Przejdź do zawartości

Tyrrell 020

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tyrrell 020
Ilustracja
Tyrrell 020C (Grand Prix Wielkiej Brytanii 1993)
Kategoria

Formuła 1

Konstruktor

Tyrrell

Projektant

Harvey Postlethwaite
George Ryton
Mike Coughlan

Dane techniczne
Nadwozie

monokok z włókien węglowych

Zawieszenie
przednie

popychacze, amortyzatory Koni

Zawieszenie
tylne

popychacze, amortyzatory Koni

Silnik

Honda RA101-E 3,5 V10 (1991)
Ilmor LH10 3,5 V10 (1992)
Yamaha OX10A 3,5 V10 (1993)

Skrzynia biegów

Hewland, półautomatyczna, 6 biegów + wsteczny

Paliwo

Shell
Elf
BP

Opony

Pirelli
Goodyear

Historia
Debiut

Grand Prix USA 1991

Kierowcy

Satoru Nakajima
Stefano Modena
Olivier Grouillard
Andrea de Cesaris
Ukyō Katayama

Używany

19911993

Wyścigi

41

Wygrane

0

Pole position

0

Najszybsze okrążenie

0

Tyrrell 019 Tyrrell 021

Tyrrell 020 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Harveya Postlethwaite'a i George'a Rytona. Uczestniczył w sezonach 19911993.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Samochód był następcą innowacyjnego aerodynamiczne 019, który jako pierwszy w historii stosował podniesiony nos[1]. Model 020 pod względem aerodynamiki był podobny do poprzednika. Różnicą było zastosowanie w miejsce Forda silników Honda, z których w 1990 korzystał mistrzowski McLaren[2]. W rzeczywistości silniki Honda były cięższe od Fordów i wpływały negatywny na rozkład masy, a co za tym idzie – na prowadzenie samochodu, którego to problemu nie udało się wyeliminować[3].

Fakt używania tych jednostek oraz sponsoring Brauna powodowały, że oczekiwania względem Tyrrella przed sezonem 1991 były wysokie[2][4]. Obaj kierowcy 020 – Stefano Modena i Satoru Nakajima – zdobyli punkty w debiucie samochodu, podczas Grand Prix USA 1991. Jednakże w trzech kolejnych eliminacjach żaden zawodnik Tyrrella nie dojechał do mety, wliczając w to Grand Prix Monako, w którym Modena startował z pierwszego rzędu[5]. Te niepowodzenia oraz impas w sprawie dyskusji na temat kontraktu z Kenem Tyrrellem spowodowały, że główny projektant modelu, Harvey Postlethwaite, odszedł przed Grand Prix Kanady do Saubera. W Grand Prix Kanady Modena osiągnął najlepszy wynik sezonu, finiszując na drugim miejscu, za Nigelem Mansellem. W dalszej części sezonu Włoch zdobył jeszcze jeden punkt, co dało Tyrrellowi szóste miejsce w końcowej klasyfikacji – wynik, którego konstruktor ten nigdy już nie pobił[3]. Mimo to Tyrrell kończył sezon w atmosferze rozczarowania, przez co Honda podjęła współpracę z Footworkiem, a Braun zaprzestał sponsorowania zespołu[2].

W 1992 roku wprowadzono ulepszoną wersję modelu, nazwaną 020B. Współprojektantem pojazdu został Mike Coughlan. Stosowała ona silnik Ilmor, a jego kierowcami byli Olivier Grouillard i Andrea de Cesaris. De Cesaris uzyskał tym samochodem osiem punktów[6]. W pierwszej połowie sezonu 1993 używana była wersja „C”, zastąpiona następnie Tyrrellem 021[7].

Wyniki w Formule 1

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Zespół Silnik Kierowcy Wyniki w poszczególnych eliminacjach Wyniki
kierowców
Wyniki
konstruktora
1991 Stany Zjednoczone Brazylia San Marino Monako Kanada Meksyk Francja Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Portugalia Hiszpania Japonia Australia Pkt. Msc. Pkt. Msc.
Braun Tyrrell Honda Honda Japonia Satoru Nakajima 5 NU NU NU 10 12 NU 8 NU 15 NU NU 13 17 NU NU 2 15 12 6
Włochy Stefano Modena 4 NU NU NU 2 11 NU 7 13 12 NU NU NU 16 6 10 10 8
1992 Meksyk Brazylia Hiszpania San Marino Monako Kanada Francja Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Portugalia Japonia Australia Pkt. Msc. Pkt. Msc.
Tyrrell Racing Organisation Ilmor Francja Olivier Grouillard NU NU NU NU 8 NU 12 11 11 NU NU NU NU NU NU NU 0 24 8 6
Włochy Andrea de Cesaris NU 5 NU NU 14 NU 5 NU NU NU 8 8 6 9 4 NU 8 9
1993 Brazylia Unia Europejska San Marino Hiszpania Monako Kanada Francja Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Portugalia Japonia Australia Pkt. Msc. Pkt. Msc.
Tyrrell Racing Organisation Yamaha Japonia Ukyō Katayama NU NU NU NU NU NU 17 NU 13 - - - - - - - 0 28 0 13
Włochy Andrea de Cesaris NU NU NU NU DK 10 NU 15 - - - - - - - - 0 27

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wouter Melissen: Tyrrell 019 Cosworth. [w:] ultimatecarpage.com [on-line]. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).
  2. a b c TYRRELL FORD 019. [w:] research-racing.de [on-line]. [dostęp 2018-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-08)]. (ang.).
  3. a b Jennie Mowbray: #F1 History: 1991 Tyrrell 020 – So Near…Yet So Far…. [w:] thejudge13.com [on-line]. 2015-02-19. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).
  4. Tyrrell 020 (1991) pictures. [w:] f1fanatic.co.uk [on-line]. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).
  5. Tyrrell 020. [w:] research-racing.de [on-line]. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).
  6. Tyrrell 020B. [w:] statsf1.com [on-line]. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).
  7. Tyrrell 020C. [w:] statsf1.com [on-line]. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).