Walerij Szmarow (piłkarz)

Walerij Szmarow

Валерий Шмаров

Walerij Szmarow (2010)
Pełne imię i nazwisko	Walerij Walentinowicz Szmarow
Data i miejsce urodzenia	23 lutego 1965 Woroneż
Wzrost	180 cm
Pozycja	pomocnik/napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub SportSzkoła Woroneż
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1982–1984 Fakieł Woroneż 56 (6) 1984 SKA Chabarowsk 0 (0) 1985 CSKA Moskwa 40 (29) 1986 Fakieł Woroneż 39 (12) 1987–1991 Spartak Moskwa 120 (38) 1991–1994 Karlsruher SC 81 (10) 1994–1995 Arminia Bielefeld 10 (0) 1995–1996 Spartak Moskwa 23 (16) 1996 Chunnam Dragons 4 (0) 1997–2001 Fakieł Woroneż 109 (29) 2002 Arsenał Tuła 15 (7) W sumie: 497 (147)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1989–1990 ZSRR 3 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2003 Czkałowiec-1936 Nowosybirsk 2006–2008 FCSz-73 Woroneż 2009 Fakieł Woroneż

Walerij Walentinowicz Szmarow, ros. Валерий Валентинович Шмаров (ur. 23 lutego 1965 w Woroneżu, Rosyjska FSRR, ZSRR) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji pomocnika, a wcześniej napastnika, reprezentant ZSRR, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Wychowanek Szkoły Sportowej w Woroneżu. Pierwszy trener - Władimir Nikitienko. W 1982 rozpoczął karierę piłkarską w miejscowym klubie Fakieł Woroneż. W roku 1984 na gracza zwrócił uwagę trener Spartaka Moskwa Konstantin Bieskow (zwłaszcza po grze o Puchar ZSRR, kiedy Fakieł pokonał Spartak). Jednak w tym samym roku Shzmarow został wezwany do służby w wojsku i zgodnie z dyrektywą wysłany do Chabarowska. Pięć miesięcy spędził w SKA Chabarowsk, grał w zespole rezerw pod przybranym nazwiskiem - Igor Protasow (w klubie był gracz o takim imieniu i nazwisku, ale w tym czasie leczył kontuzję). W 1985 roku grał w CSKA Moskwa, który spadł z Wysszej Ligi w poprzednim roku. W tym sezonie Szmarow został najlepszym strzelcem, zdobywając 29 bramek w 40 meczach. Jednak zespół był zmuszony walczyć o awans w barażach. Po pierwszych 2 nieudanych meczach barażowych, Szmarow został oddelegowany z drużyny i wysłany do koszar. Służbę wojskową zakończył 31 grudnia 1985 r., po czym powrócił do Fakiełu Woroneż. W 1987 roku postanowił przenieść się do Spartaka Moskwa, w którym z powodzeniem grał przez 5 lat, dwukrotnie stając się mistrzem ZSRR. W finałowym meczu o mistrzostwo 1989 roku w ostatniej chwili zdobył "złoty gol" w meczu z Dynamem Kijów, a w 1990 roku zdobył wraz z Ołehiem Protasowym tytuł króla strzelców mistrzostw.

W 1991 roku wyjechał do Niemiec, gdzie przez trzy sezony bronił barw Karlsruher SC. Na początku występował w ataku, a potem po lewej stronie w środku pola. Dzięki jego podaniom często zdobywał bramki Siergiej Kirjakow. W trzecim sezonie trener Winfried Schaefer umieścił Szmarowa na pozycję w defensywie, co w efekcie doprowadziło do odejścia zawodnika z zespołu. W 1995 roku przeniósł się do Arminii Bielefeld, która akurat awansowała z regionalnej Oberligi do Bundesligi 2.

Latem 1995 piłkarz zdecydował na powrót do Rosji. Spartak Moskwa wykupił transfer od Karlsruher SC. Sezon 1995 w Spartaku okazał się dla Szmarowa udanym: 16 goli w 20 meczach (trzecie miejsce w klasyfikacji strzelców). W 1996 roku, po kilku meczach sezonu nie potrafił znaleźć porozumienia z nowym trenerem Gieorgijem Jarcewym i odszedł z klubu do Korei Południowej, gdzie spędził tylko 3 miesiące (choć termin ważności umowy wynosił 1,5 roku) w Chunnam Dragons.

Od 1997 do 2001 Szmarow występował w macierzystym klubie Fakieł Woroneż, który balansował pomiędzy pierwszą i najwyższą ligą. Zakończył karierę w Arsenale Tuła, grającej w drugiej lidze, gdzie w tym samym czasie grał jego 17-letni syn Dienis Szmarow. 25 maja 2003 w Woroneżu odbył się jego mecz pożegnalny pomiędzy Fakiełem i Spartakiem, w którym Szmarow grał dla obu zespołów i zdobył cztery gole.

Kariera reprezentacyjna

23 sierpnia 1989 zadebiutował w reprezentacji Związku Radzieckiego w meczu towarzyskim z Polską zremisowanym 1:1. Ogółem rozegrał 3 gry reprezentacyjne.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę trenerską. Najpierw w 2003 w ciągu trzech miesięcy prowadził Czkałowiec-1936 Nowosybirsk. Po zakończeniu Wyższej Szkole Trenerskiej w latach 2006-2008 trenował FCSz-73 Woroneż, który spędził dwa pierwsze sezony w Lidze Amatorskiej, a następnie jeden sezon w drugiej lidze (strefa centralna) mistrzostw Rosji. Od listopada 2008 do czerwca 2009 pracował na stanowisku głównego trenera klubu Fakieł Woroneż.

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

• mistrz ZSRR: 1987, 1989, 1996
• wicemistrz ZSRR: 1991
• brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1995
• zdobywca Pucharu Federacji Piłki Nożnej ZSRR: 1987

Sukcesy indywidualne

• król strzelców Mistrzostw ZSRR: 1990 (12 goli)
• wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: Nr 2 (1989), Nr 3 (1990)
• wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy Rosji: Nr 2 (1995)

Odznaczenia

• tytuł Mistrza Sportu ZSRR

Linki zewnętrzne

• Walerij Szmarow (piłkarz) w bazie RusTeam (ros.)
• Profil na PlayerHistory (ang.)
• Sylwetka zawodnika na rusteam.permian.ru (ros.)
• Profil na stronie Spartaka Moskwa (ros.)
• Profil na stronie legioner.kulichki.com (ros.)
• Walerij Szmarow (piłkarz) w bazie National Football Teams (ang.)
• Valeri Shmarov, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-26] .