Zdzisław Kawecki

Dorobek medalowy
	Reprezentacja Polska
	Igrzyska olimpijskie

Zdzisław Kawecki
	rotmistrz kawalerii
Data i miejsce urodzenia	21 maja 1902 ; Husiatyn
Data i miejsce śmierci	kwiecień 1940 ; Katyń
	Przebieg służby
Lata służby	1919-1940
Siły zbrojne	Wojsko Polskie II RP
Jednostki	18 Pułk Ułanów, 26 Pułk Ułanów, 10 Pułk Strzelców Konnych, Centrum Wyszkolenia Kawalerii, 7 Pułku Strzelców Konnych Wielkopolskich
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa (Kampania wrześniowa)
	Odznaczenia

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 11 kwi 2014, była oparta na tej wersji.

Zdzisław Szczęsny Kawecki herbu Gozdawa (ur. 21 maja 1902 w Husiatynie, zm. w kwietniu 1940 w Katyniu) – rotmistrz kawalerii Wojska Polskiego II RP, srebrny medalista olimpijski w jeździectwie na Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie 1936.

Życiorys

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej jako syn Stanisława i i Jadwigi, z domu Gańczakowska. Uczęszczał do gimnazjów w Husiatynie, Wiedniu i Kołomyi. Świadectwo dojrzałości uzyskał w 1921 w Stanisławowie. Od 1918 był w POW, a od czerwca 1919 w Wojsku Polskim. W 1920 uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej.

Absolwent Szkoły Podchorążych Piechoty w Warszawie i Szkoły Jazdy w Przemyślu. Służył kolejno w: 18 Pułku Ułanów, 26 Pułku Ułanów (szwadron KOP), 10 Pułku Strzelców Konnych, Centrum Wyszkolenia Kawalerii (był instruktorem jazdy konnej) i w 7 Pułku Strzelców Konnych Wielkopolskich.

Od lat dwudziestych był cenionym jeźdźcem. Wziął udział w Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie 1936 we Wszechstronnym Konkursie Konia Wierzchowego, gdzie indywidualnie zajął 18. miejsce, a w drużynie zdobył srebrny medal (wraz z Sewerynem Kuleszą i Henrykiem Leliwą-Roycewiczem). Ukończył WKKW pomimo złamania dwóch żeber podczas próby terenowej. Startował na koniu Bambino.

Po wybuchu II wojny światowej w kampanii wrześniowej walczył w składzie Ośrodka Zapasowego Wielkopolskiej Brygady Kawalerii w stopniu rotmistrza. Po agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez Sowietów. Był przetrzymywany w obozie w Kozielsku^[1]. Został rozstrzelany Katyniu przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940. Jest pochowany na terenie obecnego Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu.

Upamiętnienie

Decyzją z 5 października 2007 awansowany pośmiertnie do stopnia majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości "Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów"^[2].

W dniu 25 kwietnia 2009 roku przed Gimnazjum nr 12 w Rybniku - Niewiadomiu - dzięki inicjatywie ówczesnego dyrektora szkoły Adriana Fojcika - został zasadzony "Dąb Pamięci" rotmistrza Zdzisława Kaweckiego herbu Gozdawa. W sąsiedztwie drzewa położona jest pamiątkowa tablica ufundowana przez społeczność miasta, dzielnicy i szkoły^[3].

W ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, w Rybniku został zasadzony Dąb Pamięci honorujący Zdzisława Kaweckiego.

Awanse

Ordery i odznaczenia

↑ Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 223. ISBN 83-7001-294-9.
↑ LISTA OSÓB ZAMORDOWANYCH W KATYNIU, CHARKOWIE, TWERZE I MIEDNOJE MIANOWANYCH POŚMIERTNIE NA NA KOLEJNE STOPNIE. policja.pl. [dostęp 9 kwietnia 2014].
↑ Dęby katyńskie - Nowiny Tygodnik Regionalny. nowiny.rybnik.pl. [dostęp 2013-12-30]. (pol.).

Bibliografia

Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Katyń. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000. s. 476. [dostęp 9 kwietnia 2014].
Sylwetka w portalu PKOl
Informacja na stronie katyn-pamietam.pl

[1] Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 223. ISBN 83-7001-294-9.

[2] LISTA OSÓB ZAMORDOWANYCH W KATYNIU, CHARKOWIE, TWERZE I MIEDNOJE MIANOWANYCH POŚMIERTNIE NA NA KOLEJNE STOPNIE. policja.pl. [dostęp 9 kwietnia 2014].

[3] Dęby katyńskie - Nowiny Tygodnik Regionalny. nowiny.rybnik.pl. [dostęp 2013-12-30]. (pol.).

[1]

[2]

[3]