William Buckland

William Buckland

William Buckland, ok. 1845 roku
Data urodzenia	12 marca 1784
Data śmierci	14 sierpnia 1856
Zawód, zajęcie	pastor, geolog, paleontolog
Odznaczenia

William Buckland (ur. 12 marca 1784, zm. 14 sierpnia 1856) – angielski pastor, geolog i paleontolog. Laureat Medalu Copleya.

Życiorys

W 1813 roku Buckland został wykładowcą mineralogii w University of Oxford. Wkrótce potem z kamieniołomu w Stonesfield przywieziono mu niezidentyfikowane kości. W 1824 roku zdecydował się na publikację artykułu „Notice on the Megalosaurus or Great Fossil Lizard of Stonesfield”, w którym opisał naukowo skamieniałości zwierząt składające się z fragmentów szczęk, kilku kręgów, niekompletnej miednicy i kończyn tylnych. Był to pierwszy naukowy opis dinozaura – nowemu rodzajowi Buckland nadał nazwę Megalosaurus. Wykorzystał do opisu posiadaną wiedzę anatomiczną, a odrzucił inspiracje wyobrażeń antycznych i biblijnych. Był autorem pracy "O organicznych pozostałościach, ocalałych w pieczarach, a także o innych zjawiskach geologicznych, świadczących o faktach światowego potopu" (Reliquiae Diluvianae, or, Observations on the Organic Remains attesting the Action of a Universal Deluge) opublikowanej w 1823.

Także w 1823 roku Buckland odnalazł szkielet ludzki z okresu górnego paleolitu tzw. Czerwoną Damę z Paviland. Szczątki prawie kompletne były pozbawione czaszki. Odkrywca szkieletu błędnie zidentyfikował płeć człowieka, a także – jako kreacjonista – nie dopuszczając możliwości, by ludzie istnieli na tych terenach przed legendarnym biblijnym potopem – jego wiek (przypuszczał, że szczątki pochodziły z czasów starożytnego Rzymu). Fakt, że szkielet pokryty był czerwonym barwnikiem (ochrą) i ozdobiony pierścieniami oraz naszyjnikami z muszelek i kości, doprowadził odkrywcę do wniosku, że odnalazł szczątki rzymskiej prostytutki lub czarownicy. W pierwszym momencie Buckland prawidłowo zidentyfikował szkielet jako męski, dopiero nieco później zrewidował ten pogląd, wnioskując na podstawie przesłanek pozaanatomicznych, że ma do czynienia z kobietą, a priori uznając ją przy tym za czarownicę. Wokół szkieletu znaleziono bowiem kilkadziesiąt pręcików z kości (choć pewnie wchodziły niegdyś w skład naszyjnika, to skojarzyły się znalazcom z "czarodziejskimi różdżkami"), przedmiot w kształcie rozwidlonego języka węża i kawałek łopatki owcy (tej kości również przypisywano moc magiczną).