Morzeszczyn (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Gmina Morzeszczyn)
Morzeszczyn
gmina wiejska
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

tczewski

TERC

2214032

Wójt

Piotr Kazimierz Laniecki

Powierzchnia

91,22 km²

Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności


3 727[1]

• gęstość

40,9 os./km²

Nr kierunkowy

58

Tablice rejestracyjne

GTC

Adres urzędu:
ul. Kociewska 14
83-132 Morzeszczyn
Szczegółowy podział administracyjny
Plan gminy Morzeszczyn
Liczba sołectw

11

Liczba miejscowości

16

Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Morzeszczyn”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Morzeszczyn”
Ziemia53°50′N 18°41′E/53,839722 18,690833
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej

Morzeszczyn to kociewska gmina wiejska w województwie pomorskim w powiecie tczewskim. W latach 1975–1998 położona była w województwie gdańskim.

W skład gminy wchodzi 11 sołectw: Borkowo, Dzierżążno, Gąsiorki, Gętomie, Kierwałd, Królów Las, Lipia Góra, Majewo, Morzeszczyn, Nowa Cerkiew, Rzeżęcin

Siedzibą gminy jest wieś Morzeszczyn.

Według danych z 30 czerwca 2004 roku gminę zamieszkiwały 3792 osoby[2].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Gmina ulokowana jest w obrębie Pojezierza Starogardzkiego w zasięgu zlewni rzeki Wierzycy i jej dopływu rzeki Janki. Północno-wschodnia część położona jest w obrębie Gniewskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu. Gmina Morzeszczyn położona jest w południowej części woj. Pomorskiego, ok. 76 km od stolicy regionu – Gdańska, ok. 42 km od stolicy powiatu – Tczewa. Teren graniczy administracyjnie z następującymi gminami:

Struktura powierzchni[edytuj | edytuj kod]

Gmina stanowi 13,08% powierzchni powiatu. Według danych z roku 2005 gmina Morzeszczyn ma obszar 91,24 km²[3], w tym:

  • użytki rolne: 72%
  • użytki leśne: 17%
  • grunty zabudowane, nieużytki, wody płynące, małe jeziora: 10%

Infrastruktura[edytuj | edytuj kod]

Szlaki komunikacyjne[edytuj | edytuj kod]

Podstawowe powiązania realizowane są przez drogę wojewódzką nr 234 łączącą Gniew ze Skórczem.

Kolej[edytuj | edytuj kod]

Przez teren gminy osiowo przebiega zelektryfikowana, magistralna linia kolejowa ŚląskGdańsk. Stacje z przystankami osobowymi obsługującymi obszar gminy są w miejscowościach Majewo oraz Morzeszczyn.

Autostrada[edytuj | edytuj kod]

Przez teren gminy przebiega odcinek sekcji 4 autostrady A1. Najbliższe gminie węzły komunikacyjne, znajdują się w Ropuchach i Kopytkowie.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Dane z 30 czerwca 2004 roku[2]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 3792 100 1901 50,1 1891 49,9
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)
41,6 20,8 20,7
  • Piramida wieku mieszkańców gminy Morzeszczyn w 2014 roku[1].


Historia[edytuj | edytuj kod]

Udokumentowane dzieje gminy sięgają XIII wieku, tj. okresu władania tymi terenami przez Zakon Cystersów, natomiast najstarsze ślady pobytu ludzi na terenie gminy Morzeszczyn pochodzą z 9 tysiąclecia p.n.e. Zlokalizowano je w okolicach Nowej Cerkwi[potrzebny przypis]. W 1276 roku do Pelplina przybyli Cystersi. Otrzymali oni z nadania księcia pomorskiego Mestwina II znaczny kompleks dóbr obejmujący również dużą część dzisiejszej gminy Morzeszczyn. W opactwie pelplińskim znalazły się dotychczasowe osady książęce między lewym brzegiem Janki i Liski. W skład dóbr cysterskich weszły sioła i przysiółki z okolic grodziska Skoszów, Borkowa i Nowej Cerkwi, a także osady rodowe z rejonu Rzeżęcina (pierwotnie zwane Radzięta) i Morzeszczyna (wcześniejsze Morzęta). W 1294 roku Cystersi uzyskali jeszcze dodatkowo ziemie na prawym brzegu Janki, określone jako połowa Bielskiego Lasu. Darczyńcą był późniejszy król Przemysł II. W obrębie tego nadania prowadzono później karczunki i lokowano wieś Królów Las. Cystersi zmienili życie tutejszej ludności. Zwolnili miejscowych z płacenia dziesięcin. Osuszali bagna i uczyli uprawiać ciężkie gleby gliniaste. Wprowadzili pług żelazny, zasady płodozmianu i odłogowania gruntów. Zorganizowali też rozproszone osadnictwo w zwarte wspólnoty wiejskie. Wytyczyli granice wsi, grunty parafialne sołeckie i gburskie, ustanowili prawo i władzę oraz powinności mieszkańców. Powstające wsie, młyny i murowane kościoły były oznaką rozwoju gospodarczego tych ziem. Istniejące do dziś wsie i osady lokowane były w wiekach średnich. Lokacje rozpoczęto od wsi Nowa Cerkiew i folwarku cysterskiego Borkowo. XIX wiek to ożywienie gospodarcze, to także folwarki - majątki ziemskie powstałe na wydzielonych gruntach wiejskich po uwłaszczeniu wsi. Fakt ten w XIX wieku zapoczątkował żywszy proces obrotu ziemią, rozwój części układów wiejskich, a także procesy parcelacyjne i wzmożenie akcji osadniczej. W wyniku przeprowadzonej przez rząd polski w latach 19351939 akcji osadniczej powstały tzw. „poniatówki”, które do dzisiejszych czasów wtapiają się w krajobraz tutejszych wsi. Po 1945 roku majątki ziemskie przejęło państwo i powstały w nich Państwowe Gospodarstwa Rolne. Historycznie ukształtowane układy przestrzenne majątków i wsi ulegały zmianom - zniknęły dwory, przekształcano folwarki, zaniedbano parki, a część wsi uzyskała nowe przestrzenne i architektoniczne oblicze[potrzebny przypis].

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

Do najcenniejszych przyrodniczo obszarów (poza terenem położonym w granicach Gniewskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu) należy układ dolin rzecznych. Dotyczy to szczególnie wschodniej części gminy cechującej się dobrze zachowanymi zbiorowiskami roślinnymi oraz doliny Janki pełniącej funkcję ważnego korytarza ekologicznego. Na terenie gminy znajdują się ponadto cztery pomniki przyrody. Są to: dąb szypułkowy o obwodzie 5,3 m umiejscowiony w Borkowie, dwa głazy narzutowe o obwodzie 4 i 6 m położone w Dzierżążnie oraz klon jawor o obwodzie 2,5 m znajdujący się w Morzeszczynie.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Na terenie gminy znajdują się obiekty architektoniczne: kościoły (w Nowej Cerkwi, Królów Lesie i Dzierżążnie), Pomnik Męczeństwa, młyn w Królów Lesie, oraz XIX-wieczny dworek w Lipiej Górze.

Szkolnictwo[edytuj | edytuj kod]

Funkcje oświatowe pełnią w gminie dwie placówki. Jest to Szkoła Podstawowa z Placówką przedszkolną. Drugą z placówek jest Szkoła Podstawowa im. Marii Konopnickiej w Nowej Cerkwi.

Sąsiednie gminy[edytuj | edytuj kod]

Bobowo, Gniew, Pelplin, Skórcz, Smętowo Graniczne

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Gmina Morzeszczyn w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-16], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. a b Baza demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
  3. Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]