Bengalik złotobrzuchy
| Amandava subflava[1] | |||
| (Vieillot, 1819) | |||
.jpg) Samiec | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
bengalik złotobrzuchy | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
 | |||
Bengalik złotobrzuchy[5] (Amandava subflava) – gatunek małego ptaka z rodziny astryldowatych (Estrildidae). Zamieszkuje Afrykę Subsaharyjską i południowo-zachodnią część Półwyspu Arabskiego. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Osiąga długość około 9–10 cm; masę 7 g[6].
U bengalików złotobrzuchych występuje dymorfizm płciowy. U samców charakterystyczna jest czerwona brew, oliwkowy wierzch ciała oraz pomarańczowy spód[6]. Samice mają żółty spód ciała[6].
Podgatunki i zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Wyróżnia się dwa podgatunki A. subflava, które zamieszkują[2][7]:
- A. s. subflava (Vieillot, 1819) – południowo-zachodnia Mauretania, Senegal i Gambia po Etiopię i na południe po Republikę Środkowoafrykańską, wschodnią Demokratyczną Republikę Konga, Ugandę, zachodnią Kenię i północno-zachodnią Tanzanię; również południowo-zachodnia część Półwyspu Arabskiego (gdzie być może został introdukowany)[2].
- A. s. clarkei (Shelley, 1903) – południowy Gabon, południowe Kongo, południowa Demokratyczna Republika Konga i Tanzania (oprócz części północno-zachodniej) na południe po Angolę, Zambię, Malawi, Zimbabwe, Mozambik i południowo-wschodnią RPA.
Proponowany podgatunek niethammeri uznany za nieodróżnialny od podgatunku nominatywnego[2][7].
Biotop[edytuj | edytuj kod]
Tereny porośnięte wysoką trawą, bagna, pola ryżowe[6].
Zachowanie i pokarm[edytuj | edytuj kod]
Ptak towarzyski. Żeruje małymi grupami w poszukiwaniu ziaren traw (owady zjada rzadko); po okresie lęgowym może tworzyć duże stada[6].
Status[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje bengalika złotobrzuchego za gatunek najmniejszej troski (LC, least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Całkowita liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak opisywany jest jako rzadki, lokalnie i sezonowo pospolity. Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Amandava subflava, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d Payne, R.: Zebra Waxbill (Amandava subflava). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2019. [dostęp 2020-01-02].
- ↑ a b D. Lepage: Zebra Waxbill Amandava subflava. [w:] Avibase - Światowa baza danych ptaków [on-line]. [dostęp 2020-11-30]. (ang.).
- ↑ a b BirdLife International, Amandava subflava, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2018-12-25] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Estrildidae Bonaparte, 1850 - astryldowate - Waxbills (wersja: 2020-03-14). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-11-30].
- ↑ a b c d e Ptaki. Encyklopedia., Warszawa: PWN, 2009, s. 459, ISBN 978-83-01-15733-3 (pol.).
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Waxbills, parrotfinches, munias, whydahs, Olive Warbler, accentors, pipits. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-11-30]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).