0-1 Spain. BBC Sport, 2008-06-29. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  148. ↑ a b Spain dominate Team of the Tournament. euro2008.uefa.com, 30 czerwca 2008. [dostęp 2008-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 września 2008)]. (ang.).
  149. ↑ España vence a una digna Turquía en el partido 60 de Torres con la Selección absoluta (1-0). Fernando Torres, 2009-03-28. [dostęp 2010-04-11]. (hiszp.).
  150. ↑ Spain unveils Confederations Cup roster. CBC.ca, 2009-06-01. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  151. ↑ Scrivener, Peter: Spain 5-0 New Zealand. BBC Sport, 2009-06-14. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  152. ↑ Mollina, R., Campos, T.: Torres logra el 'hat trick' más rápido de la historia de la selección. Marca, 2009-06-14. [dostęp 2010-04-11]. (hiszp.).
  153. ↑ Chowdhury, Saj: Spain 0-2 United States. BBC Sport, 2009-06-25. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  154. ↑ Brąz dla Hiszpanii. LiverpoolFC.pl, 2009-06-28. [dostęp 2010-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).[martwy link]
  155. ↑ Przemysław Langier: Hiszpania rozbiła Włochów, La Furia Roja mistrzami Europy. Onet.pl, 2012-07-01. [dostęp 2012-07-02]. (pol.).
  156. ↑ Euro 2012: Fernando Torres królem strzelców. Onet.pl. [dostęp 2012-07-02]. (pol.).
  157. ↑ Torres and Casillas in Spain squad. Eurosport, 2013-05-27. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
  158. ↑ FIFA Confederations Cup Brazil 2013 - Spain-Uruguay. FIFA.com. [dostęp 2017-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-11)]. (ang.).
  159. ↑ Spain hit ten in record-smashing win. FIFA.com, 2013-06-20. [dostęp 2017-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-14)]. (ang.).
  160. ↑ Alba brace sees Spain top group. FIFA.com, 2013-06-23. [dostęp 2017-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-14)]. (ang.).
  161. ↑ Spain and Italy poised for EURO rematch. FIFA.com, 2013-06-25. [dostęp 2017-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-14)]. (ang.).
  162. ↑ FIFA Confederations Cup Brazil 2013 - Brazil-Spain. FIFA.com. [dostęp 2017-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-22)]. (ang.).
  163. ↑ FIFA Confederations Cup Brazil 2013 - Awards. FIFA.com. [dostęp 2017-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-11)]. (ang.).
  164. ↑ FIFA Confederations Cup Brazil 2013 - Statistics. FIFA.com. [dostęp 2017-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-11)]. (ang.).
  165. ↑ Spain 2-0 Bolivia. BBC Sport, 2014-05-31. [dostęp 2018-09-01]. (ang.).
  166. ↑ World Cup 2014: Spain drop Alvaro Negredo and Jesus Navas. BBC Sport, 2014-05-31. [dostęp 2018-09-01]. (ang.).
  167. ↑ Fran Villalobos: Los más grandes también lloran. Marca, 2014-06-23. [dostęp 2018-09-01]. (hiszp.).
  168. ↑ José Sámano: España sufre un descalabro mundial. El País, 2014-06-13. [dostęp 2018-09-01]. (hiszp.).
  169. ↑ José Sámano: España fue el Titanic. El País, 2014-06-18. [dostęp 2018-09-01]. (hiszp.).
  170. ↑ Fernando Torres. ESPNsoccernet. [dostęp 2010-04-12]. (ang.).
  171. ↑ Jesús Colino: Fernando Torres appointed youth team coach at Atlético Madrid. AS.com, 2021-07-25. [dostęp 2021-08-21]. (ang.).
  172. ↑ a b Fernando na ślubnym kobiercu. LFC.pl, 2009-05-29. [dostęp 2010-04-11]. (pol.).
  173. ↑ Se casa Fernando Torres. elpais.com, 2009-05-28. [dostęp 2010-04-11]. (hiszp.).
  174. ↑ Football is a funny ol game. The Sun, 2008-04-15. [dostęp 2010-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-13)]. (ang.).
  175. ↑ Nora Torres już na świecie. lfc.pl, 2009-07-08. [dostęp 2010-04-11].
  176. ↑ Fernando Torres y Olalla Dominguez, padres de un niño llamado Leo. La Vanguardia, 2010-12-08. [dostęp 2017-09-13]. (hiszp.).
  177. ↑ Fernando Torres papa: Olalla a secrètement donné naissance à une petite Elsa. Purepeople.com, 2015-11-02. [dostęp 2017-09-13]. (fr.).
  178. ↑ El Canto del Loco (ya nada volverá a ser como antes) "RJTV". YouTube. [dostęp 2009-04-10]. (hiszp.).
  179. ↑ Torrente 3: El protector. Internet Movie Database. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  180. ↑ Simon Wilson: El Nino: My Story. soccernet.espn.go.com, 2009-10-22. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  181. ↑ Season 2002/04 – National Team. Fernando Torres. [dostęp 2008-11-17]. (hiszp.).
  182. ↑ Season 2004/06 – National Team. Fernando Torres. [dostęp 2008-11-17]. (hiszp.).
  183. ↑ Season 2006/08 – National Team. Fernando Torres. [dostęp 2008-11-17]. (hiszp.).
  184. ↑ Season 2008/10 – National Team. Fernando Torres. [dostęp 2008-11-17]. (hiszp.).
  185. ↑ a b c Honours. Fernando Torres. [dostęp 2008-06-09]. (ang.).
  186. ↑ VOTE RESULT: LFC PLAYER OF THE SEASON. liverpoolfc.tv. [dostęp 2008-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  187. ↑ Fernando Torres collects Northwest Football Award. Fernando Torres. [dostęp 2008-11-18]. (ang.).
  188. ↑ Drużyna roku 2008 według UEFA. PiłkaNożna.pl, 21 stycznia 2009. [dostęp 2009-01-21].
  189. ↑ Will Fernando Torres ever return to top form?. givemefootball.com. [dostęp 2013-04-14]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Składy reprezentacji Hiszpanii
Skład reprezentacji Hiszpanii na Euro 2004

Hiszpania

Skład reprezentacji Hiszpanii na Mundialu 2006

Hiszpania

Skład reprezentacji Hiszpanii na Euro 2008

Hiszpania

Skład reprezentacji Hiszpanii na Pucharze Konfederacji 2009

Hiszpania

Skład reprezentacji Hiszpanii na Mundialu 2010

Hiszpania

Skład reprezentacji Hiszpanii na Euro 2012

Skład reprezentacji Hiszpanii na Pucharze Konfederacji 2013

Hiszpania

Skład reprezentacji Hiszpanii na Mundialu 2014

Hiszpania

Osiągnięcia i nagrody
Królowie strzelców Pucharu Konfederacji
Jedenastka gwiazd Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2008
Bramkarze
Obrońcy
Pomocnicy
Napastnicy
Królowie strzelców Mistrzostw Europy w piłce nożnej
1960–2000
od 2004
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Fernando_Torres&oldid=70046365”