Cezary Wiśniewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cezary Wiśniewski
generał dywizji pilot generał dywizji pilot
Data i miejsce urodzenia

3 marca 1969
Sanniki

Przebieg służby
Lata służby

od 1987

Siły zbrojne

LWP
SZ RP

Formacja

Siły Powietrzne RP

Jednostki

patrz tekst

Stanowiska

patrz tekst

Odznaczenia
Lotniczy Krzyż Zasługi Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
Odznaka Honorowa Sił Powietrznych Odznaka skoczka spadochronowego wojsk lotniczych Odznaka pilota (3. Klasa)

Cezary Wiśniewski (ur. 3 marca 1969 w Sannikach) – polski pilot wojskowy; generał dywizji Wojska Polskiego; dowódca 31 Bazy Lotnictwa Taktycznego (2010–2011), dowódca 4 Skrzydła Lotnictwa Szkolnego (2015–2016); inspektor Sił Powietrznych Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych (2016–2018), attaché obrony przy Stałym Przedstawicielstwie Dyplomatycznym RP w Waszyngtonie (2017–2021), od 2021 zastępca Dowódcy Generalnego RSZ.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Cezary Wiśniewski urodził się 3 marca 1969 w Sannikach[1].

W latach 1983–1987 uczył się w Liceum Lotniczym w Dęblinie przy Wyższej Oficerskiej Szkole Lotniczej[2].

Wykształcenie[3][4][edytuj | edytuj kod]

Służba wojskowa[3][5][6][7][edytuj | edytuj kod]

Cezary Wiśniewski
Samolot MiG-21UM/MF[a]
Pilotował samolot TS-11
Pilotował samolot ZLIN-42/142
Samolot T-38C[b]
Samolot F-16[c]
  • 2016 – szef Inspektoratu MON ds. BL, Przewodniczący Komisji Badania Wypadków Lotniczych lotnictwa Państwowego RP w Poznaniu
  • 2016–2017 – inspektor Sił Powietrznych w Dowództwie Generalnym RSZ w Warszawie[8]
  • 2017–2021 – Attaché Obrony Wojskowy, Morski i Lotniczy przy Stałym Przedstawicielstwie Dyplomatycznym RP w Stanach Zjednoczonych[9]
  • 2021–obecnie – zastępca Dowódcy Generalnego RSZ w Warszawie

Pilot wojskowy 3 klasy, którą uzyskał 14 stycznia 1991 w 58 lotniczym pułku szkolnym w Dęblinie. Podczas IV roku studiów rozpoczął loty samolotami bojowymi MiG-21UM/MF. Pierwszy stopień oficerski otrzymał w 1991 po ukończeniu studiów w WOSL. Posiada wszystkie uprawnienia do wykonywania lotów samolotem wielozadaniowym F-16A/B/C/D, w różnych warunkach atmosferycznych, w pełnym zakresie wykorzystania posiadanego uzbrojenia. Jego nalot ogólny wynosi około 2370 godzin na wojskowych samolotach odrzutowych, jak również dodatkowy nalot na innych rodzajach statków powietrznych. Podczas służby pilota wojskowego pilotował samoloty: ZLIN-42/142, IskraTS-11, MiG-21UM/M/MF/bis, Talon-38C oraz F-16A/B/C/D[3].

Awanse[3][edytuj | edytuj kod]

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[3][edytuj | edytuj kod]

i inne

Garnizony w przebiegu służby[3][1][edytuj | edytuj kod]

  1. Dęblin (1987–1991) → Malbork (1991–1999) → Warszawa (1999–2001) → Poznań (2001–2002) → Łask (2002–2004) → Poznań (2004) ↘
  2. Tucson w USA (2004–2007) → Poznań (2007) → Poznań (2007–2008) → Poznań (2008–2010) → Poznań (2010–2011) → Poznań (2010–2011) ↘
  3. Warszawa (2011–2013) → Warszawa (2013–2014) → Maxwell w USA (2013–2014) → Dęblin (2014–2015) → Dęblin (2015–2016) ↘
  4. Poznań (2016) → Warszawa (2016–2017)→ USA (2017–2021) → Warszawa (2021–)

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Podczas IV roku studiów w Wyższej Oficerskiej Szkole Lotniczej w Dęblinie rozpoczął loty samolotem bojowym MiG-21UM/MF[3].
  2. W latach 2004–2007 został przeszkolony w bazie Tucson w USA na samolocie T-38C[3].
  3. W latach 2004–2007 został przeszkolony w bazie Tucson w USA na samolocie F-16[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Gałecki 2018 ↓, s. 97.
  2. Absolwenci generałowie. wp.mil.pl. [dostęp 2022-08-03].
  3. a b c d e f g h i Absolwenci generałowie. wp.mil.pl. [dostęp 2022-08-03].
  4. Gen. bryg. Cezary Wiśniewski – attache w USA. dlapilota.pl. [dostęp 2022-08-03].
  5. Attache w USA. gov.pl. [dostęp 2022-08-04].
  6. Awanse generalskie. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2022-08-04].
  7. 5-lat F-16 oczami dowódców. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2022-08-04].
  8. Gałecki 2018 ↓, s. 49.
  9. Gałecki 2018 ↓, s. 88.
  10. Gałecki 2017 ↓, s. 268.
  11. M.P. z 2017 r. poz. 31
  12. M.P. z 2018 r. poz. 309.
  13. Jakuboszczak 2021 ↓, s. 39.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]