To jest dobry artykuł

Fernando Torres

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Fernando Torres
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko Fernando José Torres Sanz
Data i miejsce urodzenia 20 marca 1984
Fuenlabrada
Wzrost 186 cm[1]
Pozycja napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub
1995–2001 Atlético Madryt
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2001–2007 Atlético Madryt 214 (82)
2007–2011 Liverpool 102 (65)
2011–2014 Chelsea 111 (20)
2014–2015 → A.C. Milan (wyp.) 10 (1)
2015 A.C. Milan 0 (0)
2015 → Atlético Madryt (wyp.) 19 (3)
2015–2018 Atlético Madryt 88 (24)
2018–2019 Sagan Tosu 16 (3)
W sumie: 560 (198)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2000  Hiszpania U-15 1 (0)
2001  Hiszpania U-16 9 (11)
2001  Hiszpania U-17 4 (1)
2002  Hiszpania U-18 1 (1)
2002  Hiszpania U-19 5 (6)
2002–2003  Hiszpania U-21 10 (3)
2003–2014  Hiszpania 110 (38)
W sumie: 140 (60)
  1. ↑ Aktualne na: 30 listopada 2018.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
złoto Południowa Afryka 2010
Mistrzostwa Europy
złoto Austria i Szwajcaria 2008
złoto Polska i Ukraina 2012
Puchar Konfederacji
srebro Brazylia 2013
brąz Południowa Afryka 2009
Mistrzostwa Europy U-19
złoto Norwegia 2002
Mistrzostwa Europy U-16
złoto Anglia 2001
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Fernando José Torres Sanz (ur. 20 marca 1984 w Fuenlabrada[2]) – hiszpański piłkarz, który występował na pozycji napastnika. Reprezentant Hiszpanii, z którą zdobył Mistrzostwo Świata 2010 oraz Mistrzostwo Europy 2008 i 2012.

Torres zaczął karierę w Atlético Madryt, w którym występował we wszystkich młodzieżowych drużynach. W pierwszym zespole zadebiutował w 2001, łącznie zagrał w 174 meczach Primera División, strzelając 75 goli. Wcześniej przez dwa sezony reprezentował barwy klubu w Segunda División, zaliczając 40 spotkań, w których zdobył siedem bramek. W 2007 odszedł do Liverpoolu stając się najdroższym piłkarzem w historii angielskiego klubu. W debiutanckim sezonie zdobył ponad 20 goli w lidze, czego ostatnio dokonał Robbie Fowler w sezonie 1995/1996. W grudniu 2009 roku strzelił 50 bramkę w lidze i został najszybszym zawodnikiem, który tego dokonał. W styczniu 2011 roku Torres przeszedł z Liverpoolu do Chelsea F.C. za szóstą co do wysokości kwotę w historii futbolu 58,5 mln euro. W 2015 roku został zawodnikiem klubu A.C. Milan, po czym ponownie reprezentował barwy ekipy ze stolicy Hiszpanii. W 2018 roku przeszedł do Sagan Tosu[3].

Występował w reprezentacji Hiszpanii, w której zadebiutował w meczu przeciwko Portugalii w 2003. Z drużyną narodową wziął udział w Mistrzostwach Europy 2004, Mistrzostwach Świata 2006, Mistrzostwach Europy 2008, Mistrzostwach Świata 2010, Mistrzostwach Europy 2012 i Mistrzostwach Świata 2014. Nie strzelił gola na turnieju w 2004, dwa lata później trzykrotnie trafił do siatki. Na Euro 2008 zdobył dwie bramki, w tym zwycięską w wygranym 1:0 finale z Niemcami. Cztery lata później strzelił trzy bramki, w tym jedną w finałowym meczu z Włochami. Na Mistrzostwach Świata 2014 wystąpił w trzech meczach zdobywając jednego gola.

Dzieciństwo i początki kariery[edytuj | edytuj kod]

Urodzony 20 marca 1984, jest trzecim dzieckiem Flori i José[4]. Siostra Mari Paz przyszła na świat osiem lat wcześniej, a brat Israel siedem lat przed zawodnikiem[4]. Piłką nożną zaczął interesować się jako dziecko. W wieku 5 lat dołączył do swojego pierwszego zespołu, Parque 84[4]. Jego dziadek nie był wielkim fanem futbolu, pomimo to zagorzale kibicował Atlético Madryt, do którego miłość zaszczepił w Torresie[4].

Początkowo Hiszpan chciał być bramkarzem, na tej pozycji grał jego starszy brat[5]. Mając siedem lat zaczął regularnie występować na pozycji napastnika w halowym zespole dziecięcym Mario’s Holland. Trzy lata później, w wieku 10 lat, trafił do Rayo 13, występującej w rozgrywkach drużyn składających się z jedenastu zawodników. Po sezonie, w którym strzelił 55 goli, Torres został jednym z trzech zawodników zespołu, którzy zostali wysłani na próbne testy do Atlético Madryt. Swoją grą zrobił wrażenie na skautach i w 1995, w wieku 11 lat, dołączył do klubu[4]. Rok później Torres otrzymał ofertę przenosin do Realu Madryt, rywala Atlético, którą odrzucono[6].

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Atlético Madryt[edytuj | edytuj kod]

Torres w trakcie dyskusji z sędzią podczas meczu Atlético

Trzy lata po przyjściu do drużyny, zwyciężył z zespołem w międzynarodowym turnieju U-15 Nike Cup[4][7]. Po zakończeniu zawodów został uznany za najbardziej utalentowanego piłkarza Europy w swojej kategorii wiekowej[7]. W 1999 otrzymał wartą 2 miliony euro ofertę przenosin do Valencii, którą odrzucono[8], a z zawodnikiem podpisano profesjonalny kontrakt z klauzulą sprzedaży za trzy miliony euro[9]. Pierwszy rok gry spędził w młodzieżowym zespole, a następny sezon rozpoczął w Honour Divison. Rozgrywki zaczęły się dla niego pechowo, gdyż we wrześniu złamał nogę i pauzował do grudnia[4]. W przygotowaniach do kolejnego sezonu trenował z pierwszym zespołem, w którym ostatecznie zadebiutował 27 maja 2001 na Vicente Calderón wchodząc na murawę w 65. minucie spotkania z CD Leganés[8]. W czasie występu miał 17 lat i 68 dni, co uczyniło go najmłodszym debiutantem w historii klubu[10]. Tydzień później zdobył swojego pierwszego ligowego gola w spotkaniu przeciwko Albacete Balompié, a Atlético zakończyło rozgrywki poza miejscem premiującym awans do Primera División[4].

W kolejnym sezonie, w którym to Torres wystąpił w 36 spotkaniach, zespół wywalczył promocję do pierwszej ligi[11]. Pierwszy sezon w Primera División Hiszpan zakończył z 29 występami i 12 zdobytymi golami, a Atlético uplasowało się na 11. miejscu[4][11]. W kolejnym sezonie Torres poprawił swoje osiągnięcie z poprzednich rozgrywek, strzelając 19 bramek w 35 ligowych spotkaniach[11], co dało mu trzecie miejsce w klasyfikacji strzelców[12]. W wieku 19 lat został najmłodszym kapitanem w historii klubu[8]. Atlético nie zdołało się zakwalifikować do Pucharu UEFA, ale dzięki zajęciu w lidze 7. pozycji uzyskało awans do Pucharu Intertoto. W spotkaniu z OFK Beograd zdobył dwa gole, które były jego pierwszymi w europejskich pucharach[13]. Atlético dotarło do finału, w którym przegrało po rzutach karnych z Villarreal CF[13]. W 2005 sprowadzeniem Torresa zainteresowana była Chelsea, ale prezes hiszpańskiego klubu Enrique Cerezo nie wyraził zgody na transfer[14]. Cerezo ogłosił w styczniu 2006 roku, że klub jest gotów rozważyć oferty za zawodnika, a sam Torres stwierdził, że w marcu otrzymał ofertę od Newcastle United[15][16].

Po Mistrzostwach Świata 2006, w których Torres dotarł z reprezentacją do 1/8 finału, Chelsea ponownie zaczęła starania o pozyskanie zawodnika, ale ten zdecydował, że jeszcze przez rok pozostanie w Atlético[10]. W następnym sezonie, w którym zdobył w lidze 14 bramek[11], na nowo rozpoczęły się spekulacje dotyczące przyszłości piłkarza po tym, jak Atlético nie zakwalifikowało się do Pucharu UEFA. Według angielskich mediów Hiszpan był głównym celem transferowym Liverpoolu[17]. Kilka dni później poinformowano, że kluby doszły do porozumienia; kwota transferu wyniosła 25 milionów funtów, a do Atlético w ramach transakcji odszedł Luis García[18]. 30 czerwca Atlético ogłosiło pozyskanie z Villarrealu Diego Forlána, jeszcze przed oficjalnym podpisaniem kontraktu Torresa z Liverpoolem[19]. 2 lipca zawodnik sfinalizował umowę z angielskim klubem[20]. Następnego dnia piłkarz pomyślnie przeszedł testy medyczne, po których powrócił do Madrytu na pożegnalną konferencję prasową[21]. Z momentem podpisania umowy Torres stał się najdroższym piłkarzem w historii Liverpoolu[19].

Liverpool[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2007/2008[edytuj | edytuj kod]

Torres w meczu Liverpoolu z Middlesbrough 23 lutego 2008, w którym zdobył hat-tricka

Po transferze do Liverpoolu wielu ekspertów piłkarskich twierdziło, że kwota transferu była za wysoka na zawodnika, który nie zdobywał wielu bramek w lidze hiszpańskiej[9]. Torres zadebiutował w Liverpoolu 11 sierpnia 2007 w wygranym 2:1 wyjazdowym meczu z Aston Villą[22]. Premierowy występ dla klubu w Lidze Mistrzów zanotował cztery dni później w zakończonym zwycięstwem 1:0 spotkaniu z Toulouse FC, wchodząc na murawę w 79. minucie[23]. Pierwszego gola w Premier League zdobył 19 sierpnia w debiucie na Anfield, w 16. minucie meczu z Chelsea[24]. Pierwszego hat-tricka strzelił 25 września 2007 w wygranym 4:2 meczu Pucharu Ligi Angielskiej z Reading[25]. Pierwszą bramkę w Lidze Mistrzów zdobył w swoim trzecim występie w tych rozgrywkach, w zakończonym wynikiem 4:1 pojedynku z FC Porto. Torres w tamtym spotkaniu zdobył dwa gole[26]. 11 grudnia Torres zdobył bramkę w meczu z Olympique Marsylia, która później została wybrana bramką sezonu strzeloną przez Liverpool[27].

Torres został wybrany najlepszym piłkarzem lutego w Premier League[28], a podstawę do wręczenia nagrody Hiszpanowi stanowiły cztery strzelone gole w dwóch ligowych występach, w tym hat-trick w spotkaniu z Middlesbrough, 23 lutego 2008[29]. Ten i kolejne trzy gole zdobyte w zakończonym zwycięstwem 4:0 meczu z West Ham United sprawiły, że stał się czwartym graczem w historii Liverpoolu, któremu udało się strzelić hat-tricka w dwóch kolejnych spotkaniach na własnym boisku[10]. W 33 kolejkach Premier League zdobył 21 bramek, jako pierwszy od czasów Robbiego Fowlera przekraczając granicę 20 trafień w sezonie[10]. W kwietniu zdobył kolejnego gola w Lidze Mistrzów, w rewanżowym spotkaniu z Arsenalem w ramach ćwierćfinału, przyczyniając się do awansu zespołu do dalszej fazy rozgrywek[30]. Było to jego 29 trafienie w sezonie, dzięki czemu pobił rekord byłego zawodnika Liverpoolu, Michaela Owena[29][31]. 11 kwietnia 2008 Torres został nominowany do nagrody Piłkarza Roku Ligi Angielskiej[32], którą ostatecznie otrzymał zawodnik Manchesteru United Cristiano Ronaldo[33]. Hiszpan otrzymał także nominację do nagrody Młodego Piłkarza Roku Ligi Angielskiej, której laureatem został gracz Arsenalu Cesc Fàbregas. Wybrano go również do Jedenastki Roku Ligi Angielskiej[33]. W maju w plebiscycie na Piłkarza Roku Ligi Angielskiej według Dziennikarzy zajął drugie miejsce[34].

4 maja 2008 Torres strzelił gola w 57. minucie spotkania z Manchester City, zdobywając bramkę w ósmym kolejnym meczu ligowym na własnym boisku. Wyrównał tym samym klubowy rekord Rogera Hunta[35]. Po strzeleniu 24 ligowej bramki w ostatnim meczu sezonu, wygranym 2:0 z Tottenham Hotspur, został najskuteczniejszym zagranicznym debiutantem w historii Premier League, poprawiając poprzedni rekord należący do Ruuda Van Nistelrooya (23 trafienia)[29][36]. Rozgrywki zakończył na drugim miejscu ex aequo z Emmanuelem Adebayorem w klasyfikacji strzelców ligi[37]. Po zakończeniu został wybrany przez kibiców najlepszym piłkarzem Liverpoolu w sezonie 2007/2008[27].

Pod koniec maja media spekulowały, że Chelsea zamierza złożyć opiewającą na 50 milionach funtów ofertę za Hiszpana, jednak sam zawodnik stwierdził, że nie zamierza w najbliższej przyszłości opuszczać klubu[38][39]. Prezes Liverpoolu Tom Hicks również negatywnie odniósł się do tego pomysłu, twierdząc, że Torres nie zostanie sprzedany za żadną cenę[40].

Sezon 2008/2009[edytuj | edytuj kod]

Torres cieszy się po zdobytej bramce

Hiszpan obiecująco rozpoczął sezon 2008/2009, strzelając gola w wygranym 1:0 wyjazdowym spotkaniu z Sunderlandem[41]. 31 sierpnia 2008 zerwał ścięgna podkolanowego w zremisowanym 0:0 meczu z Aston Villą, która miała go wykluczyć z gry na trzy tygodnie[42]. Na boisko powrócił 16 września, występując w wygranym meczu z Olympique Marsylia w Lidze Mistrzów[43]. 27 września zdobył dwie bramki w wygranych 2:0 derbach Merseyside[44]. Następnie wygranym 3:2 meczu z Manchesterem City strzelił dwa gole[45], przy czym pierwszy z nich był 1000 bramką zdobytą przez Liverpool w Premier League od momentu założenia tej ligi w 1992 roku[potrzebny przypis]. 22 października Liverpool rozegrał mecz z byłym klubem Torresa, Atlético w ramach rozgrywek grupowych Ligi Mistrzów na Vicente Calderon, jednak kontuzja więzadła Hiszpana, której doznał w meczu reprezentacji Hiszpanii z Belgią[46] uniemożliwiła mu grę w spotkaniu[47]. 27 października został wybrany do najlepszej drużyny sezonu 2007/08 według FIFPro[48].

Do gry po kontuzji powrócił w wygranym 3:0 meczu z West Bromwich Albion, wchodząc na murawę w 72. minucie[49]. Na początku listopada Torres przyznał, że chciałby przed zakończeniem kariery powrócić do Atlético[50]. 26 listopada w wygranym 1:0 meczu Ligi Mistrzów z Olympique Marsylia doznał urazu ścięgna[51], która miała go wykluczyć z gry na okres od dwóch do czterech tygodni[52]. 2 grudnia w plebiscycie France Football na najlepszego piłkarza Europy roku 2008 zajął trzecie miejsce, ustępując Leo Messiemu i zwycięzcy Cristiano Ronaldo[53]. Następnie Torres został nominowany do nagrody Piłkarza Roku FIFA[54]. W plebiscycie tym zajął ostatecznie trzecie miejsce, ustępując tak samo jak w przypadku Złotej Piłki Leo Messiemu i zwycięzcy Cristiano Ronaldo[55]. 3 stycznia 2009 powrócił do gry po kontuzji, kiedy to wystąpił w wygranym 2:0 spotkaniu Pucharu Anglii z Preston North End, i zdołał zdobyć swoją pierwszą bramkę w rozgrywkach, ustanawiając w 93. minucie wynik meczu[56]. 1 lutego w wygranym 2:0 meczu z Chelsea Torres zdobył obydwie bramki dla swojego zespołu[57]. Mimo iż półtora roku w klubie, Torres znalazł się na 50. miejscu na liście 50 najlepszych graczy Liverpoolu według The Times[58].

Torres podczas meczu z Manchesterem City, 5 października 2008

10 marca Liverpool grał z Realem Madryt w 1/8 Lidze Mistrzów. Torres mimo urazu stawu skokowego mógł zagrać w tym meczu, ponieważ przed tym spotkaniem otrzymał zastrzyk znieczulający[59]. Torres zdobył pierwszą bramkę w tym meczu, a Liverpool wygrał 4:0 i awansował do dalszej fazy rozgrywek[60]. Cztery dni później zdobył wyrównującą bramkę w wygranym 4:1 spotkaniu z Manchesterem United[61]. 26 kwietnia po raz drugi znalazł się w Jedenastce Sezonu Premier League[62]. W ostatnim meczu sezonu z Tottenhamem Hotspur, wygranym 3:1, strzelił 50. bramkę dla klubu[63], a Liverpool zajął ostatecznie drugie miejsce w tabeli, ustępując Manchesterowi United[64].

Sezon 2009/2010[edytuj | edytuj kod]

28 maja 2009 roku Torres zaakceptował nowy kontrakt z klubem[65], który podpisał 14 sierpnia[66]. Dzięki tej umowie zarobki piłkarza zwiększyły się do 110 tysięcy funtów na tydzień, a Hiszpan będzie mógł przedłużyć kontrakt o jeden rok po tym jak wygaśnie w 2013 roku[67]. 19 września Torres zdobył dwie bramki w wygranym 3:2 meczu z West Ham United[68]. Tydzień później, w wygranym 6:1 meczu z Hull City zdobył hat-tricka[69]. Po zdobyciu pięciu bramek w lidze i przewodzenia w klasyfikacji najlepszych strzelców Premier League, Torres został wybrany najlepszym graczem września w Premier League[70]. 25 października zdobył pierwszą bramkę w wygranym 2:0 meczu z Manchesterem United[71]. Po tym spotkaniu Benítez pochwalił go, mówiąc: Czekaliśmy na to ostatnie podanie, kiedy Torres doszedł do piłki, wiedzieliśmy, że zdobędzie gola[72].

16 grudnia Torres wystąpił w meczu z Wigan Athletic. Był to jego setny występ dla Liverpoolu[73]. Sześć dni później po raz drugi został wybrany do najlepszej drużyny sezonu według FIFPro[74]. 29 grudnia w meczu z Aston Villą Torres w doliczonym czasie gry zdobył zwycięską bramkę dla Liverpoolu. Był to jego 50 gol w lidze dla Liverpoolu i zarazem najszybciej strzelone 50 bramek w historii klubu i Premier League[75][76]. 13 stycznia 2010 roku w meczu Pucharu Anglii z Reading doznał kontuzji kolana, która miała go wykluczyć z gry na sześć tygodni[77]. Na boisko powrócił 21 lutego, kiedy to wystąpił w zremisowanym 0:0 meczu z Manchesterem City[78]. W marcu 2010 roku pojawiły się spekulacje o odejściu Torresa w letnim okienku transferowym, jednak piłkarz zaprzeczył tym pogłoskom mówiąc: Moje miejsce jest w Liverpoolu i Anglii. Ciągle mam jeszcze trzy lata do wygaśnięcia kontraktu[79]. W kwietniu kontuzja kolana, której doznał w styczniu odnowiła się. Wykluczyła go z meczu z Fulham (0:0), rozegranego 11 kwietnia[80]. Torres zdecydował się na wizytę u lekarza-specjalisty[81].

Chelsea[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2010/2011[edytuj | edytuj kod]

Torres w jednym z meczów ligowych w barwach Chelsea.

27 stycznia 2011 Chelsea oficjalnie wyraziła swoje zainteresowanie Torresem przez złożenie Liverpoolowi pierwszej oferty opiewającej na 40 mln funtów, odrzuconej przez The Reds[82]. Następnego dnia sam zawodnik poprosił klub o pozwolenie na transfer do londyńskiej drużyny – Liverpool ponownie nie wydał zgody na przenosiny[83]. Transfer doszedł do skutku w trakcie zimowego okienka transferowego 31 stycznia 2011, za szóstą w historii futbolu najwyższą kwotę – 50 mln funtów[84] (58,5 mln euro) (Real Madryt zapłacił 94 mln euro za Cristiano Ronaldo, 73,5 mln za Zinedine Zidane'a, FC Barcelona 69,5 mln za Ibrahimovicia oraz Real 65 mln za Kakę i 60 mln za Figo)[85][86]. Strony podpisały 5,5 letni kontrakt[84]. Pierwszą bramkę dla Chelsea zdobył w wygranym spotkaniu z West Ham United – swoim dziesiątym meczu w Premier League dla tego klubu, kończąc okres 903 minut bez trafienia[87]. Do końca sezonu Hiszpan nie strzelił już bramki i sezon zakończył z 14 spotkaniami i jednym golem[88].

Sezon 2011/2012[edytuj | edytuj kod]

Torres zaczął sezon jako podstawowy gracz. Jednak jego niemoc strzelecka zmusiła nowego trenera klubu André Villas-Boasa na odesłanie go na ławkę rezerwowych. Pierwszą bramkę w sezonie ligowym zdobył w przegranym 1:3 wyjazdowym meczu z Manchesterem United. Swój dorobek o gola powiększył w następnym spotkaniu z Swansea. W tym samym spotkaniu obejrzał bezpośrednią czerwoną kartkę po faulu dwiema nogami na Marku Gowerze[89][90]. 19 października 2011 zdobył dwa gole w wygranym 5:0 spotkaniu Ligi Mistrzów przeciwko Racingowi Genk[91]. Kolejne miesiące były dla Torresa fatalne. Przez ponad 5 miesięcy nie trafił do siatki rywala. Na jego kolejną bramkę trzeba było czekać do 18 marca 2012 roku. El Niño zdobył wtedy dwa gole w Pucharze Anglii w meczu z Leicester City, kończąc tym samym serię 24 spotkań bez trafienia[92]. 31 marca 2012 zdobył swoją trzecią bramkę w sezonie ligowym w meczu z Aston Villa[93]. 24 kwietnia podczas drugiego, półfinałowego meczu Ligi Mistrzów z FC Barcelona strzelił bramkę na 2:2, czym ostatecznie przypieczętował awans The Blues do finału Ligi Mistrzów[94]. W pierwszym meczu półfinałowym Chelsea wygrała na swoim stadionie 1:0[95]. Pięć dni później Fernando ustrzelił hat-tricka w wygranym 6:1 spotkaniu z Queens Park Rangers[96]. 19 maja wygrał z klubem Ligę Mistrzów, pokonując po rzutach karnych Bayern Monachium. Torres wszedł na boisko w 85. minucie zmieniając Salomona Kalou[97]. Hiszpan wywalczył rzut rożny po którym padła bramka na 1:1.

Sezon 2012/2013[edytuj | edytuj kod]

Sezon dla Chelsea rozpoczął się meczem o Tarczę Wspólnoty z Manchesterem City. Torres zdobył w nim gola otwierającego wynik spotkania, jednak The Blues przegrali 2:3[98]. W Premier League El Niño rozpoczął strzelanie w 2 kolejce z Reading – gol Hiszpana dał prowadzenie The Blues 3:2[99]. Trafiał również w spotkaniach z Newcastle United, Arsenalem i Norwich City[100], przyczyniając się do objęcia przez Chelsea prowadzenia w ligowej tabeli na początku sezonu[101]. 25 września Torres zdobył bramkę w wysoko wygranym 6:0 spotkaniu przeciwko Wolverhampton w Pucharze Ligi Angielskiej[102]. W ligowym spotkaniu 28 października 2012 Torres został odesłany do szatni po otrzymaniu dwóch żółtych kartek, w tym drugiej za symulowanie, a osłabiona Chelsea przegrała 3:2 z Manchesterem United[103][a].

Pierwszą bramkę w rozgrywkach Ligi Mistrzów w sezonie 2012/2013 zdobył w spotkaniu z Szachtarem Donieck, wbijając do bramki piłkę odbitą przez Andrija Piatowa[104]. 21 listopada 2012 na stanowisku menedżera Roberta Di Matteo zastąpił Rafa Benítez, który już trenował Torresa w Liverpoolu. Z nowym trenerem wiązano duże nadzieje i liczono na poprawę gry Hiszpana[105]. Torres zakończył 11-godzinną serię bez gola w spotkaniu Ligi Mistrzów z FC Nordsjælland, trafiając do siatki dwukrotnie[106] – były to zarazem ostatnie trafienia Hiszpana w tej edycji Ligi Mistrzów, gdyż Chelsea zajęła 3. miejsce w grupie E (za Juventusem i Szachtarem) i nie awansowała do fazy pucharowej rozgrywek[107]. Trzy dni później zdobył kolejne dwie bramki, tym razem w lidze w wygranym 3:1 spotkaniu z Sunderlandem, przerywając złą passę 8 meczów ligowych Hiszpana bez gola[100]. Strzelił też w półfinałowym spotkaniu Klubowych Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2012 przeciwko meksykańkiemu CF Monterrey[108] i trzy dni później zaliczył występ w przegranym 1:0 finale z brazylijskim Corinthians Paulista[109].

Trzecie miejsce w grupie Ligi Mistrzów pozwoliło The Blues na grę w fazie pucharowej Ligi Europy[107]. W tych rozgrywkach Torres rozpoczął strzelanie od 1/16 gdzie londyńczycy zmierzyli się ze Steauą Bukareszt. Dzięki tej bramce ustanowił klubowy rekord – w jednym sezonie trafiał do bramki w 7 różnych rozgrywkach[110][b]. W Lidze Europy strzelał gole również w meczach ćwierćfinałowych z Rubinem Kazań (trzykrotnie) i półfinałowym z FC Basel (jedna bramka)[111]. W zwycięskim 2:1 finale z Benfiką Hiszpan otworzył wynik meczu[111][112]. W 9 spotkaniach Ligi Europy w sezonie 2012/2013 El Niño zdobył 6 bramek[111]. W ostatnim meczu sezonu ligowego z Evertonem Torres zdobył zwycięską bramkę na 2:1[113] – swoją pierwszą w tych rozgrywkach w kalendarzowym 2013 roku – i zakończył sezon z 22 trafieniami we wszystkich rozgrywkach zostając najlepszym strzelcem drużyny[100][114].

Sezon 2013/2014[edytuj | edytuj kod]

Torres został wybrany do wyjściowej jedynastki przeciwko Hull City A.F.C. przez José Mourinho w pierwszym meczu sezonu 2013/14[115]. Swojego pierwszego gola w sezonie 2013/2014 strzelił w meczu o Superpuchar Europy przeciwko Bayernowi Monachium[116][117]. 28 września został zawieszony po otrzymaniu dwóch żółtych kartek w zremisowanym meczu ligowym z Tottenhamem na White Hart Lane. 22 października 2013 po raz setny wystąpił w koszulce Chelsea przeciwko FC Schalke 04 w meczu Ligi Mistrzów strzelając dwie bramki w wygranym meczu 3:0. 27 października strzelił swojego pierwszego gola w sezonie ligowym w 93 minucie spotkania z Manchesterem City (2:1) dając tym samym zwycięstwo The Blues. W tym samym meczu asystował przy trafieniu André Schürrle na 1:0[118]. 14 grudnia Hiszpan otworzył wynik spotkania w zwycięskim meczu z Crystal Palace F.C. (2:1)[119]. 27 kwietnia w meczu ligowym przeciwko FC Liverpool znalazł się w okazji sam na sam z bramkarzem, lecz wybrał podanie do Williana, który podwyższył wynik spotkania na 2:0[120]. 30 kwietnia w meczu Ligi Mistrzów Torres strzelił gola swojemu byłemu klubowi Atlético Madryt, jednak mecz zakończył się przegraną Chelsea 1:3[121]. Ostatniego gola w sezonie zdobył przeciwko Cardiff City F.C. w ostatniej kolejce Premier League. Torres sezon zakończył z 11 golami w 44 spotkaniach wszystkich rozgrywek[116].

Powrót do Atlético[edytuj | edytuj kod]

29 grudnia 2014 mistrzowie Hiszpanii poinformowali o wypożyczeniu Fernando Torresa z A.C. Milan do końca sezonu 2015/2016[122]. Na oficjalną prezentację zawodnika na Vicente Calderón, która odbyła się 4 stycznia, przybyło 45 tys. widzów[123]. Swój pierwszy mecz po powrocie do zespołu z Madrytu zagrał już trzy dni później, w meczu 1/8 finału Pucharu Króla z Realem Madryt[124]. Atlético wygrało 2:0 przy znikomym wkładzie Torresa. W spotkaniu rewanżowym Torres trafiał dwukrotnie – w 1. i 46. minucie meczu. Mecz zakończył się wynikiem 2:2, dzięki czemu Atlético awansowało do 1/4 Pucharu Króla[125]. W lutym 2016 zdobył swoją setną bramkę w barwach Atlético w wygranym 3:1 ligowym spotkaniu z SD Eibar[126].

Po zakończeniu okresu wypożyczenia do A.C. Milan w lipcu 2016 Torres podpisał roczny kontrakt z Atlético[127][128]. W związku z zakazem transferowym klubu z Madrytu do stycznia 2018, w lipcu 2017 Torres zgodził się na kolejny roczny kontrakt z Rojiblancos[129]. 15 października 2017 rozegrał 300. ligowe spotkanie w hiszpańskiej piłce, z czego 260 w najwyższej klasie rozgrywkowej, a 40 w Segunda División[130].

W spotkaniu ligowym z Levante UD 15 kwietnia 2018 Torres zdobył swoją setną bramkę w Primera División[131]. 16 maja 2018 wystąpił w zwycięskim finale Ligi Europy przeciwko Olympique Marsylia, zmieniając Antoine'a Griezmanna w doliczonym czasie gry[132]. W ostatnim meczu w barwach Atletico, przeciwko SD Eibar, Torres trafił do siatki dwukrotnie, a spotkanie zakończyło się remisem 2:2[133].

Sagan Tosu[edytuj | edytuj kod]

10 lipca 2018 Fernando Torres przeniósł się do występującego w J1 League Sagan Tosu, wiążąc się z klubem na 1,5 roku z opcją przedłużenia o kolejny rok[134]. Łącznie w 35 ligowych występach w Sagan Tosu zdobył 5 bramek[135], przechodząc w tym czasie przez 6-miesięczny okres bez zdobytego gola[136]. W czerwcu 2019 ogłosił zakończenie piłkarskiej kariery zawodniczej[137]. Pożegnalny mecz rozegrał 23 sierpnia 2019, w którym drużyna z Tosu przegrała 1:6 z Vissel Kobe z Andrésem Iniestą i Davidem Villą w składzie[138].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Torres świętuje triumf Hiszpanii na Euro 2008

W lutym 2001 roku z reprezentacją Hiszpanii U-16 zwyciężył w turnieju Algarve[18]. Mając 15 lat zdobył z reprezentacją Młodzieżowe Mistrzostwo Europy do lat 16 strzelając w finale zwycięską bramkę, ponadto zwyciężył w klasyfikacji strzelców oraz wybrany został graczem turnieju[7][11]. W listopadzie 2001 roku reprezentował Hiszpanię w Młodzieżowych Mistrzostwach Świata U-17, ale zespół nie wyszedł z grupy[11]. W lipcu 2002 roku odniósł z kadrą zwycięstwo w Mistrzostwach Europy U-19, ponownie zdobywając w finale gola na wagę triumfu, kończąc również zawody jako najlepszy strzelec i gracz turnieju[7][11].

6 września 2003 zadebiutował w pierwszej reprezentacji w towarzyskim meczu z Portugalią[11]. Pierwszego gola zdobył 28 kwietnia 2004 w spotkaniu z Włochami[11]. Został powołany na Mistrzostwa Europy 2004, na których dwukrotnie wchodził z ławki rezerwowych, a pierwszy występ w podstawowym składzie zaliczył w decydującej o awansie do dalszych gier potyczce z Portugalią, którą Hiszpania przegrała 0:1 i odpadła z turnieju[11].

W eliminacjach do Mistrzostw Świata 2006 strzelił 7 goli w 11 spotkaniach[139], dzięki czemu został najlepszym strzelcem Hiszpanii w kwalifikacjach[11]. W swoim pierwszym występie na mistrzostwach świata, zdobył gola wolejem, którym przypieczętował zwycięstwo 4:0 z Ukrainą[140]. W drugim grupowym meczu przeciwko Tunezji, wygranym 3:1, Torres dwukrotnie wpisał się na listę strzelców[141]. Turniej zakończył z trzema bramkami na koncie, będąc ex aequo z Davidem Villą najlepszym strzelcem drużyny[142]. Hiszpan pojechał z reprezentacją na Mistrzostwa Europy 2008[143], zaliczając w pierwszym meczu z Rosją asystę przy golu Villi[144]. Torres został skrytykowany po tym, jak schodząc z boiska w 55. minucie meczu nie podał ręki selekcjonerowi kadry Luisowi Aragonésowi[145]. Zawodnik zaprzeczał potem jakoby miał być w konflikcie z selekcjonerem, twierdząc, że był zły na samego siebie[145]. Swojego pierwszego gola w turnieju strzelił w następnej potyczce Hiszpanów, zwyciężonej 2:1 ze Szwecją[146]. W wygranym 1:0 finale Torres zdobył zwycięską bramkę i został uznany piłkarzem meczu[147]. Razem z drugim napastnikiem w drużynie, Davidem Villą, znalazł się w jedenastce turnieju[148].

15 października 2008 w meczu z Belgią, rozegranym w ramach eliminacji do Mistrzostw Świata 2010, Torres doznał kontuzji ścięgna podkolanowego, przez co musiał pauzować przez kilka dni[46]. 28 marca 2009 w spotkaniu z Turcją w eliminacjach do Mistrzostw Świata 2010, rozegrał swój 60 mecz dla drużyny narodowej, stając się tym samym najmłodszym zawodnikiem hiszpańskim, który tego dokonał[149]. W czerwcu otrzymał powołanie na Puchar Konfederacji w RPA[150]. W pierwszym spotkaniu Hiszpanii na turnieju, przeciwko Nowej Zelandii, Torres w przeciągu 17. minut zdobył swojego drugiego w karierze hat-tricka dla kadry[151]; był to również najszybszy hat-trick w historii reprezentacji[152]. W półfinale Hiszpania przegrała ze Stanami Zjednoczonymi 0:2[153]. W meczu o trzecie miejsce, Torres został zmieniony w 57. minucie meczu, a spotkanie zakończyło się zwycięstwem Hiszpanii po dogrywce 3:2[154]. 14 czerwca w meczu z Irlandią na EURO 2012 zdobył 2 bramki, Hiszpanie zwyciężyli 4:0. Wszedł z ławki na boisko w 75. minucie finału tej imprezy – zdobył w niej bramkę na 3:0 w 84. minucie oraz asystował Juanowi Macie przy bramce na 4:0[155]. Dzięki temu został królem strzelców Euro 2012[156].

W czerwcu 2013 roku został powołany przez Vicente del Bosque na Puchar Konfederacji w Brazylii[157]. W pierwszym meczu turnieju, gdzie Hiszpanie zmierzyli się z mistrzem Ameryki Południowej Urugwajem, Torres nie pojawił się na boisku[158]. W kolejnym meczu, przeciwko Tahiti zdobył 4 bramki, mimo że nie wykorzystał rzutu karnego. Mecz zakończył się wysokim zwycięstwem La Roja 10:0[159]. W następnym meczu Hiszpania zmierzyła się z mistrzem Afryki Nigerią. Torres wszedł na boisko w 60. min, a w 62. min wpisał się na listę strzelców w spotkaniu wygranym 3:0[160]. W półfinale turnieju Hiszpania zmierzyła się z Włochami. Fernando wystąpił od początku spotkania, ale w 94. min został zmieniony przez Javiego Martíneza. Mecz rozstrzygnęły rzuty karne, w których lepsi okazali się Hiszpanie[161]. W finale La Roja zmierzyła się z gospodarzami turnieju Brazylią. Torres po raz kolejny zaczął od początku spotkania, ale w 59. min meczu na placu gry zastąpił go David Villa. Hiszpanie ulegli Canarinhos 0:3[162]. Fernando Torres otrzymał Złotego Buta turnieju[163] kończąc go z pięcioma bramkami na koncie[164].

Po 11 miesiącach od ostatniego występu w reprezentacji, 30 maja 2014 Torres zdobył bramkę w towarzyskim, przygotowującym do mistrzostw świata w Brazylii meczu z Boliwią[165]. Dzień później otrzymał powołanie do ostatecznego składu na turniej mistrzostw świata[166]. Po występach z ławki w pierwszych dwóch spotkaniach, w trzecim, wygranym 3:0 meczu z Australią zagrał od pierwszej minuty i wpisał się na listę strzelców[167]. Reprezentacja Hiszpanii zajęła trzecie miejsce w grupie, tracąc szanse na awans do fazy pucharowej po drugim, przegranym 0:2 spotkaniu z Chile[168][169].

Styl gry[edytuj | edytuj kod]

Torres jest nominalnym napastnikiem, mimo iż początkowo grał jako bramkarz[5].

Hiszpan jest szybkim, silnym, dobrze grającym w powietrzu zawodnikiem[170].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

27 maja 2009 Torres poślubił Olallę Domínguez Liste[171][172]. Ceremonia odbyła się w miejscowości El Escorial na północy Hiszpanii[171]. Oboje znają się od 1992 roku, zaś związani są ze sobą od 2001[4][173]. 8 lipca 2009 na świat przyszło ich pierwsze dziecko, córka Nora Torres Domínguez[174]. 6 grudnia 2010 kolejne, syn Leo Torres Dominguez[175]. 26 października 2015 urodziło się ich trzecie dziecko, córka Elsa[176].

Inne[edytuj | edytuj kod]

W 2003 wystąpił w teledysku do piosenki „Ya Nada Volverá A Ser Como Antes” jednego ze swoich ulubionych zespołów, El Canto del Loco, ponadto przyjaźni się z jego wokalistą Danim Martínem[177]. Dwa lata później pojawił się gościnnie w filmie komediowym Torrente 3: El protector[178]. W 2009 wydał swoją autobiografię zatytułowaną El Niño: My Story[179]

Statystyki kariery[edytuj | edytuj kod]

Stan na 5 czerwca 2018 r.[180]

Występy w klubie[edytuj | edytuj kod]

Klub Sezon Liga Puchar kraju Puchar ligi Еuropа Inne[c] Razem
Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole
Atlético Madryt 2000/01 4 1 2 0 - 0 0 - 6 1
2001/02 36 6 1 1 - 0 0 - 37 7
2002/03 29 13 2 1 - 3 0 - 34 14
2003/04 35 19 5 2 - 3 0 - 43 21
2004/05 38 16 6 2 - 5 2 - 49 20
2005/06 36 13 4 0 - 0 0 - 40 13
2006/07 36 14 4 1 - 0 0 - 40 15
Razem 214 82 24 7 - 11 2 - 249 91
Liverpool 2007/08 33 24 1 0 1 3 11 6 - 46 33
2008/09 24 14 3 1 2 0 9 2 - 38 17
2009/10 22 18 2 0 0 0 8 4 - 32 22
2010/11 23 9 1 0 0 0 2 0 - 26 9
Razem 102 65 7 1 3 3 30 12 - 142 81
Chelsea 2010/11 14 1 0 0 0 0 4 0 - 18 1
2011/12 32 6 6 2 1 0 10 3 - 49 11
2012/13 36 8 5 2[d] 4 2 15 9 4 2 64 23
2013/14 29 5 2 0 1 1 9 4 1 1 42 11
Razem 111 20 13 4 6 3 38 16 5 3 173 46
A.C. Milan 2014/15 10 1 0 0 0 0 0 0 - 10 1
Atlético Madryt 2014/15 19 3 4 3 0 0 0 0 - 23 6
2015/16 30 11 1 0 0 0 9 1 - 40 12
2016/17 31 8 5 1 0 0 9 1 - 45 10
2017/18 27 3 4 3 0 0 11 0 - 41 6
Razem 106 25 11 10 0 0 29 2 0 0 149 37
Łącznie w karierze 533 190 54 16 9 6 110 32 5 3 722 251

Występy w reprezentacji[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja Hiszpanii
Rok Mecze Gole
2003/04[181] 10 1
2004/05[182] 10 2
2005/06[182] 15 10
2006/07[183] 8 1
2007/08[183] 12 3
2008/09[184] 12 5
2009/10[184] 13 2
2010/11[185] 6 3
2011/12[185] 12 4
2012/13[186] 8 5
2013/14[187] 3 2
Razem 110 38

Ostatnia aktualizacja: 30 maja 2014.

Gole w reprezentacji[edytuj | edytuj kod]

Ostatnia aktualizacja: 12 stycznia 2014[181][182][183][184]

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Atlético Madryt[188]

Reprezentacja Hiszpanii[147][188]

Chelsea FC

Indywidualne[28][33][148][188][189][190][48][191]

  • Najlepszy strzelec turnieju Nike Cup: 1999
  • Najlepszy Młody Piłkarz Europy: 1999
  • Najlepszy gracz turnieju Algarve: 2001
  • Najlepszy strzelec turnieju Algarve: 2001
  • Najlepszy piłkarz Młodzieżowych Mistrzostw Europy U-16: 2001
  • Najlepszy strzelec Młodzieżowych Mistrzostw Europy U-16: 2001
  • Najlepszy piłkarz Młodzieżowych Mistrzostw Europy U-19: 2003
  • Najlepszy strzelec Młodzieżowych Mistrzostw Europy U-19: 2003
  • Zawodnik Miesiąca Ligi Angielskiej: luty 2008, wrzesień 2009
  • Miejsce w Drużynie Roku Ligi Angielskiej: 2008, 2009
  • Piłkarz Roku Liverpoolu: 2008
  • Miejsce w Drużynie Turnieju Mistrzostw Europy: 2008
  • Miejsce w Drużynie Roku FIFPro: 2008, 2009
  • Najlepszy piłkarz Premier League regionu północno-zachodniego: 2008
  • Miejsce w Drużynie Roku według UEFA: 2008
  • Król strzelców Mistrzostw Europy: 2012
  • Król strzelców Pucharu Konfederacji: 2013

Torres ustanowił także kilka rekordów. Jest najmłodszym debiutantem oraz najmłodszym kapitanem w historii[10][8]. Najszybciej zdobył 50 bramek w Premier League (72 występy). W sezonie 2007/2008 strzelił 24 bramki w lidze co uczyniło go najbardziej bramkostrzelnym zagranicznym zawodnikiem w swoim debiutanckim sezonie w Premier League. Torres jest najskuteczniejszym obcokrajowcem w całej historii Liverpoolu oraz jednym z dwóch graczy, którzy ośmiokrotnie z rzędu zdobywali gole w meczach na Anfield[76]. W dniu 14 marca 2013 stał się pierwszym piłkarzem w historii, który w przeciągu jednego sezonu strzelał bramki w 7 rozgrywkach (Premier League, FA Cup, Puchar Ligi, Liga Europejska, Liga Mistrzów, Tarcza Wspólnoty oraz Klubowe Mistrzostwa Świata)[192].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Zawodnicy Chelsea skończyli ten mecz w 9; wcześniej czerwoną kartkę obejrzał Branislav Ivanović[103]
  2. ↑ Trafiał w rozgrywkach ligowych, Pucharze Anglii, Lidze Mistrzów, Lidze Europy, Pucharze Ligi Angielskiej, meczu o Tarczę Wspólnoty i Klubowych Mistrzostwach Świata. Wcześniej rekord ten należał do Andrija Szewczenki, który zdobywał bramki w 5 różnych rozgrywkach[110]
  3. ↑ Tarcza Wspólnoty (1 gol), Superpuchar Europy UEFA (2 mecze, 1 gol), Klubowe Mistrzostwa Świata FIFA (2 mecze, 1 gol)
  4. ↑ Część źródeł przypisuje gol 27.02.13 z 50. min. Middlesbrough – Chelsea strzelającemu Ramiresowi lub Torresowi, który ostatni dotknął piłki

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Fernando Torres (hiszp.). clubatleticodemadrid.com. [dostęp 2016-09-04].
  2. ↑ The striker from Madrid extends his contract with our club until June 30th, 2018 (ang.). atleticodemadrid.com. [dostęp 28 września 2017].
  3. ↑ Fernando Torres transfer news: Former Liverpool and Atletico Madrid striker to join Sagan Tosu in Japan | Goal.com [dostęp 2018-07-10] (ang.).
  4. ↑ a b c d e f g h i j Biografía (ang.). Fernando Torres. [dostęp 2010-04-09].
  5. ↑ a b Torres asegura que habría sido „un gran portero" (hiszp.). Marca, 2008-04-17. [dostęp 2010-04-09].
  6. ↑ Can Liverpool's record signing live up to expectations at Anfield? (ang.). LFChistory.net. [dostęp 2010-04-12].
  7. ↑ a b c d Lowe, Sid: Will Torres be Kop's new God or just another Fernando? (ang.). The Guardian, 2007-07-04. [dostęp 2010-04-09].
  8. ↑ a b c d Orłowski, Leszek. Fernando Torres – Woskowy guru. „Piłka Nożna Plus”, s. 37, wrzesień 2004. Profus Management. ISSN 1230-9737. 
  9. ↑ a b Fernando Torres – Reference Profile (ang.). ESPNsoccernet. [dostęp 2010-04-11].
  10. ↑ a b c d e Orłowski, Leszek. Gwiazda od A do Z – Fernando Torres. „Piłka Nożna Plus”, s. 40–41, maj 2008. Profus Management. ISSN 1230-9737. 
  11. ↑ a b c d e f g h i j k TORRES (ang.). Football Database. [dostęp 2010-04-09].
  12. ↑ Spanish Primera División – Top Scorers – 2003/04 (ang.). ESPNsoccernet. [dostęp 2010-04-09].
  13. ↑ a b UEFA Intertoto Cup 2004 (ang.). RSSSF. [dostęp 2010-04-09].
  14. ↑ Atletico warn Chelsea off Torres (ang.). BBC Sport, 2005-06-28. [dostęp 2010-04-09].
  15. ↑ Atletico prepared to sell Torres (ang.). BBC Sport, 2006-01-24. [dostęp 2010-04-09].
  16. ↑ Newcastle want me, claims Torres (ang.). BBC Sport, 2006-03-16. [dostęp 2010-04-09].
  17. ↑ Torres is Reds' number one target (ang.). Liverpool Echo, 2007-06-20. [dostęp 2010-04-09].
  18. ↑ a b 9. Fernando Torres (ang.). Liverpool Echo. [dostęp 2010-04-12].
  19. ↑ a b Liverpool complete Torres signing (ang.). BBC Sport, 2007-07-04. [dostęp 2010-04-09].
  20. ↑ Torres' £27m Liverpool deal (ang.). Daily Telegraph, 2007-06-30. [dostęp 2008-06-08].
  21. ↑ Liverpool wrap up record Torres transfer (ang.). The Guardian, 2007-07-04. [dostęp 2010-04-09].
  22. ↑ Sinnott, John: Aston Villa 1-2 Liverpool (ang.). BBC Sport, 2007-08-11. [dostęp 2010-04-11].
  23. ↑ Sanghera, Mandeep: Toulouse 0-1 Liverpool (ang.). BBC Sport, 2007-08-15. [dostęp 2010-04-11].
  24. ↑ Chowdhury, Saj: Liverpool 1-1 Chelsea (ang.). BBC Sport, 2007-08-19. [dostęp 2010-04-11].
  25. ↑ McKenzie, Andrew: Reading 2-4 Liverpool (ang.). BBC Sport, 2007-09-25. [dostęp 2010-04-11].
  26. ↑ Sinnott, John: Liverpool 4-1 FC Porto (ang.). BBC Sport, 2007-11-28. [dostęp 2010-04-11].
  27. ↑ a b 9. Fernando Torres (ang.). Liverpool. [dostęp 2010-04-12].
  28. ↑ a b Sinnott, John: Moyes & Torres win monthly awards (ang.). BBC Sport, 2008-03-07. [dostęp 2010-04-11].
  29. ↑ a b c Games played by Fernando Torres in 2007/2008 (ang.). Soccerbase. [dostęp 2010-04-11].
  30. ↑ McKenzie, Andrew: Liverpool 4-2 Arsenal (agg 5-3) (ang.). BBC Sport, 2008-04-08. [dostęp 2010-04-11].
  31. ↑ Goalscorers for the 2001-2002 season (ang.). lfchistory.net. [dostęp 2010-04-11].
  32. ↑ Ronaldo tops PFA nominations list (ang.). BBC Sport, 2008-04-11. [dostęp 2010-04-11].
  33. ↑ a b c Ronaldo named player of the year (ang.). BBC Sport, 2008-04-27. [dostęp 2010-04-11].
  34. ↑ Ronaldo wins writers' award again (ang.). BBC Sport, 2008-05-02. [dostęp 2010-04-11].
  35. ↑ Liverpool 1-0 Man City (ang.). ESPNsoccernet, 2008-05-04. [dostęp 2010-04-11].
  36. ↑ Caroe, Charlie: Jose Reina: Fernando Torres will improve (ang.). Telegraph.co.uk, 2008-05-06. [dostęp 2010-04-11].
  37. ↑ Premier League – Top Scorers – 2007/08 (ang.). ESPNsoccernet. [dostęp 2010-04-11].
  38. ↑ Caroe, Charlie: Chelsea target Liverpool's Spanish striker Fernando Torres with £55 million bid (ang.). Telegraph.co.uk, 2008-05-26. [dostęp 2010-04-11].
  39. ↑ Torres pledges long-term future to Reds (ang.). ESPNsoccernet, 2008-05-31. [dostęp 2010-04-11].
  40. ↑ Hicks laughs off Torres sale talk (ang.). BBC Sport, 2008-07-17. [dostęp 2010-04-11].
  41. ↑ Stevenson, Jonathan: Sunderland 0-1 Liverpool (ang.). BBC Sport, 2008-08-16. [dostęp 2010-04-11].
  42. ↑ Torres faces three-week lay-off (ang.). BBC Sport, 2008-09-01. [dostęp 2010-04-11].
  43. ↑ Games played by Fernando Torres in 2008/2009 (ang.). Soccerbase. [dostęp 2010-04-11].
  44. ↑ McNulty, Phil: Everton 0-2 Liverpool (ang.). BBC Sport, 2008-09-27. [dostęp 2010-04-11].
  45. ↑ Sanghera, Mandeep: Man City 2-3 Liverpool (ang.). BBC Sport, 2008-10-05. [dostęp 2010-04-11].
  46. ↑ a b Torres ruled out for '10-15 days' (ang.). BBC Sport, 2008-10-17. [dostęp 2010-04-11].
  47. ↑ McNulty, Phil: Atletico Madrid 1-1 Liverpool (ang.). BBC Sport, 2008-10-22. [dostęp 2010-04-11].
  48. ↑ a b Ronaldo Wins FIFPro Player Award (ang.). Goal.com, 2008-10-27. [dostęp 2010-04-11].
  49. ↑ Hughes, Ian: Liverpool 3-0 West Brom (ang.). BBC Sport, 2008-11-08. [dostęp 2010-04-11].
  50. ↑ Torres open to Atletico return (ang.). Sky Sports, 2008-11-09. [dostęp 2010-04-11].
  51. ↑ Benitez questions Spain on Torres. BBC Sport, 2008-11-28. [dostęp 2010-04-11].
  52. ↑ Liverpool hit by Torres setback (ang.). BBC Sport, 2008-12-04. [dostęp 2010-04-11].
  53. ↑ France Football confirma a Torres en el ‘Top 3’ del fútbol mundial (hiszp.). Fernando Torres, 2008-12-02. [dostęp 2010-04-11].
  54. ↑ Ronaldo, Torres up for Fifa award (ang.). BBC Sport, 2008-12-12. [dostęp 2010-04-11].
  55. ↑ Ronaldo named Fifa player of 2008 (ang.). BBC Sport, 2009-01-12. [dostęp 2010-04-11].
  56. ↑ Ashenden, Mark: Preston 0-2 Liverpool (ang.). BBC Sport, 2009-01-03. [dostęp 2010-04-11].
  57. ↑ Phil McNulty: Liverpool 2-0 Chelsea (ang.). BBC Sport, 2009-02-01. [dostęp 2010-04-11].
  58. ↑ Evans, Tony: The 50 greatest Liverpool players (ang.). Times Online, 2009-02-13. [dostęp 2010-04-11].
  59. ↑ Fernando Torres used powers of persuasion to play against Real Madrid (ang.). Times Online, 2009-03-11. [dostęp 2010-04-11].
  60. ↑ McNulty, Phil: Liverpool 4-0 R Madrid (agg 5-0) (ang.). BBC Sport, 2009-03-10. [dostęp 2010-04-11].
  61. ↑ Man Utd 1-4 Liverpool (ang.). BBC Sport, 2009-03-14. [dostęp 2010-04-11].
  62. ↑ Giggs earns prestigious PFA award (ang.). BBC Sport, 2009-04-26. [dostęp 2010-04-11].
  63. ↑ Brett, Oliver: Liverpool 3-1 Tottenham (ang.). BBC Sport, 2009-05-24. [dostęp 2010-04-11].
  64. ↑ Final 2008/2009 English Premier Table (ang.). Soccerbase. [dostęp 201-04-11].
  65. ↑ Torres agrees new Liverpool deal (ang.). BBC Sport, 2009-05-28. [dostęp 201-04-11].
  66. ↑ Torres signs new Liverpool deal (ang.). BBC Sport, 2009-08-14. [dostęp 2010-04-11].
  67. ↑ Torres signs contract extension with Liverpool (ang.). ESPNsoccernet, 2009-08-14. [dostęp 2010-04-11].
  68. ↑ West Ham 2 – 3 Liverpool (ang.). BBC Sport, 2009-09-19. [dostęp 2010-04-11].
  69. ↑ Priceless Fernando Torres slays Hull with a hat-trick show fit for a prince (ang.). The Guardian, 2009-09-28. [dostęp 2010-04-11].
  70. ↑ Torres and Ferguson claim Barclays awards (ang.). Premier League, 2009-10-02. [dostęp 2010-04-11].
  71. ↑ McNulty, Phil: Liverpool 2 – 0 Man Utd (ang.). BBC Sport, 2009-10-25. [dostęp 2010-04-11].
  72. ↑ Benitez hails quality of Torres (ang.). BBC Sport, 2009-10-26. [dostęp 2010-04-11].
  73. ↑ Career Milestones for Fernando Torres (ang.). LFChistory.net. [dostęp 2010-04-12].
  74. ↑ FIFA/FIFPRO World XI announced (ang.). The Independent, 2009-12-22. [dostęp 2010-04-11].
  75. ↑ Ornstein, David: Aston Villa 0 – 1 Liverpool (ang.). BBC Sport, 2009-12-29. [dostęp 2010-04-11].
  76. ↑ a b Fernando Torres sets another goalscoring record at Anfield (ang.). Fernando Torres, 2010-04-09. [dostęp 2010-04-12].
  77. ↑ Liverpool's Fernando Torres to have operation on knee (ang.). BBC Sport, 2010-01-17. [dostęp 2010-04-11].
  78. ↑ McNulty, Phil: Man City 0 – 0 Liverpool (ang.). BBC Sport, 2010-02-21. [dostęp 2010-04-11].
  79. ↑ Fernando Torres vows to stay at Liverpool (ang.). BBC Sport, 2010-03-27. [dostęp 2010-04-11].
  80. ↑ Vesty, Mark: Liverpool 0 – 0 Fulham (ang.). BBC Sport, 2010-04-11. [dostęp 2010-04-12].
  81. ↑ Fernando Torres is to visit specialist to assess knee (ang.). BBC Sport, 2010-04-11. [dostęp 2010-04-12].
  82. ↑ Rory Smith: Chelsea's £40 million bid for Liverpool striker Fernando Torres is an act of desperation (ang.). The Telegraph, 2011-01-27. [dostęp 2017-09-13].
  83. ↑ Jason Burt: Liverpool striker Fernando Torres hands in transfer request as Chelsea prepare new bid (ang.). The Telegraph, 2011-01-28. [dostęp 2017-09-13].
  84. ↑ a b Torres makes record move from Liverpool to Chelsea (ang.). BBC Sport, 2011-01-31. [dostęp 2017-09-13].
  85. ↑ Cristiano Ronaldo najdroższy, "El Polaco" wciąż w czołówce. sport.onet.pl, 2012-08-16. [dostęp 2017-09-13].
  86. ↑ Transfer records – transferowe rekordy.
  87. ↑ Phil McNulty: Chelsea 3-0 West Ham (ang.). BBC Sport, 2011-04-23. [dostęp 2017-09-13].
  88. ↑ Fernando Torres » Premier League 2010/2011 (ang.). worldfootball.net. [dostęp 2017-09-13].
  89. ↑ Aled Williams: Chelsea 4-1 Swansea (ang.). BBC Sport, 2011-09-24. [dostęp 2017-09-13].
  90. ↑ Fernando Torres: Chelsea start has been 'very, very difficult' (ang.). The Guardian, 2011-09-26. [dostęp 2017-09-13].
  91. ↑ Stephan Shemilt: Chelsea 5-0 Genk (ang.). BBC Sport, 2011-10-19. [dostęp 2017-09-13].
  92. ↑ Graham Chase: Chelsea 5-2 Leicester (ang.). BBC Sport, 2012-03-18. [dostęp 2017-09-13].
  93. ↑ Lawrence Barretto: Aston Villa 2-4 Chelsea (ang.). BBC Sport, 2012-03-31. [dostęp 2017-09-13].
  94. ↑ Jarosław Koliński: LM: Barcelona nie obroni tytułu. Przegląd Sportowy, 2012-04-24. [dostęp 2017-09-13].
  95. ↑ Maciej Kaliszuk: LM: Barcelona powstrzymana!. Przegląd Sportowy, 2012-04-18. [dostęp 2017-09-13].
  96. ↑ Marc Higginson: Chelsea 6-1 QPR (ang.). BBC Sport, 2012-04-29. [dostęp 2017-09-13].
  97. ↑ Phil McNulty: Chelsea 1-1 Bayern (aet, 4-3 pens) (ang.). BBC Sport, 2012-05-19. [dostęp 2017-09-13].
  98. ↑ Ben Smith: Chelsea 2-3 Man City (ang.). BBC Sport, 2012-08-12. [dostęp 2017-09-13].
  99. ↑ Mandeep Sanghera: Chelsea 4-2 Reading (ang.). BBC Sport, 2012-08-22. [dostęp 2017-09-13].
  100. ↑ a b c Fernando Torres » Premier League 2012/2013 (ang.). worldfootball.net. [dostęp 2017-09-13].
  101. ↑ Table on Saturday 6th October 2012 (ang.). Statto.com. [dostęp 2017-09-12].
  102. ↑ Gerry Cox: Chelsea 6 Wolves 0: match report (ang.). The Telegraph, 2012-09-25. [dostęp 2017-09-13].
  103. ↑ a b Phil McNulty: Chelsea 2-3 Manchester United (ang.). BBC Sport, 2012-10-28. [dostęp 2017-09-13].
  104. ↑ Phil McNulty: Chelsea 3-2 Shakhtar Donetsk (ang.). BBC Sport, 2012-11-07. [dostęp 2017-09-13].
  105. ↑ Emily Croydon: Can Rafael Benitez bring back the old Fernando Torres at Chelsea? (ang.). BBC Sport, 2012-11-22. [dostęp 2017-09-13].
  106. ↑ Wayne Veysey: Chelsea 6-1 Nordsjaelland: Torres double in vain as Champions League holders crash out (ang.). Goal.com, 2012-12-06. [dostęp 2017-09-12].
  107. ↑ a b UEFA Champions League 2012/13 - Group E (ang.). UEFA.com. [dostęp 2017-09-13].
  108. ↑ Dominic Fifield: Club World Cup: Chelsea cruise in to final with 3-1 win over Monterrey (ang.). The Guardian, 2012-12-13. [dostęp 2017-09-12].
  109. ↑ Maciej Kaliszuk: KMŚ: Chelsea poległa w finale. Corinthians mistrzem świata. Przegląd Sportowy, 2012-12-16. [dostęp 2017-09-13].
  110. ↑ a b Individual scoring feats (ang.). Chelsea Football Club. [dostęp 2017-09-13].
  111. ↑ a b c Fernando Torres » Europa League 2012/2013 (ang.). worldfootball.net. [dostęp 2017-09-13].
  112. ↑ John Atkin: Ivanović heads Chelsea to Europa League glory (ang.). UEFA.com, 2013-05-15. [dostęp 2017-09-13].
  113. ↑ Premier League 2012/2013 » 38. Round » Chelsea FC - Everton FC 2:1 (ang.). worldfootball.net. [dostęp 2017-09-13].
  114. ↑ Goal Total Clarification (ang.). Chelsea Football Club, 2013-05-25. [dostęp 2017-09-13].
  115. ↑ David Ornstein: Chelsea 2-0 Hull City (ang.). BBC Sport, 2013-08-18. [dostęp 2017-09-15].
  116. ↑ a b Games played by Fernando Torres in 2013/2014 (ang.). Soccerbase. [dostęp 2017-09-15].
  117. ↑ Uefa Super Cup: Bayern Munich vs Chelsea (ang.). BBC Sport, 2013-08-30. [dostęp 2017-09-15].
  118. ↑ Chelsea w ostatniej chwili pokonała Manchester City! Bohater Torres. Przegląd Sportowy, 2013-10-27. [dostęp 2017-09-15].
  119. ↑ David Ornstein: Chelsea 2-1 Crystal Palace (ang.). BBC Sport, 2013-12-14. [dostęp 2017-09-15].
  120. ↑ Chris Bevan: Liverpool 0-2 Chelsea (ang.). BBC Sport, 2014-04-27. [dostęp 2017-09-15].
  121. ↑ Ben Smith: Chelsea 1-3 Atletico Madrid (agg 1-3) (ang.). BBC Sport, 2014-04-30. [dostęp 2017-09-15].
  122. ↑ El Atlético hace oficial el fichaje de Fernando Torres (hiszp.). El País, 2014-12-29. [dostęp 2018-03-04].
  123. ↑ Ladislao J. Moñino: Torres desborda el Manzanares (hiszp.). El País, 2015-01-04. [dostęp 2018-03-04].
  124. ↑ Fernando Torres rzucony na głęboką wodę! Zagra od początku z Realem Madryt. sportowefakty.wp.pl, 2015-01-07. [dostęp 2018-03-04].
  125. ↑ Sid Lowe: Fernando Torres hits double as Atlético end Real’s Copa del Rey defence (ang.). The Guardian, 2015-01-15. [dostęp 2018-03-04].
  126. ↑ Gorka Pérez: El Atlético remonta ante el Eibar y Fernando Torres marca su gol 100 (hiszp.). El País, 2016-02-07. [dostęp 2018-04-28].
  127. ↑ Tom Webber: OFFICIAL: Fernando Torres signs one-year contract with Atletico Madrid (ang.). Goal.com, 2016-07-04. [dostęp 2018-03-04].
  128. ↑ Fernando Torres signs his new contract (hiszp.). Club Atlético de Madrid, 2016-07-04. [dostęp 2018-04-28].
  129. ↑ Maciej Kmita: Fernando Torres na dłużej w Atletico Madryt. WP SportoweFakty, 2017-07-05. [dostęp 2018-04-28].
  130. ↑ Ainhoa Sánchez: Fernando Torres y sus 300 partidos de Liga (hiszp.). Marca.com, 2017-10-15. [dostęp 2018-08-29].
  131. ↑ Sergio Picos: Torres logró ante el Levante su gol 100 con el Atlético en Liga (hiszp.). As.com, 2018-04-15. [dostęp 2018-08-29].
  132. ↑ Europa League final live: Marseille v Atletico Madrid (ang.). BBC Sport, 2018-05-16. [dostęp 2018-08-29].
  133. ↑ Andrés Iniesta and Fernando Torres bid emotional farewell to La Liga (ang.). The Guardian, 2018-05-20. [dostęp 2018-08-29].
  134. ↑ EFE: Fernando Torres, presentado en Japón: "Estoy deseando entrenarme ya" (hiszp.). Marca.com, 2018-07-15. [dostęp 2018-08-29].
  135. ↑ Fernando Torres » Club matches (ang.). worldfootball.net. [dostęp 2020-07-29].
  136. ↑ Josh Thomas: No goals in six months – Fernando Torres enduring a Japanese nightmare (ang.). goal.com, 2019-06-11. [dostęp 2020-07-29].
  137. ↑ Fernando Torres announces retirement from football (ang.). skysports.com. [dostęp 22 czerwca 2019].
  138. ↑ Jesús Mata: Fernando Torres' farewell ends with a humiliating defeat to Iniesta's Vissel Kobe (ang.). marca.com, 2019-08-23. [dostęp 2020-07-29].
  139. ↑ Fernando TORRES (ang.). FIFA. [dostęp 2010-04-11].
  140. ↑ Spain 4-0 Ukraine (ang.). BBC Sport, 2006-06-14. [dostęp 2010-04-11].
  141. ↑ Spain – Tunisia (ang.). FIFA. [dostęp 8 czerwca 2008].
  142. ↑ Top goals (ang.). FIFA. [dostęp 2010-04-11].
  143. ↑ Raul left out of Spain Euro squad (ang.). BBC Sport, 2008-05-17. [dostęp 2010-04-11].
  144. ↑ Ronay, Barney: Quicksilver Villa lights up the Alps (ang.). The Guardian, 2008-06-10. [dostęp 2010-04-11].
  145. ↑ a b Torres denies dissing Aragones (ang.). FourFourTwo, 2008-06-13. [dostęp 2010-04-11].
  146. ↑ Bevan, Chris: Sweden 1-2 Spain (ang.). BBC Sport, 2008-06-14. [dostęp 2010-04-11].
  147. ↑ a b McNulty, Phil: Germany 0-1 Spain (ang.). BBC Sport, 2008-06-29. [dostęp 2010-04-11].
  148. ↑ a b Spain dominate Team of the Tournament (ang.). euro2008.uefa.com, 30 czerwca 2008. [dostęp 1 lipca 2008]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  149. ↑ España vence a una digna Turquía en el partido 60 de Torres con la Selección absoluta (1-0) (hiszp.). Fernando Torres, 2009-03-28. [dostęp 2010-04-11].
  150. ↑ Spain unveils Confederations Cup roster (ang.). CBC.ca, 2009-06-01. [dostęp 2010-04-11].
  151. ↑ Scrivener, Peter: Spain 5-0 New Zealand (ang.). BBC Sport, 2009-06-14. [dostęp 2010-04-11].
  152. ↑ Mollina, R., Campos, T.: Torres logra el 'hat trick' más rápido de la historia de la selección (hiszp.). Marca, 2009-06-14. [dostęp 2010-04-11].
  153. ↑ Chowdhury, Saj: Spain 0-2 United States (ang.). BBC Sport, 2009-06-25. [dostęp 2010-04-11].
  154. ↑ Brąz dla Hiszpanii (pol.). LiverpoolFC.pl, 2009-06-28. [dostęp 2010-04-11].[martwy link]
  155. ↑ Przemysław Langier: Hiszpania rozbiła Włochów, La Furia Roja mistrzami Europy (pol.). Onet.pl, 2012-07-01. [dostęp 2012-07-02].
  156. ↑ Euro 2012: Fernando Torres królem strzelców (pol.). Onet.pl. [dostęp 2012-07-02].
  157. ↑ Torres and Casillas in Spain squad (ang.). Eurosport, 2013-05-27. [dostęp 2017-09-13].
  158. ↑ FIFA Confederations Cup Brazil 2013 - Spain-Uruguay (ang.). FIFA.com. [dostęp 2017-09-13].
  159. ↑ Spain hit ten in record-smashing win (ang.). FIFA.com, 2013-06-20. [dostęp 2017-09-13].
  160. ↑ Alba brace sees Spain top group (ang.). FIFA.com, 2013-06-23. [dostęp 2017-09-13].
  161. ↑ Spain and Italy poised for EURO rematch (ang.). FIFA.com, 2013-06-25. [dostęp 2017-09-13].
  162. ↑ FIFA Confederations Cup Brazil 2013 - Brazil-Spain (ang.). FIFA.com. [dostęp 2017-09-13].
  163. ↑ FIFA Confederations Cup Brazil 2013 - Awards (ang.). FIFA.com. [dostęp 2017-09-13].
  164. ↑ FIFA Confederations Cup Brazil 2013 - Statistics (ang.). FIFA.com. [dostęp 2017-09-13].
  165. ↑ Spain 2-0 Bolivia (ang.). BBC Sport, 2014-05-31. [dostęp 2018-09-01].
  166. ↑ World Cup 2014: Spain drop Alvaro Negredo and Jesus Navas (ang.). BBC Sport, 2014-05-31. [dostęp 2018-09-01].
  167. ↑ Fran Villalobos: Los más grandes también lloran (hiszp.). Marca, 2014-06-23. [dostęp 2018-09-01].
  168. ↑ José Sámano: España sufre un descalabro mundial (hiszp.). El País, 2014-06-13. [dostęp 2018-09-01].
  169. ↑ José Sámano: España fue el Titanic (hiszp.). El País, 2014-06-18. [dostęp 2018-09-01].
  170. ↑ Fernando Torres (ang.). ESPNsoccernet. [dostęp 2010-04-12].
  171. ↑ a b Fernando na ślubnym kobiercu (pol.). LFC.pl, 2009-05-29. [dostęp 2010-04-11].
  172. ↑ Se casa Fernando Torres (hiszp.). elpais.com, 2009-05-28. [dostęp 2010-04-11].
  173. ↑ Football is a funny ol game (ang.). The Sun, 2008-04-15. [dostęp 2010-04-11].
  174. ↑ Nora Torres już na świecie. lfc.pl, 2009-07-08. [dostęp 2010-04-11].
  175. ↑ Fernando Torres y Olalla Dominguez, padres de un niño llamado Leo (hiszp.). La Vanguardia, 2010-12-08. [dostęp 2017-09-13].
  176. ↑ Fernando Torres papa: Olalla a secrètement donné naissance à une petite Elsa (fr.). Purepeople.com, 2015-11-02. [dostęp 2017-09-13].
  177. ↑ El Canto del Loco (ya nada volverá a ser como antes) "RJTV" (hiszp.). YouTube. [dostęp 2009-04-10].
  178. ↑ Torrente 3: El protector (ang.). Internet Movie Database. [dostęp 2010-04-11].
  179. ↑ Simon Wilson: El Nino: My Story (ang.). soccernet.espn.go.com, 2009-10-22. [dostęp 2010-04-11].
  180. ↑ Fernando Torres (ang.). Soccerbase. [dostęp 2010-04-09].
  181. ↑ a b Season 2002/04 – National Team (hiszp.). Fernando Torres. [dostęp 17 listopada 2008].
  182. ↑ a b c Season 2004/06 – National Team (hiszp.). Fernando Torres. [dostęp 17 listopada 2008].
  183. ↑ a b c Season 2006/08 – National Team (hiszp.). Fernando Torres. [dostęp 17 listopada 2008].
  184. ↑ a b c Season 2008/10 – National Team (hiszp.). Fernando Torres. [dostęp 17 listopada 2008].
  185. ↑ a b Season 2010/12 – National Team (hiszp.). Fernando Torres. [dostęp 17 listopada 2008].
  186. ↑ Temporada 2012/14 – Selección española (ang.). fernando9torres.com. [dostęp 12 stycznia 2014].
  187. ↑ Temporada 2013/14 – Selección española (ang.). fernando9torres.com. [dostęp 30 maja 2014].
  188. ↑ a b c Honours (ang.). Fernando Torres. [dostęp 9 czerwca 2008].
  189. ↑ VOTE RESULT: LFC PLAYER OF THE SEASON (ang.). liverpoolfc.tv. [dostęp 9 czerwca 2008]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  190. ↑ Fernando Torres collects Northwest Football Award (ang.). Fernando Torres. [dostęp 18 listopada 2008].
  191. ↑ Drużyna roku 2008 według UEFA. PiłkaNożna.pl, 21 stycznia 2009. [dostęp 21 stycznia 2009].
  192. ↑ Will Fernando Torres ever return to top form? (ang.). givemefootball.com. [dostęp 14 kwietnia 2013].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Składy reprezentacji Hiszpanii
p • d • e
Skład reprezentacji Hiszpanii na Euro 2004
Hiszpania
p • d • e
Skład reprezentacji Hiszpanii na Mundialu 2006
Hiszpania
p • d • e
Skład reprezentacji Hiszpanii na Euro 2008
Hiszpania
p • d • e
Skład reprezentacji Hiszpanii na Pucharze Konfederacji 2009
Hiszpania
p • d • e
Skład reprezentacji Hiszpanii na Mundialu 2010
Hiszpania
p • d • e
Skład reprezentacji Hiszpanii na Euro 2012
Flag of Spain.svg
p • d • e
Skład reprezentacji Hiszpanii na Pucharze Konfederacji 2013
Hiszpania
p • d • e
Skład reprezentacji Hiszpanii na Mundialu 2014
Hiszpania
Osiągnięcia i nagrody
p • d • e
Jedenastka gwiazd Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2008
Bramkarze
Obrońcy
Pomocnicy
Napastnicy
p • d • e
Królowie strzelców Mistrzostw Europy w piłce nożnej
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Fernando_Torres&oldid=60599212”