Przejdź do zawartości

Ulica Małopolska w Poznaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Małopolska
Sołacz
Ilustracja
Modernistyczna willa przy ul. Małopolskiej
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Długość

890 m[1]

Przebieg
0 m
ul. Warmińska
ul. Kaszubska
ul. Pomorska
Plac Pomorski
ul. Pomorska
Plac Orawski
ul. Wołyńska Uwaga, tramwaj!
Plac Spiski
ul. Śląska
światła ul. Nad Wierzbakiem ,
al. Wielkopolska
890 m
Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Małopolska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „ulica Małopolska”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Małopolska”
Ziemia52°25′24,1″N 16°54′11,1″E/52,423365 16,903089

Ulica Małopolska − ulica na Sołaczu w Poznaniu, zlokalizowana pomiędzy ul. Niestachowską na zachodzie, a ul. Nad Wierzbakiem na wschodzie. Ulica, związana jest z powstaniem w początkach XX wieku kolonii willowej na Sołaczu, zaprojektowanej przez Josepha Stübbena – stanowi integralną część tego zespołu urbanistycznego, wraz z placami Spiskim i Orawskim, bezpośrednio do niej przylegającymi.

Komunikacja

[edytuj | edytuj kod]

Na odcinku od ulicy Śląskiej do skrzyżowania z Aleją Wielkopolską i ulicą Nad Wierzbakiem wyznaczono ruch jednokierunkowy, w stronę Alei Wielkopolskiej.

Ulicą przebiega (do ul. Wołyńskiej) linia tramwajowa w kierunku pętli Piątkowska (od 1913 – wtedy tylko do Sołacza) – linie 9 i 11 (dawniej również 17 i 24). Południową stroną prowadzi droga rowerowa doliną Bogdanki. Od południa do ulicy przylega Park Sołacki ze Stawami Sołackimi.

Przedłużeniem ulicy Małopolskiej na zachód jest ul. Warmińska, a na wschód Aleja Wielkopolska. Nazwa ulicy wpisuje się w toponimię tej części miasta, związaną z nazwami krain geograficznych Polski.

Obiekty

[edytuj | edytuj kod]

Ważniejsze obiekty zlokalizowane przy ulicy Małopolskiej to (od zachodu): ogród farmakognostyczny Uniwersytetu Medycznego, Park Sołacki, kościół św. Jana Vianneya (w pewnym oddaleniu) i niemieckie osiedle z okresu II wojny światowej. Zabudowa traktu to przede wszystkim okazałe wille z różnych epok i w różnych stylach architektonicznych, także modernistyczne. Do zabytkowych należą budynki pod numerami: 2, 3, 6 (architekt Rohde), 7 (architekt Felix Haferkorn), 8 (architekt Otto Meister), 9, 10 i 12[2].

Przyroda

[edytuj | edytuj kod]

W połowie lat 60. XX wieku, notowano przy ulicy Małopolskiej, na stanowiska ruderalnych, dość rzadką lepnicę smukłą[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zarząd Dróg Miejskich w Poznaniu: Spis dróg publicznych będących w administracji ZDM Poznań (stan na styczeń 2018) w formacie PDF. zdm.poznan.pl. [dostęp 2018-06-24]. (pol.).
  2. Praca zbiorowa, Poznań – spis zabytków architektury, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2004, s.150, ISBN 83-89525-07-0
  3. praca zbiorowa, Przegląd wielkopolskich zabytków przyrody, PiWRL, Poznań, 1966, s.301

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]