Przejdź do zawartości

Tomasz Elbanowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tomasz Elbanowski
Ilustracja
T. Elbanowski w 2021 r.
Data i miejsce urodzenia

14 grudnia 1978
Warszawa

Zawód, zajęcie

historyk, publicysta, autor książek dla dzieci

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Małżeństwo

Karolina Elbanowska

Tomasz Elbanowski (ur. 14 grudnia 1978[1]) – polski działacz społeczny, dziennikarz, publicysta, autor materiałów dydaktycznych z historii i książek dla dzieci, historyk, inicjator akcji „Ratuj Maluchy”.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Z zawodu historyk. Przez wiele lat pracował jako lokalny dziennikarz[2] w piśmie „To i Owo” z Legionowa[3]. W 2008 roku[2] był inicjatorem akcji „Ratuj Maluchy”[4], która zebrała ponad 60 tysięcy podpisów przeciwko obniżeniu wieku obowiązku szkolnego[2]. W maju 2009 roku, wspólnie z żoną, założył Stowarzyszenie Rzecznik Praw Rodziców[5], którego został prezesem[6]. Pełniąc tę funkcję, w 2011 roku wspólnie z żoną wyszedł z inicjatywą obywatelską projektu nowelizacji ustawy znoszącej obowiązek szkolny dla sześciolatków, pod którym podpisy złożyło 347 tysięcy osób – zdaniem dziennikarzy Rzeczpospolitej inicjatywa ta była głównym powodem odroczenia wejścia w życie obowiązku szkolnego dla sześciolatków[2], mimo iż sam projekt został odrzucony przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. Dwa lata później, również wspólnie z żoną, zainicjował inicjatywę referendalną, która miała objąć m.in. kwestię likwidacji obowiązku szkolnego sześciolatków. Pod projektem tym podpisał się blisko milion obywateli, jednak również został on odrzucony przez Sejm RP. W 2014 roku, po raz kolejny wspólnie z żoną, rozpoczął inicjatywę obywatelską dotyczącą likwidacji obowiązku szkolnego sześciolatków[7], jednak, mimo zebrania pod tym projektem niemal 300 tysięcy podpisów[8], został on odrzucony przez Sejm RP[9]. Jednak w 2015 r. pierwszą decyzją nowego rządu PiS, było odwołanie reformy obniżenia wieku szkolnego, zgodnie z założeniem inicjatywy „Ratuj maluchy”, która po ośmiu latach zakończyła się w ten sposób sukcesem[10]. Od 2018 r. prowadzi wraz z żoną wydawnictwo Tabula Rasa, które wydaje książki dla dzieci.

Tomasz Elbanowski jest żonaty z Karoliną, z którą wspólnie określani są mianem „liderów walki z reformą” (obniżającą wiek obowiązku szkolnego[7]).

Wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Działalność dziennikarska

[edytuj | edytuj kod]

W 2008 roku został nominowany w kategorii „Publicystyka historyczna” za artykuł „Serca bym nie żałował” w konkursie SGL Local Press 2008 organizowanym przez Stowarzyszenie Gazet Lokalnych[11].

W 2010 roku, w ramach organizowanego przez Kancelarię Prezydenta RP konkursu dla dziennikarzy prasy lokalnej „Blaski i cienie budowy demokracji lokalnej”, otrzymał przyznane przez Stowarzyszenie STOP Korupcji wyróżnienie za ujawnianie zjawisk korupcyjnych w cyklu artykułów „Hulaj dusza, planu nie ma” opublikowanych w tygodniku To i Owo[12].

Działalność społeczna

[edytuj | edytuj kod]

W 2011 roku, wspólnie z żoną, znalazł się na liście „100 najbardziej wpływowych Polaków” tygodnika „Wprost[2].

Dwa lata później, również razem z żoną, zajął 17. miejsce na liście „50 najbardziej wpływowych Polaków” tego samego tygodnika[13].

W styczniu 2014 roku, wraz z żoną, otrzymał specjalne wyróżnienie w pierwszej edycji nagrody „Człowiek Wolności 2013 roku” przyznawanej przez tygodnik W Sieci za „obywatelski wymiar akcji Ratuj Maluchy kierowanej przez małżeństwo laureatów”[14].

W marcu 2014 roku, wraz z żoną, otrzymał nagrodę Tulipanów Narodowego Dnia Życia za działalność w ramach Fundacji Rzecznik Praw Rodziców[15].

W kwietniu 2015 roku, wraz z żoną, został Człowiekiem Roku 2014 tygodnika „Wprost”[16].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tomasz Elbanowski | Dane z KRS | Rejestr.io [online], rejestr.io [dostęp 2021-06-14].
  2. a b c d e Bartosz Marczuk, Artur Grabek: 300 kilogramów głosów przeciwko reformie. rp.pl, 2013-03-30. [dostęp 2015-04-14]. (pol.).
  3. Michał Wąsowski: Elbanowscy – nowy wróg rządu. Kim są ludzie, którzy niemal rozsadzili koalicję?. natemat.pl. [dostęp 2015-04-14]. (pol.).
  4. Ratuj Maluchy – ogólnopolski protest rodziców przeciw reformie edukacji. ratujmaluchy.pl. [dostęp 2015-04-14]. (pol.).
  5. Przemysław Wilczyński, Katarzyna Hall, Tomasz Elbanowski: Cała władza w ręce rodziców. tygodnikpowszechny.pl, 2012-03-19. [dostęp 2015-04-14]. (pol.).
  6. Stowarzyszenie. rzecznikrodzicow.pl. [dostęp 2015-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-07)]. (pol.).
  7. a b Alicja Bobrowicz: Ostatnia szarża Elbanowskich? Historia batalii z reformą sześciolatków. metro.gazeta.pl, 2014-07-24. [dostęp 2015-04-14]. (pol.).
  8. Do Sejmu wraca sprawa sześciolatków, bo „rodzice chcą mieć wybór”. ZNP: nie można zawrócić biegu rzeki. polskieradio.pl, 2015-03-04. [dostęp 2015-04-14]. (pol.).
  9. Obywatelski projekt ustawy odrzucony. Sześciolatki pójdą do szkoły. eostroleka.pl, 2015-03-05. [dostęp 2015-04-14]. (pol.).
  10. Mininister edukacji rozmawia z Elbanowskimi – tvp.info [online], web.archive.org, 4 grudnia 2020 [dostęp 2021-09-18] [zarchiwizowane z adresu 2020-12-04].
  11. Laureaci konkursu SGL Local Press 2008, gazetylokalne.pl [dostęp 2015-04-14] [zarchiwizowane 2015-04-14] (pol.).
  12. Konkurs dla dziennikarzy rozstrzygnięty, prezydent.pl, 14 czerwca 2010 [dostęp 2015-04-14] [zarchiwizowane 2016-03-04] (pol.).
  13. Przemek Barankiewicz: 50 „wpływowych” według „Wprost” (RANKING). pb.pl, 2013-11-12. [dostęp 2015-04-14]. (pol.).
  14. Jarosław Marek Rymkiewicz – „Człowiekiem Wolności 2014” tygodnika „wSieci”. wpolityce.pl, 2015-01-05. [dostęp 2015-04-14]. (pol.).
  15. Marczuk, Elbanowscy i miasto Toruń nagrodzeni za wzmacnianie społecznej roli rodziny. wprost.pl, 2014-03-24. [dostęp 2015-04-14]. (pol.).
  16. Łukasz Szewczyk: Człowiek Roku Wprost w nowej odsłonie. media2.pl, 2015-04-07. [dostęp 2015-04-14]. (pol.).