
Stawy Sołackie
| ||
![]() Panorama Dużego Stawu w kierunku wschodnim - po lewej punkt widokowy z barierkami | ||
Położenie | ||
Państwo | ![]() | |
Miejscowości nadbrzeżne | Poznań | |
Morfometria | ||
Powierzchnia | 3,6 ha | |
Hydrologia | ||
Rzeki zasilające | Bogdanka | |
Rzeki wypływające | Bogdanka | |
Rodzaj jeziora | sztuczne | |
![]() |
Stawy Sołackie - ciąg sztucznych zbiorników wodnych spiętrzonych na Bogdance w Poznaniu na terenie Parku Sołackiego.
Spis treści
Historia[edytuj | edytuj kod]
Park Sołacki (14,63 ha) założony został z inicjatywy miasta w 1907 na dawnych bagnach, według projektu Hermanna Kube. Po spiętrzeniu Bogdanki uzyskano zespół stawów, z czego dwa powstały dodatkowo w 1995 i mają bardzo małe rozmiary (są to akweny sedymentacyjno-flotacyjne), w związku z czym najczęściej pisze się o dwóch stawach z czasów Kubego.
Morfologia i obiekty[edytuj | edytuj kod]
Obecna powierzchnia stawów wynosi 3,6 ha, a łączna długość linii brzegowej - 1050 m. Staw większy (wschodni - tzw. Duży Staw) ma powierzchnię 3,22 ha, długość linii brzegowej 760 m, a głębokość 1,5-2 m. Staw Mały ma powierzchnię 0,2 ha, głębokość 1,3-1,5 m i charakter wydłużonej laguny.
Kształt jest rozciągnięty na linii wschód-zachód. Brzegi zajmują zarówno krzewy, lasy liściaste, jak i niewielkie połacie trawników. Brzegi Stawu Dużego opadają raczej łagodnie, natomiast Małego są spadziste i umocnione. Dno w obu zbiornikach zamulone.
Od północy urządzono punkt widokowy z barierkami. Jeszcze w latach 70. XX wieku możliwe było pływanie po akwenach wypożyczanymi na południowym brzegu łodziami. Obecnie tradycja ta jest odtwarzana i od wiosny 2012 roku znów możliwe jest wypożyczenie łódek. W przewężeniu między stawami znajduje się drewniany most dla pieszych. Obok stoi restauracja wysokiej klasy (dawniej Piracka, obecnie Meridian). W pobliżu znajduje się też kontrowersyjna rzeźba Dwie kobiety autorstwa Sylwestra Ambroziaka.
Flora i fauna[edytuj | edytuj kod]
Występują miejscami w litoralu niewielkie płaty makrofitów. W północnych częściach skupiska ptactwa wodnego.
W latach 1999-2000 przeprowadzono badania fykologiczne Stawów. Stwierdzono występowanie 208 taksonów sinic i glonów oraz 22 taksony o randze podgatunku. Najbogaciej reprezentowany był Staw Duży (164 taksony). Znaleziono 41 gatunków okrzemek, w tym zagrożone wyginięciem: Gomphonema helveticum i Cymbella elginensis.
Całkowita liczba komórek fitoplanktonu i biomasy była dwa razy większa w Stawie Dużym, niż w Małym. Fykoflora Stawów miała charakter zielenicowo-okrzemkowy. Maksymalna liczebność przypadała na początkowy okres jesieni.
W połowie lat 60. XX wieku w stawach stwierdzono występowanie bardzo rzadkiego na niżu grzybieńczyka wodnego[1].
Czystość wód[edytuj | edytuj kod]
Czystość wód stawowych pozostawała zawsze poważnym problemem. Staw zbiera m.in. wiele kolektorów deszczowych z okolicy. Jest to ostatni akwen na Bogdance przed jej ujściem do Warty. W 2005 spuszczono wodę i dokonano oczyszczenia, tudzież wapnowania dna stawów. Wcześniej zbiorniki rekultywowano także w latach 1995-1996.
Dojazd[edytuj | edytuj kod]
Dojazd zapewniają tramwaje linii 9 i 11, do przystanku Nad Wierzbakiem lub Park Sołacki.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
oraz w pobliżu:
- Poczekalnia tramwajowa na Sołaczu,
- Osiedle przy ul. Nad Wierzbakiem w Poznaniu,
- Aleja Wielkopolska w Poznaniu.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ praca zbiorowa, Przegląd wielkopolskich zabytków przyrody, PiWRL, Poznań, 1966, s.301
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Poznań – plan miasta i okolic 1:20.000, Wydawnictwo Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2004, ISBN 83-87157-01-5
- Ryszard Gołdyn, Barbara Jankowska, Piotr Kowalczak, Maria Pułyk, Elżbieta Tybiszewska, Janusz Wiśniewski, Wody powierzchniowe Poznania, w: Środowisko naturalne miasta Poznania. Część I, Urząd Miejski w Poznaniu, Poznań, 1996, s.52, ISBN 83-906665-0-3
- Magdalena Szczepańska, Elementy wodne w systemie rekreacyjnym mista Poznania, s.193 (.pdf) - http://www.studiaperiegetica.pl/pub/10_2_2008.pdf (dostęp 17.8.2010)
- Beata Messyasz, Marta Jurgońska, Struktura gatunkowa fitoplanktonu w cyklu rocznym w stawach Dużym i Małym (Park Sołacki, Poznań), w: Roczniki Akademii Rolniczej w Poznaniu, CCCLIV (2003), wyd. AR Poznań, ss.131-145, ISSN 1508-9193